ગીતશાસ્ત્ર 109
Þú Guð sem ég lofa, vertu ekki þögull
því að óguðlegir baktala mig og ljúga á mig sökum.
Án saka hata þeir mig og ráðast á mig.
Ég elska þá, en jafnvel meðan ég bið fyrir þeim, ofsækja þeir mig.
Þeir gjalda gott með illu og ást mína með hatri.
6 ૬ મારા શત્રુનો સામનો કરવા માટે એક દુષ્ટ માણસને નિયુક્ત કરો; તેને જમણે હાથે કોઈ અપ્રામાણિકને ઊભો રાખો.
Leyfðu þeim að finna hvernig mér líður! Leyfðu óvini mínum að þola sama óréttlæti og hann beitir mig – vera dæmdur af ranglátum dómara.
Og þegar úrskurður fellur, lát hann þá verða honum til tjóns. Líttu á bænir hans eins og innantómt raus.
Styttu æviár hans. Skipaðu annan í embætti hans.
Börn hans verði föðurlaus og kona hans ekkja
og rektu þau burt úr rústum heimilis þeirra.
Lánardrottnarnir taki landareign hans og ókunnugir fái allt sem hann hafði aflað.
Enginn sýni honum miskunn né aumki sig yfir föðurlausu börnin hans.
Afkomendur hans verði afmáðir og ætt hans eins og hún leggur sig.
Refsaðu fyrir syndir föður hans og móður og dragðu ekki af.
Láttu misgjörðir hans aldrei falla í gleymsku, en minningu ættarinnar að engu verða.
16 ૧૬ કારણ કે તેણે બીજાઓ પ્રત્યે દયા કરવાનું ચાહ્યું નહિ, પણ નિરુત્સાહીની હત્યા કરવા માટે અને ગરીબ તથા જરૂરતમંદને સતાવ્યા.
Hann sýndi engum manni miskunn, en ofsótti nauðstadda og steypti aðþrengdum í dauðann.
17 ૧૭ બીજાઓને શાપ આપવામાં તે ખુશ હતો; માટે એ શાપ તેને લાગો. તે આશીર્વાદને ધિક્કારતો; તેથી તેના પર કોઈ આશીર્વાદ ન આવો.
Hann formælti öðrum, bölvunin komi honum sjálfum í koll. Að blessa lét hann ógert, blessun sé því fjarri honum.
18 ૧૮ તેણે વસ્ત્રની જેમ પોતાના શરીર પર શાપ ધારણ કર્યો હતો અને તેનો શાપ પાણીની માફક તેના અંતઃકરણમાં તેના હાડકામાં તેલની જેમ પ્રસરી જતો હતો.
Að bölva, það átti við hann, það var honum eðlilegt eins og að éta og drekka.
Formælingar hans bitni á honum sjálfum, hylji hann, eins og fötin sem hann er í og beltið um mitti hans.
Þetta séu laun andstæðinga minna frá Drottni – þeirra sem ljúga á mig og hóta mér dauða.
21 ૨૧ હે યહોવાહ, મારા પ્રભુ, તમે તમારા નામની ખાતર મારા માટે લડો. કેમ કે તમારી કૃપા ઉત્તમ છે, મારો બચાવ કરો.
En Drottinn, farðu með mig eins og barnið þitt! Eins og þann sem ber þitt eigið nafn. Frelsaðu mig Drottinn, vegna elsku þinnar.
Það hallar undan fæti, ég finn að dauðinn nálgast.
Ég er hristur til jarðar eins og padda af ermi!
Ég skelf í hnjánum – fastan var erfið, ég er ekkert nema skinn og bein.
25 ૨૫ હું સર્વ માણસો માટે નિષ્ફળતાનું પ્રતીક બન્યો છું; જ્યારે તેઓ મને જુએ છે, ત્યારે તેઓ પોતાના માથાં હલાવે છે.
Ég er eins og minnisvarði um mistök og þegar menn sjá mig hrista þeir höfuðið.
Hjálpaðu mér Drottinn Guð minn! Frelsaðu mig sakir elsku þinnar og kærleika.
Gerðu það svo að allir sjái, svo að enginn efist um að það var þitt verk,
28 ૨૮ જો તેઓ મને શાપ આપે, તો કૃપા કરી તેમને આશીર્વાદ આપજો; જ્યારે તેઓ હુમલો કરે, ત્યારે તેઓ શરમાઈ જાઓ, પણ તમારો સેવક આનંદ કરે.
– þá mega þeir formæla mér ef þeir vilja, sama er mér, aðeins að þú blessir mig. Þá munu illráð þeirra gegn mér mistakast og ég ganga mína leið, glaður í bragði.
Ónýttu áform þeirra! Sveipaðu þá skömm!
Þá mun ég ekki láta af að þakka Drottni, lofa hann í allra áheyrn.
31 ૩૧ કારણ કે દરિદ્રીના આત્માને અપરાધી ઠરાવનારાઓથી ઉદ્ધાર આપવાને માટે યહોવાહ તેને જમણે હાથે ઊભા રહેશે.
Því að hann er athvarf fátækra og þeirra sem líða skort. Hann frelsar þá undan óvinum þeirra.
