Κατα Ματθαιον 14
1 εν εκεινω τω καιρω ηκουσεν ηρωδης ο τετρααρχης την ακοην ιησου
ତଦାନୀଂ ରାଜା ହେରୋଦ୍ ଯୀଶୋ ର୍ୟଶଃ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ନିଜଦାସେଯାନ୍ ଜଗାଦ୍,
2 και ειπεν τοις παισιν αυτου ουτος εστιν ιωαννης ο βαπτιστης αυτος ηγερθη απο των νεκρων και δια τουτο αι δυναμεις ενεργουσιν εν αυτω
ଏଷ ମଜ୍ଜଯିତା ଯୋହନ୍, ପ୍ରମିତେଭଯସ୍ତସ୍ୟୋତ୍ଥାନାତ୍ ତେନେତ୍ଥମଦ୍ଭୁତଂ କର୍ମ୍ମ ପ୍ରକାଶ୍ୟତେ|
3 ο γαρ ηρωδης κρατησας τον ιωαννην εδησεν {VAR2: [αυτον] } και εν φυλακη απεθετο δια ηρωδιαδα την γυναικα φιλιππου του αδελφου αυτου
ପୁରା ହେରୋଦ୍ ନିଜଭ୍ରାତୁ: ଫିଲିପୋ ଜାଯାଯା ହେରୋଦୀଯାଯା ଅନୁରୋଧାଦ୍ ଯୋହନଂ ଧାରଯିତ୍ୱା ବଦ୍ଧା କାରାଯାଂ ସ୍ଥାପିତୱାନ୍|
4 ελεγεν γαρ ο ιωαννης αυτω ουκ εξεστιν σοι εχειν αυτην
ଯତୋ ଯୋହନ୍ ଉକ୍ତୱାନ୍, ଏତ୍ସଯାଃ ସଂଗ୍ରହୋ ଭୱତୋ ନୋଚିତଃ|
5 και θελων αυτον αποκτειναι εφοβηθη τον οχλον οτι ως προφητην αυτον ειχον
ତସ୍ମାତ୍ ନୃପତିସ୍ତଂ ହନ୍ତୁମିଚ୍ଛନ୍ନପି ଲୋକେଭ୍ୟୋ ୱିଭଯାଞ୍ଚକାର; ଯତଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଯୋହନଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନଂ ମେନିରେ|
6 γενεσιοις δε γενομενοις του ηρωδου ωρχησατο η θυγατηρ της ηρωδιαδος εν τω μεσω και ηρεσεν τω ηρωδη
କିନ୍ତୁ ହେରୋଦୋ ଜନ୍ମାହୀଯମହ ଉପସ୍ଥିତେ ହେରୋଦୀଯାଯା ଦୁହିତା ତେଷାଂ ସମକ୍ଷଂ ନୃତିତ୍ୱା ହେରୋଦମପ୍ରୀଣ୍ୟତ୍|
7 οθεν μεθ ορκου ωμολογησεν αυτη δουναι ο εαν αιτησηται
ତସ୍ମାତ୍ ଭୂପତିଃ ଶପଥଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ ଇତି ପ୍ରତ୍ୟଜ୍ଞାସୀତ୍, ତ୍ୱଯା ଯଦ୍ ଯାଚ୍ୟତେ, ତଦେୱାହଂ ଦାସ୍ୟାମି|
8 η δε προβιβασθεισα υπο της μητρος αυτης δος μοι φησιν ωδε επι πινακι την κεφαλην ιωαννου του βαπτιστου
ସା କୁମାରୀ ସ୍ୱୀଯମାତୁଃ ଶିକ୍ଷାଂ ଲବ୍ଧା ବଭାଷେ, ମଜ୍ଜଯିତୁର୍ୟୋହନ ଉତ୍ତମାଙ୍ଗଂ ଭାଜନେ ସମାନୀଯ ମହ୍ୟଂ ୱିଶ୍ରାଣଯ|
9 και λυπηθεις ο βασιλευς δια τους ορκους και τους συνανακειμενους εκελευσεν δοθηναι
ତତୋ ରାଜା ଶୁଶୋଚ, କିନ୍ତୁ ଭୋଜନାଯୋପୱିଶତାଂ ସଙ୍ଗିନାଂ ସ୍ୱକୃତଶପଥସ୍ୟ ଚାନୁରୋଧାତ୍ ତତ୍ ପ୍ରଦାତୁମ ଆଦିଦେଶ|
10 και πεμψας απεκεφαλισεν {VAR2: [τον] } ιωαννην εν τη φυλακη
ପଶ୍ଚାତ୍ କାରାଂ ପ୍ରତି ନରଂ ପ୍ରହିତ୍ୟ ଯୋହନ ଉତ୍ତମାଙ୍ଗଂ ଛିତ୍ତ୍ୱା
11 και ηνεχθη η κεφαλη αυτου επι πινακι και εδοθη τω κορασιω και ηνεγκεν τη μητρι αυτης
ତତ୍ ଭାଜନ ଆନାଯ୍ୟ ତସ୍ୟୈ କୁମାର୍ୟ୍ୟୈ ୱ୍ୟଶ୍ରାଣଯତ୍, ତତଃ ସା ସ୍ୱଜନନ୍ୟାଃ ସମୀପଂ ତନ୍ନିନାଯ|
12 και προσελθοντες οι μαθηται αυτου ηραν το πτωμα και εθαψαν {VAR1: αυτον } {VAR2: (αυτον) } και ελθοντες απηγγειλαν τω ιησου
ପଶ୍ଚାତ୍ ଯୋହନଃ ଶିଷ୍ୟା ଆଗତ୍ୟ କାଯଂ ନୀତ୍ୱା ଶ୍ମଶାନେ ସ୍ଥାପଯାମାସୁସ୍ତତୋ ଯୀଶୋଃ ସନ୍ନିଧିଂ ୱ୍ରଜିତ୍ୱା ତଦ୍ୱାର୍ତ୍ତାଂ ବଭାଷିରେ|
13 ακουσας δε ο ιησους ανεχωρησεν εκειθεν εν πλοιω εις ερημον τοπον κατ ιδιαν και ακουσαντες οι οχλοι ηκολουθησαν αυτω πεζη απο των πολεων
ଅନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁରିତି ନିଶଭ୍ୟ ନାୱା ନିର୍ଜନସ୍ଥାନମ୍ ଏକାକୀ ଗତୱାନ୍, ପଶ୍ଚାତ୍ ମାନୱାସ୍ତତ୍ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ନାନାନଗରେଭ୍ୟ ଆଗତ୍ୟ ପଦୈସ୍ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ଈଯୁଃ|
14 και εξελθων ειδεν πολυν οχλον και εσπλαγχνισθη επ αυτοις και εθεραπευσεν τους αρρωστους αυτων
ତଦାନୀଂ ଯୀଶୁ ର୍ବହିରାଗତ୍ୟ ମହାନ୍ତଂ ଜନନିୱହଂ ନିରୀକ୍ଷ୍ୟ ତେଷୁ କାରୁଣିକଃ ମନ୍ ତେଷାଂ ପୀଡିତଜନାନ୍ ନିରାମଯାନ୍ ଚକାର|
15 οψιας δε γενομενης προσηλθον αυτω οι μαθηται λεγοντες ερημος εστιν ο τοπος και η ωρα ηδη παρηλθεν απολυσον τους οχλους ινα απελθοντες εις τας κωμας αγορασωσιν εαυτοις βρωματα
ତତଃ ପରଂ ସନ୍ଧ୍ୟାଯାଂ ଶିଷ୍ୟାସ୍ତଦନ୍ତିକମାଗତ୍ୟ କଥଯାଞ୍ଚକ୍ରୁଃ, ଇଦଂ ନିର୍ଜନସ୍ଥାନଂ ୱେଲାପ୍ୟୱସନ୍ନା; ତସ୍ମାତ୍ ମନୁଜାନ୍ ସ୍ୱସ୍ୱଗ୍ରାମଂ ଗନ୍ତୁଂ ସ୍ୱାର୍ଥଂ ଭକ୍ଷ୍ୟାଣି କ୍ରେତୁଞ୍ଚ ଭୱାନ୍ ତାନ୍ ୱିସୃଜତୁ|
16 ο δε {VAR1: ιησους } {VAR2: [ιησους] } ειπεν αυτοις ου χρειαν εχουσιν απελθειν δοτε αυτοις υμεις φαγειν
କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁସ୍ତାନୱାଦୀତ୍, ତେଷାଂ ଗମନେ ପ୍ରଯୋଜନଂ ନାସ୍ତି, ଯୂଯମେୱ ତାନ୍ ଭୋଜଯତ|
17 οι δε λεγουσιν αυτω ουκ εχομεν ωδε ει μη πεντε αρτους και δυο ιχθυας
ତଦା ତେ ପ୍ରତ୍ୟୱଦନ୍, ଅସ୍ମାକମତ୍ର ପୂପପଞ୍ଚକଂ ମୀନଦ୍ୱଯଞ୍ଚାସ୍ତେ|
18 ο δε ειπεν φερετε μοι ωδε αυτους
ତଦାନୀଂ ତେନୋକ୍ତଂ ତାନି ମଦନ୍ତିକମାନଯତ|
19 και κελευσας τους οχλους ανακλιθηναι επι του χορτου λαβων τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησεν και κλασας εδωκεν τοις μαθηταις τους αρτους οι δε μαθηται τοις οχλοις
ଅନନ୍ତରଂ ସ ମନୁଜାନ୍ ଯୱସୋପର୍ୟ୍ୟୁପୱେଷ୍ଟୁମ୍ ଆଜ୍ଞାପଯାମାସ; ଅପର ତତ୍ ପୂପପଞ୍ଚକଂ ମୀନଦ୍ୱଯଞ୍ଚ ଗୃହ୍ଲନ୍ ସ୍ୱର୍ଗଂ ପ୍ରତି ନିରୀକ୍ଷ୍ୟେଶ୍ୱରୀଯଗୁଣାନ୍ ଅନୂଦ୍ୟ ଭଂକ୍ତ୍ୱା ଶିଷ୍ୟେଭ୍ୟୋ ଦତ୍ତୱାନ୍, ଶିଷ୍ୟାଶ୍ଚ ଲୋକେଭ୍ୟୋ ଦଦୁଃ|
20 και εφαγον παντες και εχορτασθησαν και ηραν το περισσευον των κλασματων δωδεκα κοφινους πληρεις
ତତଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଭୁକ୍ତ୍ୱା ପରିତୃପ୍ତୱନ୍ତଃ, ତତସ୍ତଦୱଶିଷ୍ଟଭକ୍ଷ୍ୟୈଃ ପୂର୍ଣାନ୍ ଦ୍ୱାଦଶଡଲକାନ୍ ଗୃହୀତୱନ୍ତଃ|
21 οι δε εσθιοντες ησαν ανδρες ωσει πεντακισχιλιοι χωρις γυναικων και παιδιων
ତେ ଭୋକ୍ତାରଃ ସ୍ତ୍ରୀର୍ବାଲକାଂଶ୍ଚ ୱିହାଯ ପ୍ରାଯେଣ ପଞ୍ଚ ସହସ୍ରାଣି ପୁମାଂସ ଆସନ୍|
22 και {VAR1: [ευθεως] } {VAR2: ευθεως } ηναγκασεν τους μαθητας εμβηναι εις {VAR2: το } πλοιον και προαγειν αυτον εις το περαν εως ου απολυση τους οχλους
ତଦନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁ ର୍ଲୋକାନାଂ ୱିସର୍ଜନକାଲେ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ତରଣିମାରୋଢୁଂ ସ୍ୱାଗ୍ରେ ପାରଂ ଯାତୁଞ୍ଚ ଗାଢମାଦିଷ୍ଟୱାନ୍|
23 και απολυσας τους οχλους ανεβη εις το ορος κατ ιδιαν προσευξασθαι οψιας δε γενομενης μονος ην εκει
ତତୋ ଲୋକେଷୁ ୱିସୃଷ୍ଟେଷୁ ସ ୱିୱିକ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥଯିତୁଂ ଗିରିମେକଂ ଗତ୍ୱା ସନ୍ଧ୍ୟାଂ ଯାୱତ୍ ତତ୍ରୈକାକୀ ସ୍ଥିତୱାନ୍|
24 το δε πλοιον ηδη σταδιους πολλους απο της γης απειχεν βασανιζομενον υπο των κυματων ην γαρ εναντιος ο ανεμος
କିନ୍ତୁ ତଦାନୀଂ ସମ୍ମୁଖୱାତତ୍ୱାତ୍ ସରିତ୍ପତେ ର୍ମଧ୍ୟେ ତରଙ୍ଗୈସ୍ତରଣିର୍ଦୋଲାଯମାନାଭୱତ୍|
25 τεταρτη δε φυλακη της νυκτος ηλθεν προς αυτους περιπατων επι την θαλασσαν
ତଦା ସ ଯାମିନ୍ୟାଶ୍ଚତୁର୍ଥପ୍ରହରେ ପଦ୍ଭ୍ୟାଂ ୱ୍ରଜନ୍ ତେଷାମନ୍ତିକଂ ଗତୱାନ୍|
26 οι δε μαθηται ιδοντες αυτον επι της θαλασσης περιπατουντα εταραχθησαν λεγοντες οτι φαντασμα εστιν και απο του φοβου εκραξαν
କିନ୍ତୁ ଶିଷ୍ୟାସ୍ତଂ ସାଗରୋପରି ୱ୍ରଜନ୍ତଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ସମୁଦ୍ୱିଗ୍ନା ଜଗଦୁଃ, ଏଷ ଭୂତ ଇତି ଶଙ୍କମାନା ଉଚ୍ଚୈଃ ଶବ୍ଦାଯାଞ୍ଚକ୍ରିରେ ଚ|
27 ευθυς δε ελαλησεν [ο ιησους] αυτοις λεγων θαρσειτε εγω ειμι μη φοβεισθε
ତଦୈୱ ଯୀଶୁସ୍ତାନୱଦତ୍, ସୁସ୍ଥିରା ଭୱତ, ମା ଭୈଷ୍ଟ, ଏଷୋଽହମ୍|
28 αποκριθεις δε {VAR1: ο πετρος ειπεν αυτω } {VAR2: αυτω ο πετρος ειπεν } κυριε ει συ ει κελευσον με ελθειν προς σε επι τα υδατα
ତତଃ ପିତର ଇତ୍ୟୁକ୍ତୱାନ୍, ହେ ପ୍ରଭୋ, ଯଦି ଭୱାନେୱ, ତର୍ହି ମାଂ ଭୱତ୍ସମୀପଂ ଯାତୁମାଜ୍ଞାପଯତୁ|
29 ο δε ειπεν ελθε και καταβας απο του πλοιου {VAR2: [ο] } πετρος περιεπατησεν επι τα υδατα και ηλθεν προς τον ιησουν
ତତଃ ତେନାଦିଷ୍ଟଃ ପିତରସ୍ତରଣିତୋଽୱରୁହ୍ୟ ଯୀଶେରନ୍ତିକଂ ପ୍ରାପ୍ତୁଂ ତୋଯୋପରି ୱୱ୍ରାଜ|
30 βλεπων δε τον ανεμον {VAR2: [ισχυρον] } εφοβηθη και αρξαμενος καταποντιζεσθαι εκραξεν λεγων κυριε σωσον με
କିନ୍ତୁ ପ୍ରଚଣ୍ଡଂ ପୱନଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ଭଯାତ୍ ତୋଯେ ମଂକ୍ତୁମ୍ ଆରେଭେ, ତସ୍ମାଦ୍ ଉଚ୍ଚୈଃ ଶବ୍ଦାଯମାନଃ କଥିତୱାନ୍, ହେ ପ୍ରଭୋ, ମାମୱତୁ|
31 ευθεως δε ο ιησους εκτεινας την χειρα επελαβετο αυτου και λεγει αυτω ολιγοπιστε εις τι εδιστασας
ଯୀଶୁସ୍ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍ କରଂ ପ୍ରସାର୍ୟ୍ୟ ତଂ ଧରନ୍ ଉକ୍ତୱାନ୍, ହ ସ୍ତୋକପ୍ରତ୍ୟଯିନ୍ ତ୍ୱଂ କୁତଃ ସମଶେଥାଃ?
32 και αναβαντων αυτων εις το πλοιον εκοπασεν ο ανεμος
ଅନନ୍ତରଂ ତଯୋସ୍ତରଣିମାରୂଢଯୋଃ ପୱନୋ ନିୱୱୃତେ|
33 οι δε εν τω πλοιω προσεκυνησαν αυτω λεγοντες αληθως θεου υιος ει
ତଦାନୀଂ ଯେ ତରଣ୍ୟାମାସନ୍, ତ ଆଗତ୍ୟ ତଂ ପ୍ରଣଭ୍ୟ କଥିତୱନ୍ତଃ, ଯଥାର୍ଥସ୍ତ୍ୱମେୱେଶ୍ୱରସୁତଃ|
34 και διαπερασαντες ηλθον επι την γην εις γεννησαρετ
ଅନନ୍ତରଂ ପାରଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ତେ ଗିନେଷରନ୍ନାମକଂ ନଗରମୁପତସ୍ଥୁଃ,
35 και επιγνοντες αυτον οι ανδρες του τοπου εκεινου απεστειλαν εις ολην την περιχωρον εκεινην και προσηνεγκαν αυτω παντας τους κακως εχοντας
ତଦା ତତ୍ରତ୍ୟା ଜନା ଯୀଶୁଂ ପରିଚୀଯ ତଦ୍ଦେଶ୍ସ୍ୟ ଚତୁର୍ଦିଶୋ ୱାର୍ତ୍ତାଂ ପ୍ରହିତ୍ୟ ଯତ୍ର ଯାୱନ୍ତଃ ପୀଡିତା ଆସନ୍, ତାୱତଏୱ ତଦନ୍ତିକମାନଯାମାସୁଃ|
36 και παρεκαλουν {VAR1: [αυτον] } {VAR2: αυτον } ινα μονον αψωνται του κρασπεδου του ιματιου αυτου και οσοι ηψαντο διεσωθησαν
ଅପରଂ ତଦୀଯୱସନସ୍ୟ ଗ୍ରନ୍ଥିମାତ୍ରଂ ସ୍ପ୍ରଷ୍ଟୁଂ ୱିନୀଯ ଯାୱନ୍ତୋ ଜନାସ୍ତତ୍ ସ୍ପର୍ଶଂ ଚକ୍ରିରେ, ତେ ସର୍ୱ୍ୱଏୱ ନିରାମଯା ବଭୂୱୁଃ|
