અયૂબ 39
1 ૧ ડુંગર પરની જંગલી બકરીઓ કેવી રીતે બચ્ચાંને જન્મ આપે છે તે શું તું જાણે છે? શું તું જાણી શકે છે કે જંગલી હરણીઓ બચ્ચાંને જન્મ કેવી રીતે આપે છે?
“Do you know when mountain goats give birth? Have you watched the doe bear her fawn?
2 ૨ તેઓના ગર્ભના પૂરા મહિનાની સંખ્યા તું જાણે છે? શું તું જાણે છે કે તેઓ ક્યારે પોતાનાં બચ્ચાંને જન્મ આપે છે?
Can you count the months they are pregnant? Do you know the time they give birth?
They crouch down and bring forth their young; they deliver their newborn.
4 ૪ તેઓનાં બચ્ચાં મજબૂત અને ખુલ્લાં મેદાનોમાં ઊછરેલાં હોય છે; તેઓ બહાર નીકળે છે અને પાછાં ફરતાં નથી.
Their young ones thrive and grow up in the open field; they leave and do not return.
Who set the wild donkey free? Who released the swift donkey from the harness?
I made the wilderness his home and the salt flats his dwelling.
He scorns the tumult of the city and never hears the shouts of a driver.
8 ૮ જંગલ ગર્દભો પર્વતો પર રહે છે, કે જ્યાં તેઓનું ચરવાનું ઘાસ છે; ત્યાં તેઓ પોતાનો ખોરાક શોધી કાઢે છે.
He roams the mountains for pasture, searching for any green thing.
Will the wild ox consent to serve you? Will he stay by your manger at night?
Can you hold him to the furrow with a harness? Will he plow the valleys behind you?
11 ૧૧ જંગલના બળદ ખૂબ શક્તિશાળી છે માટે શું તું તેનો ભરોસો કરશે? તારું કામ કરાવવા માટે શું તું તેની અપેક્ષા કરી શકશે?
Can you rely on his great strength? Will you leave your hard work to him?
12 ૧૨ શું તું તેના પર ભરોસો રાખશે કે તે તારું અનાજ તારા ઘરે લાવશે? અને તારા ખળાના દાણા લાવીને વખારમાં ભરશે?
Can you trust him to bring in your grain and gather it to your threshing floor?
The wings of the ostrich flap joyfully, but cannot match the pinions and feathers of the stork.
For she leaves her eggs on the ground and lets them warm in the sand.
15 ૧૫ કોઈ પગ મૂકીને ઈંડાને છૂંદી નાંખશે અથવા જંગલી પ્રાણીઓ તેમનો નાશ કરી નાખશે તેની તેને ચિંતા હોતી નથી.
She forgets that a foot may crush them, or a wild animal may trample them.
16 ૧૬ તે પોતાના બચ્ચાં વિષે એવી બેદરકાર રહે છે કે જાણે તે બચ્ચાં તેના પોતાનાં હોય જ નહિ; તેનો શ્રમ નિષ્ફળ જાય છે તોપણ તે ગભરાતી નથી.
She treats her young harshly, as if not her own, with no concern that her labor was in vain.
For God has deprived her of wisdom; He has not endowed her with understanding.
Yet when she proudly spreads her wings, she laughs at the horse and its rider.
Do you give strength to the horse or adorn his neck with a mane?
Do you make him leap like a locust, striking terror with his proud snorting?
He paws in the valley and rejoices in his strength; he charges into battle.
He laughs at fear, frightened of nothing; he does not turn back from the sword.
A quiver rattles at his side, along with a flashing spear and lance.
24 ૨૪ ઘોડો ઉશ્કેરાઈ જાય છે અને તે ખૂબ ઝડપથી જમીન પર દોડે છે; જ્યારે રણશિંગડાનો અવાજ તે સાંભળે છે ત્યારે તે સ્થિર રહી શકતો નથી.
Trembling with excitement, he devours the distance; he cannot stand still when the ram’s horn sounds.
25 ૨૫ જ્યારે પણ તેને રણશિંગડાનો નાદ સંભળાય છે ત્યારે તે કહે છે ‘વાહ!’ તેને દૂરથી યુદ્ધની ગંધ આવી જાય છે, સેનાપતિઓના હુકમો અને ગર્જનાઓ તે સમજી જાય છે.
At the blast of the horn, he snorts with fervor. He catches the scent of battle from afar— the shouts of captains and the cry of war.
Does the hawk take flight by your understanding and spread his wings toward the south?
Does the eagle soar at your command and make his nest on high?
He dwells on a cliff and lodges there; his stronghold is on a rocky crag.
From there he spies out food; his eyes see it from afar.
His young ones feast on blood; and where the slain are, there he is.”
