Κατα Μαρκον 2
1 και εισελθων παλιν εις καφαρναουμ δι ημερων ηκουσθη οτι εν οικω εστιν
Múk' aawwotsiyere il Iyesus K'frnahom maants aanat b́weyi, manoke mootse b́beyirwok'o shisheb́wtsi.
2 και συνηχθησαν πολλοι ωστε μηκετι χωρειν μηδε τα προς την θυραν και ελαλει αυτοις τον λογον
Moonwere bodo b́k'aye maa úronwere b́t'ebefetsosh ay asho kakwe b́wtsi. B́ doo shishiyi keewonowere boosh b́danifoni.
3 και ερχονται φεροντες προς αυτον παραλυτικον αιρομενον υπο τεσσαρων
Manoor awd ashuwots ash dur iko kurdek't bíyok boweyi.
4 και μη δυναμενοι προσενεγκαι αυτω δια τον οχλον απεστεγασαν την στεγην οπου ην και εξορυξαντες χαλωσιν τον κραβαττον οπου ο παραλυτικος κατεκειτο
Ash aytsatse tuutson duro Iyesusok de'et'ino maawt Iyesus kááwon maa tooko wogdek't duro bí ees'onton orshbok'ri.
5 και ιδων ο ιησους την πιστιν αυτων λεγει τω παραλυτικω τεκνον αφιενται σου αι αμαρτιαι
Iyesuswere bo aman amano bek't durosh «T naayo n morro neesh orowa eteere» bí et.
6 ησαν δε τινες των γραμματεων εκει καθημενοι και διαλογιζομενοι εν ταις καρδιαις αυτων
Manoke bedek't teshts Muse nemo danifwotsitse ik ikewots bonibotse hank'o bo et.
7 τι ουτος ουτως λαλει βλασφημει τις δυναται αφιεναι αμαρτιας ει μη εις ο θεος
«Ash han eegoshe hank'o c'asho Ik'ats b́ keewiri? Ik' ikoniye okoon morro orowe eto falitwo kone?»
8 και ευθυς επιγνους ο ιησους τω πνευματι αυτου οτι {VAR1: [ουτως] } {VAR2: ουτως } διαλογιζονται εν εαυτοις λεγει {VAR1: [αυτοις] } {VAR2: αυτοις } τι ταυτα διαλογιζεσθε εν ταις καρδιαις υμων
Muk'i b́teyawo Iyesus bonibotse bogawirwo hank'on dandek't boosh hank'o bí et, «Eegishe it nibotse man it gawiri?
9 τι εστιν ευκοπωτερον ειπειν τω παραλυτικω αφιενται σου αι αμαρτιαι η ειπειν {VAR1: εγειρου [και] } {VAR2: εγειρε και } αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
Durosh ‹N morro neesh orowe eteere› etonat ‹Tuur ni es'o kur de'er amee!› etotse aaw ketefa?
10 ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιος του ανθρωπου αφιεναι αμαρτιας επι της γης λεγει τω παραλυτικω
Ernmó Ash na'o datsatsi morro orowe etosh alo b́detstsok'o it danetwok'owa!» ett durosh,
11 σοι λεγω εγειρε αρον τον κραβαττον σου και υπαγε εις τον οικον σου
«Tuwi, ni es'o kuurder ngalomand amee etirwe neesha» bí et.
12 και ηγερθη και ευθυς αρας τον κραβαττον εξηλθεν εμπροσθεν παντων ωστε εξιστασθαι παντας και δοξαζειν τον θεον {VAR1: [λεγοντας] } {VAR2: λεγοντας } οτι ουτως ουδεποτε ειδομεν
Duronú manoor tuut bí es'o kurdek't ash jami shinatse b́ keshi. Mansh ash jamo adt «Hank'o b́jamon be'e danaknona» ett Ik'o bo údi.
13 και εξηλθεν παλιν παρα την θαλασσαν και πας ο οχλος ηρχετο προς αυτον και εδιδασκεν αυτους
Iyesuswere aani Galil aats k'aro ganok bíami, ash jamonúwere kakweyat b́maand boware boon b́danyi.
14 και παραγων ειδεν λευιν τον του αλφαιου καθημενον επι το τελωνιον και λεγει αυτω ακολουθει μοι και αναστας ηκολουθησεν αυτω
Man weeron b́beshefere t'ilish dek'eefoke beyirwo Ilfyos naay Lewi bek't, «T jafrats wowe» bí et. Bíwere tuut b́jafrats bí'ami.
15 και γινεται κατακεισθαι αυτον εν τη οικια αυτου και πολλοι τελωναι και αμαρτωλοι συνανεκειντο τω ιησου και τοις μαθηταις αυτου ησαν γαρ πολλοι και ηκολουθουν αυτω
Maniye il Iyesus Lewi mootse mishi maratse bedek'tni b́tesh. Ay asho b́ shuutso shoy dek' b́sha'iirwotse bínton t'ilish ko'iru aywotsnat morretswots, Iyesusnat b́ danifwotsnton mishi marats t'indek'tni botesh.
16 και οι γραμματεις των φαρισαιων ιδοντες οτι εσθιει μετα των αμαρτωλων και τελωνων ελεγον τοις μαθηταις αυτου οτι μετα των τελωνων και αμαρτωλων εσθιει
Ferisawino eteef jirwotsits wottswots Muse nemo danifwots, Iyesus t'ilish ko'ifwotsnat morretswotsnton b́maafere bek't «T'ilish ko'ifwotsntonat morretswotsnton eegoshe maat b́ úshiri?» ett b́ danifwotsi bo aati.
17 και ακουσας ο ιησους λεγει αυτοις [οτι] ου χρειαν εχουσιν οι ισχυοντες ιατρου αλλ οι κακως εχοντες ουκ ηλθον καλεσαι δικαιους αλλα αμαρτωλους
Iyesuswere man shisht, «Shodtswotssha bako jeen wotssh atetso geyirakee, taawere tweyiye kááw finirwotssh b́woterawo morretswots bo naandosh oorowe eto bodaatsitwok'o s'eegoshe» bí et.
18 και ησαν οι μαθηται ιωαννου και οι φαρισαιοι νηστευοντες και ερχονται και λεγουσιν αυτω δια τι οι μαθηται ιωαννου και οι μαθηται των φαρισαιων νηστευουσιν οι δε σοι {VAR1: [μαθηται] } {VAR2: μαθηται } ου νηστευουσιν
Yohans danifwotsnat ferisawino eteefwots s'ooma bos'oomefo. Ik ik ashuwots Iyesus maants waat «Yohansnat ferisawino eteyrwots danifwotswo s'oomere bo s'oomefoni n danifwots s'oomo bok'az eegoshe?» bo et.
19 και ειπεν αυτοις ο ιησους μη δυνανται οι υιοι του νυμφωνος εν ω ο νυμφιος μετ αυτων εστιν νηστευειν οσον χρονον εχουσιν τον νυμφιον μετ αυτων ου δυνανται νηστευειν
Iyesuswere «Guuyo bonton b́befere guuy deentswots s'oomo boosh geyituwaa? Mank'oyaliye! guuyo bonton b́befere s'oomo boon geyiratse.
20 ελευσονται δε ημεραι οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος και τοτε νηστευσουσιν εν εκεινη τη ημερα
Ernmó guuyo booke b́ dek'et aawo weetwe. Manoor s'oomitúne.
21 ουδεις επιβλημα ρακους αγναφου επιραπτει επι ιματιον παλαιον ει δε μη αιρει το πληρωμα απ αυτου το καινον του παλαιου και χειρον σχισμα γινεται
Tah nataats but'i handro shipfo aaliye, mank'o k'aleyalmó handr bút'onúwre taahdoro geets de'e gad'ni b́k'riti, b́gad'manwere baltsoniyere ikini b́gonditiye.
22 και ουδεις βαλλει οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μη ρηξει ο οινος τους ασκους και ο οινος απολλυται και οι ασκοι {VAR1: [αλλα } {VAR2: αλλα } οινον νεον εις ασκους {VAR1: καινους] } {VAR2: καινους }
Mank'o weyiniyon dutsets biro bíts gas'ef arwi natoots handr weyniy biro gas'fo aaliye, mank'o k'aleyalmó weyiniyon dutsets birmań arwi natman t'up'ini b́k'riti. Woyniyon dutsets birmanwere kud'ni b́wtsiti. Arumanwere k'awntsalke b́wotiti. Mansha handr woyniyon dutsets birosh handir arwe b́geyiti» bí'et.
23 και εγενετο αυτον εν τοις σαββασιν {VAR1: διαπορευεσθαι } {VAR2: παραπορευεσθαι } δια των σποριμων και οι μαθηται αυτου ηρξαντο οδον ποιειν τιλλοντες τους σταχυας
Sanbati aawots Iyesus sndeyi tari taalon b́beshefera b́tesh. B́ danifwots amfets sendeyi motso k'ut'dek'o botwi.
24 και οι φαρισαιοι ελεγον αυτω ιδε τι ποιουσιν τοις σαββασιν ο ουκ εξεστιν
Ferisawino eteyirwotswere «Hambe, n danifwots sanbati aawots fink'ayere eteesto eegishe bok'aliri?» ett bo'aati.
25 και λεγει αυτοις ουδεποτε ανεγνωτε τι εποιησεν δαυιδ οτε χρειαν εσχεν και επεινασεν αυτος και οι μετ αυτου
Iyesuswere hank'o ett boosh bí'aani, «Dawit bínton sha'irwotsnton k'ak'at b́kic'or egb́k'altsok'oo nababeratsteya?
26 {VAR1: [πως] } {VAR2: πως } εισηλθεν εις τον οικον του θεου επι αβιαθαρ αρχιερεως και τους αρτους της προθεσεως εφαγεν ους ουκ εξεστιν φαγειν ει μη τους ιερεις και εδωκεν και τοις συν αυτω ουσιν
Abyatar kaheniyots naash b́tesho dúr, bí Ik'i moots kindt, kahniwotsi bako konwor b́marawok'o baziyetso, Ik'osh imets misho b́meyi bínton teshts ashuwotssh b́ími.»
27 και ελεγεν αυτοις το σαββατον δια τον ανθρωπον εγενετο και ουχ ο ανθρωπος δια το σαββατον
Aaninwere Iyesus boosh hank'o bí et, «Sanbati aawu ashosha bi azeyi bako asho sanbati aawosh azeratse.
28 ωστε κυριος εστιν ο υιος του ανθρωπου και του σαββατου
Mank'owa Ash na'o sanbati aawush bdonziye.»
