< ગીતશાસ્ત્ર 120 >
1 ૧ ચઢવાનું ગીત. મારા સંકટમાં મેં યહોવાહને પોકાર કર્યો અને તેમણે મને ઉત્તર આપ્યો.
Hodočasnička pjesma Kad bijah u nevolji, Jahvi zavapih i on me usliša.
2 ૨ હે યહોવાહ, જેઓ પોતાના હોઠોથી જૂઠું બોલે છે અને તેમની જીભથી છેતરે છે, તેઓથી તમે મારા આત્માને બચાવો.
Jahve, izbavi dušu moju od usana prijevarnih, od zlobna jezika!
3 ૩ હે કપટી જીભ, તને તો તે શું કરશે? અને તારા તે શા હાલ કરશે?
Kojim zlom da te prokunem, zlobni jeziče?
4 ૪ તને યોદ્ધાઓ તીક્ષ્ણ બાણોથી વીંધશે, અને ધગધગતા કોલસાથી તને દઝાડાશે.
Strelicama oštrim iz ratničke ruke i ugljevljem žarkim.
5 ૫ મને અફસોસ છે કે હું મેશેખમાં રહું છું; અગાઉ હું કેદારના તંબુઓ મધ્યે રહેતો હતો.
Jao meni što mi je boraviti u Mešeku i stanovati u šatorima kedarskim!
6 ૬ જે શાંતિ પર દ્વેષ રાખે છે તેની સાથે રહીને હવે તો હું ધરાઈ ગયો છું.
Predugo mi duša mora živjeti s mrziteljima mira.
7 ૭ હું શાંતિ ચાહું છું, પણ જ્યારે હું બોલું છું, ત્યારે તેઓ લડાઈ કરવા માગે છે.
Kada o miru govorim, oni sile na rat.