અયૂબ 10
1 ૧ મારો આત્મા આ જીવનથી કંટાળી ગયો છે; હું મારી ફરિયાદો વિષે મુક્ત રીતે વિલાપ કરીશ; મારા જીવની વેદનાએ હું બોલીશ.
“I loathe my own life; I will express my complaint and speak in the bitterness of my soul.
I will say to God: Do not condemn me! Let me know why You prosecute me.
3 ૩ જુલમ કરવો, તથા તમારા હાથોના કામને તુચ્છ ગણવું અને દુષ્ટ લોકોની યોજનાઓથી ખુશ થવું એ શું તમને શોભે છે?
Does it please You to oppress me, to reject the work of Your hands and favor the schemes of the wicked?
Do You have eyes of flesh? Do You see as man sees?
Are Your days like those of a mortal, or Your years like those of a man,
that You should seek my iniquity and search out my sin—
though You know that I am not guilty, and there is no deliverance from Your hand?
Your hands shaped me and altogether formed me. Would You now turn and destroy me?
9 ૯ કૃપા કરી યાદ રાખો કે, તમે માટીના ઘાટ જેવો મને ઘડ્યો છે; શું હવે તમે મને પાછો માટીમાં મેળવી દેશો?
Please remember that You molded me like clay. Would You now return me to dust?
Did You not pour me out like milk, and curdle me like cheese?
You clothed me with skin and flesh, and knit me together with bones and sinews.
You have granted me life and loving devotion, and Your care has preserved my spirit.
Yet You concealed these things in Your heart, and I know that this was in Your mind:
If I sinned, You would take note, and would not acquit me of my iniquity.
15 ૧૫ જો હું દુષ્ટ હોઉં, તો મને અફસોસ! જો હું નિર્દોષ હોઉં તો પણ હું મારું માથું ઊંચે ઉઠાવીશ નહિ, કેમ કે મને અતિશય શરમ લાગે છે. અને મારી વિપત્તિ મારી નજર આગળ છે.
If I am guilty, woe to me! And even if I am righteous, I cannot lift my head. I am full of shame and aware of my affliction.
16 ૧૬ જો હું ગર્વ કરું, તો તમે સિંહની જેમ મારી પૂઠે લાગો છો અને ફરીથી તમે મારી સામે તમારી મહાનતા બતાવો છો.
Should I hold my head high, You would hunt me like a lion, and again display Your power against me.
17 ૧૭ તમે મારી વિરુદ્ધ નવા સાક્ષીઓ લાવો છો, અને મારા ઉપર તમારો રોષ વધારો છો; તમે મારી સામે દુઃખોની ફોજ પર ફોજ લાવો છો.
You produce new witnesses against me and multiply Your anger toward me. Hardships assault me in wave after wave.
18 ૧૮ તો પછી તમે મને શા માટે ગર્ભમાંથી બહાર લાવ્યા? ત્યાંજ હું મૃત્યુ પામ્યો હોત અને કોઈએ કદી મને જોયો ન હોત.
Why then did You bring me from the womb? Oh, that I had died, and no eye had seen me!
If only I had never come to be, but had been carried from the womb to the grave.
Are my days not few? Withdraw from me, that I may have a little comfort,
21 ૨૧ કેમ કે જ્યાંથી કોઈ પાછું આવતું નથી ત્યાં, એટલે અંધકારનાં તથા મૃત્યુછાયાના દેશમાં મારે જવાનું છે,
before I go—never to return— to a land of darkness and gloom,
22 ૨૨ એટલે ઘોર અંધકારનાં દેશમાં, જે સંપૂર્ણ અસ્તવ્યસ્ત છે તથા જેનો પ્રકાશ અંધકારરૂપ છે, તેવા મૃત્યુછાયાના દેશમાં મારે જવાનું છે.”
to a land of utter darkness, of deep shadow and disorder, where even the light is like darkness.”
