યર્મિયાનો વિલાપ 5

1 ૧ હે યહોવાહ, અમારા પર જે આવી પડ્યું તેનું તમે સ્મરણ કરો. ધ્યાન આપીને અમારું અપમાન જુઓ.

Souviens-toi, ô Éternel! de ce qui nous est arrivé. Regarde, et vois notre opprobre.

2 ૨ અમારું વારસા પારકાઓના હાથમાં, અમારાં ઘરો પરદેશીઓના હાથમાં ગયાં છે.

Notre héritage est dévolu à des étrangers, nos maisons, à des forains.

3 ૩ અમે અનાથ અને પિતાવિહોણા થયા છીએ અને અમારી માતાઓ વિધવા થઈ છે.

Nous sommes des orphelins, sans père; nos mères sont comme des veuves.

4 ૪ અમે અમારું પાણી પૈસા આપીને પીધું છે, અમે અમારાં પોતાનાં લાકડાં પણ વેચાતાં લીધાં છે.

Nous buvons notre eau à prix d’argent; notre bois nous vient par achat.

5 ૫ જેઓ અમારી પાછળ પડ્યા છે તેઓ અમને પકડી પાડવાની તૈયારીમાં છે. અમે થાકી ગયા છીએ અને અમને વિશ્રામ મળતો નથી.

Ceux qui nous poursuivent sont sur notre cou; nous nous fatiguons, pas de repos pour nous!

6 ૬ અમે રોટલીથી તૃપ્ત થવા માટે મિસરીઓને તથા આશ્શૂરીઓને તાબે થયા છીએ.

Nous avons tendu la main vers l’Égypte, vers l’Assyrie, pour être rassasiés de pain.

7 ૭ અમારા પિતૃઓએ પાપ કર્યું અને તેઓ રહ્યા નથી. અમારે તેઓના પાપની સજા ભોગવવી પડે છે.

Nos pères ont péché, ils ne sont plus, et nous portons la peine de leurs iniquités.

8 ૮ ગુલામો અમારા પર રાજ કરે છે, તેઓના હાથમાંથી અમને મુક્ત કરનાર કોઈ નથી.

Des serviteurs dominent sur nous; personne ne nous délivre de leur main.

9 ૯ અરણ્યમાં ભટકતા લોકોની તલવારને લીધે અમારો જીવ જોખમમાં નાખીને અમે અમારું અન્ન ભેગું કરીએ છીએ.

Nous recueillons notre pain au [péril de] notre vie, à cause de l’épée du désert.

10 ૧૦ દુકાળના તાપથી અમારી ચામડી ભઠ્ઠીના જેવી કાળી થઈ છે.

Notre peau brûle comme un four, à cause de l’ardeur de la faim.

11 ૧૧ તેઓએ સિયોનમાં સ્ત્રીઓ પર અને યહૂદિયાનાં નગરોમાં કન્યાઓ પર બળાત્કાર કર્યો છે.

Ils ont humilié les femmes dans Sion, les vierges dans les villes de Juda.

12 ૧૨ તેઓએ રાજકુમારોને હાથ વડે લટકાવી દીધા અને તેઓએ વડીલોનું કોઈ માન રાખ્યું નહિ.

Des princes ont été pendus par leur main; la personne des vieillards n’a pas été honorée.

13 ૧૩ જુવાનો પાસે દળવાની ચક્કી પિસાવવામાં આવે છે. છોકરાઓ લાકડાના ભારથી લથડી પડે છે.

Les jeunes gens ont porté les meules, et les jeunes garçons ont trébuché sous le bois.

14 ૧૪ વયસ્કો હવે ભાગળમાં બેસતા નથી જુવાનોએ ગીતો ગાવાનું છોડી દીધું છે.

Les vieillards ne sont plus assis dans la porte, les jeunes gens n’[y] chantent plus.

15 ૧૫ અમારા હૃદયનો આનંદ હવે રહ્યો નથી. નાચને બદલે રડાપીટ થાય છે.

Notre cœur a cessé de se réjouir; notre danse est changée en deuil.

16 ૧૬ અમારા માથા પરથી મુગટ પડી ગયો છે! અમને અફસોસ! કેમ કે અમે પાપ કર્યું છે.

La couronne de notre tête est tombée. Malheur à nous, car nous avons péché.

17 ૧૭ આને કારણે અમારાં હૃદય બીમાર થઈ ગયાં છે અને અમારી આંખોએ અંધારાં આવી ગયાં છે.

À cause de cela notre cœur est abattu; à cause de ces choses nos yeux sont obscurcis,

18 ૧૮ કારણ કે સિયોનનો પર્વત ઉજ્જડ થઈ ગયો છે તેના પર શિયાળવાં શિકારની શોધમાં ભટકે છે.

À cause de la montagne de Sion qui est désolée: les renards s’y promènent.

19 ૧૯ પણ, હે યહોવાહ, તમારું રાજ સર્વકાળ સુધી રહે છે. તમારું રાજ્યાસન પેઢી દરપેઢીનું છે.

Toi, ô Éternel! tu demeures à toujours, ton trône est de génération en génération.

20 ૨૦ તમે શા માટે અમને હંમેશને માટે ભૂલી જાઓ છો? અમને આટલા બધા દિવસ સુધી શા માટે તજી દીધા છે?

Pourquoi nous oublies-tu à jamais, nous abandonnes-tu pour de longs jours?

21 ૨૧ હે યહોવાહ, અમને તમારી તરફ ફેરવો, એટલે અમે ફરીશું. પ્રાચીન કાળમાં હતા તેવા દિવસો અમને પાછા આપો.

Fais-nous revenir à toi, ô Éternel! et nous reviendrons; renouvelle nos jours comme [ils étaient] autrefois!

22 ૨૨ પણ તમે અમને સંપૂર્ણ રીતે તજી દીધાં છે; તમે અમારા પર બહુ કોપાયમાન થયા છો!

Ou bien, nous aurais-tu entièrement rejetés? Serais-tu extrêmement courroucé contre nous?