< Προς Κορινθιους Β΄ 2 >

1 Ἔκρινα δὲ ἐμαυτῷ τοῦτο, τὸ μὴ πάλιν ἐν λύπῃ πρὸς ὑμᾶς ἐλθεῖν.
Dadꞌi mesaꞌ nggo uꞌetuꞌ ae, au nda dadꞌi eti seꞌu nggi sa, fo basa atahori ra rala nara afiꞌ ramedꞌa baraat.
2 Εἰ γὰρ ἐγὼ λυπῶ ὑμᾶς, καὶ τίς ἐστιν ὁ εὐφραίνων με, εἰ μὴ ὁ λυπούμενος ἐξ ἐμοῦ;
Huu, mete ma au tao rala mara ramabera, na, seka mana tao au rala ngga namahoꞌo fai? Akaꞌ hei ena. Te, mete ma leleꞌ ia au eti, au tao rala mara susa.
3 Καὶ ἔγραψα ὑμῖν τοῦτο αὐτό, ἵνα μὴ ἐλθὼν λύπην ἔχω ἀφ᾽ ὧν ἔδει με χαίρειν, πεποιθὼς ἐπὶ πάντας ὑμᾶς, ὅτι ἡ ἐμὴ χαρὰ πάντων ὑμῶν ἐστιν.
Naa de au suraꞌ susura lai-laiꞌ ia ae, au nda dadꞌi eti sa. Au feꞌe uhani mbei fai, naa fo ama urus mala dedꞌeat mara dei. Basa fo, mete ma au dadꞌi eti, na, au nda umedꞌa baraat huu dedꞌeat mara. Te matetun, hei, mana tao rala ngga namahoꞌo. Au uhine basa nggi. Dadꞌi au umuhere, mete ma rala ngga namahoꞌo, na, hei rala mara o ramahoꞌo onaꞌ naa boe.
4 Ἐκ γὰρ πολλῆς θλίψεως καὶ συνοχῆς καρδίας ἔγραψα ὑμῖν διὰ πολλῶν δακρύων, οὐχ ἵνα λυπηθῆτε, ἀλλὰ τὴν ἀγάπην ἵνα γνῶτε ἣν ἔχω περισσοτέρως εἰς ὑμᾶς.
Leleꞌ au suraꞌ susura naa fee nggi lai-laiꞌ ia, au susa ma rala ngga baraat. Au o nggae ala seli. Te au suraꞌ taꞌo naa, naa fo ama mihine susue ngga neu nggi. Te au nda suraꞌ dalaꞌ naa fo tao nggi susa sa.
5 Εἰ δέ τις λελύπηκεν, οὐκ ἐμὲ λελύπηκεν, ἀλλὰ ἀπὸ μέρους—ἵνα μὴ ἐπιβαρῶ—πάντας ὑμᾶς.
Sia hei atahori saraniꞌ mana sia naa, hambu atahori sa mana tao atahori hetar rala nara susa, huu Ana hohongge. Au susa boe huu atahori naa tatao-nonoꞌin. Tao-tao te, tatao-nonoꞌin naa, memaꞌ nda talalu dai au sa, te nanaen dai neu hei ruma.
6 Ἱκανὸν τῷ τοιούτῳ ἡ ἐπιτιμία αὕτη ἡ ὑπὸ τῶν πλειόνων·
Au nda sudꞌi olaꞌ naeꞌ sa. Huu hei hetar ai e ena, de ana naloeꞌ ena boe.
7 ὥστε τοὐναντίον μᾶλλον ὑμᾶς χαρίσασθαι καὶ παρακαλέσαι, μήπως τῇ περισσοτέρᾳ λύπῃ καταποθῇ ὁ τοιοῦτος.
Dadꞌi ia na, hei musi liliiꞌ hendi salan, ma musi olaꞌ malolole mo e. Te afiꞌ losa mopo nemeheren huu ana susa seli.
8 Διὸ παρακαλῶ ὑμᾶς κυρῶσαι εἰς αὐτὸν ἀγάπην.
Naeni de au hule fo ama miꞌibꞌue fo mifadꞌe tebꞌe-tebꞌeꞌ neu e mae, hei sue eni boe.
9 Εἰς τοῦτο γὰρ καὶ ἔγραψα, ἵνα γνῶ τὴν δοκιμὴν ὑμῶν, εἰ εἰς πάντα ὑπήκοοί ἐστε.
Au suraꞌ susura ngga lai-laiꞌ ia, fo ae sobꞌa hei. Huu au ae uhine, ama tao matetuꞌ, ma ena-ai mana hohonggeꞌ a tungga parenda ngga.
10 ᾯ δέ τι χαρίζεσθε, καὶ ἐγώ· καὶ γὰρ ἐγὼ εἴ τι κεχάρισμαι, ᾧ κεχάρισμαι, δι᾽ ὑμᾶς ἐν προσώπῳ Χριστοῦ,
Mete ma hei nda mbedaꞌ ralaꞌ sa ena, ma liliiꞌ hendi atahori salan, na, au o tungga saa fo ama miꞌetuꞌ a ena. Mete ma hambu salan fo au parlu liliiꞌ, na, au o liliiꞌ atahori naa salan boe. Au tao taꞌo naa sia Kristus matan, fo dadꞌi conto maloleꞌ neu nggi.
11 ἵνα μὴ πλεονεκτηθῶμεν ὑπὸ τοῦ Σατανᾶ· οὐ γὰρ αὐτοῦ τὰ νοήματα ἀγνοοῦμεν.
Huu au nda nau nitu ra malanggan hengge nala nggita sa, do, nasenggiꞌ nggita sa. Hita musi tahine duduꞌa manggenggeo nara. Dadꞌi afiꞌ miminggoa, e!
12 Ἐλθὼν δὲ εἰς τὴν Τρῳάδα εἰς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ, καὶ θύρας μοι ἀνεῳγμένης ἐν Κυρίῳ,
Dalahulun, leleꞌ au uu mia kota Troas, fo unori atahori soꞌal Kristus Hara-lii Malolen, Lamatuaꞌ soi dalaꞌ fee au sia naa.
13 οὐκ ἔσχηκα ἄνεσιν τῷ πνεύματί μου, τῷ μὴ εὑρεῖν με Τίτον τὸν ἀδελφόν μου· ἀλλὰ ἀποταξάμενος αὐτοῖς ἐξῆλθον εἰς Μακεδονίαν.
Te rala ngga nda fefeet sa, huu au nda undaa o toronoo ngga Titus sia naa sa, fo ana bisa dui au soꞌal hei. Boe ma au utea atahori mamahereꞌ mana sia Troas ra, de lao uu sangga Titus sia profinsi Makedonia.
14 Τῷ δὲ Θεῷ χάρις τῷ πάντοτε θριαμβεύοντι ἡμᾶς ἐν τῷ Χριστῷ, καὶ τὴν ὀσμὴν τῆς γνώσεως αὐτοῦ φανεροῦντι δι᾽ ἡμῶν ἐν παντὶ τόπῳ.
Mae au sia bee o, au oꞌe makasi naeꞌ mbali Lamatualain. Huu Kristus natati labꞌan dala deꞌulakaꞌ ra, de nasenggiꞌ se, ma hita o nenepaꞌaꞌ to E. Naeni de Lamatualain natudꞌu nakandoo nae, hita ia ra, Eni atahorin. Dadꞌi leleꞌ hita tafadꞌe atahori soꞌal Kristus, naa onaꞌ maꞌameniꞌ sa fo basa atahori hae rala.
15 Ὅτι Χριστοῦ εὐωδία ἐσμὲν τῷ Θεῷ ἐν τοῖς σῳζομένοις καὶ ἐν τοῖς ἀπολλυμένοις·
Dalahulun, Leleꞌ atahori Yahudi ra tao tutunu-hohotuꞌ, foon hene nisiꞌ Lamatuaꞌ de tao namahoꞌo ralan. Hita o onaꞌ maꞌameniꞌ sa mana fee nesenedaꞌ neu Lamatuaꞌ soꞌal Kristus. Te soaꞌ neu atahori ruma, hita onaꞌ maꞌafo mburuꞌ sa. Te mete ma atahori masodꞌa nara raꞌadoꞌ mia Lamatuaꞌ, rita masodꞌa tara, naa tao se duꞌa-duꞌa rae, neꞌo sira mate, boe ma saranggaa ro Lamatuaꞌ. Te soaꞌ neu atahori ruma fai, hita onaꞌ maꞌameniꞌ sa. Huu mete ma atahori mana rasodꞌa ndoo-tetuꞌ, rita masodꞌa tara, naa tao se rasanedꞌa taꞌo bee fo Kristus fee masoi-masodꞌaꞌ neu sira, ma fee se masoi-masodꞌaꞌ nda manaetuꞌ ma manabasaꞌ sa. Atahori se bisa tao nala basa dala ia ra? Nda hambu sa, to?
16 οἷς μὲν ὀσμὴ θανάτου εἰς θάνατον, οἷς δὲ ὀσμὴ ζωῆς εἰς ζωήν. Καὶ πρὸς ταῦτα τίς ἱκανός;
17 Οὐ γάρ ἐσμεν ὡς οἱ λοιποί, καπηλεύοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ· ἀλλ᾽ ὡς ἐξ εἰλικρινείας, ἀλλ᾽ ὡς ἐκ Θεοῦ, κατενώπιον τοῦ Θεοῦ, ἐν Χριστῷ λαλοῦμεν.
Misinedꞌa, te hai ia, nda onaꞌ atahori laen mana nanori akaꞌ Lamatualain Dedꞌea-oꞌolan fo sangga hahambuꞌ, onaꞌ ara danggan rendiꞌ Lamatuaꞌ Dedꞌea-oꞌolan. Hokoꞌ! Mete ma hai olaꞌ, basa atahori bisa rita meu-meu rae, hai minori no rala meumareꞌ. Hai oꞌolam naa, naꞌoka mia Lamatualain. Ma hai masodꞌa mara nenepaꞌaꞌ no Kristus.

< Προς Κορινθιους Β΄ 2 >