Προς Κορινθιους Α΄ 11
1 μιμηται μου γινεσθε καθως καγω χριστου
ହେ ଭ୍ରାତରଃ, ଯୂଯଂ ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମିନ୍ କାର୍ୟ୍ୟେ ମାଂ ସ୍ମରଥ ମଯା ଚ ଯାଦୃଗୁପଦିଷ୍ଟାସ୍ତାଦୃଗାଚରଥୈତତ୍କାରଣାତ୍ ମଯା ପ୍ରଶଂସନୀଯା ଆଧ୍ବେ|
2 επαινω δε υμας οτι παντα μου μεμνησθε και καθως παρεδωκα υμιν τας παραδοσεις κατεχετε
ତଥାପି ମମୈଷା ୱାଞ୍ଛା ଯଦ୍ ଯୂଯମିଦମ୍ ଅୱଗତା ଭୱଥ,
3 θελω δε υμας ειδεναι οτι παντος ανδρος η κεφαλη ο χριστος εστιν κεφαλη δε γυναικος ο ανηρ κεφαλη δε του χριστου ο θεος
ଏକୈକସ୍ୟ ପୁରୁଷସ୍ୟୋତ୍ତମାଙ୍ଗସ୍ୱରୂପଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଃ, ଯୋଷିତଶ୍ଚୋତ୍ତମାଙ୍ଗସ୍ୱରୂପଃ ପୁମାନ୍, ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ଚୋତ୍ତମାଙ୍ଗସ୍ୱରୂପ ଈଶ୍ୱରଃ|
4 πας ανηρ προσευχομενος η προφητευων κατα κεφαλης εχων καταισχυνει την κεφαλην αυτου
ଅପରମ୍ ଆଚ୍ଛାଦିତୋତ୍ତମାଙ୍ଗେନ ଯେନ ପୁଂସା ପ୍ରାର୍ଥନା କ୍ରିଯତ ଈଶ୍ୱରୀଯୱାଣୀ କଥ୍ୟତେ ୱା ତେନ ସ୍ୱୀଯୋତ୍ତମାଙ୍ଗମ୍ ଅୱଜ୍ଞାଯତେ|
5 πασα δε γυνη προσευχομενη η προφητευουσα ακατακαλυπτω τη κεφαλη καταισχυνει την κεφαλην αυτης εν γαρ εστιν και το αυτο τη εξυρημενη
ଅନାଚ୍ଛାଦିତୋତ୍ତମାଙ୍ଗଯା ଯଯା ଯୋଷିତା ଚ ପ୍ରାର୍ଥନା କ୍ରିଯତ ଈଶ୍ୱରୀଯୱାଣୀ କଥ୍ୟତେ ୱା ତଯାପି ସ୍ୱୀଯୋତ୍ତମାଙ୍ଗମ୍ ଅୱଜ୍ଞାଯତେ ଯତଃ ସା ମୁଣ୍ଡିତଶିରଃସଦୃଶା|
6 ει γαρ ου κατακαλυπτεται γυνη και κειρασθω ει δε αισχρον γυναικι το κειρασθαι η ξυρασθαι κατακαλυπτεσθω
ଅନାଚ୍ଛାଦିତମସ୍ତକା ଯା ଯୋଷିତ୍ ତସ୍ୟାଃ ଶିରଃ ମୁଣ୍ଡନୀଯମେୱ କିନ୍ତୁ ଯୋଷିତଃ କେଶଚ୍ଛେଦନଂ ଶିରୋମୁଣ୍ଡନଂ ୱା ଯଦି ଲଜ୍ଜାଜନକଂ ଭୱେତ୍ ତର୍ହି ତଯା ସ୍ୱଶିର ଆଚ୍ଛାଦ୍ୟତାଂ|
7 ανηρ μεν γαρ ουκ οφειλει κατακαλυπτεσθαι την κεφαλην εικων και δοξα θεου υπαρχων η γυνη δε δοξα ανδρος εστιν
ପୁମାନ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତିଃ ପ୍ରତିତେଜଃସ୍ୱରୂପଶ୍ଚ ତସ୍ମାତ୍ ତେନ ଶିରୋ ନାଚ୍ଛାଦନୀଯଂ କିନ୍ତୁ ସୀମନ୍ତିନୀ ପୁଂସଃ ପ୍ରତିବିମ୍ବସ୍ୱରୂପା|
8 ου γαρ εστιν ανηρ εκ γυναικος αλλα γυνη εξ ανδρος
ଯତୋ ଯୋଷାତଃ ପୁମାନ୍ ନୋଦପାଦି କିନ୍ତୁ ପୁଂସୋ ଯୋଷିଦ୍ ଉଦପାଦି|
9 και γαρ ουκ εκτισθη ανηρ δια την γυναικα αλλα γυνη δια τον ανδρα
ଅଧିକନ୍ତୁ ଯୋଷିତଃ କୃତେ ପୁଂସଃ ସୃଷ୍ଟି ର୍ନ ବଭୂୱ କିନ୍ତୁ ପୁଂସଃ କୃତେ ଯୋଷିତଃ ସୃଷ୍ଟି ର୍ବଭୂୱ|
10 δια τουτο οφειλει η γυνη εξουσιαν εχειν επι της κεφαλης δια τους αγγελους
ଇତି ହେତୋ ର୍ଦୂତାନାମ୍ ଆଦରାଦ୍ ଯୋଷିତା ଶିରସ୍ୟଧୀନତାସୂଚକମ୍ ଆୱରଣଂ ଧର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ|
11 πλην ουτε γυνη χωρις ανδρος ουτε ανηρ χωρις γυναικος εν κυριω
ତଥାପି ପ୍ରଭୋ ର୍ୱିଧିନା ପୁମାଂସଂ ୱିନା ଯୋଷିନ୍ନ ଜାଯତେ ଯୋଷିତଞ୍ଚ ୱିନା ପୁମାନ୍ ନ ଜାଯତେ|
12 ωσπερ γαρ η γυνη εκ του ανδρος ουτως και ο ανηρ δια της γυναικος τα δε παντα εκ του θεου
ଯତୋ ଯଥା ପୁଂସୋ ଯୋଷିଦ୍ ଉଦପାଦି ତଥା ଯୋଷିତଃ ପୁମାନ୍ ଜାଯତେ, ସର୍ୱ୍ୱୱସ୍ତୂନି ଚେଶ୍ୱରାଦ୍ ଉତ୍ପଦ୍ୟନ୍ତେ|
13 εν υμιν αυτοις κρινατε πρεπον εστιν γυναικα ακατακαλυπτον τω θεω προσευχεσθαι
ଯୁଷ୍ମାଭିରେୱୈତଦ୍ ୱିୱିଚ୍ୟତାଂ, ଅନାୱୃତଯା ଯୋଷିତା ପ୍ରାର୍ଥନଂ କିଂ ସୁଦୃଶ୍ୟଂ ଭୱେତ୍?
14 ουδε η φυσις αυτη διδασκει υμας οτι ανηρ μεν εαν κομα ατιμια αυτω εστιν
ପୁରୁଷସ୍ୟ ଦୀର୍ଘକେଶତ୍ୱଂ ତସ୍ୟ ଲଜ୍ଜାଜନକଂ, କିନ୍ତୁ ଯୋଷିତୋ ଦୀର୍ଘକେଶତ୍ୱଂ ତସ୍ୟା ଗୌରୱଜନକଂ
15 γυνη δε εαν κομα δοξα αυτη εστιν οτι η κομη αντι περιβολαιου δεδοται {VAR1: αυτη } {VAR2: [αυτη] }
ଯତ ଆଚ୍ଛାଦନାଯ ତସ୍ୟୈ କେଶା ଦତ୍ତା ଇତି କିଂ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ସ୍ୱଭାୱତୋ ନ ଶିକ୍ଷ୍ୟତେ?
16 ει δε τις δοκει φιλονεικος ειναι ημεις τοιαυτην συνηθειαν ουκ εχομεν ουδε αι εκκλησιαι του θεου
ଅତ୍ର ଯଦି କଶ୍ଚିଦ୍ ୱିୱଦିତୁମ୍ ଇଚ୍ଛେତ୍ ତର୍ହ୍ୟସ୍ମାକମ୍ ଈଶ୍ୱରୀଯସମିତୀନାଞ୍ଚ ତାଦୃଶୀ ରୀତି ର୍ନ ୱିଦ୍ୟତେ|
17 τουτο δε παραγγελλων ουκ επαινω οτι ουκ εις το κρεισσον αλλα εις το ησσον συνερχεσθε
ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ନ ଭଦ୍ରାଯ କିନ୍ତୁ କୁତ୍ସିତାଯ ସମାଗମ୍ୟତେ ତସ୍ମାଦ୍ ଏତାନି ଭାଷମାଣେନ ମଯା ଯୂଯଂ ନ ପ୍ରଶଂସନୀଯାଃ|
18 πρωτον μεν γαρ συνερχομενων υμων εν εκκλησια ακουω σχισματα εν υμιν υπαρχειν και μερος τι πιστευω
ପ୍ରଥମତଃ ସମିତୌ ସମାଗତାନାଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେ ଭେଦାଃ ସନ୍ତୀତି ୱାର୍ତ୍ତା ମଯା ଶ୍ରୂଯତେ ତନ୍ମଧ୍ୟେ କିଞ୍ଚିତ୍ ସତ୍ୟଂ ମନ୍ୟତେ ଚ|
19 δει γαρ και αιρεσεις εν υμιν ειναι ινα [και] οι δοκιμοι φανεροι γενωνται εν υμιν
ଯତୋ ହେତୋ ର୍ୟୁଷ୍ମନ୍ମଧ୍ୟେ ଯେ ପରୀକ୍ଷିତାସ୍ତେ ଯତ୍ ପ୍ରକାଶ୍ୟନ୍ତେ ତଦର୍ଥଂ ଭେଦୈ ର୍ଭୱିତୱ୍ୟମେୱ|
20 συνερχομενων ουν υμων επι το αυτο ουκ εστιν κυριακον δειπνον φαγειν
ଏକତ୍ର ସମାଗତୈ ର୍ୟୁଷ୍ମାଭିଃ ପ୍ରଭାୱଂ ଭେଜ୍ୟଂ ଭୁଜ୍ୟତ ଇତି ନହି;
21 εκαστος γαρ το ιδιον δειπνον προλαμβανει εν τω φαγειν και ος μεν πεινα ος δε μεθυει
ଯତୋ ଭୋଜନକାଲେ ଯୁଷ୍ମାକମେକୈକେନ ସ୍ୱକୀଯଂ ଭକ୍ଷ୍ୟଂ ତୂର୍ଣଂ ଗ୍ରସ୍ୟତେ ତସ୍ମାଦ୍ ଏକୋ ଜନୋ ବୁଭୁକ୍ଷିତସ୍ତିଷ୍ଠତି, ଅନ୍ୟଶ୍ଚ ପରିତୃପ୍ତୋ ଭୱତି|
22 μη γαρ οικιας ουκ εχετε εις το εσθιειν και πινειν η της εκκλησιας του θεου καταφρονειτε και καταισχυνετε τους μη εχοντας τι ειπω υμιν επαινεσω υμας εν τουτω ουκ επαινω
ଭୋଜନପାନାର୍ଥଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ କିଂ ୱେଶ୍ମାନି ନ ସନ୍ତି? ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ୱା କିମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସମିତିଂ ତୁଚ୍ଛୀକୃତ୍ୟ ଦୀନା ଲୋକା ଅୱଜ୍ଞାଯନ୍ତେ? ଇତ୍ୟନେନ ମଯା କିଂ ୱକ୍ତୱ୍ୟଂ? ଯୂଯଂ କିଂ ମଯା ପ୍ରଶଂସନୀଯାଃ? ଏତସ୍ମିନ୍ ଯୂଯଂ ନ ପ୍ରଶଂସନୀଯାଃ|
23 εγω γαρ παρελαβον απο του κυριου ο και παρεδωκα υμιν οτι ο κυριος ιησους εν τη νυκτι η παρεδιδετο ελαβεν αρτον
ପ୍ରଭୁତୋ ଯ ଉପଦେଶୋ ମଯା ଲବ୍ଧୋ ଯୁଷ୍ମାସୁ ସମର୍ପିତଶ୍ଚ ସ ଏଷଃ|
24 και ευχαριστησας εκλασεν και ειπεν τουτο μου εστιν το σωμα το υπερ υμων τουτο ποιειτε εις την εμην αναμνησιν
ପରକରସମର୍ପଣକ୍ଷପାଯାଂ ପ୍ରଭୁ ର୍ୟୀଶୁଃ ପୂପମାଦାଯେଶ୍ୱରଂ ଧନ୍ୟଂ ୱ୍ୟାହୃତ୍ୟ ତଂ ଭଙ୍କ୍ତ୍ୱା ଭାଷିତୱାନ୍ ଯୁଷ୍ମାଭିରେତଦ୍ ଗୃହ୍ୟତାଂ ଭୁଜ୍ୟତାଞ୍ଚ ତଦ୍ ଯୁଷ୍ମତ୍କୃତେ ଭଗ୍ନଂ ମମ ଶରୀରଂ; ମମ ସ୍ମରଣାର୍ଥଂ ଯୁଷ୍ମାଭିରେତତ୍ କ୍ରିଯତାଂ|
25 ωσαυτως και το ποτηριον μετα το δειπνησαι λεγων τουτο το ποτηριον η καινη διαθηκη εστιν εν τω εμω αιματι τουτο ποιειτε οσακις εαν πινητε εις την εμην αναμνησιν
ପୁନଶ୍ଚ ଭେଜନାତ୍ ପରଂ ତଥୈୱ କଂସମ୍ ଆଦାଯ ତେନୋକ୍ତଂ କଂସୋଽଯଂ ମମ ଶୋଣିତେନ ସ୍ଥାପିତୋ ନୂତନନିଯମଃ; ଯତିୱାରଂ ଯୁଷ୍ମାଭିରେତତ୍ ପୀଯତେ ତତିୱାରଂ ମମ ସ୍ମରଣାର୍ଥଂ ପୀଯତାଂ|
26 οσακις γαρ εαν εσθιητε τον αρτον τουτον και το ποτηριον πινητε τον θανατον του κυριου καταγγελλετε αχρις ου ελθη
ଯତିୱାରଂ ଯୁଷ୍ମାଭିରେଷ ପୂପୋ ଭୁଜ୍ୟତେ ଭାଜନେନାନେନ ପୀଯତେ ଚ ତତିୱାରଂ ପ୍ରଭୋରାଗମନଂ ଯାୱତ୍ ତସ୍ୟ ମୃତ୍ୟୁଃ ପ୍ରକାଶ୍ୟତେ|
27 ωστε ος αν εσθιη τον αρτον η πινη το ποτηριον του κυριου αναξιως ενοχος εσται του σωματος και του αιματος του κυριου
ଅପରଞ୍ଚ ଯଃ କଶ୍ଚିଦ୍ ଅଯୋଗ୍ୟତ୍ୱେନ ପ୍ରଭୋରିମଂ ପୂପମ୍ ଅଶ୍ନାତି ତସ୍ୟାନେନ ଭାଜନେନ ପିୱତି ଚ ସ ପ୍ରଭୋଃ କାଯରୁଧିରଯୋ ର୍ଦଣ୍ଡଦାଯୀ ଭୱିଷ୍ୟତି|
28 δοκιμαζετω δε ανθρωπος εαυτον και ουτως εκ του αρτου εσθιετω και εκ του ποτηριου πινετω
ତସ୍ମାତ୍ ମାନୱେନାଗ୍ର ଆତ୍ମାନ ପରୀକ୍ଷ୍ୟ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଏଷ ପୂପୋ ଭୁଜ୍ୟତାଂ କଂସେନାନେନ ଚ ପୀଯତାଂ|
29 ο γαρ εσθιων και πινων κριμα εαυτω εσθιει και πινει μη διακρινων το σωμα
ଯେନ ଚାନର୍ହତ୍ୱେନ ଭୁଜ୍ୟତେ ପୀଯତେ ଚ ପ୍ରଭୋଃ କାଯମ୍ ଅୱିମୃଶତା ତେନ ଦଣ୍ଡପ୍ରାପ୍ତଯେ ଭୁଜ୍ୟତେ ପୀଯତେ ଚ|
30 δια τουτο εν υμιν πολλοι ασθενεις και αρρωστοι και κοιμωνται ικανοι
ଏତତ୍କାରଣାଦ୍ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଭୂରିଶୋ ଲୋକା ଦୁର୍ବ୍ବଲା ରୋଗିଣଶ୍ଚ ସନ୍ତି ବହୱଶ୍ଚ ମହାନିଦ୍ରାଂ ଗତାଃ|
31 ει δε εαυτους διεκρινομεν ουκ αν εκρινομεθα
ଅସ୍ମାଭି ର୍ୟଦ୍ୟାତ୍ମୱିଚାରୋଽକାରିଷ୍ୟତ ତର୍ହି ଦଣ୍ଡୋ ନାଲପ୍ସ୍ୟତ;
32 κρινομενοι δε υπο {VAR1: του } {VAR2: [του] } κυριου παιδευομεθα ινα μη συν τω κοσμω κατακριθωμεν
କିନ୍ତୁ ଯଦାସ୍ମାକଂ ୱିଚାରୋ ଭୱତି ତଦା ୱଯଂ ଜଗତୋ ଜନୈଃ ସମଂ ଯଦ୍ ଦଣ୍ଡଂ ନ ଲଭାମହେ ତଦର୍ଥଂ ପ୍ରଭୁନା ଶାସ୍ତିଂ ଭୁଂଜ୍ମହେ|
33 ωστε αδελφοι μου συνερχομενοι εις το φαγειν αλληλους εκδεχεσθε
ହେ ମମ ଭ୍ରାତରଃ, ଭୋଜନାର୍ଥଂ ମିଲିତାନାଂ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଏକେନେତରୋଽନୁଗୃହ୍ୟତାଂ|
34 ει τις πεινα εν οικω εσθιετω ινα μη εις κριμα συνερχησθε τα δε λοιπα ως αν ελθω διαταξομαι
ଯଶ୍ଚ ବୁଭୁକ୍ଷିତଃ ସ ସ୍ୱଗୃହେ ଭୁଙ୍କ୍ତାଂ| ଦଣ୍ଡପ୍ରାପ୍ତଯେ ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ନ ସମାଗମ୍ୟତାଂ| ଏତଦ୍ଭିନ୍ନଂ ଯଦ୍ ଆଦେଷ୍ଟୱ୍ୟଂ ତଦ୍ ଯୁଷ୍ମତ୍ସମୀପାଗମନକାଲେ ମଯାଦେକ୍ଷ୍ୟତେ|
