< Κατα Ματθαιον 16 >
1 και προσελθοντες {VAR1: [οι] } {VAR2: οι } φαρισαιοι και σαδδουκαιοι πειραζοντες επηρωτησαν αυτον σημειον εκ του ουρανου επιδειξαι αυτοις
Os fariseus e os saduceus vieram testar Jesus, exigindo que ele lhes mostrasse um sinal vindo do céu.
2 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις {VAR1: [[οψιας } {VAR2: [οψιας } γενομενης λεγετε ευδια πυρραζει γαρ ο ουρανος
Jesus respondeu: “No fim da tarde, vocês dizem: ‘Amanhã será um bom dia, porque o céu está avermelhado.’
3 και πρωι σημερον χειμων πυρραζει γαρ στυγναζων ο ουρανος το μεν προσωπον του ουρανου γινωσκετε διακρινειν τα δε σημεια των καιρων ου {VAR1: δυνασθε]] } {VAR2: δυνασθε] }
E de manhã vocês dizem: ‘Hoje o tempo ficará ruim, porque o céu está avermelhado e nublado.’ Vocês sabem prever o tempo, ao olhar como o céu está, mas não conseguem reconhecer os sinais desta época!
4 γενεα πονηρα και μοιχαλις σημειον επιζητει και σημειον ου δοθησεται αυτη ει μη το σημειον ιωνα και καταλιπων αυτους απηλθεν
As pessoas más, que não têm fé em Deus, são aquelas que buscam um sinal milagroso. Mas, nenhum sinal lhes será dado, a não ser o sinal de Jonas.” Jesus os deixou e foi embora dali.
5 και ελθοντες οι μαθηται εις το περαν επελαθοντο αρτους λαβειν
Ao atravessarem o lago, os discípulos se esqueceram de levar pão. Jesus, então, lhes disse:
6 ο δε ιησους ειπεν αυτοις ορατε και προσεχετε απο της ζυμης των φαρισαιων και σαδδουκαιων
“Cuidado com o fermento dos fariseus e dos saduceus!”
7 οι δε διελογιζοντο εν εαυτοις λεγοντες οτι αρτους ουκ ελαβομεν
Os discípulos começaram a discutir entre si e concluíram: “Ele está falando isso porque não trouxemos pão.”
8 γνους δε ο ιησους ειπεν τι διαλογιζεσθε εν εαυτοις ολιγοπιστοι οτι αρτους ουκ εχετε
Jesus sabia o que eles diziam e falou: “Vocês têm tão pouca fé em mim! Por que estão discutindo a respeito de não terem pão?
9 ουπω νοειτε ουδε μνημονευετε τους πεντε αρτους των πεντακισχιλιων και ποσους κοφινους ελαβετε
Vocês ainda não entenderam? Não se lembram dos cinco pães, que alimentaram cinco mil pessoas? Quantos cestos vocês encheram com as sobras?
10 ουδε τους επτα αρτους των τετρακισχιλιων και ποσας σπυριδας ελαβετε
E dos sete pães, que alimentaram quatro mil pessoas? Quantos cestos vocês encheram com as sobras?
11 πως ου νοειτε οτι ου περι αρτων ειπον υμιν προσεχετε δε απο της ζυμης των φαρισαιων και σαδδουκαιων
Vocês ainda não compreenderam que eu não estou falando sobre pão? E sim: cuidado com o fermento dos fariseus e dos saduceus!”
12 τοτε συνηκαν οτι ουκ ειπεν προσεχειν απο της ζυμης {VAR1: [των αρτων] } {VAR2: των αρτων } αλλα απο της διδαχης των φαρισαιων και σαδδουκαιων
Então, eles perceberam que ele não os estava alertando para terem cuidado com o fermento para pão, mas, sim, a respeito dos ensinamentos dos fariseus e dos saduceus.
13 ελθων δε ο ιησους εις τα μερη καισαρειας της φιλιππου ηρωτα τους μαθητας αυτου λεγων τινα λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι τον υιον του ανθρωπου
Quando Jesus chegou na região de Cesareia de Filipe, perguntou aos seus discípulos: “Quem as pessoas dizem que o Filho do Homem é?”
14 οι δε ειπαν οι μεν ιωαννην τον βαπτιστην αλλοι δε ηλιαν ετεροι δε ιερεμιαν η ενα των προφητων
Eles responderam: “Alguns dizem que é João Batista; outros dizem que é Elias; e há outros ainda que dizem que é Jeremias ou algum dos outros profetas.”
15 λεγει αυτοις υμεις δε τινα με λεγετε ειναι
Jesus lhes perguntou: “Mas e vocês? Quem vocês dizem que eu sou?”
16 αποκριθεις δε σιμων πετρος ειπεν συ ει ο χριστος ο υιος του θεου του ζωντος
Simão Pedro respondeu: “Você é o Messias, o Filho do Deus vivo.”
17 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτω μακαριος ει σιμων βαριωνα οτι σαρξ και αιμα ουκ απεκαλυψεν σοι αλλ ο πατηρ μου ο εν {VAR1: [τοις] } {VAR2: τοις } ουρανοις
“Você, Simão, filho de João, é realmente abençoado,” Jesus lhe disse. “Pois isso não lhe foi revelado por nenhum ser humano, mas, sim, pelo meu Pai celestial.
18 καγω δε σοι λεγω οτι συ ει πετρος και επι ταυτη τη πετρα οικοδομησω μου την εκκλησιαν και πυλαι αδου ου κατισχυσουσιν αυτης (Hadēs )
Eu também lhe digo que você é Pedro, e sobre esta rocha, eu construirei a minha igreja e nem a morte a irá vencer. (Hadēs )
19 δωσω σοι τας κλειδας της βασιλειας των ουρανων και ο εαν δησης επι της γης εσται δεδεμενον εν τοις ουρανοις και ο εαν λυσης επι της γης εσται λελυμενον εν τοις ουρανοις
Eu lhe darei as chaves do Reino do Céu. E tudo aquilo que você proibir na terra, também será proibido no céu. E o que você aceitar na terra, também será aceito no céu.”
20 τοτε {VAR1: επετιμησεν } {VAR2: διεστειλατο } τοις μαθηταις ινα μηδενι ειπωσιν οτι αυτος εστιν ο χριστος
Então, ele alertou seus discípulos para não dizerem a ninguém que ele era o Messias.
21 απο τοτε ηρξατο {VAR1: ιησους χριστος } {VAR2: ο ιησους } δεικνυειν τοις μαθηταις αυτου οτι δει αυτον εις ιεροσολυμα απελθειν και πολλα παθειν απο των πρεσβυτερων και αρχιερεων και γραμματεων και αποκτανθηναι και τη τριτη ημερα εγερθηναι
A partir daquele momento, Jesus começou a explicar aos seus discípulos que ele precisaria ir para Jerusalém e que lá sofreria terrivelmente nas mãos dos anciãos do povo, dos chefes dos sacerdotes e dos educadores religiosos. Também os alertou que ele seria morto, mas que ressuscitaria no terceiro dia.
22 και προσλαβομενος αυτον ο πετρος ηρξατο επιτιμαν αυτω λεγων ιλεως σοι κυριε ου μη εσται σοι τουτο
Pedro chamou Jesus de lado e disse que ele não deveria dizer tais coisas. Pedro disse: “Que Deus nunca permita que isso aconteça com o senhor!”
23 ο δε στραφεις ειπεν τω πετρω υπαγε οπισω μου σατανα σκανδαλον ει εμου οτι ου φρονεις τα του θεου αλλα τα των ανθρωπων
Jesus se virou e disse a Pedro: “Afaste-se de mim, Satanás! Você é uma pedra para me fazer tropeçar, pois está pensando como os homens e, não, como Deus pensa!”
24 τοτε {VAR1: [ο] } {VAR2: ο } ιησους ειπεν τοις μαθηταις αυτου ει τις θελει οπισω μου ελθειν απαρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου και ακολουθειτω μοι
Então, Jesus disse a seus discípulos: “Se vocês querem ser meus seguidores, devem negar a si mesmos. Devem pegar cada um a sua cruz e me seguirem.
25 ος γαρ εαν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρησει αυτην
Pois se quiserem salvar a sua vida, vocês a perderão. E se perderem a sua vida por mim, vocês serão salvos.
26 τι γαρ ωφεληθησεται ανθρωπος εαν τον κοσμον ολον κερδηση την δε ψυχην αυτου ζημιωθη η τι δωσει ανθρωπος ανταλλαγμα της ψυχης αυτου
Do que serve ganhar o mundo todo se perderem sua vida? O que vocês dariam em troca de sua vida?
27 μελλει γαρ ο υιος του ανθρωπου ερχεσθαι εν τη δοξη του πατρος αυτου μετα των αγγελων αυτου και τοτε αποδωσει εκαστω κατα την πραξιν αυτου
Pois o Filho do Homem virá na glória do seu Pai, junto com os seus anjos. E ele dará a todos o que eles merecem, de acordo com o que fizeram.
28 αμην λεγω υμιν οτι εισιν τινες των ωδε εστωτων οιτινες ου μη γευσωνται θανατου εως αν ιδωσιν τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν τη βασιλεια αυτου
Eu lhes afirmo que isto é verdade: há alguns, que aqui estão, que não morrerão antes de verem vir o Filho do Homem em seu Reino.”