Κατα Μαρκον 15
1 και ευθυς πρωι συμβουλιον ποιησαντες οι αρχιερεις μετα των πρεσβυτερων και γραμματεων και ολον το συνεδριον δησαντες τον ιησουν απηνεγκαν και παρεδωκαν πιλατω
Et confestim, mane consilium facientes summi sacerdotes cum senioribus, et Scribis, et universo concilio, vincientes Iesum, duxerunt, et tradiderunt Pilato.
2 και επηρωτησεν αυτον ο πιλατος συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε αποκριθεις αυτω λεγει συ λεγεις
Et interrogavit eum Pilatus: Tu es rex Iudæorum? At ille respondens, ait illi: Tu dicis.
3 και κατηγορουν αυτου οι αρχιερεις πολλα
Et accusabant eum summi sacerdotes in multis.
4 ο δε πιλατος παλιν επηρωτα αυτον {VAR1: [λεγων] } {VAR2: λεγων } ουκ αποκρινη ουδεν ιδε ποσα σου κατηγορουσιν
Pilatus autem rursum interrogavit eum, dicens: Non respondes quidquam? vide in quantis te accusant.
5 ο δε ιησους ουκετι ουδεν απεκριθη ωστε θαυμαζειν τον πιλατον
Iesus autem amplius nihil respondit, ita ut miraretur Pilatus.
6 κατα δε εορτην απελυεν αυτοις ενα δεσμιον ον παρητουντο
Per diem autem festum solebat dimittere illis unum ex vinctis, quemcumque petissent.
7 ην δε ο λεγομενος βαραββας μετα των στασιαστων δεδεμενος οιτινες εν τη στασει φονον πεποιηκεισαν
Erat autem qui dicebatur Barrabas, qui cum seditiosis erat vinctus, qui in seditione fecerat homicidium.
8 και αναβας ο οχλος ηρξατο αιτεισθαι καθως εποιει αυτοις
Et cum ascendisset turba, cœpit rogare, sicut semper faciebat illis.
9 ο δε πιλατος απεκριθη αυτοις λεγων θελετε απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων
Pilatus autem respondit eis, et dixit: Vultis dimittam vobis regem Iudæorum?
10 εγινωσκεν γαρ οτι δια φθονον παραδεδωκεισαν αυτον {VAR1: [οι αρχιερεις] } {VAR2: οι αρχιερεις }
Sciebat enim quod per invidiam tradidissent eum summi sacerdotes.
11 οι δε αρχιερεις ανεσεισαν τον οχλον ινα μαλλον τον βαραββαν απολυση αυτοις
Pontifices autem concitaverunt turbam, ut magis Barabbam dimitteret eis.
12 ο δε πιλατος παλιν αποκριθεις ελεγεν αυτοις τι ουν {VAR1: ποιησω [ον] λεγετε } {VAR2: [θελετε] ποιησω [ον λεγετε] } τον βασιλεα των ιουδαιων
Pilatus autem iterum respondens, ait illis: Quid ergo vultis faciam regi Iudæorum?
13 οι δε παλιν εκραξαν σταυρωσον αυτον
At illi iterum clamaverunt: Crucifige eum.
14 ο δε πιλατος ελεγεν αυτοις τι γαρ εποιησεν κακον οι δε περισσως εκραξαν σταυρωσον αυτον
Pilatus vero dicebat illis: Quid enim mali fecit? At illi magis clamabant: Crucifige eum.
15 ο δε πιλατος βουλομενος τω οχλω το ικανον ποιησαι απελυσεν αυτοις τον βαραββαν και παρεδωκεν τον ιησουν φραγελλωσας ινα σταυρωθη
Pilatus autem volens populo satisfacere, dimisit illis Barabbam, et tradidit Iesum flagellis cæsum, ut crucifigeretur.
16 οι δε στρατιωται απηγαγον αυτον εσω της αυλης ο εστιν πραιτωριον και συγκαλουσιν ολην την σπειραν
Milites autem duxerunt eum in atrium prætorii, et convocant totam cohortem,
17 και ενδιδυσκουσιν αυτον πορφυραν και περιτιθεασιν αυτω πλεξαντες ακανθινον στεφανον
et induunt eum purpura, et imponunt ei plectentes spineam coronam.
18 και ηρξαντο ασπαζεσθαι αυτον χαιρε βασιλευ των ιουδαιων
Et cœperunt salutare eum: Ave rex Iudæorum.
19 και ετυπτον αυτου την κεφαλην καλαμω και ενεπτυον αυτω και τιθεντες τα γονατα προσεκυνουν αυτω
Et percutiebant caput eius arundine: et conspuebant eum, et ponentes genua, adorabant eum.
20 και οτε ενεπαιξαν αυτω εξεδυσαν αυτον την πορφυραν και ενεδυσαν αυτον τα ιματια αυτου και εξαγουσιν αυτον ινα σταυρωσωσιν αυτον
Et postquam illuserunt ei, exuerunt illum purpura, et induerunt eum vestimentis suis: et educunt illum ut crucifigerent eum.
21 και αγγαρευουσιν παραγοντα τινα σιμωνα κυρηναιον ερχομενον απ αγρου τον πατερα αλεξανδρου και ρουφου ινα αρη τον σταυρον αυτου
Et angariaverunt prætereuntem quempiam, Simonem Cyrenæum venientem de villa, patrem Alexandri, et Rufi, ut tolleret crucem eius.
22 και φερουσιν αυτον επι τον γολγοθαν τοπον ο εστιν {VAR1: μεθερμηνευομενος } {VAR2: μεθερμηνευομενον } κρανιου τοπος
Et perducunt illum in Golgotha locum: quod est interpretatum Calvariæ locus.
23 και εδιδουν αυτω εσμυρνισμενον οινον ος δε ουκ ελαβεν
Et dabant ei bibere myrrhatum vinum: et non accepit.
24 και σταυρουσιν αυτον και διαμεριζονται τα ιματια αυτου βαλλοντες κληρον επ αυτα τις τι αρη
Et crucifigentes eum, diviserunt vestimenta eius, mittentes sortem super eis, quis quid tolleret.
25 ην δε ωρα τριτη και εσταυρωσαν αυτον
Erat autem hora tertia: et crucifixerunt eum.
26 και ην η επιγραφη της αιτιας αυτου επιγεγραμμενη ο βασιλευς των ιουδαιων
Et erat titulus causæ eius inscriptus: REX IUDÆORUM.
27 και συν αυτω σταυρουσιν δυο ληστας ενα εκ δεξιων και ενα εξ ευωνυμων αυτου
Et cum eo crucifigunt duos latrones: unum a dextris, et alium a sinistris eius.
Et impleta est scriptura, quæ dicit: Et cum iniquis reputatus est.
29 και οι παραπορευομενοι εβλασφημουν αυτον κινουντες τας κεφαλας αυτων και λεγοντες ουα ο καταλυων τον ναον και οικοδομων {VAR1: [εν] } {VAR2: εν } τρισιν ημεραις
Et prætereuntes blasphemabant eum, moventes capita sua, et dicentes: Vah qui destruis templum Dei, et in tribus diebus reædificas:
30 σωσον σεαυτον καταβας απο του σταυρου
salvum fac temetipsum descendens de cruce.
31 ομοιως και οι αρχιερεις εμπαιζοντες προς αλληλους μετα των γραμματεων ελεγον αλλους εσωσεν εαυτον ου δυναται σωσαι
Similiter et summi sacerdotes illudentes, ad alterutrum cum Scribis dicebant: Alios salvos fecit, seipsum non potest salvum facere.
32 ο χριστος ο βασιλευς ισραηλ καταβατω νυν απο του σταυρου ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν και οι συνεσταυρωμενοι συν αυτω ωνειδιζον αυτον
Christus rex Israel descendat nunc de cruce, ut videamus, et credamus. Et qui cum eo crucifixi erant, convitiabantur ei.
33 και γενομενης ωρας εκτης σκοτος εγενετο εφ ολην την γην εως ωρας ενατης
Et facta hora sexta, tenebræ factæ sunt per totam terram usque in horam nonam.
34 και τη ενατη ωρα εβοησεν ο ιησους φωνη μεγαλη ελωι ελωι {VAR1: λαμα } {VAR2: λεμα } σαβαχθανι ο εστιν μεθερμηνευομενον ο θεος μου {VAR1: [ο θεος μου] } {VAR2: ο θεος μου } εις τι εγκατελιπες με
Et hora nona exclamavit Iesus voce magna, dicens: Eloi, eloi, lamma sabacthani? quod est interpretatum: Deus meus, Deus meus, ut quid dereliquisti me?
35 και τινες των παρεστηκοτων ακουσαντες ελεγον ιδε ηλιαν φωνει
Et quidam de circumstantibus audientes, dicebant: Ecce Eliam vocat.
36 δραμων δε τις {VAR2: [και] } γεμισας σπογγον οξους περιθεις καλαμω εποτιζεν αυτον λεγων αφετε ιδωμεν ει ερχεται ηλιας καθελειν αυτον
Currens autem unus, et implens spongiam aceto, circumponensque calamo, potum dabat ei, dicens: Sinite, videamus si veniat Elias ad deponendum eum.
37 ο δε ιησους αφεις φωνην μεγαλην εξεπνευσεν
Iesus autem emissa voce magna expiravit.
38 και το καταπετασμα του ναου εσχισθη εις δυο απ ανωθεν εως κατω
Et velum templi scissum est in duo, a summo usque deorsum.
39 ιδων δε ο κεντυριων ο παρεστηκως εξ εναντιας αυτου οτι ουτως εξεπνευσεν ειπεν αληθως ουτος ο ανθρωπος υιος θεου ην
Videns autem Centurio, qui ex adverso stabat, quia sic clamans expirasset, ait: Vere hic homo Filius Dei erat.
40 ησαν δε και γυναικες απο μακροθεν θεωρουσαι εν αις και {VAR1: μαριαμ } {VAR2: μαρια } η μαγδαληνη και μαρια η ιακωβου του μικρου και ιωσητος μητηρ και σαλωμη
Erant autem et mulieres de longe aspicientes: inter quas erat Maria Magdalene, et Maria Iacobi minoris, et Ioseph mater, et Salome:
41 αι οτε ην εν τη γαλιλαια ηκολουθουν αυτω και διηκονουν αυτω και αλλαι πολλαι αι συναναβασαι αυτω εις ιεροσολυμα
et cum esset in Galilæa, sequebantur eum, et ministrabant ei, et aliæ multæ, quæ simul cum eo ascenderant Ierosolymam.
42 και ηδη οψιας γενομενης επει ην παρασκευη ο εστιν προσαββατον
Et cum iam sero esset factum (quia erat parasceve, quod est ante sabbatum)
43 ελθων ιωσηφ {VAR2: [ο] } απο αριμαθαιας ευσχημων βουλευτης ος και αυτος ην προσδεχομενος την βασιλειαν του θεου τολμησας εισηλθεν προς τον πιλατον και ητησατο το σωμα του ιησου
venit Ioseph ab Arimathæa nobilis decurio, qui et ipse erat expectans regnum Dei, et audacter introivit ad Pilatum, et petiit corpus Iesu.
44 ο δε πιλατος εθαυμασεν ει ηδη τεθνηκεν και προσκαλεσαμενος τον κεντυριωνα επηρωτησεν αυτον ει {VAR1: ηδη } {VAR2: παλαι } απεθανεν
Pilatus autem mirabatur si iam obiisset. Et accersito centurione, interrogavit eum si iam mortuus esset.
45 και γνους απο του κεντυριωνος εδωρησατο το πτωμα τω ιωσηφ
Et cum cognovisset a centurione, donavit corpus Ioseph.
46 και αγορασας σινδονα καθελων αυτον ενειλησεν τη σινδονι και εθηκεν αυτον εν {VAR1: μνηματι } {VAR2: μνημειω } ο ην λελατομημενον εκ πετρας και προσεκυλισεν λιθον επι την θυραν του μνημειου
Ioseph autem mercatus sindonem, et deponens eum involvit sindone, et posuit eum in monumento, quod erat excisum de petra, et advolvit lapidem ad ostium monumenti.
47 η δε μαρια η μαγδαληνη και μαρια η ιωσητος εθεωρουν που τεθειται
Maria autem Magdalene, et Maria Ioseph aspiciebant ubi poneretur.
