અયૂબ 29
E GIOBBE riprese il suo ragionamento, e disse:
2 ૨ “અરે, જો આગળના વખતમાં હું હતો તેવો, અને જે વખતે ઈશ્વર મારું ધ્યાન રાખતા હતા તેવો હું હમણાં હોત તો કેવું સારું!
Oh! fossi io pure come a' mesi di prima, Come al tempo che Iddio mi guardava!
Quando egli faceva rilucere la sua lampana sopra il mio capo, E [quando] io camminava al suo lume, per mezzo le tenebre;
4 ૪ જેવો હું મારી જુવાનીમાં હતો તેવો હું હોત તો કેવું સારું! ત્યારે તો મારા તંબુ પર ઈશ્વરની કૃપાદ્રષ્ટિ હતી,
Come io era al tempo della mia giovanezza, Mentre il consiglio di Dio governava il mio tabernacolo;
Mentre l'Onnipotente [era] ancora meco, [E] i miei famigli mi [erano] d'intorno;
Mentre io lavava i miei passi nel burro, E le rocce versavano presso di me de' ruscelli d'olio.
Quando io andava fuori alla porta per la città, [O] mi faceva porre il mio seggio in su la piazza,
I fanciulli, veggendomi, si nascondevano; E i vecchi si levavano, e stavano in piè;
I principali si rattenevano di parlare, E si mettevano la mano in su la bocca;
La voce de' rettori era celata, E la lor lingua era attaccata al lor palato;
L'orecchio che [mi] udiva mi celebrava beato; L'occhio che [mi] vedeva mi rendeva testimonianza;
12 ૧૨ કેમ કે રડતાં ગરીબોને તથા તદ્દન નિરાશ્રિત અનાથો જેને મદદ કરનાર કોઈ ન હોય તેઓને પણ હું દુઃખમાંથી મુક્ત કરતો,
Perciocchè io liberava il povero che gridava, E l'orfano che non avea chi l'aiutasse.
La benedizione di chi periva veniva sopra me; Ed io faceva cantare il cuor della vedova.
14 ૧૪ મેં ન્યાયીપણાંને ધારણ કર્યું અને તેણે મને ધારણ કર્યો, મારો ન્યાય મારા માટે જામા તથા પાઘડી સમાન હતો.
Io mi vestiva di giustizia, ed [ella altresì] mi rivestiva; La mia dirittura [mi era] come un ammanto, e come una benda.
Io era occhi al cieco, E piedi allo zoppo.
16 ૧૬ ગરીબો સાથે હું તેઓના પિતાની જેમ વર્તતો. જેઓને હું જાણતો ન હતો તેઓની અગત્ય જાણીને હું તેમને મદદ કરતો.
Io [era] padre a' bisognosi, E investigava la causa che mi era sconosciuta.
E rompeva i mascellari al perverso, E gli faceva gittar la preda d'infra i denti.
Onde io diceva: Io morrò nel mio nido, E moltiplicherò i [miei] giorni come la rena.
La mia radice [era] aperta alle acque, E la rugiada era tutta la notte in su i miei rami.
La mia gloria si rinnovava in me, E il mio arco si rinforzava in mano mia.
[Altri] mi ascoltava, ed aspettava [che io avessi parlato]; E taceva al mio consiglio.
Dopo che io avea parlato, niuno replicava; E i miei ragionamenti stillavano sopra loro.
23 ૨૩ તેઓ વરસાદની જેમ મારી રાહ જોતા હતા; અને પાછલા વરસાદને માટે માણસ મુખ ખોલે તેમ તેઓ મારા માટે આતુર રહેતા.
Essi mi aspettavano come la pioggia, Ed aprivano la bocca, [come] dietro alla pioggia della stagione della ricolta.
24 ૨૪ જયારે તેઓ ઉદાસ થઈ ગયા હોય ત્યારે હું તેમની સામે સ્મિત આપતો; મારા આનંદી ચહેરાનું તેજ તેઓ ઉતારી પાડતા નહિ.
[Se] io rideva verso loro, essi nol credevano, E non facevano scader la chiarezza della mia faccia.
25 ૨૫ હતાશ થયેલા માણસને દિલાસો આપનાર તરીકે હું તેઓનો માર્ગ પસંદ કરતો; હું સરદાર તરીકે બિરાજતો, અને સૈન્યમાં રાજાની જેમ રહેતો.
[Se] mi piaceva d'andar con loro, io sedeva in capo, Ed abitava con loro come un re fra le [sue] schiere, E come una persona che consola quelli che fanno cordoglio.
