Προς Τιτον 3
1 Ὑπομίμνῃσκε αὐτοὺς ἀρχαῖς καὶ ἐξουσίαις ὑποτάσσεσθαι, πειθαρχεῖν, πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἑτοίμους εἶναι,
An mina loong asuh samthun thuk rum uh, ngoong awang nyia deek akaan phansiitte loong, jeng ah naktoom daan rum ah, nyia jaatrep lam nah ese mootkaat ah reesuh banban toom ih tong rum ah.
2 μηδένα βλασφημεῖν, ἀμάχους εἶναι, ἐπιεικεῖς, πᾶσαν ἐνδεικνυμένους πρᾳότητα πρὸς πάντας ἀνθρώπους.
Neng suh baat rum uh mihoh tiit naktoom thetbaat rum ah, erah nang ih bah jiiwah joonwah totoh et thiin rum ano semroongroong lam ih toomtong rum ah, eno warep damdoh neng toongtang ah toom noisok rum ah.
3 Ἦμεν γάρ ποτε καὶ ἡμεῖς ἀνόητοι, ἀπειθεῖς, πλανώμενοι, δουλεύοντες ἐπιθυμίαις καὶ ἡδοναῖς ποικίλαις, ἐν κακίᾳ καὶ φθόνῳ διάγοντες, στυγητοί, μισοῦντες ἀλλήλους.
Tumeah seng loong uh jaasiit ba thungko angti, mih jeng laboichaatte, nyia lapun lajun mina angti. Seng loong ah jaatrep ethih ekhah suh lungwaang nyia mongmah ih no songtongti. Seng roidong ah ethih, mih siikhaam tenthun, nyia miksuk mui lam ih tongsong ra tahe.
4 Ὅτε δὲ ἡ χρηστότης καὶ ἡ φιλανθρωπία ἐπεφάνη τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ,
Enoothong seng Pangte Rangte minchan nyia tenthet ah dongjat thuk tahe adi,
5 οὐκ ἐξ ἔργων τῶν ἐν δικαιοσύνῃ ὧν ἐποιήσαμεν ἡμεῖς, ἀλλὰ κατὰ τὸν αὐτοῦ ἔλεον ἔσωσεν ἡμᾶς, διὰ λουτροῦ παλιγγενεσίας καὶ ἀνακαινώσεως Πνεύματος Ἁγίου,
heh ih seng ah puipang tahe. Erah seng mootkaat ese ih moh thoidi tapang tahe, erah nang ih heh teewah tenthet nawa ih seng ah piipang hali, Esa Chiiala jun ih saachot heeno seng ah ena et dong tupthuk hali nyia roidong ena ah kohali.
6 οὗ ἐξέχεεν ἐφ᾽ ἡμᾶς πλουσίως, διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν,
Rangte ih Esa Chiiala ah seng sak ni seng Pangte Jisu Kristo jun ih rapne ih daapkaat taha,
eno ba heh tenthet dowa ih seng ah Rangte damdoh epun ih tongsong ih nyia seng ih laalom hi lathoon theng roidong adoh jen chonop wang ih. (aiōnios g166)
8 Πιστὸς ὁ λόγος, καὶ περὶ τούτων βούλομαί σε διαβεβαιοῦσθαι, ἵνα φροντίζωσι καλῶν ἔργων προΐστασθαι οἱ πεπιστευκότες Θεῷ. Ταῦτά ἐστι τὰ καλὰ καὶ ὠφέλιμα τοῖς ἀνθρώποις·
Arah amiisak tiitthaak. Eno ngah ih erah tiit ah hoondak et baat kot suh ramlang, eno ba Rangte suh hanpiite mina loong ih ese mootkaat ah re suh neng saapoot jen koh ah, eno erah ah warep mina raang ih ese nyia maak doh chapjih ang ah.
9 μωρὰς δὲ ζητήσεις καὶ γενεαλογίας καὶ ἔρεις καὶ μάχας νομικὰς περιΐστασο· εἰσὶ γὰρ ἀνωφελεῖς καὶ μάταιοι.
Enoothong lalangka tiitkhaap thoidoh ladaan muitheng, te awah tiit doh, changrook nyia Hootthe tung doh eboot thet hoom mui lah etheng. Erah tiit loong ah thaangmuh nyia lalangka tiit.
10 Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ,
Mih pheehoomte suh jaanyi taan ba choophaan baattaan theng, erah tokkhoh doh bah tumjih uh lakah ih thiinhaat theng.
11 εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος, καὶ ἁμαρτάνει, ὢν αὐτοκατάκριτος.
An ih jat et hu erah likhiik mina ah ethih, nyia neng rangdadah ih neng moongtaang ah dongjat ah.
12 Ὅταν πέμψω Ἀρτεμᾶν πρός σε ἢ Τυχικόν, σπούδασον ἐλθεῖν πρός με εἰς Νικόπολιν· ἐκεῖ γὰρ κέκρικα παραχειμάσαι.
Ngah ih an jiinnah Artimas adoleh Tiichikas daapjah hang adoh an nga jiinnah Nikopolis nah rootroot ih wang ho, tumeah hahook ko doh ngah erah nah tong suh thunhang.
13 Ζηνᾶν τὸν νομικὸν καὶ Ἀπολλὼ σπουδαίως πρόπεμψον, ἵνα μηδὲν αὐτοῖς λείπῃ.
Mat hoonte Jinas nyia Apolo ra nyuuha doh nengnyi lengkhoom raangtaan ih mathan jen chosok uh erah than et soksam we nyu uh, nengnyi tumjih doh uh lathangrang thuk ih chosok weetheng.
14 Μανθανέτωσαν δὲ καὶ οἱ ἡμέτεροι καλῶν ἔργων προΐστασθαι εἰς τὰς ἀναγκαίας χρείας, ἵνα μὴ ὦσιν ἄκαρποι.
Seng mina loong ih ese mootkaat mosuh saapoot ah mamet kotjih ah erah enyoot jaatjaat etheng, eno ba neng ah saarookwih laboot laabe thang ih jen chosokmui rum ah; neng roidong ah thaangmu nah naktoom tong rum ah.
15 Ἀσπάζονταί σε οἱ μετ᾽ ἐμοῦ πάντες. Ἄσπασαι τοὺς φιλοῦντας ἡμᾶς ἐν πίστει. Ἡ χάρις μετὰ πάντων ὑμῶν. Ἀμήν.
Nga dam dowa loongtang ih sen suh jengkhaapse ah maat hali. Seng jengkhaapse ah hanpiite loong joonte suh nep toombaat koh an. Rangte minchan ah sen damdam toom ang ha.
