< Κατα Μαρκον 10 >

1 και εκειθεν αναστας ερχεται εις τα ορια της ιουδαιας {VAR1: και } {VAR2: [και] } περαν του ιορδανου και συμπορευονται παλιν οχλοι προς αυτον και ως ειωθει παλιν εδιδασκεν αυτους
Jesus saiu daquele lugar e foi para a região da Judeia e da Transjordânia. Uma vez mais as pessoas se juntaram para vê-lo, e ele os ensinava como sempre fazia.
2 και {VAR1: [προσελθοντες φαρισαιοι] } {VAR2: προσελθοντες φαρισαιοι } επηρωτων αυτον ει εξεστιν ανδρι γυναικα απολυσαι πειραζοντες αυτον
Alguns fariseus também estavam lá. Eles procuraram testar Jesus, perguntando-lhe: “De acordo com a nossa lei, um homem pode mandar embora a sua esposa?”
3 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις τι υμιν ενετειλατο μωυσης
Ele lhes respondeu: “O que Moisés lhes disse para fazer?”
4 οι δε ειπαν επετρεψεν μωυσης βιβλιον αποστασιου γραψαι και απολυσαι
Eles responderam: “Moisés permitiu que um homem desse para a sua esposa um certificado de divórcio e a mandasse embora.”
5 ο δε ιησους ειπεν αυτοις προς την σκληροκαρδιαν υμων εγραψεν υμιν την εντολην ταυτην
Então, Jesus lhes disse: “Moisés fez essa regra apenas por causa da dureza do coração de vocês.
6 απο δε αρχης κτισεως αρσεν και θηλυ εποιησεν {VAR1: [αυτους] } {VAR2: αυτους }
No entanto, no começo, desde a criação, Deus fez o homem e a mulher.
7 ενεκεν τουτου καταλειψει ανθρωπος τον πατερα αυτου και την μητερα {VAR2: [και προσκολληθησεται προς την γυναικα αυτου] }
É por isso que um homem deixa a casa do seu pai e da sua mãe e se une em casamento a sua esposa,
8 και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν ωστε ουκετι εισιν δυο αλλα μια σαρξ
e os dois se tornam um corpo apenas. Eles já não são dois, mas um.
9 ο ουν ο θεος συνεζευξεν ανθρωπος μη χωριζετω
Que não se separe o que Deus uniu.”
10 και εις την οικιαν παλιν οι μαθηται περι τουτου επηρωτων αυτον
Quando voltaram para casa, os discípulos perguntaram a Jesus sobre esse assunto.
11 και λεγει αυτοις ος αν απολυση την γυναικα αυτου και γαμηση αλλην μοιχαται επ αυτην
Ele lhes disse: “Qualquer homem que se divorcia de sua esposa e casa novamente comete adultério contra ela.
12 και εαν αυτη απολυσασα τον ανδρα αυτης γαμηση αλλον μοιχαται
E se a esposa se divorcia do seu marido e casa novamente, ela também comete adultério.”
13 και προσεφερον αυτω παιδια ινα αυτων αψηται οι δε μαθηται επετιμησαν αυτοις
Algumas pessoas trouxeram os seus filhos para que Jesus pudesse abençoá-los, mas os discípulos repreenderam essas pessoas e tentaram afastar as crianças.
14 ιδων δε ο ιησους ηγανακτησεν και ειπεν αυτοις αφετε τα παιδια ερχεσθαι προς με μη κωλυετε αυτα των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια του θεου
Quando Jesus viu o que estavam fazendo, ficou muito indignado e lhes disse: “Deixem as crianças virem até mim! Não as proíbam, pois o Reino de Deus pertence aos que são como essas crianças.
15 αμην λεγω υμιν ος αν μη δεξηται την βασιλειαν του θεου ως παιδιον ου μη εισελθη εις αυτην
Eu lhes digo que isto é verdade: quem não receber o Reino de Deus como uma criança, nunca entrará nele.”
16 και εναγκαλισαμενος αυτα κατευλογει τιθεις τας χειρας επ αυτα
Ele abraçou as crianças, colocou as suas mãos sobre elas e as abençoou.
17 και εκπορευομενου αυτου εις οδον προσδραμων εις και γονυπετησας αυτον επηρωτα αυτον διδασκαλε αγαθε τι ποιησω ινα ζωην αιωνιον κληρονομησω (aiōnios g166)
Quando Jesus começava a sua jornada, um homem veio correndo e se ajoelhou diante dele. Ele perguntou: “Bom mestre, o que eu devo fazer para garantir a vida eterna?” (aiōnios g166)
18 ο δε ιησους ειπεν αυτω τι με λεγεις αγαθον ουδεις αγαθος ει μη εις ο θεος
“Por que você diz que eu sou bom?”, Jesus lhe perguntou. “Somente Deus é bom.
19 τας εντολας οιδας μη φονευσης μη μοιχευσης μη κλεψης μη ψευδομαρτυρησης μη αποστερησης τιμα τον πατερα σου και την μητερα
Você conhece os mandamentos: não mate, não cometa adultério, não roube, não dê falso testemunho contra ninguém, não engane, honre o seu pai e a sua mãe.”
20 ο δε εφη αυτω διδασκαλε ταυτα παντα εφυλαξαμην εκ νεοτητος μου
O homem respondeu: “Mestre, eu obedeço a todos esses mandamentos desde que era pequeno.”
21 ο δε ιησους εμβλεψας αυτω ηγαπησεν αυτον και ειπεν αυτω εν σε υστερει υπαγε οσα εχεις πωλησον και δος [τοις] πτωχοις και εξεις θησαυρον εν ουρανω και δευρο ακολουθει μοι
Jesus olhou para ele com amor e disse: “Só falta uma coisa para você fazer: vá e venda tudo o que você possui. Dê o dinheiro aos pobres e você terá seu tesouro no céu. Depois, venha e me siga.”
22 ο δε στυγνασας επι τω λογω απηλθεν λυπουμενος ην γαρ εχων κτηματα πολλα
Nesse momento, a expressão do rosto do homem mudou. Ele se sentiu muito triste, pois era muito rico.
23 και περιβλεψαμενος ο ιησους λεγει τοις μαθηταις αυτου πως δυσκολως οι τα χρηματα εχοντες εις την βασιλειαν του θεου εισελευσονται
Jesus olhou em volta e disse aos seus discípulos: “É muito difícil que os ricos entrem no Reino do Céu!”
24 οι δε μαθηται εθαμβουντο επι τοις λογοις αυτου ο δε ιησους παλιν αποκριθεις λεγει αυτοις τεκνα πως δυσκολον εστιν εις την βασιλειαν του θεου εισελθειν
Os discípulos ficaram chocados com o que ele disse. Mas Jesus continuou: “Meus filhos, é difícil entrar no Reino de Deus.
25 ευκοπωτερον εστιν καμηλον δια {VAR1: τρυμαλιας } {VAR2: [της] τρυμαλιας [της] } ραφιδος διελθειν η πλουσιον εις την βασιλειαν του θεου εισελθειν
É mais fácil um camelo passar pelo buraco de uma agulha do que um rico entrar no Reino de Deus.”
26 οι δε περισσως εξεπλησσοντο λεγοντες προς {VAR1: αυτον } {VAR2: εαυτους } και τις δυναται σωθηναι
Os discípulos ficaram ainda mais confusos. Eles perguntaram uns para os outros: “Então, quem na terra pode ser salvo?”
27 εμβλεψας αυτοις ο ιησους λεγει παρα ανθρωποις αδυνατον αλλ ου παρα θεω παντα γαρ δυνατα παρα {VAR1: [τω] } {VAR2: τω } θεω
Olhando para eles, Jesus respondeu: “De um ponto de vista humano é impossível. Mas, não para Deus, porque para Deus tudo é possível.”
28 ηρξατο λεγειν ο πετρος αυτω ιδου ημεις αφηκαμεν παντα και ηκολουθηκαμεν σοι
Pedro disse: “Nós deixamos tudo para seguir o senhor.”
29 εφη ο ιησους αμην λεγω υμιν ουδεις εστιν ος αφηκεν οικιαν η αδελφους η αδελφας η μητερα η πατερα η τεκνα η αγρους ενεκεν εμου και {VAR1: [ενεκεν] } {VAR2: ενεκεν } του ευαγγελιου
Jesus disse: “Eu lhes digo que isto é verdade: quem deixar para trás sua casa, seus irmãos ou suas irmãs, sua mãe ou seu pai, seus filhos ou suas terras por mim e pelo evangelho,
30 εαν μη λαβη εκατονταπλασιονα νυν εν τω καιρω τουτω οικιας και αδελφους και αδελφας και μητερας και τεκνα και αγρους μετα διωγμων και εν τω αιωνι τω ερχομενω ζωην αιωνιον (aiōn g165, aiōnios g166)
receberá, no devido tempo, cem vezes mais casas, irmãos e irmãs, filhos e terras, assim como perseguições. E no mundo que está por vir, receberá a vida eterna. (aiōn g165, aiōnios g166)
31 πολλοι δε εσονται πρωτοι εσχατοι και [οι] εσχατοι πρωτοι
Porém, muitos que agora são os primeiros serão os últimos. E muitos que são os últimos serão os primeiros.”
32 ησαν δε εν τη οδω αναβαινοντες εις ιεροσολυμα και ην προαγων αυτους ο ιησους και εθαμβουντο οι δε ακολουθουντες εφοβουντο και παραλαβων παλιν τους δωδεκα ηρξατο αυτοις λεγειν τα μελλοντα αυτω συμβαινειν
Eles continuaram o seu caminho para Jerusalém, com Jesus andando na frente deles. Os discípulos estavam apreensivos e os outros que seguiam com eles estavam com medo. Então, Jesus chamou os seus discípulos para um lado e começou a lhes explicar o que aconteceria com ele. Ele lhes disse:
33 οτι ιδου αναβαινομεν εις ιεροσολυμα και ο υιος του ανθρωπου παραδοθησεται τοις αρχιερευσιν και τοις γραμματευσιν και κατακρινουσιν αυτον θανατω και παραδωσουσιν αυτον τοις εθνεσιν
“Nós iremos para Jerusalém, e o Filho do Homem será entregue aos chefes dos sacerdotes e aos educadores religiosos. Eles o condenarão à morte e o entregarão aos pagãos.
34 και εμπαιξουσιν αυτω και εμπτυσουσιν αυτω και μαστιγωσουσιν αυτον και αποκτενουσιν και μετα τρεις ημερας αναστησεται
Eles irão zombar dele, cuspir nele, chicoteá-lo e, finalmente, o matarão. Mas, após três dias, ele ressuscitará.”
35 και προσπορευονται αυτω ιακωβος και ιωαννης οι {VAR1: [δυο] } υιοι ζεβεδαιου λεγοντες αυτω διδασκαλε θελομεν ινα ο εαν αιτησωμεν σε ποιησης ημιν
Depois, Tiago e João, os filhos de Zebedeu, se aproximaram de Jesus e disseram: “Mestre, nós queremos que você faça por nós o que vamos lhe pedir.”
36 ο δε ειπεν αυτοις τι θελετε {VAR2: [με] } ποιησω υμιν
Jesus perguntou: “Então, o que vocês querem me pedir?”
37 οι δε ειπαν αυτω δος ημιν ινα εις σου εκ δεξιων και εις εξ αριστερων καθισωμεν εν τη δοξη σου
Eles lhe disseram: “Quando você for vitorioso e sentar em seu trono, garanta que iremos sentar ao seu lado, um a sua direita e o outro a sua esquerda.”
38 ο δε ιησους ειπεν αυτοις ουκ οιδατε τι αιτεισθε δυνασθε πιειν το ποτηριον ο εγω πινω η το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαι βαπτισθηναι
Jesus replicou: “Vocês não sabem o que estão me pedindo. Vocês conseguem beber do cálice que eu bebo? Vocês podem ser batizados com o batismo de dor que eu sofrerei?”
39 οι δε ειπαν αυτω δυναμεθα ο δε ιησους ειπεν αυτοις το ποτηριον ο εγω πινω πιεσθε και το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαι βαπτισθησεσθε
Eles disseram: “Sim, nós conseguimos.” Jesus lhes falou: “Vocês beberão do cálice que eu bebo e serão batizados como eu serei batizado.
40 το δε καθισαι εκ δεξιων μου η εξ ευωνυμων ουκ εστιν εμον δουναι αλλ οις ητοιμασται
Mas, não sou eu quem escolhe quem se sentará a minha direita ou a minha esquerda. Esses lugares estão reservados para aqueles para quem eles foram preparados.”
41 και ακουσαντες οι δεκα ηρξαντο αγανακτειν περι ιακωβου και ιωαννου
Quando os outros dez discípulos ouviram isso, ficaram irritados com Tiago e João.
42 και προσκαλεσαμενος αυτους ο ιησους λεγει αυτοις οιδατε οτι οι δοκουντες αρχειν των εθνων κατακυριευουσιν αυτων και οι μεγαλοι αυτων κατεξουσιαζουσιν αυτων
Jesus os reuniu e lhes disse: “Vocês sabem que aqueles que governam as nações oprimem seu povo. Os governantes agem como tiranos.
43 ουχ ουτως δε εστιν εν υμιν αλλ ος αν θελη μεγας γενεσθαι εν υμιν εσται υμων διακονος
Mas entre vocês não pode ser assim. Quem quiser ser importante deve ser o servo dos outros,
44 και ος αν θελη εν υμιν ειναι πρωτος εσται παντων δουλος
e quem quiser ser o primeiro entre vocês deve ser o escravo de todos os outros.
45 και γαρ ο υιος του ανθρωπου ουκ ηλθεν διακονηθηναι αλλα διακονησαι και δουναι την ψυχην αυτου λυτρον αντι πολλων
Pois mesmo o Filho do Homem não veio para ser servido, mas para servir e dar a sua vida para resgatar muita gente.”
46 και ερχονται εις ιεριχω και εκπορευομενου αυτου απο ιεριχω και των μαθητων αυτου και οχλου ικανου ο υιος τιμαιου βαρτιμαιος τυφλος προσαιτης εκαθητο παρα την οδον
Jesus e os seus discípulos passaram por Jericó. E quando eles estavam saindo da cidade, acompanhados por uma grande multidão, Bartimeu, filho de Timeu, um mendigo cego, estava sentado na beira da estrada.
47 και ακουσας οτι ιησους ο ναζαρηνος εστιν ηρξατο κραζειν και λεγειν υιε δαυιδ ιησου ελεησον με
Quando ele ouviu dizer que era Jesus de Nazaré quem estava passando, começou a gritar: “Jesus, Filho de Davi, por favor, tenha pena de mim!”
48 και επετιμων αυτω πολλοι ινα σιωπηση ο δε πολλω μαλλον εκραζεν υιε δαυιδ ελεησον με
Muitas pessoas disseram para ele ficar quieto, mas isso só fez com que ele gritasse ainda mais alto: “Jesus, Filho de Davi, por favor, tenha pena de mim!”
49 και στας ο ιησους ειπεν φωνησατε αυτον και φωνουσιν τον τυφλον λεγοντες αυτω θαρσει εγειρε φωνει σε
Jesus parou e disse: “Digam para que ele venha aqui.” Então, eles o chamaram, dizendo: “Boas notícias! Levante-se! Ele está chamando você.”
50 ο δε αποβαλων το ιματιον αυτου αναπηδησας ηλθεν προς τον ιησουν
Bartimeu saltou, jogou a sua capa para um lado e correu até Jesus.
51 και αποκριθεις αυτω ο ιησους ειπεν τι σοι θελεις ποιησω ο δε τυφλος ειπεν αυτω ραββουνι ινα αναβλεψω
“O que você quer me pedir?”, Jesus lhe perguntou. Ele disse a Jesus: “Mestre, eu quero poder ver novamente!”
52 και ο ιησους ειπεν αυτω υπαγε η πιστις σου σεσωκεν σε και ευθυς ανεβλεψεν και ηκολουθει αυτω εν τη οδω
“Você pode ir. A sua fé em mim o curou.” Imediatamente, Bartimeu conseguiu enxergar de novo e seguiu Jesus pelo caminho.

< Κατα Μαρκον 10 >