Προς Κορινθιους Α΄ 2
1 Κἀγὼ ἐλθὼν πρὸς ὑμᾶς, ἀδελφοί, ἦλθον οὐ καθ᾽ ὑπεροχὴν λόγου ἢ σοφίας καταγγέλλων ὑμῖν τὸ μαρτύριον τοῦ Θεοῦ.
Idi immayak kadakayo, kakabsat a lallaki ken babbai, saanak nga immay nga addaan iti kinalaing iti panagsao wenno kinasirib kas inwaragawagko dagiti nakalemmeng a kinapudno maipanggep iti Dios.
2 Οὐ γὰρ ἔκρινα τοῦ εἰδέναι τι ἐν ὑμῖν, εἰ μὴ Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ τοῦτον ἐσταυρωμένον.
Ta inkeddengko nga awan iti ammok idi addaak kadakayo malaksid kenni Jesu-Cristo, ken iti pannakailansana.
3 Καὶ ἐγὼ ἐν ἀσθενείᾳ καὶ ἐν φόβῳ καὶ ἐν τρόμῳ πολλῷ ἐγενόμην πρὸς ὑμᾶς.
Ken addaak kadakayo iti kinakapuy, ken iti buteng ken iti kasta unay a panagpigerger.
4 Καὶ ὁ λόγος μου καὶ τὸ κήρυγμά μου οὐκ ἐν πειθοῖς ἀνθρωπίνης σοφίας λόγοις, ἀλλ᾽ ἐν ἀποδείξει πνεύματος καὶ δυνάμεως·
Ken ti mensahek ken iti panangiwaragawagko ket saan nga iti makaallukoy a sasao ti kinasirib. Ngem ketdi, addada ti panangilawlawag ti Espiritu ken ti pannakabalin,
5 ἵνα ἡ πίστις ὑμῶν μὴ ᾖ ἐν σοφίᾳ ἀνθρώπων, ἀλλ᾽ ἐν δυνάμει Θεοῦ.
tapno ti pammatiyo ket saan nga iti kinasirib dagiti tattao, ngem iti pannakabalin ti Dios.
6 Σοφίαν δὲ λαλοῦμεν ἐν τοῖς τελείοις· σοφίαν δὲ οὐ τοῦ αἰῶνος τούτου, οὐδὲ τῶν ἀρχόντων τοῦ αἰῶνος τούτου, τῶν καταργουμένων· (aiōn g165)
Ita, agsaokami ti kinasirib kadagiti nataengan, ngem saan a ti kinasirib iti daytoy a lubong, wenno kadagiti agturturay iti daytoy a tawen, a mapukpukawen. (aiōn g165)
7 ἀλλὰ λαλοῦμεν σοφίαν Θεοῦ ἐν μυστηρίῳ, τὴν ἀποκεκρυμμένην, ἣν προώρισεν ὁ Θεὸς πρὸ τῶν αἰώνων εἰς δόξαν ἡμῶν· (aiōn g165)
Ngem ketdi, ibagami ti kinasirib ti Dios iti nailemmeng a kinapudno, ti nailemmeng a kinasirib nga inkeddeng ti Dios sakbay dagiti tawtawen para iti dayagtayo. (aiōn g165)
8 ἣν οὐδεὶς τῶν ἀρχόντων τοῦ αἰῶνος τούτου ἔγνωκεν· εἰ γὰρ ἔγνωσαν, οὐκ ἂν τὸν Κύριον τῆς δόξης ἐσταύρωσαν· (aiōn g165)
Awan kadagiti agtuturay iti daytoy a tawen ti makaammo iti daytoy a kinasirib, ta no naawatanda daytoy iti dayta a tiempo, saanda koma nga inlansa iti krus ti Apo iti dayag. (aiōn g165)
9 ἀλλὰ καθὼς γέγραπται, Ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδε, καὶ οὖς οὐκ ἤκουσε, καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη, ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν.
Ngem kas naisurat, “Banbanag nga awan ti nakakita, awan pay nakangngeg, awan iti nakaarapaap, dagiti banbanag nga insagana ti Dios maipaay kadagidiay mangay-ayat kenkuana.”
10 Ἡμῖν δὲ ὁ Θεὸς ἀπεκάλυψε διὰ τοῦ πνεύματος αὐτοῦ· τὸ γὰρ πνεῦμα πάντα ἐρευνᾷ, καὶ τὰ βάθη τοῦ Θεοῦ.
Dagitoy dagiti banbanag nga imparangarang ti Dios kadatayo babaen iti Espiritu. Ta suksukimaten ti Espiritu dagiti amin a banag, uray dagiti nauuneg a banbanag iti Dios.
11 Τίς γὰρ οἶδεν ἀνθρώπων τὰ τοῦ ἀνθρώπου, εἰ μὴ τὸ πνεῦμα τοῦ ἀνθρώπου τὸ ἐν αὐτῷ; Οὕτω καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ οὐδεὶς οἶδεν, εἰ μὴ τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ.
Ta siasino iti makaammo kadagiti kapanunotan ti tao malaksid ti espiritu iti daytoy a tao nga adda kenkuana? Kasta met, awan iti makaammo kadagiti nauuneg a banbanag ti Dios malaksid iti Espiritu ti Dios.
12 Ἡμεῖς δὲ οὐ τὸ πνεῦμα τοῦ κόσμου ἐλάβομεν, ἀλλὰ τὸ πνεῦμα τὸ ἐκ τοῦ Θεοῦ, ἵνα εἰδῶμεν τὰ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ χαρισθέντα ἡμῖν.
Ngem saantayo nga inawat ti espiritu iti lubong, ngem ti Espiritu a naggapu iti Dios, tapno maamoantayo dagiti banbanag a siwayawaya nga inted ti Dios kadatayo.
13 Ἃ καὶ λαλοῦμεν, οὐκ ἐν διδακτοῖς ἀνθρωπίνης σοφίας λόγοις, ἀλλ᾽ ἐν διδακτοῖς Πνεύματος Ἁγίου, πνευματικοῖς πνευματικὰ συγκρίνοντες.
Agsaokami maipanggep kadagitoy a banbanag iti sasao a saan a maisuro ti kinasirib iti tao, ngem ti isursuro iti Espiritu kadakami. Ipatpatarus ti Espiritu dagiti naespirituan a sasao iti naespirituan a kinasirib.
14 Ψυχικὸς δὲ ἄνθρωπος οὐ δέχεται τὰ τοῦ πνεύματος τοῦ Θεοῦ· μωρία γὰρ αὐτῷ ἐστι, καὶ οὐ δύναται γνῶναι, ὅτι πνευματικῶς ἀνακρίνεται.
Saan nga awaten ti saan a naespirituan a tao dagiti banbanag a kukua ti Espiritu iti Dios, ta kinamaag dagitoy kenkuana. Saanna a maammoan dagitoy gapu ta mailasin dagitoy babaen iti espiritu.
15 Ὁ δὲ πνευματικὸς ἀνακρίνει μὲν πάντα, αὐτὸς δὲ ὑπ᾽ οὐδενὸς ἀνακρίνεται.
Ukomen ti naespirituan dagiti amin a banbanag, ngem saan isuna nga ukomen dagiti sabali.
16 Τίς γὰρ ἔγνω νοῦν Κυρίου, ὃς συμβιβάσει αὐτόν; Ἡμεῖς δὲ νοῦν Χριστοῦ ἔχομεν.
“Ta siasino ti makaammo iti panunot ti Apo, a masuroanna isuna?” Ngem adda kadatayo ti panunot ni Cristo.
