Κατα Μαρκον 13
1 και εκπορευομενου αυτου εκ του ιερου λεγει αυτω εις των μαθητων αυτου διδασκαλε ιδε ποταποι λιθοι και ποταπαι οικοδομαι
ଅନନ୍ତରଂ ମନ୍ଦିରାଦ୍ ବହିର୍ଗମନକାଲେ ତସ୍ୟ ଶିଷ୍ୟାଣାମେକସ୍ତଂ ୱ୍ୟାହୃତୱାନ୍ ହେ ଗୁରୋ ପଶ୍ୟତୁ କୀଦୃଶାଃ ପାଷାଣାଃ କୀଦୃକ୍ ଚ ନିଚଯନଂ|
2 και ο ιησους ειπεν αυτω βλεπεις ταυτας τας μεγαλας οικοδομας ου μη αφεθη ωδε λιθος επι λιθον ος ου μη καταλυθη
ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତମ୍ ଅୱଦତ୍ ତ୍ୱଂ କିମେତଦ୍ ବୃହନ୍ନିଚଯନଂ ପଶ୍ୟସି? ଅସ୍ୟୈକପାଷାଣୋପି ଦ୍ୱିତୀଯପାଷାଣୋପରି ନ ସ୍ଥାସ୍ୟତି ସର୍ୱ୍ୱେ ଽଧଃକ୍ଷେପ୍ସ୍ୟନ୍ତେ|
3 και καθημενου αυτου εις το ορος των ελαιων κατεναντι του ιερου επηρωτα αυτον κατ ιδιαν πετρος και ιακωβος και ιωαννης και ανδρεας
ଅଥ ଯସ୍ମିନ୍ କାଲେ ଜୈତୁନ୍ଗିରୌ ମନ୍ଦିରସ୍ୟ ସମ୍ମୁଖେ ସ ସମୁପୱିଷ୍ଟସ୍ତସ୍ମିନ୍ କାଲେ ପିତରୋ ଯାକୂବ୍ ଯୋହନ୍ ଆନ୍ଦ୍ରିଯଶ୍ଚୈତେ ତଂ ରହସି ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ,
4 ειπον ημιν ποτε ταυτα εσται και τι το σημειον οταν μελλη ταυτα συντελεισθαι παντα
ଏତା ଘଟନାଃ କଦା ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି? ତଥୈତତ୍ସର୍ୱ୍ୱାସାଂ ସିଦ୍ଧ୍ୟୁପକ୍ରମସ୍ୟ ୱା କିଂ ଚିହ୍ନଂ? ତଦସ୍ମଭ୍ୟଂ କଥଯତୁ ଭୱାନ୍|
5 ο δε ιησους ηρξατο λεγειν αυτοις βλεπετε μη τις υμας πλανηση
ତତୋ ଯାଶୁସ୍ତାନ୍ ୱକ୍ତୁମାରେଭେ, କୋପି ଯଥା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ନ ଭ୍ରାମଯତି ତଥାତ୍ର ଯୂଯଂ ସାୱଧାନା ଭୱତ|
6 πολλοι ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντες οτι εγω ειμι και πολλους πλανησουσιν
ଯତଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋହମିତି କଥଯିତ୍ୱା ମମ ନାମ୍ନାନେକେ ସମାଗତ୍ୟ ଲୋକାନାଂ ଭ୍ରମଂ ଜନଯିଷ୍ୟନ୍ତି;
7 οταν δε ακουσητε πολεμους και ακοας πολεμων μη θροεισθε δει γενεσθαι αλλ ουπω το τελος
କିନ୍ତୁ ଯୂଯଂ ରଣସ୍ୟ ୱାର୍ତ୍ତାଂ ରଣାଡମ୍ବରଞ୍ଚ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ମା ୱ୍ୟାକୁଲା ଭୱତ, ଘଟନା ଏତା ଅୱଶ୍ୟମ୍ମାୱିନ୍ୟଃ; କିନ୍ତ୍ୱାପାତତୋ ନ ଯୁଗାନ୍ତୋ ଭୱିଷ୍ୟତି|
8 εγερθησεται γαρ εθνος επ εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν εσονται σεισμοι κατα τοπους εσονται λιμοι αρχη ωδινων ταυτα
ଦେଶସ୍ୟ ୱିପକ୍ଷତଯା ଦେଶୋ ରାଜ୍ୟସ୍ୟ ୱିପକ୍ଷତଯା ଚ ରାଜ୍ୟମୁତ୍ଥାସ୍ୟତି, ତଥା ସ୍ଥାନେ ସ୍ଥାନେ ଭୂମିକମ୍ପୋ ଦୁର୍ଭିକ୍ଷଂ ମହାକ୍ଲେଶାଶ୍ଚ ସମୁପସ୍ଥାସ୍ୟନ୍ତି, ସର୍ୱ୍ୱ ଏତେ ଦୁଃଖସ୍ୟାରମ୍ଭାଃ|
9 βλεπετε δε υμεις εαυτους παραδωσουσιν υμας εις συνεδρια και εις συναγωγας δαρησεσθε και επι ηγεμονων και βασιλεων σταθησεσθε ενεκεν εμου εις μαρτυριον αυτοις
କିନ୍ତୁ ଯୂଯମ୍ ଆତ୍ମାର୍ଥେ ସାୱଧାନାସ୍ତିଷ୍ଠତ, ଯତୋ ଲୋକା ରାଜସଭାଯାଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟନ୍ତି, ତଥା ଭଜନଗୃହେ ପ୍ରହରିଷ୍ୟନ୍ତି; ଯୂଯଂ ମଦର୍ଥେ ଦେଶାଧିପାନ୍ ଭୂପାଂଶ୍ଚ ପ୍ରତି ସାକ୍ଷ୍ୟଦାନାଯ ତେଷାଂ ସମ୍ମୁଖେ ଉପସ୍ଥାପଯିଷ୍ୟଧ୍ୱେ|
10 και εις παντα τα εθνη πρωτον δει κηρυχθηναι το ευαγγελιον
ଶେଷୀଭୱନାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ଦେଶୀଯାନ୍ ପ୍ରତି ସୁସଂୱାଦଃ ପ୍ରଚାରଯିଷ୍ୟତେ|
11 και οταν αγωσιν υμας παραδιδοντες μη προμεριμνατε τι λαλησητε αλλ ο εαν δοθη υμιν εν εκεινη τη ωρα τουτο λαλειτε ου γαρ εστε υμεις οι λαλουντες αλλα το πνευμα το αγιον
କିନ୍ତୁ ଯଦା ତେ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଧୃତ୍ୱା ସମର୍ପଯିଷ୍ୟନ୍ତି ତଦା ଯୂଯଂ ଯଦ୍ୟଦ୍ ଉତ୍ତରଂ ଦାସ୍ୟଥ, ତଦଗ୍ର ତସ୍ୟ ୱିୱେଚନଂ ମା କୁରୁତ ତଦର୍ଥଂ କିଞ୍ଚିଦପି ମା ଚିନ୍ତଯତ ଚ, ତଦାନୀଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମନଃସୁ ଯଦ୍ୟଦ୍ ୱାକ୍ୟମ୍ ଉପସ୍ଥାପଯିଷ୍ୟତେ ତଦେୱ ୱଦିଷ୍ୟଥ, ଯତୋ ଯୂଯଂ ନ ତଦ୍ୱକ୍ତାରଃ କିନ୍ତୁ ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମା ତସ୍ୟ ୱକ୍ତା|
12 και παραδωσει αδελφος αδελφον εις θανατον και πατηρ τεκνον και επαναστησονται τεκνα επι γονεις και θανατωσουσιν αυτους
ତଦା ଭ୍ରାତା ଭ୍ରାତରଂ ପିତା ପୁତ୍ରଂ ଘାତନାର୍ଥଂ ପରହସ୍ତେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତେ, ତଥା ପତ୍ୟାନି ମାତାପିତ୍ରୋ ର୍ୱିପକ୍ଷତଯା ତୌ ଘାତଯିଷ୍ୟନ୍ତି|
13 και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου ο δε υπομεινας εις τελος ουτος σωθησεται
ମମ ନାମହେତୋଃ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ସୱିଧେ ଯୂଯଂ ଜୁଗୁପ୍ସିତା ଭୱିଷ୍ୟଥ, କିନ୍ତୁ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ଶେଷପର୍ୟ୍ୟନ୍ତଂ ଧୈର୍ୟ୍ୟମ୍ ଆଲମ୍ବିଷ୍ୟତେ ସଏୱ ପରିତ୍ରାସ୍ୟତେ|
14 οταν δε ιδητε το βδελυγμα της ερημωσεως εστηκοτα οπου ου δει ο αναγινωσκων νοειτω τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν εις τα ορη
ଦାନିଯେଲ୍ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନା ପ୍ରୋକ୍ତଂ ସର୍ୱ୍ୱନାଶି ଜୁଗୁପ୍ସିତଞ୍ଚ ୱସ୍ତୁ ଯଦା ତ୍ୱଯୋଗ୍ୟସ୍ଥାନେ ୱିଦ୍ୟମାନଂ ଦ୍ରକ୍ଷଥ (ଯୋ ଜନଃ ପଠତି ସ ବୁଧ୍ୟତାଂ) ତଦା ଯେ ଯିହୂଦୀଯଦେଶେ ତିଷ୍ଠନ୍ତି ତେ ମହୀଧ୍ରଂ ପ୍ରତି ପଲାଯନ୍ତାଂ;
15 ο {VAR2: [δε] } επι του δωματος μη καταβατω μηδε εισελθατω {VAR1: τι αραι } {VAR2: αραι τι } εκ της οικιας αυτου
ତଥା ଯୋ ନରୋ ଗୃହୋପରି ତିଷ୍ଠତି ସ ଗୃହମଧ୍ୟଂ ନାୱରୋହତୁ, ତଥା କିମପି ୱସ୍ତୁ ଗ୍ରହୀତୁଂ ମଧ୍ୟେଗୃହଂ ନ ପ୍ରୱିଶତୁ;
16 και ο εις τον αγρον μη επιστρεψατω εις τα οπισω αραι το ιματιον αυτου
ତଥା ଚ ଯୋ ନରଃ କ୍ଷେତ୍ରେ ତିଷ୍ଠତି ସୋପି ସ୍ୱୱସ୍ତ୍ରଂ ଗ୍ରହୀତୁଂ ପରାୱୃତ୍ୟ ନ ୱ୍ରଜତୁ|
17 ουαι δε ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις
ତଦାନୀଂ ଗର୍ବ୍ଭୱତୀନାଂ ସ୍ତନ୍ୟଦାତ୍ରୀଣାଞ୍ଚ ଯୋଷିତାଂ ଦୁର୍ଗତି ର୍ଭୱିଷ୍ୟତି|
18 προσευχεσθε δε ινα μη γενηται χειμωνος
ଯୁଷ୍ମାକଂ ପଲାଯନଂ ଶୀତକାଲେ ଯଥା ନ ଭୱତି ତଦର୍ଥଂ ପ୍ରାର୍ଥଯଧ୍ୱଂ|
19 εσονται γαρ αι ημεραι εκειναι θλιψις οια ου γεγονεν τοιαυτη απ αρχης κτισεως ην εκτισεν ο θεος εως του νυν και ου μη γενηται
ଯତସ୍ତଦା ଯାଦୃଶୀ ଦୁର୍ଘଟନା ଘଟିଷ୍ୟତେ ତାଦୃଶୀ ଦୁର୍ଘଟନା ଈଶ୍ୱରସୃଷ୍ଟେଃ ପ୍ରଥମମାରଭ୍ୟାଦ୍ୟ ଯାୱତ୍ କଦାପି ନ ଜାତା ନ ଜନିଷ୍ୟତେ ଚ|
20 και ει μη εκολοβωσεν κυριος τας ημερας ουκ αν εσωθη πασα σαρξ αλλα δια τους εκλεκτους ους εξελεξατο εκολοβωσεν τας ημερας
ଅପରଞ୍ଚ ପରମେଶ୍ୱରୋ ଯଦି ତସ୍ୟ ସମଯସ୍ୟ ସଂକ୍ଷେପଂ ନ କରୋତି ତର୍ହି କସ୍ୟାପି ପ୍ରାଣଭୃତୋ ରକ୍ଷା ଭୱିତୁଂ ନ ଶକ୍ଷ୍ୟତି, କିନ୍ତୁ ଯାନ୍ ଜନାନ୍ ମନୋନୀତାନ୍ ଅକରୋତ୍ ତେଷାଂ ସ୍ୱମନୋନୀତାନାଂ ହେତୋଃ ସ ତଦନେହସଂ ସଂକ୍ଷେପ୍ସ୍ୟତି|
21 και τοτε εαν τις υμιν ειπη ιδε ωδε ο χριστος ιδε εκει μη πιστευετε
ଅନ୍ୟଚ୍ଚ ପଶ୍ୟତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋତ୍ର ସ୍ଥାନେ ୱା ତତ୍ର ସ୍ଥାନେ ୱିଦ୍ୟତେ, ତସ୍ମିନ୍କାଲେ ଯଦି କଶ୍ଚିଦ୍ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଏତାଦୃଶଂ ୱାକ୍ୟଂ ୱ୍ୟାହରତି, ତର୍ହି ତସ୍ମିନ୍ ୱାକ୍ୟେ ଭୈୱ ୱିଶ୍ୱସିତ|
22 εγερθησονται γαρ ψευδοχριστοι και ψευδοπροφηται και δωσουσιν σημεια και τερατα προς το αποπλαναν ει δυνατον τους εκλεκτους
ଯତୋନେକେ ମିଥ୍ୟାଖ୍ରୀଷ୍ଟା ମିଥ୍ୟାଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନଶ୍ଚ ସମୁପସ୍ଥାଯ ବହୂନି ଚିହ୍ନାନ୍ୟଦ୍ଭୁତାନି କର୍ମ୍ମାଣି ଚ ଦର୍ଶଯିଷ୍ୟନ୍ତି; ତଥା ଯଦି ସମ୍ଭୱତି ତର୍ହି ମନୋନୀତଲୋକାନାମପି ମିଥ୍ୟାମତିଂ ଜନଯିଷ୍ୟନ୍ତି|
23 υμεις δε βλεπετε προειρηκα υμιν παντα
ପଶ୍ୟତ ଘଟନାତଃ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ସର୍ୱ୍ୱକାର୍ୟ୍ୟସ୍ୟ ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟମଦାମ୍, ଯୂଯଂ ସାୱଧାନାସ୍ତିଷ୍ଠତ|
24 αλλα εν εκειναις ταις ημεραις μετα την θλιψιν εκεινην ο ηλιος σκοτισθησεται και η σεληνη ου δωσει το φεγγος αυτης
ଅପରଞ୍ଚ ତସ୍ୟ କ୍ଲେଶକାଲସ୍ୟାୱ୍ୟୱହିତେ ପରକାଲେ ଭାସ୍କରଃ ସାନ୍ଧକାରୋ ଭୱିଷ୍ୟତି ତଥୈୱ ଚନ୍ଦ୍ରଶ୍ଚନ୍ଦ୍ରିକାଂ ନ ଦାସ୍ୟତି|
25 και οι αστερες εσονται εκ του ουρανου πιπτοντες και αι δυναμεις αι εν τοις ουρανοις σαλευθησονται
ନଭଃସ୍ଥାନି ନକ୍ଷତ୍ରାଣି ପତିଷ୍ୟନ୍ତି, ୱ୍ୟୋମମଣ୍ଡଲସ୍ଥା ଗ୍ରହାଶ୍ଚ ୱିଚଲିଷ୍ୟନ୍ତି|
26 και τοτε οψονται τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν νεφελαις μετα δυναμεως πολλης και δοξης
ତଦାନୀଂ ମହାପରାକ୍ରମେଣ ମହୈଶ୍ୱର୍ୟ୍ୟେଣ ଚ ମେଘମାରୁହ୍ୟ ସମାଯାନ୍ତଂ ମାନୱସୁତଂ ମାନୱାଃ ସମୀକ୍ଷିଷ୍ୟନ୍ତେ|
27 και τοτε αποστελει τους αγγελους και επισυναξει τους εκλεκτους [αυτου] εκ των τεσσαρων ανεμων απ ακρου γης εως ακρου ουρανου
ଅନ୍ୟଚ୍ଚ ସ ନିଜଦୂତାନ୍ ପ୍ରହିତ୍ୟ ନଭୋଭୂମ୍ୟୋଃ ସୀମାଂ ଯାୱଦ୍ ଜଗତଶ୍ଚତୁର୍ଦିଗ୍ଭ୍ୟଃ ସ୍ୱମନୋନୀତଲୋକାନ୍ ସଂଗ୍ରହୀଷ୍ୟତି|
28 απο δε της συκης μαθετε την παραβολην οταν ηδη ο κλαδος αυτης απαλος γενηται και εκφυη τα φυλλα γινωσκετε οτι εγγυς το θερος εστιν
ଉଡୁମ୍ବରତରୋ ର୍ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତଂ ଶିକ୍ଷଧ୍ୱଂ ଯଦୋଡୁମ୍ବରସ୍ୟ ତରୋ ର୍ନୱୀନାଃ ଶାଖା ଜାଯନ୍ତେ ପଲ୍ଲୱାଦୀନି ଚ ର୍ନିଗଚ୍ଛନ୍ତି, ତଦା ନିଦାଘକାଲଃ ସୱିଧୋ ଭୱତୀତି ଯୂଯଂ ଜ୍ଞାତୁଂ ଶକ୍ନୁଥ|
29 ουτως και υμεις οταν ιδητε ταυτα γινομενα γινωσκετε οτι εγγυς εστιν επι θυραις
ତଦ୍ୱଦ୍ ଏତା ଘଟନା ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ସ କାଲୋ ଦ୍ୱାର୍ୟ୍ୟୁପସ୍ଥିତ ଇତି ଜାନୀତ|
30 αμην λεγω υμιν οτι ου μη παρελθη η γενεα αυτη μεχρις ου ταυτα παντα γενηται
ଯୁଷ୍ମାନହଂ ଯଥାର୍ଥଂ ୱଦାମି, ଆଧୁନିକଲୋକାନାଂ ଗମନାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ତାନି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ଘଟିଷ୍ୟନ୍ତେ|
31 ο ουρανος και η γη παρελευσονται οι δε λογοι μου ου {VAR2: μη } παρελευσονται
ଦ୍ୟାୱାପୃଥିୱ୍ୟୋ ର୍ୱିଚଲିତଯୋଃ ସତ୍ୟୋ ର୍ମଦୀଯା ୱାଣୀ ନ ୱିଚଲିଷ୍ୟତି|
32 περι δε της ημερας εκεινης η της ωρας ουδεις οιδεν ουδε οι αγγελοι εν ουρανω ουδε ο υιος ει μη ο πατηρ
ଅପରଞ୍ଚ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥଦୂତଗଣୋ ୱା ପୁତ୍ରୋ ୱା ତାତାଦନ୍ୟଃ କୋପି ତଂ ଦିୱସଂ ତଂ ଦଣ୍ଡଂ ୱା ନ ଜ୍ଞାପଯତି|
33 βλεπετε αγρυπνειτε ουκ οιδατε γαρ ποτε ο καιρος {VAR1: [εστιν] } {VAR2: εστιν }
ଅତଃ ସ ସମଯଃ କଦା ଭୱିଷ୍ୟତି, ଏତଜ୍ଜ୍ଞାନାଭାୱାଦ୍ ଯୂଯଂ ସାୱଧାନାସ୍ତିଷ୍ଠତ, ସତର୍କାଶ୍ଚ ଭୂତ୍ୱା ପ୍ରାର୍ଥଯଧ୍ୱଂ;
34 ως ανθρωπος αποδημος αφεις την οικιαν αυτου και δους τοις δουλοις αυτου την εξουσιαν εκαστω το εργον αυτου και τω θυρωρω ενετειλατο ινα γρηγορη
ଯଦ୍ୱତ୍ କଶ୍ଚିତ୍ ପୁମାନ୍ ସ୍ୱନିୱେଶନାଦ୍ ଦୂରଦେଶଂ ପ୍ରତି ଯାତ୍ରାକରଣକାଲେ ଦାସେଷୁ ସ୍ୱକାର୍ୟ୍ୟସ୍ୟ ଭାରମର୍ପଯିତ୍ୱା ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ସ୍ୱେ ସ୍ୱେ କର୍ମ୍ମଣି ନିଯୋଜଯତି; ଅପରଂ ଦୌୱାରିକଂ ଜାଗରିତୁଂ ସମାଦିଶ୍ୟ ଯାତି, ତଦ୍ୱନ୍ ନରପୁତ୍ରଃ|
35 γρηγορειτε ουν ουκ οιδατε γαρ ποτε ο κυριος της οικιας ερχεται η οψε η μεσονυκτιον η αλεκτοροφωνιας η πρωι
ଗୃହପତିଃ ସାଯଂକାଲେ ନିଶୀଥେ ୱା ତୃତୀଯଯାମେ ୱା ପ୍ରାତଃକାଲେ ୱା କଦାଗମିଷ୍ୟତି ତଦ୍ ଯୂଯଂ ନ ଜାନୀଥ;
36 μη ελθων εξαιφνης ευρη υμας καθευδοντας
ସ ହଠାଦାଗତ୍ୟ ଯଥା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ନିଦ୍ରିତାନ୍ ନ ପଶ୍ୟତି, ତଦର୍ଥଂ ଜାଗରିତାସ୍ତିଷ୍ଠତ|
37 ο δε υμιν λεγω πασιν λεγω γρηγορειτε
ଯୁଷ୍ମାନହଂ ଯଦ୍ ୱଦାମି ତଦେୱ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ୱଦାମି, ଜାଗରିତାସ୍ତିଷ୍ଠତେତି|
