< Προς Εβραιους 4 >

1 φοβηθωμεν ουν μηποτε καταλειπομενης επαγγελιας εισελθειν εις την καταπαυσιν αυτου δοκη τις εξ υμων υστερηκεναι
ଅପରଂ ତଦ୍ୱିଶ୍ରାମପ୍ରାପ୍ତେଃ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଯଦି ତିଷ୍ଠତି ତର୍ହ୍ୟସ୍ମାକଂ କଶ୍ଚିତ୍ ଚେତ୍ ତସ୍ୟାଃ ଫଲେନ ୱଞ୍ଚିତୋ ଭୱେତ୍ ୱଯମ୍ ଏତସ୍ମାଦ୍ ବିଭୀମଃ|
2 και γαρ εσμεν ευηγγελισμενοι καθαπερ κακεινοι αλλ ουκ ωφελησεν ο λογος της ακοης εκεινους μη συγκεκερασμενους τη πιστει τοις ακουσασιν
ଯତୋ ଽସ୍ମାକଂ ସମୀପେ ଯଦ୍ୱତ୍ ତଦ୍ୱତ୍ ତେଷାଂ ସମୀପେଽପି ସୁସଂୱାଦଃ ପ୍ରଚାରିତୋ ଽଭୱତ୍ କିନ୍ତୁ ତୈଃ ଶ୍ରୁତଂ ୱାକ୍ୟଂ ତାନ୍ ପ୍ରତି ନିଷ୍ଫଲମ୍ ଅଭୱତ୍, ଯତସ୍ତେ ଶ୍ରୋତାରୋ ୱିଶ୍ୱାସେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ତନ୍ନାମିଶ୍ରଯନ୍|
3 εισερχομεθα γαρ εις [την] καταπαυσιν οι πιστευσαντες καθως ειρηκεν ως ωμοσα εν τη οργη μου ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου καιτοι των εργων απο καταβολης κοσμου γενηθεντων
ତଦ୍ ୱିଶ୍ରାମସ୍ଥାନଂ ୱିଶ୍ୱାସିଭିରସ୍ମାଭିଃ ପ୍ରୱିଶ୍ୟତେ ଯତସ୍ତେନୋକ୍ତଂ, "ଅହଂ କୋପାତ୍ ଶପଥଂ କୃତୱାନ୍ ଇମଂ, ପ୍ରୱେକ୍ଷ୍ୟତେ ଜନୈରେତୈ ର୍ନ ୱିଶ୍ରାମସ୍ଥଲଂ ମମ| " କିନ୍ତୁ ତସ୍ୟ କର୍ମ୍ମାଣି ଜଗତଃ ସୃଷ୍ଟିକାଲାତ୍ ସମାପ୍ତାନି ସନ୍ତି|
4 ειρηκεν γαρ που περι της εβδομης ουτως και κατεπαυσεν ο θεος εν τη ημερα τη εβδομη απο παντων των εργων αυτου
ଯତଃ କସ୍ମିଂଶ୍ଚିତ୍ ସ୍ଥାନେ ସପ୍ତମଂ ଦିନମଧି ତେନେଦମ୍ ଉକ୍ତଂ, ଯଥା, "ଈଶ୍ୱରଃ ସପ୍ତମେ ଦିନେ ସ୍ୱକୃତେଭ୍ୟଃ ସର୍ୱ୍ୱକର୍ମ୍ମଭ୍ୟୋ ୱିଶଶ୍ରାମ| "
5 και εν τουτω παλιν ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου
କିନ୍ତ୍ୱେତସ୍ମିନ୍ ସ୍ଥାନେ ପୁନସ୍ତେନୋଚ୍ୟତେ, ଯଥା, "ପ୍ରୱେକ୍ଷ୍ୟତେ ଜନୈରେତୈ ର୍ନ ୱିଶ୍ରାମସ୍ଥଲଂ ମମ| "
6 επει ουν απολειπεται τινας εισελθειν εις αυτην και οι προτερον ευαγγελισθεντες ουκ εισηλθον δι απειθειαν
ଫଲତସ୍ତତ୍ ସ୍ଥାନଂ କୈଶ୍ଚିତ୍ ପ୍ରୱେଷ୍ଟୱ୍ୟଂ କିନ୍ତୁ ଯେ ପୁରା ସୁସଂୱାଦଂ ଶ୍ରୁତୱନ୍ତସ୍ତୈରୱିଶ୍ୱାସାତ୍ ତନ୍ନ ପ୍ରୱିଷ୍ଟମ୍,
7 παλιν τινα οριζει ημεραν σημερον εν δαυιδ λεγων μετα τοσουτον χρονον καθως προειρηται σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων
ଇତି ହେତୋଃ ସ ପୁନରଦ୍ୟନାମକଂ ଦିନଂ ନିରୂପ୍ୟ ଦୀର୍ଘକାଲେ ଗତେଽପି ପୂର୍ୱ୍ୱୋକ୍ତାଂ ୱାଚଂ ଦାଯୂଦା କଥଯତି, ଯଥା, "ଅଦ୍ୟ ଯୂଯଂ କଥାଂ ତସ୍ୟ ଯଦି ସଂଶ୍ରୋତୁମିଚ୍ଛଥ, ତର୍ହି ମା କୁରୁତେଦାନୀଂ କଠିନାନି ମନାଂସି ୱଃ| "
8 ει γαρ αυτους ιησους κατεπαυσεν ουκ αν περι αλλης ελαλει μετα ταυτα ημερας
ଅପରଂ ଯିହୋଶୂଯୋ ଯଦି ତାନ୍ ୱ୍ୟଶ୍ରାମଯିଷ୍ୟତ୍ ତର୍ହି ତତଃ ପରମ୍ ଅପରସ୍ୟ ଦିନସ୍ୟ ୱାଗ୍ ଈଶ୍ୱରେଣ ନାକଥଯିଷ୍ୟତ|
9 αρα απολειπεται σαββατισμος τω λαω του θεου
ଅତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ପ୍ରଜାଭିଃ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟ ଏକୋ ୱିଶ୍ରାମସ୍ତିଷ୍ଠତି|
10 ο γαρ εισελθων εις την καταπαυσιν αυτου και αυτος κατεπαυσεν απο των εργων αυτου ωσπερ απο των ιδιων ο θεος
ଅପରମ୍ ଈଶ୍ୱରୋ ଯଦ୍ୱତ୍ ସ୍ୱକୃତକର୍ମ୍ମଭ୍ୟୋ ୱିଶଶ୍ରାମ ତଦ୍ୱତ୍ ତସ୍ୟ ୱିଶ୍ରାମସ୍ଥାନଂ ପ୍ରୱିଷ୍ଟୋ ଜନୋଽପି ସ୍ୱକୃତକର୍ମ୍ମଭ୍ୟୋ ୱିଶ୍ରାମ୍ୟତି|
11 σπουδασωμεν ουν εισελθειν εις εκεινην την καταπαυσιν ινα μη εν τω αυτω τις υποδειγματι πεση της απειθειας
ଅତୋ ୱଯଂ ତଦ୍ ୱିଶ୍ରାମସ୍ଥାନଂ ପ୍ରୱେଷ୍ଟୁଂ ଯତାମହୈ, ତଦୱିଶ୍ୱାସୋଦାହରଣେନ କୋଽପି ନ ପତତୁ|
12 ζων γαρ ο λογος του θεου και ενεργης και τομωτερος υπερ πασαν μαχαιραν διστομον και διικνουμενος αχρι μερισμου ψυχης και πνευματος αρμων τε και μυελων και κριτικος ενθυμησεων και εννοιων καρδιας
ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ୱାଦୋଽମରଃ ପ୍ରଭାୱୱିଶିଷ୍ଟଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମାଦ୍ ଦ୍ୱିଧାରଖଙ୍ଗାଦପି ତୀକ୍ଷ୍ଣଃ, ଅପରଂ ପ୍ରାଣାତ୍ମନୋ ର୍ଗ୍ରନ୍ଥିମଜ୍ଜଯୋଶ୍ଚ ପରିଭେଦାଯ ୱିଚ୍ଛେଦକାରୀ ମନସଶ୍ଚ ସଙ୍କଲ୍ପାନାମ୍ ଅଭିପ୍ରେତାନାଞ୍ଚ ୱିଚାରକଃ|
13 και ουκ εστιν κτισις αφανης ενωπιον αυτου παντα δε γυμνα και τετραχηλισμενα τοις οφθαλμοις αυτου προς ον ημιν ο λογος
ଅପରଂ ଯସ୍ୟ ସମୀପେ ସ୍ୱୀଯା ସ୍ୱୀଯା କଥାସ୍ମାଭିଃ କଥଯିତୱ୍ୟା ତସ୍ୟାଗୋଚରଃ କୋଽପି ପ୍ରାଣୀ ନାସ୍ତି ତସ୍ୟ ଦୃଷ୍ଟୌ ସର୍ୱ୍ୱମେୱାନାୱୃତଂ ପ୍ରକାଶିତଞ୍ଚାସ୍ତେ|
14 εχοντες ουν αρχιερεα μεγαν διεληλυθοτα τους ουρανους ιησουν τον υιον του θεου κρατωμεν της ομολογιας
ଅପରଂ ଯ ଉଚ୍ଚତମଂ ସ୍ୱର୍ଗଂ ପ୍ରୱିଷ୍ଟ ଏତାଦୃଶ ଏକୋ ୱ୍ୟକ୍ତିରର୍ଥତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ରୋ ଯୀଶୁରସ୍ମାକଂ ମହାଯାଜକୋଽସ୍ତି, ଅତୋ ହେତୋ ର୍ୱଯଂ ଧର୍ମ୍ମପ୍ରତିଜ୍ଞାଂ ଦୃଢମ୍ ଆଲମ୍ବାମହୈ|
15 ου γαρ εχομεν αρχιερεα μη δυναμενον συμπαθησαι ταις ασθενειαις ημων πεπειρασμενον δε κατα παντα καθ ομοιοτητα χωρις αμαρτιας
ଅସ୍ମାକଂ ଯୋ ମହାଯାଜକୋ ଽସ୍ତି ସୋଽସ୍ମାକଂ ଦୁଃଖୈ ର୍ଦୁଃଖିତୋ ଭୱିତୁମ୍ ଅଶକ୍ତୋ ନହି କିନ୍ତୁ ପାପଂ ୱିନା ସର୍ୱ୍ୱୱିଷଯେ ୱଯମିୱ ପରୀକ୍ଷିତଃ|
16 προσερχωμεθα ουν μετα παρρησιας τω θρονω της χαριτος ινα λαβωμεν ελεος και χαριν ευρωμεν εις ευκαιρον βοηθειαν
ଅତଏୱ କୃପାଂ ଗ୍ରହୀତୁଂ ପ୍ରଯୋଜନୀଯୋପକାରାର୍ଥମ୍ ଅନୁଗ୍ରହଂ ପ୍ରାପ୍ତୁଞ୍ଚ ୱଯମ୍ ଉତ୍ସାହେନାନୁଗ୍ରହସିଂହାସନସ୍ୟ ସମୀପଂ ଯାମଃ|

< Προς Εβραιους 4 >