Κατα Ματθαιον 14
1 Ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ ἤκουσεν Ἡρῴδης ὁ τετράρχης τὴν ἀκοὴν Ἰησοῦ,
Ie henane zay, jinanji’ i Heroda mpifehe ty talily Iesoà;
2 καὶ εἶπε τοῖς παισὶν αὐτοῦ, Οὗτός ἐστιν Ἰωάννης ὁ βαπτιστής· αὐτὸς ἠγέρθη ἀπὸ τῶν νεκρῶν, καὶ διὰ τοῦτο αἱ δυνάμεις ἐνεργοῦσιν ἐν αὐτῷ.
le hoe re amo mpitoro’eo: Iantofako t’ie i Jaona Mpandipotse ro manao o raha tsitantane zao.
3 Ὁ γὰρ Ἡρῴδης κρατήσας τὸν Ἰωάννην ἔδησεν αὐτὸν καὶ ἔθετο ἐν φυλακῇ, διὰ Ἡρῳδιάδα τὴν γυναῖκα Φιλίππου τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ.
Amy te nitsepahe’ i Heroda t’i Jaona le rinohi’e am-balabey ao t’ie nañendak’ aze tsy hañenga i Herodiasy ho valy, amy t’ie fa vali’ i rahalahi’ey,
4 Ἔλεγε γὰρ αὐτῷ ὁ Ἰωάννης, Οὐκ ἔξεστί σοι ἔχειν αὐτήν.
hoe t’i Jaona tama’e: Faly ama’o izay.
5 Καὶ θέλων αὐτὸν ἀποκτεῖναι, ἐφοβήθη τὸν ὄχλον, ὅτι ὡς προφήτην αὐτὸν εἶχον.
Aa le inao, te ho namono aze t’i Heroda, fe nihembañe amy lahialeñey, fa nimpitoky am’iereo t’i Jaona.
6 Γενεσίων δὲ ἀγομένων τοῦ Ἡρῴδου, ὠρχήσατο ἡ θυγάτηρ τῆς Ἡρῳδιάδος ἐν τῷ μέσῳ, καὶ ἤρεσε τῷ Ἡρῴδῃ·
Ie amy takatakam-paniahiañe ty nisamahañe i Heroday le kinoi’e hitrao-pikama ama’e o roandria’ i fifelehañey; nitsinjake añivo’ iereo ty anak-ampela’e le niehake t’i Heroda,
7 ὅθεν μεθ᾽ ὅρκου ὡμολόγησεν αὐτῇ δοῦναι ὃ ἐὰν αἰτήσηται.
kanao nampitamae’e am-panta te ho mea’e aze ze ihalalia’e.
8 Ἡ δέ, προβιβασθεῖσα ὑπὸ τῆς μητρὸς αὐτῆς, Δός μοι, φησίν, ὧδε ἐπὶ πίνακι τὴν κεφαλὴν Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ.
Aa ie nitoroan-drene’e le nangataha’e ty añambone’ i Jaona Mpandipotse am-panake.
9 Καὶ ἐλυπήθη ὁ βασιλεύς, διὰ δὲ τοὺς ὅρκους καὶ τοὺς συνανακειμένους ἐκέλευσε δοθῆναι·
Nimoremoretse amy zao i mpanjakay, fe ty amy fanta nanoe’e añatrefa o nambarañeo, le linili’e te hanoeñe;
10 καὶ πέμψας ἀπεκεφάλισε τὸν Ἰωάννην ἐν τῇ φυλακῇ.
vaho nampihitrife’e ty hamonoañe i Jaona am-porozò ao.
11 Καὶ ἠνέχθη ἡ κεφαλὴ αὐτοῦ ἐπὶ πίνακι, καὶ ἐδόθη τῷ κορασίῳ· καὶ ἤνεγκε τῇ μητρὶ αὐτῆς.
Nendese’ iereo am-panake ty añambone’e, naho natolotse amy somondraray vaho natolo’ i somondraray aman-drene’e.
12 Καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἦραν τὸ σῶμα, καὶ ἔθαψαν αὐτό· καὶ ἐλθόντες ἀπήγγειλαν τῷ Ἰησοῦ.
Nimb’eo o mpiamy Jaonao nitakoñe i fañòvay naho nalenteke vaho natalili’ o mpiokeo amy Iesoà.
13 Καὶ ἀκούσας ὁ Ἰησοῦς ἀνεχώρησεν ἐκεῖθεν ἐν πλοίῳ εἰς ἔρημον τόπον κατ᾽ ἰδίαν· καὶ ἀκούσαντες οἱ ὄχλοι ἠκολούθησαν αὐτῷ πεζῇ ἀπὸ τῶν πόλεων.
Ie jinanji’ Iesoà, le nienga an-dakañe nimb’ an-tane bangìñe e Iehoda añe. Aa ie tsinano’ i màroy, le norihe’ iereo boak’ amo rova iabio.
14 Καὶ ἐξελθὼν ὁ Ἰησοῦς εἶδε πολὺν ὄχλον, καὶ ἐσπλαγχνίσθη ἐπ᾽ αὐτοῖς, καὶ ἐθεράπευσε τοὺς ἀρρώστους αὐτῶν.
Ie niavotse le nivazoho’e amboho’e ey i lahialeñey naho niferenaiña’e vaho nampijangañe’e ze hene narare ama’e.
15 Ὀψίας δὲ γενομένης, προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, λέγοντες, Ἔρημός ἐστιν ὁ τόπος, καὶ ἡ ὥρα ἤδη παρῆλθεν· ἀπόλυσον τοὺς ὄχλους, ἵνα ἀπελθόντες εἰς τὰς κώμας ἀγοράσωσιν ἑαυτοῖς βρώματα.
Ie hariva, niheova’e o mpiama’eo nanao ty hoe ama’e: Babangoañe ty atoy naho fa miroñe; apoho higodañe mb’amo tanàñeo i maroy hitoha ze sindre ipaia’e.
16 Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς, Οὐ χρείαν ἔχουσιν ἀπελθεῖν· δότε αὐτοῖς ὑμεῖς φαγεῖν.
Fe hoe t’i Iesoà: Ino ty hiavota’ iareo? anjotsò mahakama.
17 Οἱ δὲ λέγουσιν αὐτῷ, Οὐκ ἔχομεν ὧδε εἰ μὴ πέντε ἄρτους καὶ δύο ἰχθύας.
Hoe iareo: Tsy ama’e zahay naho tsy mofo lime naho fiañe roe.
18 Ὁ δὲ εἶπε, Φέρετέ μοι αὐτοὺς ὧδε.
Hoe re: Endeso amako izay.
19 Καὶ κελεύσας τοὺς ὄχλους ἀνακλιθῆναι ἐπὶ τοὺς χόρτους, λαβὼν τοὺς πέντε ἄρτους καὶ τοὺς δύο ἰχθύας, ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανόν, εὐλόγησε, καὶ κλάσας ἔδωκε τοῖς μαθηταῖς τοὺς ἄρτους, οἱ δὲ μαθηταὶ τοῖς ὄχλοις.
Le nampiambesare’e amy ahetsey ondatio; aa ie niambesatse, le rinambe’e i mofo limey naho i fiañe roe rey, naho nañandriañe te niandra mb’ andikerañe ey, le zinara’e naho natolo’e amo mpiama’eo, vaho nazotso’ o mpiama’eo amo nitolatolakeo.
20 Καὶ ἔφαγον πάντες, καὶ ἐχορτάσθησαν· καὶ ἦραν τὸ περισσεῦον τῶν κλασμάτων, δώδεκα κοφίνους πλήρεις.
Hene nikama naho nianjañe, nikamae’ iareo ka o fiañeo, ze nisatrieñe. Naho fa nikama le nahoro’ iareo ty nifitafita, nahapea mozete folo ro’amby.
21 Οἱ δὲ ἐσθίοντες ἦσαν ἄνδρες ὡσεὶ πεντακισχίλιοι, χωρὶς γυναικῶν καὶ παιδίων.
Ty hamaro’ o nikamao le lime arivo ty lahilahy, tovo’ izay o roakemba naho ajajao.
22 Καὶ εὐθέως ἠνάγκασεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς μαθητὰς ἐμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον, καὶ προάγειν αὐτὸν εἰς τὸ πέραν, ἕως οὗ ἀπολύσῃ τοὺς ὄχλους.
Tampetse izay, nampijoñe’e an-dàkañe ao o mpiama’eo hitsake aolo aze mb’ amy rova hañaveloa’ i maroiy.
23 Καὶ ἀπολύσας τοὺς ὄχλους, ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος κατ᾽ ἰδίαν προσεύξασθαι· ὀψίας δὲ γενομένης, μόνος ἦν ἐκεῖ.
Ie nienga’ i lahialeñey, le niañambone vohitse vaho nitalaho, ie raike. Ie hariva nijoriñe ey avao,
24 Τὸ δὲ πλοῖον ἤδη μέσον τῆς θαλάσσης ἦν, βασανιζόμενον ὑπὸ τῶν κυμάτων· ἦν γὰρ ἐναντίος ὁ ἄνεμος.
i lakañey añivo’ i riakey eñe, nasiotsio’ o onjan-driakeo amy t’ie niatre-tioke.
25 Τετάρτῃ δὲ φυλακῇ τῆς νυκτὸς ἀπῆλθε πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς, περιπατῶν ἐπὶ τῆς θαλάσσης.
Ie ami’ty fijilovañe fah’efa’ i haleñey, le niheo mb’am’iereo mb’eo t’i Iesoà nidraidraitse ambone’ i riakey.
26 Καὶ ἰδόντες αὐτὸν οἱ μαθηταὶ ἐπὶ τὴν θάλασσαν περιπατοῦντα ἐταράχθησαν, λέγοντες ὅτι Φάντασμά ἐστι· καὶ ἀπὸ τοῦ φόβου ἔκραξαν.
Ie niisa’ o mpiama’eo nañavelo ambone rano ey, le nivorombeloñe, fa natao’ iareo ho angatse! vaho nikoaike am-pirevendreveñañe.
27 Εὐθέως δὲ ἐλάλησεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς, λέγων, Θαρσεῖτε· ἐγώ εἰμι· μὴ φοβεῖσθε.
Le natoi’ Iesoà ty hoe: Mahatokisa ry ao, izaho ‘nio. Ko hembañe,
28 Ἀποκριθεὶς δὲ αὐτῷ ὁ Πέτρος εἶπε, Κύριε, εἰ σὺ εἶ, κέλευσόν με πρός σε ἐλθεῖν ἐπὶ τὰ ὕδατα.
Natoi’ i Petera ty hoe: O Talè, naho Ihe, ampombao mb’ama’o ambone’ o ranoo iraho.
29 Ὁ δὲ εἶπεν, Ἐλθέ. Καὶ καταβὰς ἀπὸ τοῦ πλοίου ὁ Πέτρος περιεπάτησεν ἐπὶ τὰ ὕδατα, ἐλθεῖν πρὸς τὸν Ἰησοῦν.
Mb’etoa, hoe t’i Iesoà. Aa le nizotso amy lakañey t’i Petera, nandia i ranoy mb’amy Iesoà mb’eo.
30 Βλέπων δὲ τὸν ἄνεμον ἰσχυρὸν ἐφοβήθη· καὶ ἀρξάμενος καταποντίζεσθαι ἔκραξε, λέγων, Κύριε, σῶσόν με.
F’ie nahaoniñe ty hamafe’ i tiokey, le nianifañe naho ho nilipotse vaho nikoiake ty hoe: Talè! irombaho.
31 Εὐθέως δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἐπελάβετο αὐτοῦ, καὶ λέγει αὐτῷ, Ὀλιγόπιστε, εἰς τί ἐδίστασας;
Nahiti’ Iesoà amy zao ty fità’e le rinambe’e, vaho nanoa’e ty hoe: Ondaty kede fatokisañeo, ino ty nimahimahiña’o?
32 Καὶ ἐμβάντων αὐτῶν εἰς τὸ πλοῖον, ἐκόπασεν ὁ ἄνεμος·
Ie nijoñe an-dakañe ao, le nipendreñe i tiokey,
33 οἱ δὲ ἐν τῷ πλοίῳ ἐλθόντες προσεκύνησαν αὐτῷ, λέγοντες, Ἀληθῶς Θεοῦ υἱὸς εἶ.
vaho niambane ama’e o an-dakañeo, nanao ty hoe: Toe Anan’ Añahare irehe.
34 Καὶ διαπεράσαντες ἦλθον εἰς τὴν γῆν Γεννησαρέτ.
Tafa-tsake iereo, nitoly an-tamboho’ i Genesareta eo.
35 Καὶ ἐπιγνόντες αὐτὸν οἱ ἄνδρες τοῦ τόπου ἐκείνου ἀπέστειλαν εἰς ὅλην τὴν περίχωρον ἐκείνην, καὶ προσήνεγκαν αὐτῷ πάντας τοὺς κακῶς ἔχοντας·
Aa ie nahafohiñe aze ondati’ i taneio le nanitsihañe hitrike i borizañey, naho nendeseñe ama’e ze hene nisilofe’ o areteñe ankafankafao.
36 καὶ παρεκάλουν αὐτόν, ἵνα μόνον ἅψωνται τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ· καὶ ὅσοι ἥψαντο διεσώθησαν.
Nihalalia’ iareo ke ho no’e t’ie hitsapa ty lifin-tsiki’e; vaho songa nijangañe ze nitsapa aze.
