Προς Ρωμαιους 1
1 παυλος δουλος {VAR1: ιησου χριστου } {VAR2: χριστου ιησου } κλητος αποστολος αφωρισμενος εις ευαγγελιον θεου
Paul, serviteur de Jésus-Christ, élu apôtre, choisi pour annoncer l'évangile de Dieu
2 ο προεπηγγειλατο δια των προφητων αυτου εν γραφαις αγιαις
— évangile que Dieu avait déjà promis par ses prophètes, dans les saintes Écritures,
3 περι του υιου αυτου του γενομενου εκ σπερματος δαυιδ κατα σαρκα
et qui concerne son Fils (celui qui est issu de la postérité de David, pour la chair,
4 του ορισθεντος υιου θεου εν δυναμει κατα πνευμα αγιωσυνης εξ αναστασεως νεκρων ιησου χριστου του κυριου ημων
et qui, pour l'esprit de sainteté, a été désigné Fils de Dieu d'une manière puissante, par sa résurrection d'entre les morts) Jésus-Christ, notre Seigneur,
5 δι ου ελαβομεν χαριν και αποστολην εις υπακοην πιστεως εν πασιν τοις εθνεσιν υπερ του ονοματος αυτου
par qui nous avons reçu la grâce de l'apostolat, pour amener en son nom à l'obéissance de la foi tous les Gentils,
6 εν οις εστε και υμεις κλητοι ιησου χριστου
du nombre desquels vous êtes aussi, vous les élus de Jésus-Christ —
7 πασιν τοις ουσιν εν ρωμη αγαπητοις θεου κλητοις αγιοις χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου
à tous les bien-aimés de Dieu, les élus saints qui sont à Rome: que la grâce et la paix vous soient données par Dieu notre Père et par notre Seigneur Jésus-Christ!
8 πρωτον μεν ευχαριστω τω θεω μου δια ιησου χριστου περι παντων υμων οτι η πιστις υμων καταγγελλεται εν ολω τω κοσμω
D'abord, je rends grâces pour vous tous à mon Dieu, par Jésus-Christ, de ce que votre foi est citée dans le monde entier.
9 μαρτυς γαρ μου εστιν ο θεος ω λατρευω εν τω πνευματι μου εν τω ευαγγελιω του υιου αυτου ως αδιαλειπτως μνειαν υμων ποιουμαι
Dieu, que je sers de toute mon âme, en annonçant l'évangile de son Fils, m'est témoin que je ne cesse de faire mention de vous dans mes prières,
10 παντοτε επι των προσευχων μου δεομενος ει πως ηδη ποτε ευοδωθησομαι εν τω θεληματι του θεου ελθειν προς υμας
demandant toujours, si enfin j'aurai bientôt, par sa volonté, le bonheur de me rendre auprès de vous.
11 επιποθω γαρ ιδειν υμας ινα τι μεταδω χαρισμα υμιν πνευματικον εις το στηριχθηναι υμας
J'ai un grand désir de vous voir, afin de vous faire part de quelque don spirituel pour vous affermir,
12 τουτο δε εστιν συμπαρακληθηναι εν υμιν δια της εν αλληλοις πιστεως υμων τε και εμου
c’est-à-dire, pour me fortifier avec vous par la foi qui nous est commune, à vous et à moi.
13 ου θελω δε υμας αγνοειν αδελφοι οτι πολλακις προεθεμην ελθειν προς υμας και εκωλυθην αχρι του δευρο ινα τινα καρπον σχω και εν υμιν καθως και εν τοις λοιποις εθνεσιν
Je ne veux pas vous laisser ignorer, mes frères, que j'ai souvent formé le projet d'aller vers vous — mais j'en ai été empêché jusqu'ici — afin de produire aussi quelque fruit parmi vous, comme j'en ai produit chez les autres nations.
14 ελλησιν τε και βαρβαροις σοφοις τε και ανοητοις οφειλετης ειμι
Je me dois aux Grecs et aux barbares, aux savants et aux ignorants:
15 ουτως το κατ εμε προθυμον και υμιν τοις εν ρωμη ευαγγελισασθαι
de là mon empressement à vous annoncer aussi l'évangile, à vous qui êtes à Rome.
16 ου γαρ επαισχυνομαι το ευαγγελιον δυναμις γαρ θεου εστιν εις σωτηριαν παντι τω πιστευοντι ιουδαιω τε {VAR1: [πρωτον] } {VAR2: πρωτον } και ελληνι
Car je n'ai point honte de l'évangile; c'est la puissance de Dieu pour le salut de tout homme qui croit, du Juif d'abord, puis du Grec
17 δικαιοσυνη γαρ θεου εν αυτω αποκαλυπτεται εκ πιστεως εις πιστιν καθως γεγραπται ο δε δικαιος εκ πιστεως ζησεται
parce que la justice qui vient de Dieu par la foi, y est révélée, pour amener à la foi, selon qu'il est écrit: «Le juste vivra par la foi.»
18 αποκαλυπτεται γαρ οργη θεου απ ουρανου επι πασαν ασεβειαν και αδικιαν ανθρωπων των την αληθειαν εν αδικια κατεχοντων
En effet, la colère de Dieu se révèle du ciel contre toute impiété et toute méchanceté des hommes, qui dans leur méchanceté étouffent la vérité;
19 διοτι το γνωστον του θεου φανερον εστιν εν αυτοις ο θεος γαρ αυτοις εφανερωσεν
attendu que ce qu'on peut connaître de Dieu est manifeste en eux: Dieu le leur a manifesté;
20 τα γαρ αορατα αυτου απο κτισεως κοσμου τοις ποιημασιν νοουμενα καθοραται η τε αιδιος αυτου δυναμις και θειοτης εις το ειναι αυτους αναπολογητους (aïdios g126)
car les perfections invisibles de Dieu, sa puissance éternelle et sa divinité, se voient comme à l'oeil, depuis la création du monde, quand on considère ses ouvrages. Ces hommes sont donc inexcusables, (aïdios g126)
21 διοτι γνοντες τον θεον ουχ ως θεον εδοξασαν η ηυχαριστησαν αλλ εματαιωθησαν εν τοις διαλογισμοις αυτων και εσκοτισθη η ασυνετος αυτων καρδια
parce que, ayant conscience de Dieu, ils ne l'ont ni glorifié, ni béni comme Dieu, mais ont déraisonné dans leurs raisonnements, et leur coeur dépourvu d'intelligence s'est enveloppé de ténèbres.
22 φασκοντες ειναι σοφοι εμωρανθησαν
Se disant sages, ils sont devenus fous,
23 και ηλλαξαν την δοξαν του αφθαρτου θεου εν ομοιωματι εικονος φθαρτου ανθρωπου και πετεινων και τετραποδων και ερπετων
et ils ont changé la gloire du Dieu immortel en une image semblable à celle de l'homme mortel, des oiseaux, des quadrupèdes et des reptiles.
24 διο παρεδωκεν αυτους ο θεος εν ταις επιθυμιαις των καρδιων αυτων εις ακαθαρσιαν του ατιμαζεσθαι τα σωματα αυτων εν αυτοις
Aussi Dieu les a-t-il livrés, au milieu des convoitises de leur coeur, à l'impureté, de sorte qu'ils déshonorent, eux-mêmes, leurs propres corps;
25 οιτινες μετηλλαξαν την αληθειαν του θεου εν τω ψευδει και εσεβασθησαν και ελατρευσαν τη κτισει παρα τον κτισαντα ος εστιν ευλογητος εις τους αιωνας αμην (aiōn g165)
eux qui ont changé la vérité de Dieu en mensonge, et ont adoré et servi la créature au lieu du Créateur, qui est béni éternellement. Amen! (aiōn g165)
26 δια τουτο παρεδωκεν αυτους ο θεος εις παθη ατιμιας αι τε γαρ θηλειαι αυτων μετηλλαξαν την φυσικην χρησιν εις την παρα φυσιν
Aussi Dieu les a-t-il livrés à des passions honteuses: leurs femmes ont changé l'usage naturel en celui qui est contre nature;
27 ομοιως τε και οι αρσενες αφεντες την φυσικην χρησιν της θηλειας εξεκαυθησαν εν τη ορεξει αυτων εις αλληλους αρσενες εν αρσεσιν την ασχημοσυνην κατεργαζομενοι και την αντιμισθιαν ην εδει της πλανης αυτων εν εαυτοις απολαμβανοντες
de même aussi les hommes, laissant l'usage naturel de la femme, ont, dans leurs désirs, brûlé les uns pour les autres, commettant hommes avec hommes des choses infâmes, et ont reçu en leurs personnes le juste salaire de leur égarement.
28 και καθως ουκ εδοκιμασαν τον θεον εχειν εν επιγνωσει παρεδωκεν αυτους ο θεος εις αδοκιμον νουν ποιειν τα μη καθηκοντα
Comme ils n'ont pas eu la sagesse de retenir la vraie connaissance de Dieu, Dieu les a livrés à leur mauvais esprit, de sorte qu'ils font des choses immorales:
29 πεπληρωμενους παση αδικια πονηρια πλεονεξια κακια μεστους φθονου φονου εριδος δολου κακοηθειας ψιθυριστας
ils sont remplis de toute espèce de vices, de malhonnêteté, de cupidité, de méchanceté; ils sont pleins d'envie, de meurtre, de dispute, de tromperie, de malignité;
30 καταλαλους θεοστυγεις υβριστας υπερηφανους αλαζονας εφευρετας κακων γονευσιν απειθεις
ils sont calomniateurs, détracteurs, impies, insolents, arrogants, vantards, fourbes, enfants rebelles,
31 ασυνετους ασυνθετους αστοργους ανελεημονας
sans intelligence, déloyaux, durs, sans pitié;
32 οιτινες το δικαιωμα του θεου επιγνοντες οτι οι τα τοιαυτα πρασσοντες αξιοι θανατου εισιν ου μονον αυτα ποιουσιν αλλα και συνευδοκουσιν τοις πρασσουσιν
et, quoiqu'ils sachent bien que Dieu a porté une sentence de mort contre ceux qui font de telles choses, non seulement ils les commettent, mais encore ils applaudissent à ceux qui les font.
