< Προς Τιμοθεον Β΄ 1 >

1 παυλος αποστολος χριστου ιησου δια θεληματος θεου κατ επαγγελιαν ζωης της εν χριστω ιησου
Ko au Paula, ko e ʻaposetolo ʻa Sisu Kalaisi ʻi he finangalo ʻoe ʻOtua, ʻo fakatatau ki he talaʻofa ʻoe moʻui ʻaia ʻoku ʻia Kalaisi Sisu.
2 τιμοθεω αγαπητω τεκνω χαρις ελεος ειρηνη απο θεου πατρος και χριστου ιησου του κυριου ημων
Ke ʻia Timote, ko e foha ʻofeina, ʻae ʻaloʻofa, mo e ʻofa mataʻataʻatā pe, mo e melino, mei he ʻOtua ko e Tamai mo Kalaisi Sisu ko hotau ʻEiki.
3 χαριν εχω τω θεω ω λατρευω απο προγονων εν καθαρα συνειδησει ως αδιαλειπτον εχω την περι σου μνειαν εν ταις δεησεσιν μου νυκτος και ημερας
‌ʻOku ou fakafetaʻi ki he ʻOtua, ʻaia ʻoku ou tauhi, ʻo hangē ko e ngaahi tamai ʻi muʻa, ʻi he ʻatamai māʻoniʻoni, ʻoku ou manatu maʻuaipē kiate koe ʻi heʻeku ngaahi lotu ʻi he pō mo e ʻaho;
4 επιποθων σε ιδειν μεμνημενος σου των δακρυων ινα χαρας πληρωθω
‌ʻO holi lahi ke u mamata kiate koe, ʻi heʻeku manatu ki hoʻo ngaahi loʻimata, koeʻuhi ke u fonu ʻi he fiefia;
5 υπομνησιν λαβων της εν σοι ανυποκριτου πιστεως ητις ενωκησεν πρωτον εν τη μαμμη σου λωιδι και τη μητρι σου ευνικη πεπεισμαι δε οτι και εν σοι
‌ʻI heʻeku fakamanatu ki he tui taʻeloi ʻoku ʻiate koe, ʻaia naʻe muʻaki nofoʻia hoʻo kui fefine ko Loisi, mo hoʻo faʻē ko ʻIunisi; pea ʻoku ou ʻilo ʻoku ʻiate koe foki.
6 δι ην αιτιαν αναμιμνησκω σε αναζωπυρειν το χαρισμα του θεου ο εστιν εν σοι δια της επιθεσεως των χειρων μου
Ko ia ʻoku ou fakamanatu ai kiate koe ke ke tafutafu ʻae meʻa foaki ʻae ʻOtua, ʻaia ʻoku ʻiate koe ʻi he hilifaki ʻa hoku nima.
7 ου γαρ εδωκεν ημιν ο θεος πνευμα δειλιας αλλα δυναμεως και αγαπης και σωφρονισμου
He naʻe ʻikai foaki ʻe he ʻOtua kiate kitautolu ʻae laumālie ʻoe manavasiʻi; ka ko e mālohi, mo e ʻofa, mo e loto fakapotopoto.
8 μη ουν επαισχυνθης το μαρτυριον του κυριου ημων μηδε εμε τον δεσμιον αυτου αλλα συγκακοπαθησον τω ευαγγελιω κατα δυναμιν θεου
Ko ia ke ʻoua naʻa ke mā koe ki he fakamoʻoni ʻa hotau ʻEiki, pe kiate au ko ʻene pōpula: ka ke kau koe ʻi he ngaahi mamahi ʻoe ongoongolelei ʻo taau mo e mālohi ʻoe ʻOtua;
9 του σωσαντος ημας και καλεσαντος κλησει αγια ου κατα τα εργα ημων αλλα κατα ιδιαν προθεσιν και χαριν την δοθεισαν ημιν εν χριστω ιησου προ χρονων αιωνιων (aiōnios g166)
‌ʻAia kuo ne fakamoʻui ʻo ne ui ʻakitautolu ʻi he uiuiʻi māʻoniʻoni, ʻo ʻikai fakatatau mo e tau ngaahi ngaue, ka ʻoku fakatatau mo ʻene tuʻutuʻuni, mo e ʻaloʻofa ʻaia naʻe foaki kiate kitautolu ʻia Kalaisi Sisu ʻi he teʻeki ai tuʻu ʻa māmani, (aiōnios g166)
10 φανερωθεισαν δε νυν δια της επιφανειας του σωτηρος ημων χριστου ιησου καταργησαντος μεν τον θανατον φωτισαντος δε ζωην και αφθαρσιαν δια του ευαγγελιου
Ka kuo hā eni ʻi he fakahā ʻahotau Fakamoʻui ko Sisu Kalaisi, ʻaia kuo ne ikuna ʻae mate, pea kuo ne fakahā ʻi he maama ʻae moʻui mo e taʻemate ʻi he ongoongolelei:
11 εις ο ετεθην εγω κηρυξ και αποστολος και διδασκαλος
‌ʻAia naʻe fakanofo au ke u malangaʻaki ia, ko e ʻaposetolo, mo e akonaki ʻoe kakai Senitaile.
12 δι ην αιτιαν και ταυτα πασχω αλλ ουκ επαισχυνομαι οιδα γαρ ω πεπιστευκα και πεπεισμαι οτι δυνατος εστιν την παραθηκην μου φυλαξαι εις εκεινην την ημεραν
Ko e meʻa ko ia ʻoku ou kātaki ai ʻae ngaahi meʻa ni: ka ʻoku ʻikai te u mā: he ʻoku ou ʻilo ʻaia kuo u tui ki ai, pea ʻoku pau hoku loto ʻoku faʻa fai ʻe ia ke tauhi ʻaia kuo u tuku kiate ia ʻo aʻu ki he ʻaho ko ia.
13 υποτυπωσιν εχε υγιαινοντων λογων ων παρ εμου ηκουσας εν πιστει και αγαπη τη εν χριστω ιησου
Puke ke maʻu ʻae sino ʻoe ngaahi lea haohaoa, ʻaia naʻa ke fanongo ai ʻiate au, ʻi he tui mo e ʻofa ʻaia ʻoku ʻia Kalaisi Sisu.
14 την καλην παραθηκην φυλαξον δια πνευματος αγιου του ενοικουντος εν ημιν
Ko e meʻa lelei ko ia naʻe tuku kiate koe ke ke tauhi ʻi he Laumālie Māʻoniʻoni, ʻaia ʻoku nofoʻia ʻakitautolu.
15 οιδας τουτο οτι απεστραφησαν με παντες οι εν τη ασια ων εστιν φυγελος και ερμογενης
‌ʻOku ke ʻilo ʻae meʻa ni, koeʻuhi ko kinautolu kotoa pē ʻoku ʻi ʻEsia kuo nau siʻaki au; ʻaia kuo kau ai ʻa Faiselo mo Hemosine.
16 δωη ελεος ο κυριος τω ονησιφορου οικω οτι πολλακις με ανεψυξεν και την αλυσιν μου ουκ επαισχυνθη
Ke foaki ʻe he ʻEiki ʻae ʻaloʻofa ki he fale ʻo ʻOnesifolo; he naʻe liunga lahi ʻene tokoniʻi au, pea naʻe ʻikai mā ia ʻi hoku haʻi ukamea:
17 αλλα γενομενος εν ρωμη σπουδαιως εζητησεν με και ευρεν
Ka ʻi heʻene ʻi Loma, naʻa ne kumi lahi kiate au, ʻo ne ʻiloʻi [au].
18 δωη αυτω ο κυριος ευρειν ελεος παρα κυριου εν εκεινη τη ημερα και οσα εν εφεσω διηκονησεν βελτιον συ γινωσκεις
‌ʻOfa ke tuku kiate ia ʻe he ʻEiki ke ne maʻu ʻae ʻaloʻofa mei he ʻEiki ʻi he ʻaho ko ia: pea ko e ngaahi meʻa kehekehe naʻa ne tokoniʻi ai au ʻi ʻEfesō, ʻoku ke ʻilo pe.

< Προς Τιμοθεον Β΄ 1 >