Προς Κορινθιους Α΄ 13

1 εαν ταις γλωσσαις των ανθρωπων λαλω και των αγγελων αγαπην δε μη εχω γεγονα χαλκος ηχων η κυμβαλον αλαλαζον

Gdybym mówił różnymi ludzkimi językami, a nawet językami aniołów, ale nie miałbym w sobie miłości, to nie różniłbym się od dźwięczącego gongu lub brzmiącego cymbału.

2 {VAR1: καν } {VAR2: και εαν } εχω προφητειαν και ειδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν {VAR1: καν } {VAR2: και εαν } εχω πασαν την πιστιν ωστε ορη {VAR1: μεθιστανειν } {VAR2: μεθισταναι } αγαπην δε μη εχω ουθεν ειμι

Gdybym miał dar prorokowania, gdybym poznał wszelkie tajemnice i zdobył wszelką wiedzę, a do tego miał dar szczególnej wiary, która przenosi góry, to bez miłości i tak byłbym nikim.

3 καν ψωμισω παντα τα υπαρχοντα μου {VAR1: καν } {VAR2: και εαν } παραδω το σωμα μου ινα καυχησωμαι αγαπην δε μη εχω ουδεν ωφελουμαι

I nawet gdybym rozdał biednym cały majątek, a sam dał się żywcem spalić, to bez miłości nic bym przez to nie zyskał.

4 η αγαπη μακροθυμει χρηστευεται η αγαπη ου ζηλοι {VAR2: [η αγαπη] } ου περπερευεται ου φυσιουται

Miłość jest cierpliwa i łagodna. Nie jest zazdrosna, pełna pychy ani zarozumiała.

5 ουκ ασχημονει ου ζητει τα εαυτης ου παροξυνεται ου λογιζεται το κακον

Nie jest nieprzyzwoita, egoistyczna i drażliwa. Nie pamięta doznanych krzywd.

6 ου χαιρει επι τη αδικια συγχαιρει δε τη αληθεια

Nie cieszy się ze zła, ale raduje się z prawdy.

7 παντα στεγει παντα πιστευει παντα ελπιζει παντα υπομενει

Miłość wszystko przetrzymuje, nigdy nie traci wiary i nadziei. Prawdziwa miłość może wiele znieść

8 η αγαπη ουδεποτε πιπτει ειτε δε προφητειαι καταργηθησονται ειτε γλωσσαι παυσονται ειτε γνωσις καταργηθησεται

i nigdy się nie kończy! A dar prorokowania, dar mówienia językami, dar wyjątkowej wiedzy? Wszystkie one kiedyś przeminą.

9 εκ μερους γαρ γινωσκομεν και εκ μερους προφητευομεν

Bo dzięki wiedzy i proroctwom dotykamy tylko cząstki rzeczywistości.

10 οταν δε ελθη το τελειον το εκ μερους καταργηθησεται

Ale gdy zobaczymy ją w pełni, wtedy to, co cząstkowe, nie będzie już potrzebne.

11 οτε ημην νηπιος ελαλουν ως νηπιος εφρονουν ως νηπιος ελογιζομην ως νηπιος οτε γεγονα ανηρ κατηργηκα τα του νηπιου

Gdy byłem dzieckiem, mówiłem, myślałem i rozumowałem jak dziecko. Gdy jednak stałem się mężczyzną, odrzuciłem wszystko, co dziecinne.

12 βλεπομεν γαρ αρτι δι εσοπτρου εν αινιγματι τοτε δε προσωπον προς προσωπον αρτι γινωσκω εκ μερους τοτε δε επιγνωσομαι καθως και επεγνωσθην

Teraz duchową rzeczywistość widzimy niewyraźnie, jak w kiepskim lustrze. Gdy jednak nadejdzie doskonałość, ujrzymy ją twarzą w twarz. Teraz poznaję ją tylko cząstkowo, wtedy poznam ją tak, jak sam zostałem poznany przez Boga.

13 νυνι δε μενει πιστις ελπις αγαπη τα τρια ταυτα μειζων δε τουτων η αγαπη

Obecnie więc trwają wiara, nadzieja i miłość—wielka trójka—ale największa z nich jest miłość.