અયૂબ 41
1 ૧ શું તું સમુદ્રના મહાકાય મગરમચ્છને તેને પકડવાના આંકડાથી પકડી શકે છે? અથવા શું તું તેની જીભને દોરીથી બાંધી શકે છે?
Dost thou draw leviathan with an angle? And with a rope thou lettest down — his tongue?
Dost thou put a reed in his nose? And with a thorn pierce his jaw?
Doth he multiply unto thee supplications? Doth he speak unto thee tender things?
Doth he make a covenant with thee? Dost thou take him for a servant age-during?
5 ૫ તું જેમ પક્ષીની સાથે તેમ તેની સાથે રમી શકશે? શું તું તેને દોરડેથી બાંધશે જેથી તારી કુમારિકાઓ તેની સાથે રમી શકે?
Dost thou play with him as a bird? And dost thou bind him for thy damsels?
(Feast upon him do companions, They divide him among the merchants!)
7 ૭ શું તીક્ષ્ણ બાણથી તેની ચામડીને છેદી શકાય અથવા શું અણીદાર માછલીના કાંટાથી તેના માથામાં ભોંકી શકાય?
Dost thou fill with barbed irons his skin? And with fish-spears his head?
Place on him thy hand, Remember the battle — do not add!
9 ૯ જો, જે કોઈ તેની આશા રાખે છે તેને નિષ્ફળતા મળશે. શું એમાંથી કોઈને તેની જ નજીક ફેંકી દેવામાં નહિ આવે?
Lo, the hope of him is found a liar, Also at his appearance is not one cast down?
None so fierce that he doth awake him, And who [is] he before Me stationeth himself?
Who hath brought before Me and I repay? Under the whole heavens it [is] mine.
I do not keep silent concerning his parts, And the matter of might, And the grace of his arrangement.
Who hath uncovered the face of his clothing? Within his double bridle who doth enter?
The doors of his face who hath opened? Round about his teeth [are] terrible.
A pride — strong ones of shields, Shut up — a close seal.
16 ૧૬ તેઓનાં ભીંગડાં એક બીજાની સાથે એવાં તો જટિલ રીતે જોડાયેલાં છે, કે તેમની વચ્ચે હવા પણ જઈ શકતી નથી.
One unto another they draw nigh, And air doth not enter between them.
17 ૧૭ તેઓ એકબીજા સાથે એવાં સજ્જડ ચોટેલાં છે; તેઓ એકબીજા સાથે એવાં સજ્જ છે, કે તેઓ એકબીજાથી અલગ થઈ શકે નહિ.
One unto another they adhere, They stick together and are not separated.
18 ૧૮ તે છીંકે છે ત્યારે તે વીજળીના ચમકારા બહાર નીકળતા હોય એવું લાગે છે; તેની આંખો સવારના ઊગતા સૂર્યની જેમ ચમકે છે.
His sneezings cause light to shine, And his eyes [are] as the eyelids of the dawn.
Out of his mouth do flames go, sparks of fire escape.
Out of his nostrils goeth forth smoke, As a blown pot and reeds.
His breath setteth coals on fire, And a flame from his mouth goeth forth.
In his neck lodge doth strength, And before him doth grief exult.
23 ૨૩ તેના માંસના લોચા એકબીજા સાથે ચોંટેલા છે; તેઓ તેના અંગ પર એવા સજડ બંધાયેલા છે કે; તેઓ ખસી પણ શકતા નથી.
The flakes of his flesh have adhered — Firm upon him — it is not moved.
His heart [is] firm as a stone, Yea, firm as the lower piece.
From his rising are the mighty afraid, From breakings they keep themselves free.
26 ૨૬ જો તેને કોઈ તલવારથી મારે, તો પણ તેને કંઈ થતું નથી, અને ભાલો, બાણ અથવા તો અણીદાર શસ્ત્ર પણ તેને કંઈ કરી શકતાં નથી.
The sword of his overtaker standeth not, Spear — dart — and lance.
He reckoneth iron as straw, brass as rotten wood.
The son of the bow doth not cause him to flee, Turned by him into stubble are stones of the sling.
29 ૨૯ લાકડાની ડાંગો જાણે તેને સળીના ટુકડા હોય તેમ લાગે છે; અને તેની ઉપર ફેંકેલા ભાલાને તે હસી કાઢે છે.
As stubble have darts been reckoned, And he laugheth at the shaking of a javelin.
Under him [are] sharp points of clay, He spreadeth gold on the mire.
31 ૩૧ અને તે ઊંડાણને ઊકળતા પાણીના ઘડાની માફક હલાવે છે; તે સમુદ્રને તેલની માફક જાણે પરપોટા થતા હોય તેમ ઊડાવે છે.
He causeth to boil as a pot the deep, The sea he maketh as a pot of ointment.
After him he causeth a path to shine, One thinketh the deep to be hoary.
There is not on the earth his like, That is made without terror.
Every high thing he doth see, He [is] king over all sons of pride.
