Προς Φιλημονα 1
1 Παῦλος δέσμιος Χριστοῦ Ἰησοῦ, καὶ Τιμόθεος ὁ ἀδελφός, Φιλήμονι τῷ ἀγαπητῷ καὶ συνεργῷ ἡμῶν,
| کھْرِیشْٹَسْیَ یِیشو رْبَنْدِداسَح پَولَسْتِیتھِیَناما بھْراتا چَ پْرِیَں سَہَکارِنَں پھِلِیمونَں |
2 καὶ Ἀπφίᾳ τῇ ἀγαπητῇ, καὶ Ἀρχίππῳ τῷ συστρατιώτῃ ἡμῶν, καὶ τῇ κατ᾽ οἶκόν σου ἐκκλησίᾳ·
| پْرِیامْ آپِّیاں سَہَسینامْ آرْکھِپَّں پھِلِیمونَسْیَ گرِہے سْتھِتاں سَمِتِنْچَ پْرَتِ پَتْرَں لِکھَتَح۔ |
3 χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
| اَسْماکَں تاتَ اِیشْوَرَح پْرَبھُ رْیِیشُکھْرِیشْٹَشْچَ یُشْمانْ پْرَتِ شانْتِمْ اَنُگْرَہَنْچَ کْرِیاسْتاں۔ |
4 Εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ μου, πάντοτε μνείαν σου ποιούμενος ἐπὶ τῶν προσευχῶν μου,
| پْرَبھُں یِیشُں پْرَتِ سَرْوّانْ پَوِتْرَلوکانْ پْرَتِ چَ تَوَ پْریمَوِشْواسَیو رْورِتّانْتَں نِشَمْیاہَں |
5 ἀκούων σου τὴν ἀγάπην, καὶ τὴν πίστιν ἣν ἔχεις πρὸς τὸν Κύριον Ἰησοῦν καὶ εἰς πάντας τοὺς ἁγίους,
| پْرارْتھَناسَمَیے تَوَ ناموچّارَیَنْ نِرَنْتَرَں مَمیشْوَرَں دھَنْیَں وَدامِ۔ |
6 ὅπως ἡ κοινωνία τῆς πίστεώς σου ἐνεργὴς γένηται ἐν ἐπιγνώσει παντὸς ἀγαθοῦ τοῦ ἐν ἡμῖν εἰς Χριστὸν Ἰησοῦν.
| اَسْماسُ یَدْیَتْ سَوجَنْیَں وِدْیَتے تَتْ سَرْوَّں کھْرِیشْٹَں یِیشُں یَتْ پْرَتِ بھَوَتِیتِ جْنانایَ تَوَ وِشْواسَمُولِکا دانَشِیلَتا یَتْ سَپھَلا بھَویتْ تَدَہَمْ اِچّھامِ۔ |
7 Χάριν γὰρ ἔχομεν πολλὴν καὶ παράκλησιν ἐπὶ τῇ ἀγάπῃ σου, ὅτι τὰ σπλάγχνα τῶν ἁγίων ἀναπέπαυται διὰ σοῦ, ἀδελφέ.
| ہے بھْراتَح، تْوَیا پَوِتْرَلوکاناں پْرانَ آپْیایِتا اَبھَوَنْ ایتَسْماتْ تَوَ پْریمْناسْماکَں مَہانْ آنَنْدَح سانْتْوَنا چَ جاتَح۔ |
8 Διὸ πολλὴν ἐν Χριστῷ παρρησίαν ἔχων ἐπιτάσσειν σοι τὸ ἀνῆκον,
| تْوَیا یَتْ کَرْتَّوْیَں تَتْ تْوامْ آجْناپَیِتُں یَدْیَپْیَہَں کھْرِیشْٹیناتِیووتْسُکو بھَوییَں تَتھاپِ ورِدّھَ |
9 διὰ τὴν ἀγάπην μᾶλλον παρακαλῶ, τοιοῦτος ὢν ὡς Παῦλος πρεσβύτης, νυνὶ δὲ καὶ δέσμιος Ἰησοῦ Χριστοῦ.
| اِدانِیں یِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ بَنْدِداسَشْچَیوَمْبھُوتو یَح پَولَح سوہَں تْواں وِنیتُں وَرَں مَنْیے۔ |
10 Παρακαλῶ σε περὶ τοῦ ἐμοῦ τέκνου, ὃν ἐγέννησα ἐν τοῖς δεσμοῖς μου, Ὀνήσιμον,
| اَتَح شرِنْکھَلَبَدّھوہَں یَمَجَنَیَں تَں مَدِییَتَنَیَمْ اونِیشِمَمْ اَدھِ تْواں وِنَیے۔ |
11 τόν ποτέ σοι ἄχρηστον, νυνὶ δὲ σοὶ καὶ ἐμοὶ εὔχρηστον, ὃν ἀνέπεμψα·
| سَ پُورْوَّں تَوانُپَکارَکَ آسِیتْ کِنْتْوِدانِیں تَوَ مَمَ چوپَکارِی بھَوَتِ۔ |
12 σὺ δὲ αὐτόν, τοῦτ᾽ ἔστι τὰ ἐμὰ σπλάγχνα, προσλαβοῦ·
| تَمیواہَں تَوَ سَمِیپَں پْریشَیامِ، اَتو مَدِییَپْرانَسْوَرُوپَح سَ تْوَیانُگرِہْیَتاں۔ |
13 ὃν ἐγὼ ἐβουλόμην πρὸς ἐμαυτὸν κατέχειν, ἵνα ὑπὲρ σοῦ διακονῇ μοι ἐν τοῖς δεσμοῖς τοῦ εὐαγγελίου·
| سُسَںوادَسْیَ کرِتے شرِنْکھَلَبَدّھوہَں پَرِچارَکَمِوَ تَں سْوَسَنِّدھَو وَرْتَّیِتُمْ اَیچّھَں۔ |
14 χωρὶς δὲ τῆς σῆς γνώμης οὐδὲν ἠθέλησα ποιῆσαι, ἵνα μὴ ὡς κατὰ ἀνάγκην τὸ ἀγαθόν σου ᾖ, ἀλλὰ κατὰ ἑκούσιον.
| کِنْتُ تَوَ سَوجَنْیَں یَدْ بَلینَ نَ بھُوتْوا سْویچّھایاح پھَلَں بھَویتْ تَدَرْتھَں تَوَ سَمَّتِں وِنا کِمَپِ کَرْتَّوْیَں نامَنْیے۔ |
| کو جاناتِ کْشَنَکالارْتھَں تْوَتَّسْتَسْیَ وِچّھیدوبھَوَدْ ایتَسْیایَمْ اَبھِپْرایو یَتْ تْوَمْ اَنَنْتَکالارْتھَں تَں لَپْسْیَسی (aiōnios g166) |
16 οὐκέτι ὡς δοῦλον, ἀλλ᾽ ὑπὲρ δοῦλον, ἀδελφὸν ἀγαπητόν, μάλιστα ἐμοί, πόσῳ δὲ μᾶλλον σοὶ καὶ ἐν σαρκὶ καὶ ἐν Κυρίῳ.
| پُنَ رْداسَمِوَ لَپْسْیَسے تَنَّہِ کِنْتُ داساتْ شْریشْٹھَں مَمَ پْرِیَں تَوَ چَ شارِیرِکَسَمْبَنْدھاتْ پْرَبھُسَمْبَنْدھاچَّ تَتودھِکَں پْرِیَں بھْراتَرَمِوَ۔ |
17 Εἰ οὖν με ἔχεις κοινωνόν, προσλαβοῦ αὐτὸν ὡς ἐμέ.
| اَتو ہیتو رْیَدِ ماں سَہَبھاگِنَں جاناسِ تَرْہِ مامِوَ تَمَنُگرِہانَ۔ |
18 Εἰ δέ τι ἠδίκησέ σε ἢ ὀφείλει, τοῦτο ἐμοὶ ἐλλόγει·
| تینَ یَدِ تَوَ کِمَپْیَپَرادّھَں تُبھْیَں کِمَپِ دھارْیَّتے وا تَرْہِ تَتْ مَمیتِ وِدِتْوا گَنَیَ۔ |
19 ἐγὼ Παῦλος ἔγραψα τῇ ἐμῇ χειρί, ἐγὼ ἀποτίσω· ἵνα μὴ λέγω σοι ὅτι καὶ σεαυτόν μοι προσοφείλεις.
| اَہَں تَتْ پَرِشوتْسْیامِ، ایتَتْ پَولوہَں سْوَہَسْتینَ لِکھامِ، یَتَسْتْوَں سْوَپْرانانْ اَپِ مَہْیَں دھارَیَسِ تَدْ وَکْتُں نیچّھامِ۔ |
20 Ναί, ἀδελφέ, ἐγώ σου ὀναίμην ἐν Κυρίῳ· ἀνάπαυσόν μου τὰ σπλάγχνα ἐν Κυρίῳ.
| بھو بھْراتَح، پْرَبھوح کرِتے مَمَ وانْچھاں پُورَیَ کھْرِیشْٹَسْیَ کرِتے مَمَ پْرانانْ آپْیایَیَ۔ |
21 Πεποιθὼς τῇ ὑπακοῇ σου ἔγραψά σοι, εἰδὼς ὅτι καὶ ὑπὲρ ὃ λέγω ποιήσεις.
| تَواجْناگْراہِتْوے وِشْوَسْیَ مَیا ایتَتْ لِکھْیَتے مَیا یَدُچْیَتے تَتودھِکَں تْوَیا کارِشْیَتَ اِتِ جانامِ۔ |
22 Ἅμα δὲ καὶ ἑτοίμαζέ μοι ξενίαν· ἐλπίζω γὰρ ὅτι διὰ τῶν προσευχῶν ὑμῶν χαρισθήσομαι ὑμῖν.
| تَتْکَرَنَسَمَیے مَدَرْتھَمَپِ واسَگرِہَں تْوَیا سَجِّیکْرِیَتاں یَتو یُشْماکَں پْرارْتھَناناں پھَلَرُوپو وَرَ اِواہَں یُشْمَبھْیَں دایِشْیے مَمیتِ پْرَتْیاشا جایَتے۔ |
23 Ἀσπάζονταί σε Ἐπαφρᾶς ὁ συναιχμάλωτός μου ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ,
| کھْرِیشْٹَسْیَ یِیشاح کرِتے مَیا سَہَ بَنْدِرِپاپھْرا |
24 Μάρκος, Ἀρίσταρχος, Δημᾶς, Λουκᾶς, οἱ συνεργοί μου.
| مَمَ سَہَکارِنو مارْکَ آرِشْٹارْکھو دِیما لُوکَشْچَ تْواں نَمَسْکارَں ویدَیَنْتِ۔ |
25 Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ τοῦ πνεύματος ὑμῶν. Ἀμήν.
| اَسْماکَں پْرَبھو رْیِیشُکھْرِیشْٹَسْیانُگْرَہو یُشْماکَمْ آتْمَنا سَہَ بھُویاتْ۔ آمینْ۔ |
