< ગીતશાસ્ત્ર 120 >
1 ૧ ચઢવાનું ગીત. મારા સંકટમાં મેં યહોવાહને પોકાર કર્યો અને તેમણે મને ઉત્તર આપ્યો.
A Canticle in steps. When troubled, I cried out to the Lord, and he heard me.
2 ૨ હે યહોવાહ, જેઓ પોતાના હોઠોથી જૂઠું બોલે છે અને તેમની જીભથી છેતરે છે, તેઓથી તમે મારા આત્માને બચાવો.
O Lord, free my soul from lips of iniquity and from the deceitful tongue.
3 ૩ હે કપટી જીભ, તને તો તે શું કરશે? અને તારા તે શા હાલ કરશે?
What will be given to you, or what will be added to you, for a deceitful tongue?:
4 ૪ તને યોદ્ધાઓ તીક્ષ્ણ બાણોથી વીંધશે, અને ધગધગતા કોલસાથી તને દઝાડાશે.
the sharp arrows of the powerful, along with the burning coals of desolation.
5 ૫ મને અફસોસ છે કે હું મેશેખમાં રહું છું; અગાઉ હું કેદારના તંબુઓ મધ્યે રહેતો હતો.
Woe to me, for my sojourning has been prolonged. I have lived with the inhabitants of Kedar.
6 ૬ જે શાંતિ પર દ્વેષ રાખે છે તેની સાથે રહીને હવે તો હું ધરાઈ ગયો છું.
My soul has long been a sojourner.
7 ૭ હું શાંતિ ચાહું છું, પણ જ્યારે હું બોલું છું, ત્યારે તેઓ લડાઈ કરવા માગે છે.
With those who hated peace, I was peaceful. When I spoke to them, they fought against me without cause.