Κατα Μαρκον 6
1 και εξηλθεν εκειθεν και ερχεται εις την πατριδα αυτου και ακολουθουσιν αυτω οι μαθηται αυτου
ଅନନ୍ତରଂ ସ ତତ୍ସ୍ଥାନାତ୍ ପ୍ରସ୍ଥାଯ ସ୍ୱପ୍ରଦେଶମାଗତଃ ଶିଷ୍ୟାଶ୍ଚ ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ଗତାଃ|
2 και γενομενου σαββατου ηρξατο διδασκειν εν τη συναγωγη και {VAR1: οι } πολλοι ακουοντες εξεπλησσοντο λεγοντες ποθεν τουτω ταυτα και τις η σοφια η δοθεισα τουτω και αι δυναμεις τοιαυται δια των χειρων αυτου γινομεναι
ଅଥ ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ସତି ସ ଭଜନଗୃହେ ଉପଦେଷ୍ଟୁମାରବ୍ଧୱାନ୍ ତତୋଽନେକେ ଲୋକାସ୍ତତ୍କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ୱିସ୍ମିତ୍ୟ ଜଗଦୁଃ, ଅସ୍ୟ ମନୁଜସ୍ୟ ଈଦୃଶୀ ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟକ୍ରିଯା କସ୍ମାଜ୍ ଜାତା? ତଥା ସ୍ୱକରାଭ୍ୟାମ୍ ଇତ୍ଥମଦ୍ଭୁତଂ କର୍ମ୍ମ କର୍ତ୍ତାମ୍ ଏତସ୍ମୈ କଥଂ ଜ୍ଞାନଂ ଦତ୍ତମ୍?
3 ουχ ουτος εστιν ο τεκτων ο υιος της μαριας και αδελφος ιακωβου και ιωσητος και ιουδα και σιμωνος και ουκ εισιν αι αδελφαι αυτου ωδε προς ημας και εσκανδαλιζοντο εν αυτω
କିମଯଂ ମରିଯମଃ ପୁତ୍ରସ୍ତଜ୍ଞା ନୋ? କିମଯଂ ଯାକୂବ୍-ଯୋସି-ଯିହୁଦା-ଶିମୋନାଂ ଭ୍ରାତା ନୋ? ଅସ୍ୟ ଭଗିନ୍ୟଃ କିମିହାସ୍ମାଭିଃ ସହ ନୋ? ଇତ୍ଥଂ ତେ ତଦର୍ଥେ ପ୍ରତ୍ୟୂହଂ ଗତାଃ|
4 και ελεγεν αυτοις ο ιησους οτι ουκ εστιν προφητης ατιμος ει μη εν τη πατριδι αυτου και εν τοις συγγενευσιν αυτου και εν τη οικια αυτου
ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତେଭ୍ୟୋଽକଥଯତ୍ ସ୍ୱଦେଶଂ ସ୍ୱକୁଟୁମ୍ବାନ୍ ସ୍ୱପରିଜନାଂଶ୍ଚ ୱିନା କୁତ୍ରାପି ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦୀ ଅସତ୍କୃତୋ ନ ଭୱତି|
5 και ουκ εδυνατο εκει ποιησαι ουδεμιαν δυναμιν ει μη ολιγοις αρρωστοις επιθεις τας χειρας εθεραπευσεν
ଅପରଞ୍ଚ ତେଷାମପ୍ରତ୍ୟଯାତ୍ ସ ୱିସ୍ମିତଃ କିଯତାଂ ରୋଗିଣାଂ ୱପୁଃଷୁ ହସ୍ତମ୍ ଅର୍ପଯିତ୍ୱା କେୱଲଂ ତେଷାମାରୋଗ୍ୟକରଣାଦ୍ ଅନ୍ୟତ୍ କିମପି ଚିତ୍ରକାର୍ୟ୍ୟଂ କର୍ତ୍ତାଂ ନ ଶକ୍ତଃ|
6 και {VAR1: εθαυμασεν } {VAR2: εθαυμαζεν } δια την απιστιαν αυτων και περιηγεν τας κωμας κυκλω διδασκων
ଅଥ ସ ଚତୁର୍ଦିକ୍ସ୍ଥ ଗ୍ରାମାନ୍ ଭ୍ରମିତ୍ୱା ଉପଦିଷ୍ଟୱାନ୍
7 και προσκαλειται τους δωδεκα και ηρξατο αυτους αποστελλειν δυο δυο και εδιδου αυτοις εξουσιαν των πνευματων των ακαθαρτων
ଦ୍ୱାଦଶଶିଷ୍ୟାନ୍ ଆହୂଯ ଅମେଧ୍ୟଭୂତାନ୍ ୱଶୀକର୍ତ୍ତାଂ ଶକ୍ତିଂ ଦତ୍ତ୍ୱା ତେଷାଂ ଦ୍ୱୌ ଦ୍ୱୌ ଜନୋ ପ୍ରେଷିତୱାନ୍|
8 και παρηγγειλεν αυτοις ινα μηδεν αιρωσιν εις οδον ει μη ραβδον μονον μη αρτον μη πηραν μη εις την ζωνην χαλκον
ପୁନରିତ୍ୟାଦିଶଦ୍ ଯୂଯମ୍ ଏକୈକାଂ ଯଷ୍ଟିଂ ୱିନା ୱସ୍ତ୍ରସଂପୁଟଃ ପୂପଃ କଟିବନ୍ଧେ ତାମ୍ରଖଣ୍ଡଞ୍ଚ ଏଷାଂ କିମପି ମା ଗ୍ରହ୍ଲୀତ,
9 αλλα υποδεδεμενους σανδαλια και μη {VAR1: ενδυσασθαι } {VAR2: ενδυσησθε } δυο χιτωνας
ମାର୍ଗଯାତ୍ରାଯୈ ପାଦେଷୂପାନହୌ ଦତ୍ତ୍ୱା ଦ୍ୱେ ଉତ୍ତରୀଯେ ମା ପରିଧଦ୍ୱ୍ୱଂ|
10 και ελεγεν αυτοις οπου εαν εισελθητε εις οικιαν εκει μενετε εως αν εξελθητε εκειθεν
ଅପରମପ୍ୟୁକ୍ତଂ ତେନ ଯୂଯଂ ଯସ୍ୟାଂ ପୁର୍ୟ୍ୟାଂ ଯସ୍ୟ ନିୱେଶନଂ ପ୍ରୱେକ୍ଷ୍ୟଥ ତାଂ ପୁରୀଂ ଯାୱନ୍ନ ତ୍ୟକ୍ଷ୍ୟଥ ତାୱତ୍ ତନ୍ନିୱେଶନେ ସ୍ଥାସ୍ୟଥ|
11 και ος αν τοπος μη δεξηται υμας μηδε ακουσωσιν υμων εκπορευομενοι εκειθεν εκτιναξατε τον χουν τον υποκατω των ποδων υμων εις μαρτυριον αυτοις
ତତ୍ର ଯଦି କେପି ଯୁଷ୍ମାକମାତିଥ୍ୟଂ ନ ୱିଦଧତି ଯୁଷ୍ମାକଂ କଥାଶ୍ଚ ନ ଶୃଣ୍ୱନ୍ତି ତର୍ହି ତତ୍ସ୍ଥାନାତ୍ ପ୍ରସ୍ଥାନସମଯେ ତେଷାଂ ୱିରୁଦ୍ଧଂ ସାକ୍ଷ୍ୟଂ ଦାତୁଂ ସ୍ୱପାଦାନାସ୍ଫାଲ୍ୟ ରଜଃ ସମ୍ପାତଯତ; ଅହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଯଥାର୍ଥଂ ୱଚ୍ମି ୱିଚାରଦିନେ ତନ୍ନଗରସ୍ୟାୱସ୍ଥାତଃ ସିଦୋମାମୋରଯୋ ର୍ନଗରଯୋରୱସ୍ଥା ସହ୍ୟତରା ଭୱିଷ୍ୟତି|
12 και εξελθοντες εκηρυξαν ινα μετανοωσιν
ଅଥ ତେ ଗତ୍ୱା ଲୋକାନାଂ ମନଃପରାୱର୍ତ୍ତନୀଃ କଥା ପ୍ରଚାରିତୱନ୍ତଃ|
13 και δαιμονια πολλα εξεβαλλον και ηλειφον ελαιω πολλους αρρωστους και εθεραπευον
ଏୱମନେକାନ୍ ଭୂତାଂଶ୍ଚ ତ୍ୟାଜିତୱନ୍ତସ୍ତଥା ତୈଲେନ ମର୍ଦ୍ଦଯିତ୍ୱା ବହୂନ୍ ଜନାନରୋଗାନକାର୍ଷୁଃ|
14 και ηκουσεν ο βασιλευς ηρωδης φανερον γαρ εγενετο το ονομα αυτου και ελεγον οτι ιωαννης ο βαπτιζων εγηγερται εκ νεκρων και δια τουτο ενεργουσιν αι δυναμεις εν αυτω
ଇତ୍ଥଂ ତସ୍ୟ ସୁଖ୍ୟାତିଶ୍ଚତୁର୍ଦିଶୋ ୱ୍ୟାପ୍ତା ତଦା ହେରୋଦ୍ ରାଜା ତନ୍ନିଶମ୍ୟ କଥିତୱାନ୍, ଯୋହନ୍ ମଜ୍ଜକଃ ଶ୍ମଶାନାଦ୍ ଉତ୍ଥିତ ଅତୋହେତୋସ୍ତେନ ସର୍ୱ୍ୱା ଏତା ଅଦ୍ଭୁତକ୍ରିଯାଃ ପ୍ରକାଶନ୍ତେ|
15 αλλοι δε ελεγον οτι ηλιας εστιν αλλοι δε ελεγον οτι προφητης ως εις των προφητων
ଅନ୍ୟେଽକଥଯନ୍ ଅଯମ୍ ଏଲିଯଃ, କେପି କଥିତୱନ୍ତ ଏଷ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦୀ ଯଦ୍ୱା ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନାଂ ସଦୃଶ ଏକୋଯମ୍|
16 ακουσας δε ο ηρωδης ελεγεν ον εγω απεκεφαλισα ιωαννην ουτος ηγερθη
କିନ୍ତୁ ହେରୋଦ୍ ଇତ୍ୟାକର୍ଣ୍ୟ ଭାଷିତୱାନ୍ ଯସ୍ୟାହଂ ଶିରଶ୍ଛିନ୍ନୱାନ୍ ସ ଏୱ ଯୋହନଯଂ ସ ଶ୍ମଶାନାଦୁଦତିଷ୍ଠତ୍|
17 αυτος γαρ ο ηρωδης αποστειλας εκρατησεν τον ιωαννην και εδησεν αυτον εν φυλακη δια ηρωδιαδα την γυναικα φιλιππου του αδελφου αυτου οτι αυτην εγαμησεν
ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ସ୍ୱଭ୍ରାତୁଃ ଫିଲିପସ୍ୟ ପତ୍ନ୍ୟା ଉଦ୍ୱାହଂ କୃତୱନ୍ତଂ ହେରୋଦଂ ଯୋହନୱାଦୀତ୍ ସ୍ୱଭାତୃୱଧୂ ର୍ନ ୱିୱାହ୍ୟା|
18 ελεγεν γαρ ο ιωαννης τω ηρωδη οτι ουκ εξεστιν σοι εχειν την γυναικα του αδελφου σου
ଅତଃ କାରଣାତ୍ ହେରୋଦ୍ ଲୋକଂ ପ୍ରହିତ୍ୟ ଯୋହନଂ ଧୃତ୍ୱା ବନ୍ଧନାଲଯେ ବଦ୍ଧୱାନ୍|
19 η δε ηρωδιας ενειχεν αυτω και ηθελεν αυτον αποκτειναι και ουκ ηδυνατο
ହେରୋଦିଯା ତସ୍ମୈ ଯୋହନେ ପ୍ରକୁପ୍ୟ ତଂ ହନ୍ତୁମ୍ ଐଚ୍ଛତ୍ କିନ୍ତୁ ନ ଶକ୍ତା,
20 ο γαρ ηρωδης εφοβειτο τον ιωαννην ειδως αυτον ανδρα δικαιον και αγιον και συνετηρει αυτον και ακουσας αυτου πολλα ηπορει και ηδεως αυτου ηκουεν
ଯସ୍ମାଦ୍ ହେରୋଦ୍ ତଂ ଧାର୍ମ୍ମିକଂ ସତ୍ପୁରୁଷଞ୍ଚ ଜ୍ଞାତ୍ୱା ସମ୍ମନ୍ୟ ରକ୍ଷିତୱାନ୍; ତତ୍କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତଦନୁସାରେଣ ବହୂନି କର୍ମ୍ମାଣି କୃତୱାନ୍ ହୃଷ୍ଟମନାସ୍ତଦୁପଦେଶଂ ଶ୍ରୁତୱାଂଶ୍ଚ|
21 και γενομενης ημερας ευκαιρου οτε ηρωδης τοις γενεσιοις αυτου δειπνον εποιησεν τοις μεγιστασιν αυτου και τοις χιλιαρχοις και τοις πρωτοις της γαλιλαιας
କିନ୍ତୁ ହେରୋଦ୍ ଯଦା ସ୍ୱଜନ୍ମଦିନେ ପ୍ରଧାନଲୋକେଭ୍ୟଃ ସେନାନୀଭ୍ୟଶ୍ଚ ଗାଲୀଲ୍ପ୍ରଦେଶୀଯଶ୍ରେଷ୍ଠଲୋକେଭ୍ୟଶ୍ଚ ରାତ୍ରୌ ଭୋଜ୍ୟମେକଂ କୃତୱାନ୍
22 και εισελθουσης της θυγατρος αυτου ηρωδιαδος και ορχησαμενης ηρεσεν τω ηρωδη και τοις συνανακειμενοις {VAR1: ο δε βασιλευς ειπεν } {VAR2: ειπεν ο βασιλευς } τω κορασιω αιτησον με ο εαν θελης και δωσω σοι
ତସ୍ମିନ୍ ଶୁଭଦିନେ ହେରୋଦିଯାଯାଃ କନ୍ୟା ସମେତ୍ୟ ତେଷାଂ ସମକ୍ଷଂ ସଂନୃତ୍ୟ ହେରୋଦସ୍ତେନ ସହୋପୱିଷ୍ଟାନାଞ୍ଚ ତୋଷମଜୀଜନତ୍ ତତା ନୃପଃ କନ୍ୟାମାହ ସ୍ମ ମତ୍ତୋ ଯଦ୍ ଯାଚସେ ତଦେୱ ତୁଭ୍ୟଂ ଦାସ୍ୟେ|
23 και ωμοσεν αυτη {VAR2: [πολλα] } ο τι εαν με αιτησης δωσω σοι εως ημισους της βασιλειας μου
ଶପଥଂ କୃତ୍ୱାକଥଯତ୍ ଚେଦ୍ ରାଜ୍ୟାର୍ଦ୍ଧମପି ଯାଚସେ ତଦପି ତୁଭ୍ୟଂ ଦାସ୍ୟେ|
24 και εξελθουσα ειπεν τη μητρι αυτης τι αιτησωμαι η δε ειπεν την κεφαλην ιωαννου του βαπτιζοντος
ତତଃ ସା ବହି ର୍ଗତ୍ୱା ସ୍ୱମାତରଂ ପପ୍ରଚ୍ଛ କିମହଂ ଯାଚିଷ୍ୟେ? ତଦା ସାକଥଯତ୍ ଯୋହନୋ ମଜ୍ଜକସ୍ୟ ଶିରଃ|
25 και εισελθουσα ευθυς μετα σπουδης προς τον βασιλεα ητησατο λεγουσα θελω ινα εξαυτης δως μοι επι πινακι την κεφαλην ιωαννου του βαπτιστου
ଅଥ ତୂର୍ଣଂ ଭୂପସମୀପମ୍ ଏତ୍ୟ ଯାଚମାନାୱଦତ୍ କ୍ଷଣେସ୍ମିନ୍ ଯୋହନୋ ମଜ୍ଜକସ୍ୟ ଶିରଃ ପାତ୍ରେ ନିଧାଯ ଦେହି, ଏତଦ୍ ଯାଚେଽହଂ|
26 και περιλυπος γενομενος ο βασιλευς δια τους ορκους και τους ανακειμενους ουκ ηθελησεν αθετησαι αυτην
ତସ୍ମାତ୍ ଭୂପୋଽତିଦୁଃଖିତଃ, ତଥାପି ସ୍ୱଶପଥସ୍ୟ ସହଭୋଜିନାଞ୍ଚାନୁରୋଧାତ୍ ତଦନଙ୍ଗୀକର୍ତ୍ତୁଂ ନ ଶକ୍ତଃ|
27 και ευθυς αποστειλας ο βασιλευς σπεκουλατορα επεταξεν ενεγκαι την κεφαλην αυτου
ତତ୍କ୍ଷଣଂ ରାଜା ଘାତକଂ ପ୍ରେଷ୍ୟ ତସ୍ୟ ଶିର ଆନେତୁମାଦିଷ୍ଟୱାନ୍|
28 και απελθων απεκεφαλισεν αυτον εν τη φυλακη και ηνεγκεν την κεφαλην αυτου επι πινακι και εδωκεν αυτην τω κορασιω και το κορασιον εδωκεν αυτην τη μητρι αυτης
ତତଃ ସ କାରାଗାରଂ ଗତ୍ୱା ତଚ୍ଛିରଶ୍ଛିତ୍ୱା ପାତ୍ରେ ନିଧାଯାନୀଯ ତସ୍ୟୈ କନ୍ୟାଯୈ ଦତ୍ତୱାନ୍ କନ୍ୟା ଚ ସ୍ୱମାତ୍ରେ ଦଦୌ|
29 και ακουσαντες οι μαθηται αυτου ηλθον και ηραν το πτωμα αυτου και εθηκαν αυτο εν μνημειω
ଅନନତରଂ ଯୋହନଃ ଶିଷ୍ୟାସ୍ତଦ୍ୱାର୍ତ୍ତାଂ ପ୍ରାପ୍ୟାଗତ୍ୟ ତସ୍ୟ କୁଣପଂ ଶ୍ମଶାନେଽସ୍ଥାପଯନ୍|
30 και συναγονται οι αποστολοι προς τον ιησουν και απηγγειλαν αυτω παντα οσα εποιησαν και οσα εδιδαξαν
ଅଥ ପ୍ରେଷିତା ଯୀଶୋଃ ସନ୍ନିଧୌ ମିଲିତା ଯଦ୍ ଯଚ୍ ଚକ୍ରୁଃ ଶିକ୍ଷଯାମାସୁଶ୍ଚ ତତ୍ସର୍ୱ୍ୱୱାର୍ତ୍ତାସ୍ତସ୍ମୈ କଥିତୱନ୍ତଃ|
31 και λεγει αυτοις δευτε υμεις αυτοι κατ ιδιαν εις ερημον τοπον και αναπαυσασθε ολιγον ησαν γαρ οι ερχομενοι και οι υπαγοντες πολλοι και ουδε φαγειν ευκαιρουν
ସ ତାନୁୱାଚ ଯୂଯଂ ୱିଜନସ୍ଥାନଂ ଗତ୍ୱା ୱିଶ୍ରାମ୍ୟତ ଯତସ୍ତତ୍ସନ୍ନିଧୌ ବହୁଲୋକାନାଂ ସମାଗମାତ୍ ତେ ଭୋକ୍ତୁଂ ନାୱକାଶଂ ପ୍ରାପ୍ତାଃ|
32 και απηλθον εν τω πλοιω εις ερημον τοπον κατ ιδιαν
ତତସ୍ତେ ନାୱା ୱିଜନସ୍ଥାନଂ ଗୁପ୍ତଂ ଗଗ୍ମୁଃ|
33 και ειδον αυτους υπαγοντας και {VAR1: εγνωσαν } {VAR2: επεγνωσαν } πολλοι και πεζη απο πασων των πολεων συνεδραμον εκει και προηλθον αυτους
ତତୋ ଲୋକନିୱହସ୍ତେଷାଂ ସ୍ଥାନାନ୍ତରଯାନଂ ଦଦର୍ଶ, ଅନେକେ ତଂ ପରିଚିତ୍ୟ ନାନାପୁରେଭ୍ୟଃ ପଦୈର୍ୱ୍ରଜିତ୍ୱା ଜୱେନ ତୈଷାମଗ୍ରେ ଯୀଶୋଃ ସମୀପ ଉପତସ୍ଥୁଃ|
34 και εξελθων ειδεν πολυν οχλον και εσπλαγχνισθη επ αυτους οτι ησαν ως προβατα μη εχοντα ποιμενα και ηρξατο διδασκειν αυτους πολλα
ତଦା ଯୀଶୁ ର୍ନାୱୋ ବହିର୍ଗତ୍ୟ ଲୋକାରଣ୍ୟାନୀଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ତେଷୁ କରୁଣାଂ କୃତୱାନ୍ ଯତସ୍ତେଽରକ୍ଷକମେଷା ଇୱାସନ୍ ତଦା ସ ତାନ ନାନାପ୍ରସଙ୍ଗାନ୍ ଉପଦିଷ୍ଟୱାନ୍|
35 και ηδη ωρας πολλης γενομενης προσελθοντες αυτω οι μαθηται αυτου ελεγον οτι ερημος εστιν ο τοπος και ηδη ωρα πολλη
ଅଥ ଦିୱାନ୍ତେ ସତି ଶିଷ୍ୟା ଏତ୍ୟ ଯୀଶୁମୂଚିରେ, ଇଦଂ ୱିଜନସ୍ଥାନଂ ଦିନଞ୍ଚାୱସନ୍ନଂ|
36 απολυσον αυτους ινα απελθοντες εις τους κυκλω αγρους και κωμας αγορασωσιν εαυτοις τι φαγωσιν
ଲୋକାନାଂ କିମପି ଖାଦ୍ୟଂ ନାସ୍ତି, ଅତଶ୍ଚତୁର୍ଦିକ୍ଷୁ ଗ୍ରାମାନ୍ ଗନ୍ତୁଂ ଭୋଜ୍ୟଦ୍ରୱ୍ୟାଣି କ୍ରେତୁଞ୍ଚ ଭୱାନ୍ ତାନ୍ ୱିସୃଜତୁ|
37 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις δοτε αυτοις υμεις φαγειν και λεγουσιν αυτω απελθοντες αγορασωμεν δηναριων διακοσιων αρτους και δωσομεν αυτοις φαγειν
ତଦା ସ ତାନୁୱାଚ ଯୂଯମେୱ ତାନ୍ ଭୋଜଯତ; ତତସ୍ତେ ଜଗଦୁ ର୍ୱଯଂ ଗତ୍ୱା ଦ୍ୱିଶତସଂଖ୍ୟକୈ ର୍ମୁଦ୍ରାପାଦୈଃ ପୂପାନ୍ କ୍ରୀତ୍ୱା କିଂ ତାନ୍ ଭୋଜଯିଷ୍ୟାମଃ?
38 ο δε λεγει αυτοις ποσους {VAR1: εχετε αρτους } {VAR2: αρτους εχετε } υπαγετε ιδετε και γνοντες λεγουσιν πεντε και δυο ιχθυας
ତଦା ସ ତାନ୍ ପୃଷ୍ଠୱାନ୍ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସନ୍ନିଧୌ କତି ପୂପା ଆସତେ? ଗତ୍ୱା ପଶ୍ୟତ; ତତସ୍ତେ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ତମୱଦନ୍ ପଞ୍ଚ ପୂପା ଦ୍ୱୌ ମତ୍ସ୍ୟୌ ଚ ସନ୍ତି|
39 και επεταξεν αυτοις {VAR1: ανακλιθηναι } {VAR2: ανακλιναι } παντας συμποσια συμποσια επι τω χλωρω χορτω
ତଦା ସ ଲୋକାନ୍ ଶସ୍ପୋପରି ପଂକ୍ତିଭିରୁପୱେଶଯିତୁମ୍ ଆଦିଷ୍ଟୱାନ୍,
40 και ανεπεσαν πρασιαι πρασιαι κατα εκατον και κατα πεντηκοντα
ତତସ୍ତେ ଶତଂ ଶତଂ ଜନାଃ ପଞ୍ଚାଶତ୍ ପଞ୍ଚାଶଜ୍ଜନାଶ୍ଚ ପଂକ୍ତିଭି ର୍ଭୁୱି ସମୁପୱିୱିଶୁଃ|
41 και λαβων τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησεν και κατεκλασεν τους αρτους και εδιδου τοις μαθηταις {VAR2: [αυτου] } ινα παρατιθωσιν αυτοις και τους δυο ιχθυας εμερισεν πασιν
ଅଥ ସ ତାନ୍ ପଞ୍ଚପୂପାନ୍ ମତ୍ସ୍ୟଦ୍ୱଯଞ୍ଚ ଧୃତ୍ୱା ସ୍ୱର୍ଗଂ ପଶ୍ୟନ୍ ଈଶ୍ୱରଗୁଣାନ୍ ଅନ୍ୱକୀର୍ତ୍ତଯତ୍ ତାନ୍ ପୂପାନ୍ ଭଂକ୍ତ୍ୱା ଲୋକେଭ୍ୟଃ ପରିୱେଷଯିତୁଂ ଶିଷ୍ୟେଭ୍ୟୋ ଦତ୍ତୱାନ୍ ଦ୍ୱା ମତ୍ସ୍ୟୌ ଚ ୱିଭଜ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱେଭ୍ୟୋ ଦତ୍ତୱାନ୍|
42 και εφαγον παντες και εχορτασθησαν
ତତଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଭୁକ୍ତ୍ୱାତୃପ୍ୟନ୍|
43 και ηραν κλασματα δωδεκα κοφινων πληρωματα και απο των ιχθυων
ଅନନ୍ତରଂ ଶିଷ୍ୟା ଅୱଶିଷ୍ଟୈଃ ପୂପୈ ର୍ମତ୍ସ୍ୟୈଶ୍ଚ ପୂର୍ଣାନ୍ ଦ୍ୱଦଶ ଡଲ୍ଲକାନ୍ ଜଗୃହୁଃ|
44 και ησαν οι φαγοντες {VAR1: τους αρτους } {VAR2: [τους αρτους] } πεντακισχιλιοι ανδρες
ତେ ଭୋକ୍ତାରଃ ପ୍ରାଯଃ ପଞ୍ଚ ସହସ୍ରାଣି ପୁରୁଷା ଆସନ୍|
45 και ευθυς ηναγκασεν τους μαθητας αυτου εμβηναι εις το πλοιον και προαγειν εις το περαν προς βηθσαιδαν εως αυτος απολυει τον οχλον
ଅଥ ସ ଲୋକାନ୍ ୱିସୃଜନ୍ନେୱ ନାୱମାରୋଢୁଂ ସ୍ୱସ୍ମାଦଗ୍ରେ ପାରେ ବୈତ୍ସୈଦାପୁରଂ ଯାତୁଞ୍ଚ ଶ୍ଷ୍ୟିନ୍ ୱାଢମାଦିଷ୍ଟୱାନ୍|
46 και αποταξαμενος αυτοις απηλθεν εις το ορος προσευξασθαι
ତଦା ସ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ୱିସୃଜ୍ୟ ପ୍ରାର୍ଥଯିତୁଂ ପର୍ୱ୍ୱତଂ ଗତଃ|
47 και οψιας γενομενης ην το πλοιον εν μεσω της θαλασσης και αυτος μονος επι της γης
ତତଃ ସନ୍ଧ୍ୟାଯାଂ ସତ୍ୟାଂ ନୌଃ ସିନ୍ଧୁମଧ୍ୟ ଉପସ୍ଥିତା କିନ୍ତୁ ସ ଏକାକୀ ସ୍ଥଲେ ସ୍ଥିତଃ|
48 και ιδων αυτους βασανιζομενους εν τω ελαυνειν ην γαρ ο ανεμος εναντιος αυτοις περι τεταρτην φυλακην της νυκτος ερχεται προς αυτους περιπατων επι της θαλασσης και ηθελεν παρελθειν αυτους
ଅଥ ସମ୍ମୁଖୱାତୱହନାତ୍ ଶିଷ୍ୟା ନାୱଂ ୱାହଯିତ୍ୱା ପରିଶ୍ରାନ୍ତା ଇତି ଜ୍ଞାତ୍ୱା ସ ନିଶାଚତୁର୍ଥଯାମେ ସିନ୍ଧୂପରି ପଦ୍ଭ୍ୟାଂ ୱ୍ରଜନ୍ ତେଷାଂ ସମୀପମେତ୍ୟ ତେଷାମଗ୍ରେ ଯାତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତଃ|
49 οι δε ιδοντες αυτον επι της θαλασσης περιπατουντα εδοξαν οτι φαντασμα εστιν και ανεκραξαν
କିନ୍ତୁ ଶିଷ୍ୟାଃ ସିନ୍ଧୂପରି ତଂ ୱ୍ରଜନ୍ତଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ଭୂତମନୁମାଯ ରୁରୁୱୁଃ,
50 παντες γαρ αυτον ειδον και εταραχθησαν ο δε ευθυς ελαλησεν μετ αυτων και λεγει αυτοις θαρσειτε εγω ειμι μη φοβεισθε
ଯତଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ତଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ୱ୍ୟାକୁଲିତାଃ| ଅତଏୱ ଯୀଶୁସ୍ତତ୍କ୍ଷଣଂ ତୈଃ ସହାଲପ୍ୟ କଥିତୱାନ୍, ସୁସ୍ଥିରା ଭୂତ, ଅଯମହଂ ମା ଭୈଷ୍ଟ|
51 και ανεβη προς αυτους εις το πλοιον και εκοπασεν ο ανεμος και λιαν {VAR2: [εκ περισσου] } εν εαυτοις εξισταντο
ଅଥ ନୌକାମାରୁହ୍ୟ ତସ୍ମିନ୍ ତେଷାଂ ସନ୍ନିଧିଂ ଗତେ ୱାତୋ ନିୱୃତ୍ତଃ; ତସ୍ମାତ୍ତେ ମନଃସୁ ୱିସ୍ମିତା ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଂ ମେନିରେ|
52 ου γαρ συνηκαν επι τοις αρτοις αλλ ην αυτων η καρδια πεπωρωμενη
ଯତସ୍ତେ ମନସାଂ କାଠିନ୍ୟାତ୍ ତତ୍ ପୂପୀଯମ୍ ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଂ କର୍ମ୍ମ ନ ୱିୱିକ୍ତୱନ୍ତଃ|
53 και διαπερασαντες επι την γην ηλθον εις γεννησαρετ και προσωρμισθησαν
ଅଥ ତେ ପାରଂ ଗତ୍ୱା ଗିନେଷରତ୍ପ୍ରଦେଶମେତ୍ୟ ତଟ ଉପସ୍ଥିତାଃ|
54 και εξελθοντων αυτων εκ του πλοιου ευθυς επιγνοντες αυτον
ତେଷୁ ନୌକାତୋ ବହିର୍ଗତେଷୁ ତତ୍ପ୍ରଦେଶୀଯା ଲୋକାସ୍ତଂ ପରିଚିତ୍ୟ
55 περιεδραμον ολην την χωραν εκεινην και ηρξαντο επι τοις κραβαττοις τους κακως εχοντας περιφερειν οπου ηκουον οτι εστιν
ଚତୁର୍ଦିକ୍ଷୁ ଧାୱନ୍ତୋ ଯତ୍ର ଯତ୍ର ରୋଗିଣୋ ନରା ଆସନ୍ ତାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱାନ ଖଟ୍ୱୋପରି ନିଧାଯ ଯତ୍ର କୁତ୍ରଚିତ୍ ତଦ୍ୱାର୍ତ୍ତାଂ ପ୍ରାପୁଃ ତତ୍ ସ୍ଥାନମ୍ ଆନେତୁମ୍ ଆରେଭିରେ|
56 και οπου αν εισεπορευετο εις κωμας η εις πολεις η εις αγρους εν ταις αγοραις ετιθεσαν τους ασθενουντας και παρεκαλουν αυτον ινα καν του κρασπεδου του ιματιου αυτου αψωνται και οσοι αν ηψαντο αυτου εσωζοντο
ତଥା ଯତ୍ର ଯତ୍ର ଗ୍ରାମେ ଯତ୍ର ଯତ୍ର ପୁରେ ଯତ୍ର ଯତ୍ର ପଲ୍ଲ୍ୟାଞ୍ଚ ତେନ ପ୍ରୱେଶଃ କୃତସ୍ତଦ୍ୱର୍ତ୍ମମଧ୍ୟେ ଲୋକାଃ ପୀଡିତାନ୍ ସ୍ଥାପଯିତ୍ୱା ତସ୍ୟ ଚେଲଗ୍ରନ୍ଥିମାତ୍ରଂ ସ୍ପ୍ରଷ୍ଟୁମ୍ ତେଷାମର୍ଥେ ତଦନୁଜ୍ଞାଂ ପ୍ରାର୍ଥଯନ୍ତଃ ଯାୱନ୍ତୋ ଲୋକାଃ ପସ୍ପୃଶୁସ୍ତାୱନ୍ତ ଏୱ ଗଦାନ୍ମୁକ୍ତାଃ|
