< Προς Κορινθιους Β΄ 5 >

1 Οἴδαμεν γὰρ ὅτι ἐὰν ἡ ἐπίγειος ἡμῶν οἰκία τοῦ σκήνους καταλυθῇ, οἰκοδομὴν ἐκ Θεοῦ ἔχομεν, οἰκίαν ἀχειροποίητον, αἰώνιον ἐν τοῖς οὐρανοῖς. (aiōnios g166)
அபரம் அஸ்மாகம் ஏதஸ்மிந் பார்தி²வே தூ³ஷ்யரூபே வேஸ்²மநி ஜீர்ணே ஸதீஸ்²வரேண நிர்ம்மிதம் அகரக்ரு’தம் அஸ்மாகம் அநந்தகாலஸ்தா²யி வேஸ்²மைகம்’ ஸ்வர்கே³ வித்³யத இதி வயம்’ ஜாநீம​: | (aiōnios g166)
2 Καὶ γὰρ ἐν τούτῳ στενάζομεν, τὸ οἰκητήριον ἡμῶν τὸ ἐξ οὐρανοῦ ἐπενδύσασθαι ἐπιποθοῦντες·
யதோ ஹேதோரேதஸ்மிந் வேஸ்²மநி திஷ்ட²ந்தோ வயம்’ தம்’ ஸ்வர்கீ³யம்’ வாஸம்’ பரிதா⁴தும் ஆகாங்க்ஷ்யமாணா நி​: ஸ்²வஸாம​: |
3 εἴγε καὶ ἐνδυσάμενοι οὐ γυμνοὶ εὑρεθησόμεθα.
ததா²பீதா³நீமபி வயம்’ தேந ந நக்³நா​: கிந்து பரிஹிதவஸநா மந்யாமஹே|
4 Καὶ γὰρ οἱ ὄντες ἐν τῷ σκήνει στενάζομεν βαρούμενοι· ἐφ᾽ ᾧ οὐ θέλομεν ἐκδύσασθαι, ἀλλ᾽ ἐπενδύσασθαι, ἵνα καταποθῇ τὸ θνητὸν ὑπὸ τῆς ζωῆς.
ஏதஸ்மிந் தூ³ஷ்யே திஷ்ட²நதோ வயம்’ க்லிஸ்²யமாநா நி​: ஸ்²வஸாம​: , யதோ வயம்’ வாஸம்’ த்யக்தும் இச்சா²மஸ்தந்நஹி கிந்து தம்’ த்³விதீயம்’ வாஸம்’ பரிதா⁴தும் இச்சா²ம​: , யதஸ்ததா² க்ரு’தே ஜீவநேந மர்த்யம்’ க்³ரஸிஷ்யதே|
5 Ὁ δὲ κατεργασάμενος ἡμᾶς εἰς αὐτὸ τοῦτο Θεός, ὁ καὶ δοὺς ἡμῖν τὸν ἀρραβῶνα τοῦ πνεύματος.
ஏதத³ர்த²ம்’ வயம்’ யேந ஸ்ரு’ஷ்டா​: ஸ ஈஸ்²வர ஏவ ஸ சாஸ்மப்⁴யம்’ ஸத்யங்காரஸ்ய பணஸ்வரூபம் ஆத்மாநம்’ த³த்தவாந்|
6 Θαρροῦντες οὖν πάντοτε, καὶ εἰδότες ὅτι ἐνδημοῦντες ἐν τῷ σώματι ἐκδημοῦμεν ἀπὸ τοῦ Κυρίου—
அதஏவ வயம்’ ஸர்வ்வதோ³த்ஸுகா ப⁴வாம​: கிஞ்ச ஸ²ரீரே யாவத்³ அஸ்மாபி⁴ ர்ந்யுஷ்யதே தாவத் ப்ரபு⁴தோ தூ³ரே ப்ரோஷ்யத இதி ஜாநீம​: ,
7 διὰ πίστεως γὰρ περιπατοῦμεν, οὐ διὰ εἴδους—
யதோ வயம்’ த்³ரு’ஷ்டிமார்கே³ ந சராம​: கிந்து விஸ்²வாஸமார்கே³|
8 θαρροῦμεν δέ, καὶ εὐδοκοῦμεν μᾶλλον ἐκδημῆσαι ἐκ τοῦ σώματος, καὶ ἐνδημῆσαι πρὸς τὸν Κύριον.
அபரஞ்ச ஸ²ரீராத்³ தூ³ரே ப்ரவஸ்தும்’ ப்ரபோ⁴​: ஸந்நிதௌ⁴ நிவஸ்துஞ்சாகாங்க்ஷ்யமாணா உத்ஸுகா ப⁴வாம​: |
9 Διὸ καὶ φιλοτιμούμεθα, εἴτε ἐνδημοῦντες, εἴτε ἐκδημοῦντες, εὐάρεστοι αὐτῷ εἶναι.
தஸ்மாதே³வ காரணாத்³ வயம்’ தஸ்ய ஸந்நிதௌ⁴ நிவஸந்தஸ்தஸ்மாத்³ தூ³ரே ப்ரவஸந்தோ வா தஸ்மை ரோசிதும்’ யதாமஹே|
10 Τοὺς γὰρ πάντας ἡμᾶς φανερωθῆναι δεῖ ἔμπροσθεν τοῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ, ἵνα κομίσηται ἕκαστος τὰ διὰ τοῦ σώματος, πρὸς ἃ ἔπραξεν, εἴτε ἀγαθόν, εἴτε κακόν.
யஸ்மாத் ஸ²ரீராவஸ்தா²யாம் ஏகைகேந க்ரு’தாநாம்’ கர்ம்மணாம்’ ஸு²பா⁴ஸு²ப⁴ப²லப்ராப்தயே ஸர்வ்வைஸ்மாபி⁴​: க்²ரீஷ்டஸ்ய விசாராஸநஸம்முக² உபஸ்தா²தவ்யம்’|
11 Εἰδότες οὖν τὸν φόβον τοῦ Κυρίου ἀνθρώπους πείθομεν, Θεῷ δὲ πεφανερώμεθα· ἐλπίζω δὲ καὶ ἐν ταῖς συνειδήσεσιν ὑμῶν πεφανερῶσθαι.
அதஏவ ப்ரபோ⁴ ர்ப⁴யாநகத்வம்’ விஜ்ஞாய வயம்’ மநுஜாந் அநுநயாம​: கிஞ்சேஸ்²வரஸ்ய கோ³சரே ஸப்ரகாஸா² ப⁴வாம​: , யுஷ்மாகம்’ ஸம்’வேத³கோ³சரே(அ)பி ஸப்ரகாஸா² ப⁴வாம இத்யாஸ²ம்’ஸாமஹே|
12 Οὐ γὰρ πάλιν ἑαυτοὺς συνιστάνομεν ὑμῖν, ἀλλὰ ἀφορμὴν διδόντες ὑμῖν καυχήματος ὑπὲρ ἡμῶν, ἵνα ἔχητε πρὸς τοὺς ἐν προσώπῳ καυχωμένους καὶ οὐ καρδίᾳ.
அநேந வயம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ புந​: ஸ்வாந் ப்ரஸ²ம்’ஸாம இதி நஹி கிந்து யே மநோ விநா முகை²​: ஸ்²லாக⁴ந்தே தேப்⁴ய​: ப்ரத்யுத்தரதா³நாய யூயம்’ யதா²ஸ்மாபி⁴​: ஸ்²லாகி⁴தும்’ ஸ²க்நுத² தாத்³ரு’ஸ²ம் உபாயம்’ யுஷ்மப்⁴யம்’ விதராம​: |
13 Εἴτε γὰρ ἐξέστημεν, Θεῷ· εἴτε σωφρονοῦμεν, ὑμῖν.
யதி³ வயம்’ ஹதஜ்ஞாநா ப⁴வாமஸ்தர்ஹி தத்³ ஈஸ்²வரார்த²கம்’ யதி³ ச ஸஜ்ஞாநா ப⁴வாமஸ்தர்ஹி தத்³ யுஷ்மத³ர்த²கம்’|
14 Ἡ γὰρ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ συνέχει ἡμᾶς, κρίναντας τοῦτο, ὅτι εἰ εἷς ὑπὲρ πάντων ἀπέθανεν, ἄρα οἱ πάντες ἀπέθανον·
வயம்’ க்²ரீஷ்டஸ்ய ப்ரேம்நா ஸமாக்ரு’ஷ்யாமஹே யத​: ஸர்வ்வேஷாம்’ விநிமயேந யத்³யேகோ ஜநோ(அ)ம்ரியத தர்ஹி தே ஸர்வ்வே ம்ரு’தா இத்யாஸ்மாபி⁴ ர்பு³த்⁴யதே|
15 καὶ ὑπὲρ πάντων ἀπέθανεν ἵνα οἱ ζῶντες μηκέτι ἑαυτοῖς ζῶσιν, ἀλλὰ τῷ ὑπὲρ αὐτῶν ἀποθανόντι καὶ ἐγερθέντι.
அபரஞ்ச யே ஜீவந்தி தே யத் ஸ்வார்த²ம்’ ந ஜீவந்தி கிந்து தேஷாம்’ க்ரு’தே யோ ஜநோ ம்ரு’த​: புநருத்தா²பிதஸ்²ச தமுத்³தி³ஸ்²ய யத் ஜீவந்தி தத³ர்த²மேவ ஸ ஸர்வ்வேஷாம்’ க்ரு’தே ம்ரு’தவாந்|
16 Ὥστε ἡμεῖς ἀπὸ τοῦ νῦν οὐδένα οἴδαμεν κατὰ σάρκα· εἰ δὲ καὶ ἐγνώκαμεν κατὰ σάρκα Χριστόν, ἀλλὰ νῦν οὐκέτι γινώσκομεν.
அதோ ஹேதோரித​: பரம்’ கோ(அ)ப்யஸ்மாபி⁴ ர்ஜாதிதோ ந ப்ரதிஜ்ஞாதவ்ய​: | யத்³யபி பூர்வ்வம்’ க்²ரீஷ்டோ ஜாதிதோ(அ)ஸ்மாபி⁴​: ப்ரதிஜ்ஞாதஸ்ததா²பீதா³நீம்’ ஜாதித​: புந ர்ந ப்ரதிஜ்ஞாயதே|
17 Ὥστε εἴ τις ἐν Χριστῷ, καινὴ κτίσις· τὰ ἀρχαῖα παρῆλθεν, ἰδού, γέγονε καινὰ τὰ πάντα.
கேநசித் க்²ரீஷ்ட ஆஸ்²ரிதே நூதநா ஸ்ரு’ஷ்டி ர்ப⁴வதி புராதநாநி லுப்யந்தே பஸ்²ய நிகி²லாநி நவீநாநி ப⁴வந்தி|
18 Τὰ δὲ πάντα ἐκ τοῦ Θεοῦ, τοῦ καταλλάξαντος ἡμᾶς ἑαυτῷ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ δόντος ἡμῖν τὴν διακονίαν τῆς καταλλαγῆς·
ஸர்வ்வஞ்சைதத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய கர்ம்ம யதோ யீஸு²க்²ரீஷ்டேந ஸ ஏவாஸ்மாந் ஸ்வேந ஸார்த்³த⁴ம்’ ஸம்’ஹிதவாந் ஸந்தா⁴நஸம்ப³ந்தீ⁴யாம்’ பரிசர்ய்யாம் அஸ்மாஸு ஸமர்பிதவாம்’ஸ்²ச|
19 ὡς ὅτι Θεὸς ἦν ἐν Χριστῷ κόσμον καταλλάσσων ἑαυτῷ, μὴ λογιζόμενος αὐτοῖς τὰ παραπτώματα αὐτῶν, καὶ θέμενος ἐν ἡμῖν τὸν λόγον τῆς καταλλαγῆς.
யத​: ஈஸ்²வர​: க்²ரீஷ்டம் அதி⁴ஷ்டா²ய ஜக³தோ ஜநாநாம் ஆகா³ம்’ஸி தேஷாம் ரு’ணமிவ ந க³ணயந் ஸ்வேந ஸார்த்³த⁴ம்’ தாந் ஸம்’ஹிதவாந் ஸந்தி⁴வார்த்தாம் அஸ்மாஸு ஸமர்பிதவாம்’ஸ்²ச|
20 Ὑπὲρ Χριστοῦ οὖν πρεσβεύομεν, ὡς τοῦ Θεοῦ παρακαλοῦντος δι᾽ ἡμῶν· δεόμεθα ὑπὲρ Χριστοῦ, καταλλάγητε τῷ Θεῷ.
அதோ வயம்’ க்²ரீஷ்டஸ்ய விநிமயேந தௌ³த்யம்’ கர்ம்ம ஸம்பாத³யாமஹே, ஈஸ்²வரஸ்²சாஸ்மாபி⁴ ர்யுஷ்மாந் யாயாச்யதே தத​: க்²ரீஷ்டஸ்ய விநிமயேந வயம்’ யுஷ்மாந் ப்ரார்த²யாமஹே யூயமீஸ்²வரேண ஸந்த⁴த்த|
21 Τὸν γὰρ μὴ γνόντα ἁμαρτίαν, ὑπὲρ ἡμῶν ἁμαρτίαν ἐποίησεν, ἵνα ἡμεῖς γενώμεθα δικαιοσύνη Θεοῦ ἐν αὐτῷ.
யதோ வயம்’ தேந யத்³ ஈஸ்²வரீயபுண்யம்’ ப⁴வாமஸ்தத³ர்த²ம்’ பாபேந ஸஹ யஸ்ய ஜ்ஞாதேயம்’ நாஸீத் ஸ ஏவ தேநாஸ்மாகம்’ விநிமயேந பாப​: க்ரு’த​: |

< Προς Κορινθιους Β΄ 5 >