< Κατα Ματθαιον 18 >
1 εν εκεινη τη ωρα προσηλθον οι μαθηται τω ιησου λεγοντες τις αρα μειζων εστιν εν τη βασιλεια των ουρανων
At that time the disciples came to Jesus and asked, “Who then is the greatest in the kingdom of heaven?”
2 και προσκαλεσαμενος παιδιον εστησεν αυτο εν μεσω αυτων
Jesus invited a little child to stand among them.
3 και ειπεν αμην λεγω υμιν εαν μη στραφητε και γενησθε ως τα παιδια ου μη εισελθητε εις την βασιλειαν των ουρανων
“Truly I tell you,” He said, “unless you change and become like little children, you will never enter the kingdom of heaven.
4 οστις ουν ταπεινωσει εαυτον ως το παιδιον τουτο ουτος εστιν ο μειζων εν τη βασιλεια των ουρανων
Therefore, whoever humbles himself like this little child is the greatest in the kingdom of heaven.
5 και ος εαν δεξηται εν παιδιον τοιουτο επι τω ονοματι μου εμε δεχεται
And whoever welcomes a little child like this in My name welcomes Me.
6 ος δ αν σκανδαλιση ενα των μικρων τουτων των πιστευοντων εις εμε συμφερει αυτω ινα κρεμασθη μυλος ονικος περι τον τραχηλον αυτου και καταποντισθη εν τω πελαγει της θαλασσης
But if anyone causes one of these little ones who believe in Me to stumble, it would be better for him to have a large millstone hung around his neck and to be drowned in the depths of the sea.
7 ουαι τω κοσμω απο των σκανδαλων αναγκη γαρ ελθειν τα σκανδαλα πλην ουαι τω ανθρωπω δι ου το σκανδαλον ερχεται
Woe to the world for the causes of sin. These stumbling blocks must come, but woe to the man through whom they come!
8 ει δε η χειρ σου η ο πους σου σκανδαλιζει σε εκκοψον αυτον και βαλε απο σου καλον σοι εστιν εισελθειν εις την ζωην κυλλον η χωλον η δυο χειρας η δυο ποδας εχοντα βληθηναι εις το πυρ το αιωνιον (aiōnios )
If your hand or your foot causes you to sin, cut it off and throw it away. It is better for you to enter life crippled or lame than to have two hands and two feet and be thrown into the eternal fire. (aiōnios )
9 και ει ο οφθαλμος σου σκανδαλιζει σε εξελε αυτον και βαλε απο σου καλον σοι εστιν μονοφθαλμον εις την ζωην εισελθειν η δυο οφθαλμους εχοντα βληθηναι εις την γεενναν του πυρος (Geenna )
And if your eye causes you to sin, gouge it out and throw it away. It is better for you to enter life with one eye than to have two eyes and be thrown into the fire of hell. (Geenna )
10 ορατε μη καταφρονησητε ενος των μικρων τουτων λεγω γαρ υμιν οτι οι αγγελοι αυτων εν ουρανοις δια παντος βλεπουσιν το προσωπον του πατρος μου του εν ουρανοις
See that you do not look down on any of these little ones. For I tell you that their angels in heaven always see the face of My Father in heaven.
12 τι υμιν δοκει εαν γενηται τινι ανθρωπω εκατον προβατα και πλανηθη εν εξ αυτων ουχι αφησει τα ενενηκοντα εννεα επι τα ορη και πορευθεις ζητει το πλανωμενον
What do you think? If a man has a hundred sheep and one of them goes astray, will he not leave the ninety-nine on the hills and go out to search for the one that is lost?
13 και εαν γενηται ευρειν αυτο αμην λεγω υμιν οτι χαιρει επ αυτω μαλλον η επι τοις ενενηκοντα εννεα τοις μη πεπλανημενοις
And if he finds it, truly I tell you, he rejoices more over that one sheep than over the ninety-nine that did not go astray.
14 ουτως ουκ εστιν θελημα εμπροσθεν του πατρος {VAR1: μου } {VAR2: υμων } του εν ουρανοις ινα αποληται εν των μικρων τουτων
In the same way, your Father in heaven is not willing that any of these little ones should perish.
15 εαν δε αμαρτηση {VAR2: [εις σε] } ο αδελφος σου υπαγε ελεγξον αυτον μεταξυ σου και αυτου μονου εαν σου ακουση εκερδησας τον αδελφον σου
If your brother sins against you, go and confront him privately. If he listens to you, you have won your brother over.
16 εαν δε μη ακουση παραλαβε μετα σου ετι ενα η δυο ινα επι στοματος δυο μαρτυρων η τριων σταθη παν ρημα
But if he will not listen, take one or two others along, so that ‘every matter may be established by the testimony of two or three witnesses.’
17 εαν δε παρακουση αυτων {VAR1: ειπον } {VAR2: ειπε } τη εκκλησια εαν δε και της εκκλησιας παρακουση εστω σοι ωσπερ ο εθνικος και ο τελωνης
If he refuses to listen to them, tell it to the church. And if he refuses to listen even to the church, regard him as you would a pagan or a tax collector.
18 αμην λεγω υμιν οσα εαν δησητε επι της γης εσται δεδεμενα εν ουρανω και οσα εαν λυσητε επι της γης εσται λελυμενα εν ουρανω
Truly I tell you, whatever you bind on earth will be bound in heaven, and whatever you loose on earth will be loosed in heaven.
19 παλιν [αμην] λεγω υμιν οτι εαν δυο συμφωνησωσιν εξ υμων επι της γης περι παντος πραγματος ου εαν αιτησωνται γενησεται αυτοις παρα του πατρος μου του εν ουρανοις
Again, I tell you truly that if two of you on the earth agree about anything you ask for, it will be done for you by My Father in heaven.
20 ου γαρ εισιν δυο η τρεις συνηγμενοι εις το εμον ονομα εκει ειμι εν μεσω αυτων
For where two or three gather together in My name, there am I with them.”
21 τοτε προσελθων ο πετρος ειπεν {VAR1: [αυτω] } {VAR2: αυτω } κυριε ποσακις αμαρτησει εις εμε ο αδελφος μου και αφησω αυτω εως επτακις
Then Peter came to Jesus and asked, “Lord, how many times shall I forgive my brother who sins against me? Up to seven times?”
22 λεγει αυτω ο ιησους ου λεγω σοι εως επτακις αλλα εως εβδομηκοντακις επτα
Jesus answered, “I tell you, not just seven times, but seventy-seven times!
23 δια τουτο ωμοιωθη η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω βασιλει ος ηθελησεν συναραι λογον μετα των δουλων αυτου
Because of this, the kingdom of heaven is like a king who wanted to settle accounts with his servants.
24 αρξαμενου δε αυτου συναιρειν {VAR1: προσηχθη εις αυτω } {VAR2: προσηνεχθη αυτω εις } οφειλετης μυριων ταλαντων
As he began the settlements, a debtor was brought to him owing ten thousand talents.
25 μη εχοντος δε αυτου αποδουναι εκελευσεν αυτον ο κυριος πραθηναι και την γυναικα και τα τεκνα και παντα οσα εχει και αποδοθηναι
Since the man was unable to pay, the master ordered that he be sold to pay his debt, along with his wife and children and everything he owned.
26 πεσων ουν ο δουλος προσεκυνει αυτω λεγων μακροθυμησον επ εμοι και παντα αποδωσω σοι
Then the servant fell on his knees before him. ‘Have patience with me,’ he begged, ‘and I will pay back everything.’
27 σπλαγχνισθεις δε ο κυριος του δουλου {VAR1: [εκεινου] } {VAR2: εκεινου } απελυσεν αυτον και το δανειον αφηκεν αυτω
His master had compassion on him, forgave his debt, and released him.
28 εξελθων δε ο δουλος εκεινος ευρεν ενα των συνδουλων αυτου ος ωφειλεν αυτω εκατον δηναρια και κρατησας αυτον επνιγεν λεγων αποδος ει τι οφειλεις
But when that servant went out, he found one of his fellow servants who owed him a hundred denarii. He grabbed him and began to choke him, saying, ‘Pay back what you owe me!’
29 πεσων ουν ο συνδουλος αυτου παρεκαλει αυτον λεγων μακροθυμησον επ εμοι και αποδωσω σοι
So his fellow servant fell down and begged him, ‘Have patience with me, and I will pay you back.’
30 ο δε ουκ ηθελεν αλλα απελθων εβαλεν αυτον εις φυλακην εως αποδω το οφειλομενον
But he refused. Instead, he went and had the man thrown into prison until he could pay his debt.
31 ιδοντες ουν οι συνδουλοι αυτου τα γενομενα ελυπηθησαν σφοδρα και ελθοντες διεσαφησαν τω κυριω εαυτων παντα τα γενομενα
When his fellow servants saw what had happened, they were greatly distressed, and they went and recounted all of this to their master.
32 τοτε προσκαλεσαμενος αυτον ο κυριος αυτου λεγει αυτω δουλε πονηρε πασαν την οφειλην εκεινην αφηκα σοι επει παρεκαλεσας με
Then the master summoned him and declared, ‘You wicked servant! I forgave all your debt because you begged me.
33 ουκ εδει και σε ελεησαι τον συνδουλον σου ως καγω σε ηλεησα
Shouldn’t you have had mercy on your fellow servant, just as I had on you?’
34 και οργισθεις ο κυριος αυτου παρεδωκεν αυτον τοις βασανισταις εως {VAR1: [ου] } {VAR2: ου } αποδω παν το οφειλομενον
In anger his master turned him over to the jailers to be tortured, until he should repay all that he owed.
35 ουτως και ο πατηρ μου ο ουρανιος ποιησει υμιν εαν μη αφητε εκαστος τω αδελφω αυτου απο των καρδιων υμων
That is how My heavenly Father will treat each of you unless you forgive your brother from your heart.”