અયૂબ 10
1 ૧ મારો આત્મા આ જીવનથી કંટાળી ગયો છે; હું મારી ફરિયાદો વિષે મુક્ત રીતે વિલાપ કરીશ; મારા જીવની વેદનાએ હું બોલીશ.
Mi alma es cortada en mi vida; por tanto soltaré mi queja sobre mí, y hablaré con amargura de mi alma.
Diré a Dios: No me condenes; hazme entender por qué pleiteas conmigo.
3 ૩ જુલમ કરવો, તથા તમારા હાથોના કામને તુચ્છ ગણવું અને દુષ્ટ લોકોની યોજનાઓથી ખુશ થવું એ શું તમને શોભે છે?
¿Te parece bien que oprimas, y que deseches la obra de tus manos, y que resplandezcas sobre el consejo de los impíos?
¿Tienes tú ojos de carne? ¿Ves tú como ve el hombre?
¿ Son tus días como los días del hombre, o tus años como los tiempos humanos,
para que inquieras mi iniquidad, y busques mi pecado,
sobre saber tú que no soy impío, y que no hay quien de tu mano me libre?
Tus manos me formaron y me compusieron todo en contorno, ¿y así me deshaces?
9 ૯ કૃપા કરી યાદ રાખો કે, તમે માટીના ઘાટ જેવો મને ઘડ્યો છે; શું હવે તમે મને પાછો માટીમાં મેળવી દેશો?
Acuérdate ahora que como a lodo me diste forma; ¿y en polvo me has de tornar?
¿No me fundiste como leche, y como un queso me cuajaste?
Me vestiste de piel y carne, y me cubriste de huesos y nervios.
Vida y misericordia me concediste, y tu visitación guardó mi espíritu.
Y estas cosas tienes guardadas en tu corazón; yo sé que esto está cerca de ti.
Si pequé, ¿me acecharás, y no me limpiarás de mi iniquidad?
15 ૧૫ જો હું દુષ્ટ હોઉં, તો મને અફસોસ! જો હું નિર્દોષ હોઉં તો પણ હું મારું માથું ઊંચે ઉઠાવીશ નહિ, કેમ કે મને અતિશય શરમ લાગે છે. અને મારી વિપત્તિ મારી નજર આગળ છે.
Si fuere malo, ¡ay de mí! Y si fuere justo, no levantaré mi cabeza, estando hastiado de deshonra, y de verme afligido.
16 ૧૬ જો હું ગર્વ કરું, તો તમે સિંહની જેમ મારી પૂઠે લાગો છો અને ફરીથી તમે મારી સામે તમારી મહાનતા બતાવો છો.
Y vas creciendo, cazándome como león; tornando y haciendo en mí maravillas.
17 ૧૭ તમે મારી વિરુદ્ધ નવા સાક્ષીઓ લાવો છો, અને મારા ઉપર તમારો રોષ વધારો છો; તમે મારી સામે દુઃખોની ફોજ પર ફોજ લાવો છો.
Renovando tus plagas contra mí, y aumentando conmigo tu furor, remudándose sobre mí ejércitos.
18 ૧૮ તો પછી તમે મને શા માટે ગર્ભમાંથી બહાર લાવ્યા? ત્યાંજ હું મૃત્યુ પામ્યો હોત અને કોઈએ કદી મને જોયો ન હોત.
¿Por qué me sacaste del vientre? Habría yo muerto, y no me vieran ojos.
Fuera, como si nunca hubiera sido, llevado desde el vientre a la sepultura.
¿No son mis días poca cosa? Cesa pues, y déjame, para que me esfuerce un poco.
21 ૨૧ કેમ કે જ્યાંથી કોઈ પાછું આવતું નથી ત્યાં, એટલે અંધકારનાં તથા મૃત્યુછાયાના દેશમાં મારે જવાનું છે,
Antes que vaya para no volver, a la tierra de tinieblas y de sombra de muerte;
22 ૨૨ એટલે ઘોર અંધકારનાં દેશમાં, જે સંપૂર્ણ અસ્તવ્યસ્ત છે તથા જેનો પ્રકાશ અંધકારરૂપ છે, તેવા મૃત્યુછાયાના દેશમાં મારે જવાનું છે.”
tierra de oscuridad, y tenebrosa sombra de muerte, donde no hay orden, y que resplandece como la misma oscuridad.
