< ગીતશાસ્ત્ર 120 >

1 ચઢવાનું ગીત. મારા સંકટમાં મેં યહોવાહને પોકાર કર્યો અને તેમણે મને ઉત્તર આપ્યો.
Sang til Festrejserne. Jeg raabte til HERREN i Nød, og han svarede mig.
2 હે યહોવાહ, જેઓ પોતાના હોઠોથી જૂઠું બોલે છે અને તેમની જીભથી છેતરે છે, તેઓથી તમે મારા આત્માને બચાવો.
HERRE, udfri min Sjæl fra Løgnelæber, fra den falske Tunge!
3 હે કપટી જીભ, તને તો તે શું કરશે? અને તારા તે શા હાલ કરશે?
Der ramme dig dette og hint, du falske Tunge!
4 તને યોદ્ધાઓ તીક્ષ્ણ બાણોથી વીંધશે, અને ધગધગતા કોલસાથી તને દઝાડાશે.
Den stærkes Pile er hvæsset ved glødende Gyvel.
5 મને અફસોસ છે કે હું મેશેખમાં રહું છું; અગાઉ હું કેદારના તંબુઓ મધ્યે રહેતો હતો.
Ve mig, at jeg maa leve som fremmed i Mesjek, bo iblandt Kedars Telte!
6 જે શાંતિ પર દ્વેષ રાખે છે તેની સાથે રહીને હવે તો હું ધરાઈ ગયો છું.
Min Sjæl har længe nok boet blandt Folk, som hader Fred.
7 હું શાંતિ ચાહું છું, પણ જ્યારે હું બોલું છું, ત્યારે તેઓ લડાઈ કરવા માગે છે.
Jeg vil Fred; men taler jeg, vil de Krig!

< ગીતશાસ્ત્ર 120 >