Κατα Μαρκον 5
1 και ηλθον εις το περαν της θαλασσης εις την χωραν των γερασηνων
Ils arrivèrent de l'autre côté de la mer, dans la contrée des Géraséniens.
2 και εξελθοντος αυτου εκ του πλοιου {VAR1: [ευθυς] } {VAR2: ευθυς } υπηντησεν αυτω εκ των μνημειων ανθρωπος εν πνευματι ακαθαρτω
Et aussitôt que Jésus fut descendu de la barque, un homme, possédé d'un esprit impur, sortit des tombeaux et vint au-devant de lui.
3 ος την κατοικησιν ειχεν εν τοις μνημασιν και ουδε αλυσει ουκετι ουδεις εδυνατο αυτον δησαι
Il faisait sa demeure dans les tombeaux, et personne ne pouvait plus le tenir lié, même avec une chaîne;
4 δια το αυτον πολλακις πεδαις και αλυσεσιν δεδεσθαι και διεσπασθαι υπ αυτου τας αλυσεις και τας πεδας συντετριφθαι και ουδεις ισχυεν αυτον δαμασαι
car souvent, ayant les fers aux pieds et étant lié de chaînes, il avait rompu les chaînes et brisé les fers, et personne n'avait la force de le dompter.
5 και δια παντος νυκτος και ημερας εν τοις μνημασιν και εν τοις ορεσιν ην κραζων και κατακοπτων εαυτον λιθοις
Il demeurait continuellement, nuit et jour, dans les tombeaux et sur les montagnes, criant et se meurtrissant avec des pierres.
6 και ιδων τον ιησουν απο μακροθεν εδραμεν και προσεκυνησεν {VAR1: αυτον } {VAR2: αυτω }
Ayant vu Jésus de loin, il accourut, se prosterna devant lui,
7 και κραξας φωνη μεγαλη λεγει τι εμοι και σοι ιησου υιε του θεου του υψιστου ορκιζω σε τον θεον μη με βασανισης
et, poussant un grand cri, il lui dit: Qu'y a-t-il entre moi et toi, Jésus, Fils du Dieu Très-Haut? Je t'en conjure, au nom de Dieu, ne me tourmente pas!
8 ελεγεν γαρ αυτω εξελθε το πνευμα το ακαθαρτον εκ του ανθρωπου
Car Jésus lui disait: Esprit impur, sors de cet homme!
9 και επηρωτα αυτον τι ονομα σοι και λεγει αυτω λεγιων ονομα μοι οτι πολλοι εσμεν
Puis Jésus lui demanda: Quel est ton nom? Il lui répondit: Mon nom, c'est Légion; car nous sommes plusieurs.
10 και παρεκαλει αυτον πολλα ινα μη αυτα αποστειλη εξω της χωρας
Et il le priait instamment de ne pas les chasser hors de cette contrée.
11 ην δε εκει προς τω ορει αγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη
Or, il y avait là, sur la montagne, un grand troupeau de pourceaux qui paissaient.
12 και παρεκαλεσαν αυτον λεγοντες πεμψον ημας εις τους χοιρους ινα εις αυτους εισελθωμεν
Les démons lui adressèrent cette prière: Envoie-nous vers ces pourceaux, afin que nous entrions en eux.
13 και επετρεψεν αυτοις και εξελθοντα τα πνευματα τα ακαθαρτα εισηλθον εις τους χοιρους και ωρμησεν η αγελη κατα του κρημνου εις την θαλασσαν ως δισχιλιοι και επνιγοντο εν τη θαλασση
Et Jésus le leur permit. Alors les esprits impurs sortirent de cet homme; ils entrèrent dans les pourceaux, et le troupeau se précipita, du haut de la falaise, dans la mer. Il y en avait environ deux mille; et ils se noyèrent dans la mer.
14 και οι βοσκοντες αυτους εφυγον και απηγγειλαν εις την πολιν και εις τους αγρους και ηλθον ιδειν τι εστιν το γεγονος
Ceux qui les faisaient paître s'enfuirent, et répandirent la nouvelle dans la ville et dans la campagne.
15 και ερχονται προς τον ιησουν και θεωρουσιν τον δαιμονιζομενον καθημενον ιματισμενον και σωφρονουντα τον εσχηκοτα τον λεγιωνα και εφοβηθησαν
Alors les habitants sortirent pour voir ce qui était arrivé. Ils allèrent trouver Jésus, et ils virent le démoniaque qui avait eu la légion de démons, assis, vêtu et dans son bon sens; et ils furent remplis de crainte.
16 και διηγησαντο αυτοις οι ιδοντες πως εγενετο τω δαιμονιζομενω και περι των χοιρων
Ceux qui avaient vu le fait leur racontèrent ce qui était arrivé au démoniaque et aux pourceaux.
17 και ηρξαντο παρακαλειν αυτον απελθειν απο των οριων αυτων
Alors ils se mirent à le prier de se retirer de leur pays.
18 και εμβαινοντος αυτου εις το πλοιον παρεκαλει αυτον ο δαιμονισθεις ινα μετ αυτου η
Et comme il entrait dans la barque, le démoniaque lui demanda la permission de rester avec lui.
19 και ουκ αφηκεν αυτον αλλα λεγει αυτω υπαγε εις τον οικον σου προς τους σους και απαγγειλον αυτοις οσα ο κυριος σοι πεποιηκεν και ηλεησεν σε
Mais Jésus ne le lui permit pas, et il lui dit: Va dans ta maison, chez les tiens, et raconte-leur tout ce que le Seigneur t'a fait, et comment il a eu pitié de toi.
20 και απηλθεν και ηρξατο κηρυσσειν εν τη δεκαπολει οσα εποιησεν αυτω ο ιησους και παντες εθαυμαζον
Cet homme s'en alla donc, et il se mit à publier dans la Décapole tout ce que Jésus lui avait fait; et tous étaient dans l'admiration.
21 και διαπερασαντος του ιησου {VAR1: εν τω πλοιω } {VAR2: [εν τω πλοιω] } παλιν εις το περαν συνηχθη οχλος πολυς επ αυτον και ην παρα την θαλασσαν
Quand Jésus eut regagné, dans la barque, l'autre rive, une grande foule se rassembla autour de lui. Il se tenait au bord de la mer.
22 και ερχεται εις των αρχισυναγωγων ονοματι ιαιρος και ιδων αυτον πιπτει προς τους ποδας αυτου
Alors vint l'un des chefs de la synagogue, nommé Jaïrus, qui, ayant vu Jésus, se jeta à ses pieds.
23 και παρακαλει αυτον πολλα λεγων οτι το θυγατριον μου εσχατως εχει ινα ελθων επιθης τας χειρας αυτη ινα σωθη και ζηση
Il le priait instamment et lui disait: Ma petite fille est à toute extrémité; viens lui imposer les mains, pour qu'elle soit guérie et qu'elle vive.
24 και απηλθεν μετ αυτου και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς και συνεθλιβον αυτον
Jésus alla avec lui; et une grande foule le suivait et le pressait de tous les côtés.
25 και γυνη ουσα εν ρυσει αιματος δωδεκα ετη
Or, il se trouvait là une femme malade d'une perte de sang depuis douze ans.
26 και πολλα παθουσα υπο πολλων ιατρων και δαπανησασα τα παρ αυτης παντα και μηδεν ωφεληθεισα αλλα μαλλον εις το χειρον ελθουσα
Elle avait beaucoup souffert entre les mains de plusieurs médecins, et elle y avait dépensé tout son bien sans recevoir aucun soulagement; son état avait plutôt empiré.
27 ακουσασα {VAR1: τα } περι του ιησου ελθουσα εν τω οχλω οπισθεν ηψατο του ιματιου αυτου
Ayant entendu parler de Jésus, elle vint dans la foule, par derrière, et elle toucha son vêtement.
28 ελεγεν γαρ οτι εαν αψωμαι καν των ιματιων αυτου σωθησομαι
Car elle disait: Si je touche seulement ses vêtements, je serai guérie.
29 και ευθυς εξηρανθη η πηγη του αιματος αυτης και εγνω τω σωματι οτι ιαται απο της μαστιγος
Au même instant, la perte de sang s'arrêta; et elle sentit dans son corps qu'elle était guérie de son mal.
30 και ευθυς ο ιησους επιγνους εν εαυτω την εξ αυτου δυναμιν εξελθουσαν επιστραφεις εν τω οχλω ελεγεν τις μου ηψατο των ιματιων
Aussitôt Jésus, ayant senti en lui-même qu'une force était sortie de lui, se retourna au milieu de la foule, et il dit: Qui a touché mes vêtements?
31 και ελεγον αυτω οι μαθηται αυτου βλεπεις τον οχλον συνθλιβοντα σε και λεγεις τις μου ηψατο
Ses disciples lui répondirent: Tu vois que la foule te presse, et tu dis: Qui est-ce qui m'a touché?
32 και περιεβλεπετο ιδειν την τουτο ποιησασαν
Mais il regardait tout autour de lui, pour voir celle qui avait fait cela.
33 η δε γυνη φοβηθεισα και τρεμουσα ειδυια ο γεγονεν αυτη ηλθεν και προσεπεσεν αυτω και ειπεν αυτω πασαν την αληθειαν
Alors la femme, effrayée et tremblante, sachant ce qui lui était arrivé, vint se jeter à ses pieds, et elle lui dit toute la vérité.
34 ο δε ειπεν αυτη θυγατηρ η πιστις σου σεσωκεν σε υπαγε εις ειρηνην και ισθι υγιης απο της μαστιγος σου
Jésus lui dit: Ma fille, ta foi t'a sauvée; va en paix, et sois guérie de ton mal.
35 ετι αυτου λαλουντος ερχονται απο του αρχισυναγωγου λεγοντες οτι η θυγατηρ σου απεθανεν τι ετι σκυλλεις τον διδασκαλον
Comme il parlait encore, on vint de la maison du chef de la synagogue pour lui dire: Ta fille est morte; pourquoi importuner encore le Maître?
36 ο δε ιησους παρακουσας τον λογον λαλουμενον λεγει τω αρχισυναγωγω μη φοβου μονον πιστευε
Mais Jésus, sans s'arrêter à ces paroles, dit au chef de la synagogue: Ne crains point, crois seulement!
37 και ουκ αφηκεν ουδενα μετ αυτου συνακολουθησαι ει μη τον πετρον και ιακωβον και ιωαννην τον αδελφον ιακωβου
Et il ne permit à personne de le suivre, si ce n'est à Pierre, à Jacques et à Jean, frère de Jacques.
38 και ερχονται εις τον οικον του αρχισυναγωγου και θεωρει θορυβον και κλαιοντας και αλαλαζοντας πολλα
Quand il fut arrivé à la maison du chef de la synagogue, il vit une foule bruyante, des gens qui pleuraient et qui jetaient de grands cris.
39 και εισελθων λεγει αυτοις τι θορυβεισθε και κλαιετε το παιδιον ουκ απεθανεν αλλα καθευδει
Étant entré, il leur dit: Pourquoi faites-vous tout ce bruit, et pourquoi pleurez-vous? L'enfant n'est pas morte, mais elle dort.
40 και κατεγελων αυτου αυτος δε εκβαλων παντας παραλαμβανει τον πατερα του παιδιου και την μητερα και τους μετ αυτου και εισπορευεται οπου ην το παιδιον
Et ils se moquaient de lui. Alors, il les fit tous sortir; il ne prit avec lui que le père et la mère de l'enfant, et ceux qui l'accompagnaient; puis il entra là où se trouvait l'enfant.
41 και κρατησας της χειρος του παιδιου λεγει αυτη ταλιθα κουμ ο εστιν μεθερμηνευομενον το κορασιον σοι λεγω εγειρε
L'ayant prise par la main, il lui dit: Talilha koumi! — c'est-à-dire: Petite fille, je te le dis, lève-toi!
42 και ευθυς ανεστη το κορασιον και περιεπατει ην γαρ ετων δωδεκα και εξεστησαν {VAR1: ευθυς } {VAR2: [ευθυς] } εκστασει μεγαλη
Aussitôt, elle se leva et se mit à marcher; car elle avait douze ans. Et ils furent frappés d'un grand étonnement.
43 και διεστειλατο αυτοις πολλα ινα μηδεις γνοι τουτο και ειπεν δοθηναι αυτη φαγειν
Il leur recommanda expressément que personne ne le sût, et il fit donner à manger à l'enfant.
