< Ιακωβου 3 >

1 Μὴ πολλοὶ διδάσκαλοι γίνεσθε, ἀδελφοί μου, εἰδότες ὅτι μεῖζον κρίμα ληψόμεθα.
Фраций мей, сэ ну фиць мулць ынвэцэторь, кэч штиць кэ вом прими о жудекатэ май аспрэ.
2 Πολλὰ γὰρ πταίομεν ἅπαντες. Εἴ τις ἐν λόγῳ οὐ πταίει, οὗτος τέλειος ἀνήρ, δυνατὸς χαλιναγωγῆσαι καὶ ὅλον τὸ σῶμα.
Тоць грешим ын мулте фелурь. Дакэ ну грешеште чинева ын ворбире, есте ун ом десэвыршит ши поате сэ-шь цинэ ын фрыу тот трупул.
3 Ἴδε, τῶν ἵππων τοὺς χαλινοὺς εἰς τὰ στόματα βάλλομεν πρὸς τὸ πείθεσθαι αὐτοὺς ἡμῖν, καὶ ὅλον τὸ σῶμα αὐτῶν μετάγομεν.
Де пилдэ, дакэ пунем каилор фрыул ын гурэ, ка сэ не аскулте, ле кырмуим тот трупул.
4 Ἰδού, καὶ τὰ πλοῖα, τηλικαῦτα ὄντα, καὶ ὑπὸ σκληρῶν ἀνέμων ἐλαυνόμενα, μετάγεται ὑπὸ ἐλαχίστου πηδαλίου, ὅπου ἂν ἡ ὁρμὴ τοῦ εὐθύνοντος βούληται.
Ятэ, ши корэбииле, кыт де марь сунт, ши, мэкар кэ сунт мынате де вынтурь юць, тотушь сунт кырмуите де о кырмэ фоарте микэ, дупэ густул кырмачулуй.
5 Οὕτω καὶ ἡ γλῶσσα μικρὸν μέλος ἐστί, καὶ μεγαλαυχεῖ. Ἰδού, ὀλίγον πῦρ ἡλίκην ὕλην ἀνάπτει.
Тот аша ши лимба есте ун мик мэдулар ши се фэлеште ку лукрурь марь. Ятэ, ун фок мик че пэдуре маре апринде!
6 Καὶ ἡ γλῶσσα πῦρ, ὁ κόσμος τῆς ἀδικίας· οὕτως ἡ γλῶσσα καθίσταται ἐν τοῖς μέλεσιν ἡμῶν, ἡ σπιλοῦσα ὅλον τὸ σῶμα, καὶ φλογίζουσα τὸν τροχὸν τῆς γενέσεως, καὶ φλογιζομένη ὑπὸ τῆς γεέννης. (Geenna g1067)
Лимба есте ши еа ун фок, есте о луме де нелеӂюирь. Еа есте ачела динтре мэдулареле ноастре каре ынтинязэ тот трупул ши апринде роата веций, кынд есте апринсэ де фокул гееней. (Geenna g1067)
7 Πᾶσα γὰρ φύσις θηρίων τε καὶ πετεινῶν, ἑρπετῶν τε καὶ ἐναλίων, δαμάζεται καὶ δεδάμασται τῇ φύσει τῇ ἀνθρωπίνῃ·
Тоате союриле де фяре, де пэсэрь, де тырытоаре, де вецуитоаре де маре се ымблынзеск ши ау фост ымблынзите де нямул оменеск,
8 τὴν δὲ γλῶσσαν οὐδεὶς δύναται ἀνθρώπων δαμάσαι· ἀκατάσχετον κακόν, μεστὴ ἰοῦ θανατηφόρου.
дар лимба ничун ом н-о поате ымблынзи. Еа есте ун рэу каре ну се поате ынфрына, есте плинэ де о отравэ де моарте.
9 Ἐν αὐτῇ εὐλογοῦμεν τὸν Θεὸν καὶ πατέρα, καὶ ἐν αὐτῇ καταρώμεθα τοὺς ἀνθρώπους τοὺς καθ᾽ ὁμοίωσιν Θεοῦ γεγονότας·
Ку еа бинекувынтэм пе Домнул ши Татэл ностру ши тот ку еа блестемэм пе оамень, каре сунт фэкуць дупэ асемэнаря луй Думнезеу.
10 ἐκ τοῦ αὐτοῦ στόματος ἐξέρχεται εὐλογία καὶ κατάρα. Οὐ χρή, ἀδελφοί μου, ταῦτα οὕτω γίνεσθαι.
Дин ачеяшь гурэ ес ши бинекувынтаря, ши блестемул! Ну требуе сэ фие аша, фраций мей!
11 Μήτι ἡ πηγὴ ἐκ τῆς αὐτῆς ὀπῆς βρύει τὸ γλυκὺ καὶ τὸ πικρόν;
Оаре дин ачеяшь вынэ а изворулуй цышнеште ши апэ дулче, ши апэ амарэ?
12 Μὴ δύναται, ἀδελφοί μου, συκῆ ἐλαίας ποιῆσαι, ἢ ἄμπελος σῦκα; Οὕτως οὐδεμία πηγὴ ἁλυκὸν καὶ γλυκὺ ποιῆσαι ὕδωρ.
Фраций мей, поате оаре ун смокин сэ факэ мэслине сау о вицэ сэ факэ смокине? Нич апа сэратэ ну поате да апэ дулче.
13 Τίς σοφὸς καὶ ἐπιστήμων ἐν ὑμῖν; Δειξάτω ἐκ τῆς καλῆς ἀναστροφῆς τὰ ἔργα αὐτοῦ ἐν πρᾳΰτητι σοφίας.
Чине динтре вой есте ынцелепт ши причепут? Сэ-шь арате, прин пуртаря луй бунэ, фаптеле фэкуте ку блындеця ынцелепчуний!
14 Εἰ δὲ ζῆλον πικρὸν ἔχετε καὶ ἐριθείαν ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν, μὴ κατακαυχᾶσθε καὶ ψεύδεσθε κατὰ τῆς ἀληθείας.
Дар, дакэ авець ын инима воастрэ пизмэ амарэ ши ун дух де чартэ, сэ ну вэ лэудаць ши сэ ну минциць ымпотрива адевэрулуй.
15 Οὐκ ἔστιν αὕτη ἡ σοφία ἄνωθεν κατερχομένη, ἀλλ᾽ ἐπίγειος, ψυχική, δαιμονιώδης.
Ынцелепчуня ачаста ну вине де сус, чи есте пэмынтяскэ, фиряскэ, дрэчяскэ.
16 Ὅπου γὰρ ζῆλος καὶ ἐριθεία, ἐκεῖ ἀκαταστασία καὶ πᾶν φαῦλον πρᾶγμα.
Кэч, аколо унде есте пизмэ ши дух де чартэ, есте тулбураре ши тот фелул де фапте реле.
17 Ἡ δὲ ἄνωθεν σοφία πρῶτον μὲν ἁγνή ἐστιν, ἔπειτα εἰρηνική, ἐπιεικής, εὐπειθής, μεστὴ ἐλέους καὶ καρπῶν ἀγαθῶν, ἀδιάκριτος καὶ ἀνυπόκριτος.
Ынцелепчуня каре вине де сус, есте, ынтый, куратэ, апой пашникэ, блындэ, ушор де ындуплекат, плинэ де ындураре ши де роаде буне, фэрэ пэртинире, нефэцарникэ.
18 Καρπὸς δὲ τῆς δικαιοσύνης ἐν εἰρήνῃ σπείρεται τοῖς ποιοῦσιν εἰρήνην.
Ши роада неприхэнирий есте семэнатэ ын паче пентру чей че фак паче.

< Ιακωβου 3 >