< Κατα Ιωαννην 4 >
1 Ὡς οὖν ἔγνω ὁ Κύριος ὅτι ἤκουσαν οἱ Φαρισαῖοι ὅτι Ἰησοῦς πλείονας μαθητὰς ποιεῖ καὶ βαπτίζει ἢ Ἰωάννης—
യീശുഃ സ്വയം നാമജ്ജയത് കേവലം തസ്യ ശിഷ്യാ അമജ്ജയത് കിന്തു യോഹനോഽധികശിഷ്യാൻ സ കരോതി മജ്ജയതി ച,
2 καίτοιγε Ἰησοῦς αὐτὸς οὐκ ἐβάπτιζεν, ἀλλ᾽ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ—
ഫിരൂശിന ഇമാം വാർത്താമശൃണ്വൻ ഇതി പ്രഭുരവഗത്യ
3 ἀφῆκε τὴν Ἰουδαίαν, καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν.
യിഹൂദീയദേശം വിഹായ പുന ർഗാലീലമ് ആഗത്|
4 Ἔδει δὲ αὐτὸν διέρχεσθαι διὰ τῆς Σαμαρείας.
തതഃ ശോമിരോണപ്രദേശസ്യ മദ്യേന തേന ഗന്തവ്യേ സതി
5 Ἔρχεται οὖν εἰς πόλιν τῆς Σαμαρείας λεγομένην Συχάρ, πλησίον τοῦ χωρίου ὃ ἔδωκεν Ἰακὼβ Ἰωσὴφ τῷ υἱῷ αὐτοῦ·
യാകൂബ് നിജപുത്രായ യൂഷഫേ യാം ഭൂമിമ് അദദാത് തത്സമീപസ്ഥായി ശോമിരോണപ്രദേശസ്യ സുഖാർ നാമ്നാ വിഖ്യാതസ്യ നഗരസ്യ സന്നിധാവുപാസ്ഥാത്|
6 ἦν δὲ ἐκεῖ πηγὴ τοῦ Ἰακώβ. Ὁ οὖν Ἰησοῦς κεκοπιακὼς ἐκ τῆς ὁδοιπορίας ἐκαθέζετο οὕτως ἐπὶ τῇ πηγῇ. Ὥρα ἦν ὡσεὶ ἕκτη.
തത്ര യാകൂബഃ പ്രഹിരാസീത്; തദാ ദ്വിതീയയാമവേലായാം ജാതായാം സ മാർഗേ ശ്രമാപന്നസ്തസ്യ പ്രഹേഃ പാർശ്വേ ഉപാവിശത്|
7 Ἔρχεται γυνὴ ἐκ τῆς Σαμαρείας ἀντλῆσαι ὕδωρ· λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς, Δός μοι πιεῖν.
ഏതർഹി കാചിത് ശോമിരോണീയാ യോഷിത് തോയോത്തോലനാർഥമ് തത്രാഗമത്
8 Οἱ γὰρ μαθηταὶ αὐτοῦ ἀπεληλύθεισαν εἰς τὴν πόλιν, ἵνα τροφὰς ἀγοράσωσι.
തദാ ശിഷ്യാഃ ഖാദ്യദ്രവ്യാണി ക്രേതും നഗരമ് അഗച്ഛൻ|
9 Λέγει οὖν αὐτῷ ἡ γυνὴ ἡ Σαμαρεῖτις, Πῶς σὺ Ἰουδαῖος ὢν παρ᾽ ἐμοῦ πιεῖν αἰτεῖς, οὔσης γυναικὸς Σαμαρείτιδος; —Οὐ γὰρ συγχρῶνται Ἰουδαῖοι Σαμαρείταις.
യീശുഃ ശോമിരോണീയാം താം യോഷിതമ് വ്യാഹാർഷീത് മഹ്യം കിഞ്ചിത് പാനീയം പാതും ദേഹി| കിന്തു ശോമിരോണീയൈഃ സാകം യിഹൂദീയലോകാ ന വ്യവാഹരൻ തസ്മാദ്ധേതോഃ സാകഥയത് ശോമിരോണീയാ യോഷിതദഹം ത്വം യിഹൂദീയോസി കഥം മത്തഃ പാനീയം പാതുമ് ഇച്ഛസി?
10 Ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῇ, Εἰ ᾔδεις τὴν δωρεὰν τοῦ Θεοῦ, καὶ τίς ἐστιν ὁ λέγων σοι, Δός μοι πιεῖν, σὺ ἂν ᾔτησας αὐτόν, καὶ ἔδωκεν ἄν σοι ὕδωρ ζῶν.
തതോ യീശുരവദദ് ഈശ്വരസ്യ യദ്ദാനം തത്കീദൃക് പാനീയം പാതും മഹ്യം ദേഹി യ ഇത്ഥം ത്വാം യാചതേ സ വാ ക ഇതി ചേദജ്ഞാസ്യഥാസ്തർഹി തമയാചിഷ്യഥാഃ സ ച തുഭ്യമമൃതം തോയമദാസ്യത്|
11 Λέγει αὐτῷ ἡ γυνή, Κύριε, οὔτε ἄντλημα ἔχεις, καὶ τὸ φρέαρ ἐστὶ βαθύ· πόθεν οὖν ἔχεις τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν;
തദാ സാ സീമന്തിനീ ഭാഷിതവതി, ഹേ മഹേച്ഛ പ്രഹിർഗമ്ഭീരോ ഭവതോ നീരോത്തോലനപാത്രം നാസ്തീ ച തസ്മാത് തദമൃതം കീലാലം കുതഃ പ്രാപ്സ്യസി?
12 Μὴ σὺ μείζων εἶ τοῦ πατρὸς ἡμῶν Ἰακώβ, ὃς ἔδωκεν ἡμῖν τὸ φρέαρ, καὶ αὐτὸς ἐξ αὐτοῦ ἔπιε, καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ, καὶ τὰ θρέμματα αὐτοῦ;
യോസ്മഭ്യമ് ഇമമന്ധൂം ദദൗ, യസ്യ ച പരിജനാ ഗോമേഷാദയശ്ച സർവ്വേഽസ്യ പ്രഹേഃ പാനീയം പപുരേതാദൃശോ യോസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷോ യാകൂബ് തസ്മാദപി ഭവാൻ മഹാൻ കിം?
13 Ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῇ, Πᾶς ὁ πίνων ἐκ τοῦ ὕδατος τούτου, διψήσει πάλιν·
തതോ യീശുരകഥയദ് ഇദം പാനീയം സഃ പിവതി സ പുനസ്തൃഷാർത്തോ ഭവിഷ്യതി,
14 ὃς δ᾽ ἂν πίῃ ἐκ τοῦ ὕδατος οὗ ἐγὼ δώσω αὐτῷ, οὐ μὴ διψήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα· ἀλλὰ τὸ ὕδωρ ὃ δώσω αὐτῷ γενήσεται ἐν αὐτῷ πηγὴ ὕδατος ἁλλομένου εἰς ζωὴν αἰώνιον. (aiōn , aiōnios )
കിന്തു മയാ ദത്തം പാനീയം യഃ പിവതി സ പുനഃ കദാപി തൃഷാർത്തോ ന ഭവിഷ്യതി| മയാ ദത്തമ് ഇദം തോയം തസ്യാന്തഃ പ്രസ്രവണരൂപം ഭൂത്വാ അനന്തായുര്യാവത് സ്രോഷ്യതി| (aiōn , aiōnios )
15 Λέγει πρὸς αὐτὸν ἡ γυνή, Κύριε, δός μοι τοῦτο τὸ ὕδωρ, ἵνα μὴ διψῶ, μηδὲ ἔρχομαι ἐνθάδε ἀντλεῖν.
തദാ സാ വനിതാകഥയത് ഹേ മഹേച്ഛ തർഹി മമ പുനഃ പീപാസാ യഥാ ന ജായതേ തോയോത്തോലനായ യഥാത്രാഗമനം ന ഭവതി ച തദർഥം മഹ്യം തത്തോയം ദേഹീ|
16 Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς, Ὕπαγε, φώνησον τὸν ἄνδρα σου, καὶ ἐλθὲ ἐνθάδε.
തതോ യീശൂരവദദ്യാഹി തവ പതിമാഹൂയ സ്ഥാനേഽത്രാഗച്ഛ|
17 Ἀπεκρίθη ἡ γυνὴ καὶ εἶπεν, Οὐκ ἔχω ἄνδρα. Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς, Καλῶς εἶπας ὅτι Ἄνδρα οὐκ ἔχω·
സാ വാമാവദത് മമ പതിർനാസ്തി| യീശുരവദത് മമ പതിർനാസ്തീതി വാക്യം ഭദ്രമവോചഃ|
18 πέντε γὰρ ἄνδρας ἔσχες, καὶ νῦν ὃν ἔχεις οὐκ ἔστι σου ἀνήρ· τοῦτο ἀληθὲς εἴρηκας.
യതസ്തവ പഞ്ച പതയോഭവൻ അധുനാ തു ത്വയാ സാർദ്ധം യസ്തിഷ്ഠതി സ തവ ഭർത്താ ന വാക്യമിദം സത്യമവാദിഃ|
19 Λέγει αὐτῷ ἡ γυνή, Κύριε, θεωρῶ ὅτι προφήτης εἶ σύ.
തദാ സാ മഹിലാ ഗദിതവതി ഹേ മഹേച്ഛ ഭവാൻ ഏകോ ഭവിഷ്യദ്വാദീതി ബുദ്ധം മയാ|
20 Οἱ πατέρες ἡμῶν ἐν τῷ ὄρει τούτῳ προσεκύνησαν· καὶ ὑμεῖς λέγετε ὅτι ἐν Ἱεροσολύμοις ἐστὶν ὁ τόπος ὅπου δεῖ προσκυνεῖν.
അസ്മാകം പിതൃലോകാ ഏതസ്മിൻ ശിലോച്ചയേഽഭജന്ത, കിന്തു ഭവദ്ഭിരുച്യതേ യിരൂശാലമ് നഗരേ ഭജനയോഗ്യം സ്ഥാനമാസ്തേ|
21 Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς, Γύναι, πίστευσόν μοι ὅτι ἔρχεται ὥρα, ὅτε οὔτε ἐν τῷ ὄρει τούτῳ οὔτε ἐν Ἱεροσολύμοις προσκυνήσετε τῷ πατρί.
യീശുരവോചത് ഹേ യോഷിത് മമ വാക്യേ വിശ്വസിഹി യദാ യൂയം കേവലശൈലേഽസ്മിൻ വാ യിരൂശാലമ് നഗരേ പിതുർഭജനം ന കരിഷ്യധ്വേ കാല ഏതാദൃശ ആയാതി|
22 Ὑμεῖς προσκυνεῖτε ὃ οὐκ οἴδατε· ἡμεῖς προσκυνοῦμεν ὃ οἴδαμεν· ὅτι ἡ σωτηρία ἐκ τῶν Ἰουδαίων ἐστίν.
യൂയം യം ഭജധ്വേ തം ന ജാനീഥ, കിന്തു വയം യം ഭജാമഹേ തം ജാനീമഹേ, യതോ യിഹൂദീയലോകാനാം മധ്യാത് പരിത്രാണം ജായതേ|
23 Ἀλλ᾽ ἔρχεται ὥρα καὶ νῦν ἐστιν, ὅτε οἱ ἀληθινοὶ προσκυνηταὶ προσκυνήσουσι τῷ πατρὶ ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ· καὶ γὰρ ὁ πατὴρ τοιούτους ζητεῖ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτόν.
കിന്തു യദാ സത്യഭക്താ ആത്മനാ സത്യരൂപേണ ച പിതുർഭജനം കരിഷ്യന്തേ സമയ ഏതാദൃശ ആയാതി, വരമ് ഇദാനീമപി വിദ്യതേ; യത ഏതാദൃശോ ഭത്കാൻ പിതാ ചേഷ്ടതേ|
24 Πνεῦμα ὁ Θεός· καὶ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτόν, ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν.
ഈശ്വര ആത്മാ; തതസ്തസ്യ യേ ഭക്താസ്തൈഃ സ ആത്മനാ സത്യരൂപേണ ച ഭജനീയഃ|
25 Λέγει αὐτῷ ἡ γυνή, Οἶδα ὅτι Μεσίας ἔρχεται—ὁ λεγόμενος Χριστός· ὅταν ἔλθῃ ἐκεῖνος, ἀναγγελεῖ ἡμῖν πάντα.
തദാ സാ മഹിലാവാദീത് ഖ്രീഷ്ടനാമ്നാ വിഖ്യാതോഽഭിഷിക്തഃ പുരുഷ ആഗമിഷ്യതീതി ജാനാമി സ ച സർവ്വാഃ കഥാ അസ്മാൻ ജ്ഞാപയിഷ്യതി|
26 Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς, Ἐγώ εἰμι, ὁ λαλῶν σοι.
തതോ യീശുരവദത് ത്വയാ സാർദ്ധം കഥനം കരോമി യോഽഹമ് അഹമേവ സ പുരുഷഃ|
27 Καὶ ἐπὶ τούτῳ ἦλθον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ ἐθαύμασαν ὅτι μετὰ γυναικὸς ἐλάλει· οὐδεὶς μέντοι εἶπε, Τί ζητεῖς; ἤ, Τί λαλεῖς μετ᾽ αὐτῆς;
ഏതസ്മിൻ സമയേ ശിഷ്യാ ആഗത്യ തഥാ സ്ത്രിയാ സാർദ്ധം തസ്യ കഥോപകഥനേ മഹാശ്ചര്യ്യമ് അമന്യന്ത തഥാപി ഭവാൻ കിമിച്ഛതി? യദ്വാ കിമർഥമ് ഏതയാ സാർദ്ധം കഥാം കഥയതി? ഇതി കോപി നാപൃച്ഛത്|
28 Ἀφῆκεν οὖν τὴν ὑδρίαν αὐτῆς ἡ γυνή, καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν πόλιν, καὶ λέγει τοῖς ἀνθρώποις,
തതഃ പരം സാ നാരീ കലശം സ്ഥാപയിത്വാ നഗരമധ്യം ഗത്വാ ലോകേഭ്യോകഥായദ്
29 Δεῦτε, ἴδετε ἄνθρωπον, ὃς εἶπέ μοι πάντα ὅσα ἐποίησα· μήτι οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός;
അഹം യദ്യത് കർമ്മാകരവം തത്സർവ്വം മഹ്യമകഥയദ് ഏതാദൃശം മാനവമേകമ് ആഗത്യ പശ്യത രു കിമ് അഭിഷിക്തോ ന ഭവതി?
30 Ἐξῆλθον ἐκ τῆς πόλεως, καὶ ἤρχοντο πρὸς αὐτόν.
തതസ്തേ നഗരാദ് ബഹിരാഗത്യ താതസ്യ സമീപമ് ആയൻ|
31 Ἐν δὲ τῷ μεταξὺ ἠρώτων αὐτὸν οἱ μαθηταί, λέγοντες, Ῥαββί, φάγε.
ഏതർഹി ശിഷ്യാഃ സാധയിത്വാ തം വ്യാഹാർഷുഃ ഹേ ഗുരോ ഭവാൻ കിഞ്ചിദ് ഭൂക്താം|
32 Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς, Ἐγὼ βρῶσιν ἔχω φαγεῖν ἣν ὑμεῖς οὐκ οἴδατε.
തതഃ സോവദദ് യുഷ്മാഭിര്യന്ന ജ്ഞായതേ താദൃശം ഭക്ഷ്യം മമാസ്തേ|
33 Ἔλεγον οὖν οἱ μαθηταὶ πρὸς ἀλλήλους, Μή τις ἤνεγκεν αὐτῷ φαγεῖν;
തദാ ശിഷ്യാഃ പരസ്പരം പ്രഷ്ടുമ് ആരമ്ഭന്ത, കിമസ്മൈ കോപി കിമപി ഭക്ഷ്യമാനീയ ദത്തവാൻ?
34 Λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς, Ἐμὸν βρῶμά ἐστιν, ἵνα ποιῶ τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με, καὶ τελειώσω αὐτοῦ τὸ ἔργον.
യീശുരവോചത് മത്പ്രേരകസ്യാഭിമതാനുരൂപകരണം തസ്യൈവ കർമ്മസിദ്ധികാരണഞ്ച മമ ഭക്ഷ്യം|
35 Οὐχ ὑμεῖς λέγετε ὅτι Ἔτι τετράμηνός ἐστι, καὶ ὁ θερισμὸς ἔρχεται; Ἰδού, λέγω ὑμῖν, ἐπάρατε τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμῶν, καὶ θεάσασθε τὰς χώρας, ὅτι λευκαί εἰσι πρὸς θερισμὸν ἤδη.
മാസചതുഷ്ടയേ ജാതേ ശസ്യകർത്തനസമയോ ഭവിഷ്യതീതി വാക്യം യുഷ്മാഭിഃ കിം നോദ്യതേ? കിന്ത്വഹം വദാമി, ശിര ഉത്തോല്യ ക്ഷേത്രാണി പ്രതി നിരീക്ഷ്യ പശ്യത, ഇദാനീം കർത്തനയോഗ്യാനി ശുക്ലവർണാന്യഭവൻ|
36 Καὶ ὁ θερίζων μισθὸν λαμβάνει, καὶ συνάγει καρπὸν εἰς ζωὴν αἰώνιον· ἵνα καὶ ὁ σπείρων ὁμοῦ χαίρῃ καὶ ὁ θερίζων. (aiōnios )
യശ്ഛിനത്തി സ വേതനം ലഭതേ അനന്തായുഃസ്വരൂപം ശസ്യം സ ഗൃഹ്ലാതി ച, തേനൈവ വപ്താ ഛേത്താ ച യുഗപദ് ആനന്ദതഃ| (aiōnios )
37 Ἐν γὰρ τούτῳ ὁ λόγος ἐστὶν ὁ ἀληθινός, ὅτι Ἄλλος ἐστὶν ὁ σπείρων, καὶ ἄλλος ὁ θερίζων.
ഇത്ഥം സതി വപത്യേകശ്ഛിനത്യന്യ ഇതി വചനം സിദ്ധ്യതി|
38 Ἐγὼ ἀπέστειλα ὑμᾶς θερίζειν ὃ οὐχ ὑμεῖς κεκοπιάκατε· ἄλλοι κεκοπιάκασι, καὶ ὑμεῖς εἰς τὸν κόπον αὐτῶν εἰσεληλύθατε.
യത്ര യൂയം ന പര്യ്യശ്രാമ്യത താദൃശം ശസ്യം ഛേത്തും യുഷ്മാൻ പ്രൈരയമ് അന്യേ ജനാഃപര്യ്യശ്രാമ്യൻ യൂയം തേഷാം ശ്രഗസ്യ ഫലമ് അലഭധ്വമ്|
39 Ἐκ δὲ τῆς πόλεως ἐκείνης πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν τῶν Σαμαρειτῶν διὰ τὸν λόγον τῆς γυναικὸς μαρτυρούσης ὅτι Εἶπέ μοι πάντα ὅσα ἐποίησα.
യസ്മിൻ കാലേ യദ്യത് കർമ്മാകാർഷം തത്സർവ്വം സ മഹ്യമ് അകഥയത് തസ്യാ വനിതായാ ഇദം സാക്ഷ്യവാക്യം ശ്രുത്വാ തന്നഗരനിവാസിനോ ബഹവഃ ശോമിരോണീയലോകാ വ്യശ്വസൻ|
40 Ὡς οὖν ἦλθον πρὸς αὐτὸν οἱ Σαμαρεῖται, ἠρώτων αὐτὸν μεῖναι παρ᾽ αὐτοῖς· καὶ ἔμεινεν ἐκεῖ δύο ἡμέρας.
തഥാ ച തസ്യാന്തികേ സമുപസ്ഥായ സ്വേഷാം സന്നിധൗ കതിചിദ് ദിനാനി സ്ഥാതും തസ്മിൻ വിനയമ് അകുർവ്വാന തസ്മാത് സ ദിനദ്വയം തത്സ്ഥാനേ ന്യവഷ്ടത്
41 Καὶ πολλῷ πλείους ἐπίστευσαν διὰ τὸν λόγον αὐτοῦ,
തതസ്തസ്യോപദേശേന ബഹവോഽപരേ വിശ്വസ്യ
42 τῇ τε γυναικὶ ἔλεγον ὅτι Οὐκέτι διὰ τὴν σὴν λαλιὰν πιστεύομεν· αὐτοὶ γὰρ ἀκηκόαμεν, καὶ οἴδαμεν ὅτι οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ σωτὴρ τοῦ κόσμου, ὁ Χριστός.
താം യോഷാമവദൻ കേവലം തവ വാക്യേന പ്രതീമ ഇതി ന, കിന്തു സ ജഗതോഽഭിഷിക്തസ്ത്രാതേതി തസ്യ കഥാം ശ്രുത്വാ വയം സ്വയമേവാജ്ഞാസമഹി|
43 Μετὰ δὲ τὰς δύο ἡμέρας ἐξῆλθεν ἐκεῖθεν, καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν.
സ്വദേശേ ഭവിഷ്യദ്വക്തുഃ സത്കാരോ നാസ്തീതി യദ്യപി യീശുഃ പ്രമാണം ദത്വാകഥയത്
44 Αὐτὸς γὰρ ὁ Ἰησοῦς ἐμαρτύρησεν ὅτι προφήτης ἐν τῇ ἰδίᾳ πατρίδι τιμὴν οὐκ ἔχει.
തഥാപി ദിവസദ്വയാത് പരം സ തസ്മാത് സ്ഥാനാദ് ഗാലീലം ഗതവാൻ|
45 Ὅτε οὖν ἦλθεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν, ἐδέξαντο αὐτὸν οἱ Γαλιλαῖοι, πάντα ἑωρακότες ἃ ἐποίησεν ἐν Ἱεροσολύμοις ἐν τῇ ἑορτῇ· καὶ αὐτοὶ γὰρ ἦλθον εἰς τὴν ἑορτήν.
അനന്തരം യേ ഗാലീലീ ലിയലോകാ ഉത്സവേ ഗതാ ഉത്സവസമയേ യിരൂശലമ് നഗരേ തസ്യ സർവ്വാഃ ക്രിയാ അപശ്യൻ തേ ഗാലീലമ് ആഗതം തമ് ആഗൃഹ്ലൻ|
46 Ἦλθεν οὖν πάλιν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας, ὅπου ἐποίησε τὸ ὕδωρ οἶνον. Καὶ ἦν τις βασιλικός, οὗ ὁ υἱὸς ἠσθένει ἐν Καπερναούμ.
തതഃ പരമ് യീശു ര്യസ്മിൻ കാന്നാനഗരേ ജലം ദ്രാക്ഷാരസമ് ആകരോത് തത് സ്ഥാനം പുനരഗാത്| തസ്മിന്നേവ സമയേ കസ്യചിദ് രാജസഭാസ്താരസ്യ പുത്രഃ കഫർനാഹൂമപുരീ രോഗഗ്രസ്ത ആസീത്|
47 Οὗτος ἀκούσας ὅτι Ἰησοῦς ἥκει ἐκ τῆς Ἰουδαίας εἰς τὴν Γαλιλαίαν, ἀπῆλθε πρὸς αὐτόν, καὶ ἠρώτα αὐτὸν ἵνα καταβῇ καὶ ἰάσηται αὐτοῦ τὸν υἱόν· ἔμελλε γὰρ ἀποθνῄσκειν.
സ യേഹൂദീയദേശാദ് യീശോ ർഗാലീലാഗമനവാർത്താം നിശമ്യ തസ്യ സമീപം ഗത്വാ പ്രാർഥ്യ വ്യാഹൃതവാൻ മമ പുത്രസ്യ പ്രായേണ കാല ആസന്നഃ ഭവാൻ ആഗത്യ തം സ്വസ്ഥം കരോതു|
48 Εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς πρὸς αὐτόν, Ἐὰν μὴ σημεῖα καὶ τέρατα ἴδητε, οὐ μὴ πιστεύσητε.
തദാ യീശുരകഥയദ് ആശ്ചര്യ്യം കർമ്മ ചിത്രം ചിഹ്നം ച ന ദൃഷ്ടാ യൂയം ന പ്രത്യേഷ്യഥ|
49 Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ βασιλικός, Κύριε, κατάβηθι πρὶν ἀποθανεῖν τὸ παιδίον μου.
തതഃ സ സഭാസദവദത് ഹേ മഹേച്ഛ മമ പുത്രേ ന മൃതേ ഭവാനാഗച്ഛതു|
50 Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, Πορεύου· ὁ υἱός σου ζῇ. Καὶ ἐπίστευσεν ὁ ἄνθρωπος τῷ λόγῳ ᾧ εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐπορεύετο.
യീശുസ്തമവദദ് ഗച്ഛ തവ പുത്രോഽജീവീത് തദാ യീശുനോക്തവാക്യേ സ വിശ്വസ്യ ഗതവാൻ|
51 Ἤδη δὲ αὐτοῦ καταβαίνοντος, οἱ δοῦλοι αὐτοῦ ἀπήντησαν αὐτῷ, καὶ ἀπήγγειλαν λέγοντες ὅτι Ὁ παῖς σου ζῇ.
ഗമനകാലേ മാർഗമധ്യേ ദാസാസ്തം സാക്ഷാത്പ്രാപ്യാവദൻ ഭവതഃ പുത്രോഽജീവീത്|
52 Ἐπύθετο οὖν παρ᾽ αὐτῶν τὴν ὥραν ἐν ᾗ κομψότερον ἔσχε. Καὶ εἶπον αὐτῷ ὅτι Χθὲς ὥραν ἑβδόμην ἀφῆκεν αὐτὸν ὁ πυρετός.
തതഃ കം കാലമാരഭ്യ രോഗപ്രതീകാരാരമ്ഭോ ജാതാ ഇതി പൃഷ്ടേ തൈരുക്തം ഹ്യഃ സാർദ്ധദണ്ഡദ്വയാധികദ്വിതീയയാമേ തസ്യ ജ്വരത്യാഗോഽഭവത്|
53 Ἔγνω οὖν ὁ πατὴρ ὅτι ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ, ἐν ᾗ εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ὅτι Ὁ υἱός σου ζῇ· καὶ ἐπίστευσεν αὐτὸς καὶ ἡ οἰκία αὐτοῦ ὅλη.
തദാ യീശുസ്തസ്മിൻ ക്ഷണേ പ്രോക്തവാൻ തവ പുത്രോഽജീവീത് പിതാ തദ്ബുദ്ധ്വാ സപരിവാരോ വ്യശ്വസീത്|
54 Τοῦτο πάλιν δεύτερον σημεῖον ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς, ἐλθὼν ἐκ τῆς Ἰουδαίας εἰς τὴν Γαλιλαίαν.
യിഹൂദീയദേശാദ് ആഗത്യ ഗാലീലി യീശുരേതദ് ദ്വിതീയമ് ആശ്ചര്യ്യകർമ്മാകരോത്|