હિબ્રૂઓને પત્ર 3
1 ૧ એ માટે, ઓ, સ્વર્ગીય તેડાના ભાગીદાર પવિત્ર ભાઈઓ, આપણે જે સ્વીકાર્યું છે તેના પ્રેરિત તથા પ્રમુખ યાજક ઈસુ પર તમે લક્ષ રાખો.
Therefore, Christian Brothers, you who, all alike, have received the Call from Heaven, fix your attention on Jesus, the Apostle and High Priest of our Religion.
See how faithful he was to the God who appointed him, as Moses was in the whole House of God.
3 ૩ કેમ કે જે પ્રમાણે ઘર કરતાં ઘર બાંધનારને વિશેષ માન મળે છે, તે પ્રમાણે મૂસા કરતાં વિશેષ માનયોગ્ય ઈસુને ગણવામાં આવ્યા છે.
He has been deemed worthy of far higher honour than Moses, just as the founder of the House is held in greater regard than the House itself.
For every House has its founder, and the founder of the universe is God.
While the faithful service of Moses in the whole House of God was that of a servant, whose duty was to bear testimony to a Message still to come,
6 ૬ પણ ખ્રિસ્ત તો પુત્ર તરીકે ઈશ્વરના ઘર પર વિશ્વાસુ હતા; જો આપણે અંત સુધી હિંમત તથા આશામાં ગૌરવ રાખીને દૃઢ રહીએ તો આપણે તેમનું ઘર છીએ.
the faithfulness of Christ was that of a Son set over the House of God. And we are his House — if only we retain, unshaken to the end, the courage and confidence inspired by our hope.
Therefore, as the Holy Spirit says — ‘If to-day you hear God’s voice,
harden not your hearts, as when Israel provoked me On the day when they tried my patience in the desert,
Where your ancestors tried my forbearance, And saw my mighty deeds for forty years.
10 ૧૦ એ માટે તે પેઢી પર હું નારાજ થયો અને મેં કહ્યું કે, “તેઓ પોતાના હૃદયમાં સદા ભટકી જઈને ખોટા માર્ગે જાય છે અને તેઓએ મારા માર્ગ જાણ્યાં નહિ.
Therefore I was sorely vexed with that generation, And I said — “Their hearts are always straying; They have never learned my ways”;
While in my wrath I swore — “They shall never enter upon my Rest.”’
12 ૧૨ હવે ભાઈઓ, તમે સાવધાન થાઓ, જેથી તમારામાંના કોઈનું હૃદય અવિશ્વાસથી દુષ્ટ થાય અને તે જીવંત ઈશ્વરથી દૂર જાય.
Be careful, Brothers, that there is never found in any one of you a wicked and faithless heart, shown by his separating himself from the Living God.
13 ૧૩ પણ જ્યાં સુધી ‘આજ’ કહેવાય છે, ત્યાં સુધી તમે દિનપ્રતિદિન એકબીજાને ઉત્તેજન આપો; કે પાપના કપટથી તમારામાંના કોઈનું હૃદય કઠણ થાય નહિ.
Rather encourage one another daily — while there is a ‘To-day’ — to prevent any one among you from being hardened by the deceitfulness of Sin.
14 ૧૪ કેમ કે જો આપણે પ્રારંભનો આપણો વિશ્વાસ અંત સુધી ટકાવી રાખીએ, તો આપણે ખ્રિસ્તનાં ભાગીદાર થયા છીએ.
For we now all share in the Christ, if indeed we retain, unshaken to the end, the confidence that we had at the first.
15 ૧૫ કેમ કે એમ કહ્યું છે કે, ‘આજ જો તમે તેમની વાણી સાંભળો; તો જેમ ક્રોધકાળે તમે પોતાનાં હૃદય કઠણ કર્યા તેમ ન કરો.
To use the words of Scripture — ‘If to-day you hear God’s voice, Harden not your hearts, as when Israel provoked me.’
16 ૧૬ કેમ કે તે વાણી સાંભળ્યાં છતાં કોણે ક્રોધ ઉત્પન્ન કર્યો? શું મૂસાની આગેવાનીમાં મિસરમાંથી જેઓ બહાર નીકળ્યા તે બધાએ નહિ?
Who were they who heard God speak and yet provoked him? Were not they all those who left Egypt under the leadership of Moses?
17 ૧૭ વળી ચાળીસ વરસ સુધી તે કોનાં પર નારાજ થયા? શું જેઓએ પાપ કર્યું, જેઓનાં મૃતદેહ અરણ્યમાં પડ્યા રહ્યાં?
And with whom was it that God was sorely vexed for forty years? Was not it with those who had sinned, and who fell dead in the desert?
18 ૧૮ જેઓએ વિશ્વાસ કર્યો નહિ તેઓ વગર કોને વિષે તેમણે સમ ખાઈને કહ્યું કે, ‘તેઓ મારા વિશ્રામમાં પ્રવેશ પામશે નહિ?’
And who were they to whom God swore that they should not enter upon his rest, if not those who had proved faithless?
We see, then, that they failed to enter upon it because of their want of faith.
