અયૂબ 29
And Job adds to lift up his allegory and says:
2 ૨ “અરે, જો આગળના વખતમાં હું હતો તેવો, અને જે વખતે ઈશ્વર મારું ધ્યાન રાખતા હતા તેવો હું હમણાં હોત તો કેવું સારું!
“Who makes me as [in] months past, As [in] the days of God’s preserving me?
In His causing His lamp to shine on my head, By His light I walk [through] darkness.
4 ૪ જેવો હું મારી જુવાનીમાં હતો તેવો હું હોત તો કેવું સારું! ત્યારે તો મારા તંબુ પર ઈશ્વરની કૃપાદ્રષ્ટિ હતી,
As I have been in days of my maturity, And the counsel of God on my tent.
When yet the Mighty One [is] with me. Around me—my young ones,
When washing my goings with butter, And the firm rock [is] with me—streams of oil.
When I go out to the gate by the city, In a broad place I prepare my seat.
Youths have seen me, and they have been hidden, And the aged have risen—they stood up.
Princes have kept in words, And they place a hand on their mouth.
The voice of leaders has been hidden, And their tongue has cleaved to the palate.
For the ear heard, and declares me blessed, And the eye has seen, and testifies [to] me.
12 ૧૨ કેમ કે રડતાં ગરીબોને તથા તદ્દન નિરાશ્રિત અનાથો જેને મદદ કરનાર કોઈ ન હોય તેઓને પણ હું દુઃખમાંથી મુક્ત કરતો,
For I deliver the afflicted who is crying, And the fatherless who has no helper.
The blessing of the perishing comes on me, And I cause the heart of the widow to sing.
14 ૧૪ મેં ન્યાયીપણાંને ધારણ કર્યું અને તેણે મને ધારણ કર્યો, મારો ન્યાય મારા માટે જામા તથા પાઘડી સમાન હતો.
I have put on righteousness, and it clothes me, My justice as a robe and a crown.
I have been eyes to the blind, And I [am] feet to the lame.
16 ૧૬ ગરીબો સાથે હું તેઓના પિતાની જેમ વર્તતો. જેઓને હું જાણતો ન હતો તેઓની અગત્ય જાણીને હું તેમને મદદ કરતો.
I [am] a father to the needy, And the cause I have not known I search out.
And I break the jaw-teeth of the perverse, And from his teeth I cast away prey.
And I say, I expire with my nest, And I multiply days as the sand.
My root is open to the waters, And dew lodges on my branch.
My glory [is] fresh with me, And my bow is renewed in my hand.
They have listened to me, Indeed, they wait, and are silent for my counsel.
After my word they do not change, And my speech drops on them,
23 ૨૩ તેઓ વરસાદની જેમ મારી રાહ જોતા હતા; અને પાછલા વરસાદને માટે માણસ મુખ ખોલે તેમ તેઓ મારા માટે આતુર રહેતા.
And they wait for me as [for] rain, And they have opened wide their mouth [As] for the spring rain.
24 ૨૪ જયારે તેઓ ઉદાસ થઈ ગયા હોય ત્યારે હું તેમની સામે સ્મિત આપતો; મારા આનંદી ચહેરાનું તેજ તેઓ ઉતારી પાડતા નહિ.
I laugh at them—they give no credence, And do not cause the light of my face to fall.
25 ૨૫ હતાશ થયેલા માણસને દિલાસો આપનાર તરીકે હું તેઓનો માર્ગ પસંદ કરતો; હું સરદાર તરીકે બિરાજતો, અને સૈન્યમાં રાજાની જેમ રહેતો.
I choose their way, and sit [as] head, And I dwell as a king in a troop, When he comforts mourners.”
