અયૂબ 31
“I have made a covenant with my eyes. How then could I gaze with desire at a virgin?
For what is the allotment of God from above, or the heritage from the Almighty on high?
Does not disaster come to the unjust and calamity to the workers of iniquity?
Does He not see my ways and count my every step?
If I have walked in falsehood or my foot has rushed to deceit,
let God weigh me with honest scales, that He may know my integrity.
7 ૭ જો હું સત્યના માર્ગથી પાછો ફર્યો હોઉં, જો મારું હૃદય મારી આંખોની લાલસા પાછળ ચાલ્યું હોય, અથવા તો જો મારા હાથે કોઈની વસ્તુ આંચકી લીધી હોય,
If my steps have turned from the path, if my heart has followed my eyes, or if impurity has stuck to my hands,
then may another eat what I have sown, and may my crops be uprooted.
If my heart has been enticed by my neighbor’s wife, or I have lurked at his door,
then may my own wife grind grain for another, and may other men sleep with her.
For that would be a heinous crime, an iniquity to be judged.
12 ૧૨ તે તો એક અગ્નિ છે જે તમામ વસ્તુઓને સળગાવી નાખે છે. અને મેં જે કંઈ વાવ્યું છે તે સર્વ બાળી શકે છે.
For it is a fire that burns down to Abaddon; it would root out my entire harvest.
13 ૧૩ જો મેં મારા દાસ અને દાસીઓના ન્યાય માટેની વિનંતીઓની અવગણના કરી હોય, મારે તેઓની સાથે તકરાર થઈ હોય,
If I have rejected the cause of my manservant or maidservant when they made a complaint against me,
14 ૧૪ તો જ્યારે ઈશ્વર મારી સમક્ષ આવીને ઊભા રહેશે ત્યારે હું શું કરીશ? જ્યારે તે મારો ન્યાય કરવા આવશે, તો હું કેવી રીતે જવાબ આપીશ?
what will I do when God rises to judge? How will I answer when called to account?
15 ૧૫ કારણ કે, જે ઈશ્વરે મારું સર્જન કર્યું છે તેમણે જ તેઓનું પણ સર્જન કર્યું નથી? શું તે જ ઈશ્વર સર્વને માતાઓના ગર્ભમાં આકાર આપતા નથી?
Did not He who made me in the womb also make them? Did not the same One form us in the womb?
If I have denied the desires of the poor or allowed the widow’s eyes to fail,
if I have eaten my morsel alone, not sharing it with the fatherless—
18 ૧૮ પરંતુ તેનાથી ઊલટું, મેં મારી તરુણાવસ્થાથી જ તેઓના પિતાની જેમ તેઓની સંભાળ લીધી છે, અને મેં વિધવાઓને પહેલેથી જ માર્ગદર્શન આપ્યું છે.
though from my youth I reared him as would a father, and from my mother’s womb I guided the widow—
if I have seen one perish for lack of clothing, or a needy man without a cloak,
20 ૨૦ જો તેણે મારી પ્રશંસા ન કરી હોય, કારણ કે તેને હૂંફાળા રહેવા માટે મારાં ઘેટાંઓનું ઊન મળ્યું નહિ હોય,
if his heart has not blessed me for warming him with the fleece of my sheep,
if I have lifted up my hand against the fatherless because I saw that I had support in the gate,
then may my arm fall from my shoulder and be torn from its socket.
23 ૨૩ પણ ઈશ્વર તરફથી આવતી વિપત્તિ મારા માટે ભયંકર છે; કેમ કે તેમની ભવ્યતાને લીધે, હું આમાંની એકપણ બાબત કરી શકું તેમ નથી.
For calamity from God terrifies me, and His splendor I cannot overpower.
24 ૨૪ જો મેં મારી ધનસંપત્તિ પર આશા રાખી હોય, અને જો મેં કહ્યું હોય કે, શુદ્ધ સોનું, ‘તુ જ મારી એકમાત્ર આશા છે’;
If I have put my trust in gold or called pure gold my security,
if I have rejoiced in my great wealth because my hand had gained so much,
if I have beheld the sun in its radiance or the moon moving in splendor,
27 ૨૭ અને જો મારું હૃદય છૂપી રીતે લોભાયું હોય અને તેથી મારા મુખે તેની ઉપાસના કરતા હાથને ચુંબન કર્યું હોય,
so that my heart was secretly enticed and my hand threw a kiss from my mouth,
28 ૨૮ તો આ પણ એક અપરાધ છે જે ન્યાયાધીશ મારફતે શિક્ષાને પાત્ર છે, જો મેં ઉચ્ચસ્થાને બિરાજનાર ઈશ્વરનો ઇનકાર કર્યો હોય.
this would also be an iniquity to be judged, for I would have denied God on high.
29 ૨૯ જો મેં મને ધિક્કારનારાઓના વિનાશ પર આનંદ કર્યો હોય અથવા જ્યારે નુકસાન થયું હોય ત્યારે મેં પોતાને અભિનંદન પાઠવ્યાં હોય,
If I have rejoiced in my enemy’s ruin, or exulted when evil befell him—
30 ૩૦ તેથી ઊલટું ખરેખર, તો મેં મારા મુખને મારા દુશ્મનોને શાપ આપવાનું અને તેઓ મરણ પામે તે ઇચ્છવાનું પાપ થવા દીધું નથી.
I have not allowed my mouth to sin by asking for his life with a curse—
31 ૩૧ જો મારો ખોરાક ખાઈને તૃપ્ત થયો ન હોય એવો એક પણ માણસ મળી આવે એવું મારા તંબુના માણસોએ શું કદી કહ્યું છે?’
if the men of my house have not said, ‘Who is there who has not had his fill?’—
32 ૩૨ પરદેશીને શહેરના ચોકમાં રહેવું પડતું નહતું; તેને બદલે, હું મુસાફરને માટે મારા ઘરના દરવાજા હંમેશા ખુલ્લા રાખતો હતો.
but no stranger had to lodge on the street, for my door has been open to the traveler—
if I have covered my transgressions like Adam by hiding my guilt in my heart,
34 ૩૪ અને મોટા જનસમુદાયથી ડરીને, અને કુટુંબના તિરસ્કારથી ડરીને હું મારા ઘરની અંદર છાનોમાનો બેસી રહ્યો હોઉં અને ઘરમાંથી બહાર ગયો ન હોઉં.
because I greatly feared the crowds and the contempt of the clans terrified me, so that I kept silent and would not go outside—
35 ૩૫ અરે જો કોઈ મારી વાત સાંભળતું હોત તો કેવું સારું! જુઓ, આ મારું ચિહ્ન છે; સર્વશક્તિમાન મને ઉત્તર દો. જો મારા પ્રતિવાદીએ અપરાધનો આરોપ લખ્યો હોત તો કેવું સારું!
(Oh, that I had one to hear me! Here is my signature. Let the Almighty answer me; let my accuser compose an indictment.
Surely I would carry it on my shoulder and wear it like a crown.
37 ૩૭ મેં મારાં પગલાં તેની સમક્ષ જાહેર કર્યા હોત; તો હું ભરોસાપાત્ર થઈને મારું માથું ઊચુ રાખીને તેની સમક્ષ હાજર થાત.
I would give account of all my steps; I would approach Him like a prince.)—
if my land cries out against me and its furrows weep together,
if I have devoured its produce without payment or broken the spirit of its tenants,
40 ૪૦ તો મારી જમીનમાં ઘઉંને બદલે કાંટા ઉત્પન્ન થાય અને જવને બદલે ઘાસ ઉત્પન્ન થાય.” અહીંયાં અયૂબના શબ્દો સમાપ્ત થાય છે.
then let briers grow instead of wheat and stinkweed instead of barley.” Thus conclude the words of Job.
