Προς Ρωμαιους 15
1 Ὀφείλομεν δὲ ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστάζειν καὶ μὴ ἑαυτοῖς ἀρέσκειν·
ബലവദ്ഭിരസ്മാഭി ർദുർബ്ബലാനാം ദൗർബ്ബല്യം സോഢവ്യം ന ച സ്വേഷാമ് ഇഷ്ടാചാര ആചരിതവ്യഃ|
2 ἕκαστος ἡμῶν τῷ πλησίον ἀρεσκέτω εἰς τὸ ἀγαθὸν πρὸς οἰκοδομήν.
അസ്മാകമ് ഏകൈകോ ജനഃ സ്വസമീപവാസിനോ ഹിതാർഥം നിഷ്ഠാർഥഞ്ച തസ്യൈവേഷ്ടാചാരമ് ആചരതു|
3 καὶ γὰρ ὁ χριστὸς οὐχ ἑαυτῷ ἤρεσεν, ἀλλὰ καθὼς γέγραπται, Οἱ ὀνειδισμοὶ τῶν ὀνειδιζόντων σε ἐπέπεσαν ἐπ᾽ ἐμέ.
യതഃ ഖ്രീഷ്ടോഽപി നിജേഷ്ടാചാരം നാചരിതവാൻ, യഥാ ലിഖിതമ് ആസ്തേ, ത്വന്നിന്ദകഗണസ്യൈവ നിന്ദാഭി ർനിന്ദിതോഽസ്മ്യഹം|
4 Ὅσα γὰρ προεγράφη, εἰς τὴν ἡμετέραν διδασκαλίαν ἐγράφη, ἵνα διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ διὰ τῆς παρακλήσεως τῶν γραφῶν τὴν ἐλπίδα ἔχωμεν.
അപരഞ്ച വയം യത് സഹിഷ്ണുതാസാന്ത്വനയോ ർജനകേന ശാസ്ത്രേണ പ്രത്യാശാം ലഭേമഹി തന്നിമിത്തം പൂർവ്വകാലേ ലിഖിതാനി സർവ്വവചനാന്യസ്മാകമ് ഉപദേശാർഥമേവ ലിലിഖിരേ|
5 ὁ δὲ θεὸς τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως δῴη ὑμῖν τὸ αὐτὸ φρονεῖν ἐν ἀλλήλοις κατὰ Ἰησοῦν χριστόν·
സഹിഷ്ണുതാസാന്ത്വനയോരാകരോ യ ഈശ്വരഃ സ ഏവം കരോതു യത് പ്രഭു ര്യീശുഖ്രീഷ്ട ഇവ യുഷ്മാകമ് ഏകജനോഽന്യജനേന സാർദ്ധം മനസ ഐക്യമ് ആചരേത്;
6 ἵνα ὁμοθυμαδὸν ἐν ἑνὶ στόματι δοξάζητε τὸν θεὸν καὶ πατέρα τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ χριστοῦ.
യൂയഞ്ച സർവ്വ ഏകചിത്താ ഭൂത്വാ മുഖൈകേനേവാസ്മത്പ്രഭുയീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പിതുരീശ്വരസ്യ ഗുണാൻ കീർത്തയേത|
7 διὸ προσλαμβάνεσθε ἀλλήλους, καθὼς καὶ ὁ χριστὸς προσελάβετο ὑμᾶς εἰς δόξαν τοῦ θεοῦ.
അപരമ് ഈശ്വരസ്യ മഹിമ്നഃ പ്രകാശാർഥം ഖ്രീഷ്ടോ യഥാ യുഷ്മാൻ പ്രത്യഗൃഹ്ലാത് തഥാ യുഷ്മാകമപ്യേകോ ജനോഽന്യജനം പ്രതിഗൃഹ്ലാതു|
8 λέγω γὰρ χριστὸν διάκονον γένεσθαι περιτομῆς ὑπὲρ ἀληθείας θεοῦ, εἰς τὸ βεβαιῶσαι τὰς ἐπαγγελίας τῶν πατέρων,
യഥാ ലിഖിതമ് ആസ്തേ, അതോഽഹം സമ്മുഖേ തിഷ്ഠൻ ഭിന്നദേശനിവാസിനാം| സ്തുവംസ്ത്വാം പരിഗാസ്യാമി തവ നാമ്നി പരേശ്വര||
9 τὰ δὲ ἔθνη ὑπὲρ ἐλέους δοξάσαι τὸν θεόν, καθὼς γέγραπται, Διὰ τοῦτο ἐξομολογήσομαί σοι ἐν ἔθνεσιν, καὶ τῷ ὀνόματί σου ψαλῶ.
തസ്യ ദയാലുത്വാച്ച ഭിന്നജാതീയാ യദ് ഈശ്വരസ്യ ഗുണാൻ കീർത്തയേയുസ്തദർഥം യീശുഃ ഖ്രീഷ്ടസ്ത്വക്ഛേദനിയമസ്യ നിഘ്നോഽഭവദ് ഇത്യഹം വദാമി| യഥാ ലിഖിതമ് ആസ്തേ, അതോഽഹം സമ്മുഖേ തിഷ്ഠൻ ഭിന്നദേശനിവാസിനാം| സ്തുവംസ്ത്വാം പരിഗാസ്യാമി തവ നാമ്നി പരേശ്വര||
10 καὶ πάλιν λέγει, Εὐφράνθητε ἔθνη μετὰ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ.
അപരമപി ലിഖിതമ് ആസ്തേ, ഹേ അന്യജാതയോ യൂയം സമം നന്ദത തജ്ജനൈഃ|
11 καὶ πάλιν, Αἰνεῖτε πάντα τὰ ἔθνη τὸν κύριον, καὶ ἐπαινεσάτωσαν αὐτὸν πάντες οἱ λαοί.
പുനശ്ച ലിഖിതമ് ആസ്തേ, ഹേ സർവ്വദേശിനോ യൂയം ധന്യം ബ്രൂത പരേശ്വരം| ഹേ തദീയനരാ യൂയം കുരുധ്വം തത്പ്രശംസനം||
12 καὶ πάλιν Ἡσαΐας λέγει, Ἔσται ἡ ῥίζα τοῦ Ἰεσσαί, καὶ ὁ ἀνιστάμενος ἄρχειν ἐθνῶν, ἐπ᾽ αὐτῷ ἔθνη ἐλπιοῦσιν.
അപര യീശായിയോഽപി ലിലേഖ, യീശയസ്യ തു യത് മൂലം തത് പ്രകാശിഷ്യതേ തദാ| സർവ്വജാതീയനൃണാഞ്ച ശാസകഃ സമുദേഷ്യതി| തത്രാന്യദേശിലോകൈശ്ച പ്രത്യാശാ പ്രകരിഷ്യതേ||
13 ὁ δὲ θεὸς τῆς ἐλπίδος πληρώσαι ὑμᾶς πάσης χαρᾶς καὶ εἰρήνης ἐν τῷ πιστεύειν, εἰς τὸ περισσεύειν ὑμᾶς ἐν τῇ ἐλπίδι ἐν δυνάμει πνεύματος ἁγίου.
അതഏവ യൂയം പവിത്രസ്യാത്മനഃ പ്രഭാവാദ് യത് സമ്പൂർണാം പ്രത്യാശാം ലപ്സ്യധ്വേ തദർഥം തത്പ്രത്യാശാജനക ഈശ്വരഃ പ്രത്യയേന യുഷ്മാൻ ശാന്ത്യാനന്ദാഭ്യാം സമ്പൂർണാൻ കരോതു|
14 Πέπεισμαι δέ, ἀδελφοί μου, καὶ αὐτὸς ἐγὼ περὶ ὑμῶν ὅτι καὶ αὐτοὶ μεστοί ἐστε ἀγαθωσύνης, πεπληρωμένοι πάσης γνώσεως, δυνάμενοι καὶ ἀλλήλους νουθετεῖν·
ഹേ ഭ്രാതരോ യൂയം സദ്ഭാവയുക്താഃ സർവ്വപ്രകാരേണ ജ്ഞാനേന ച സമ്പൂർണാഃ പരസ്പരോപദേശേ ച തത്പരാ ഇത്യഹം നിശ്ചിതം ജാനാമി,
15 τολμηροτερῶς δὲ ἔγραψα ὑμῖν, ἀπὸ μέρους, ὡς ἐπαναμιμνήσκων ὑμᾶς διὰ τὴν χάριν τὴν δοθεῖσάν μοι ἀπὸ τοῦ θεοῦ,
തഥാപ്യഹം യത് പ്രഗൽഭതരോ ഭവൻ യുഷ്മാൻ പ്രബോധയാമി തസ്യൈകം കാരണമിദം|
16 εἰς τὸ εἶναί με λειτουργὸν χριστοῦ Ἰησοῦ εἰς τὰ ἔθνη, ἱερουργοῦντα τὸ εὐαγγέλιον τοῦ θεοῦ, ἵνα γένηται ἡ προσφορὰ τῶν ἐθνῶν εὐπρόσδεκτος, ἡγιασμένη ἐν πνεύματι ἁγίῳ.
ഭിന്നജാതീയാഃ പവിത്രേണാത്മനാ പാവിതനൈവേദ്യരൂപാ ഭൂത്വാ യദ് ഗ്രാഹ്യാ ഭവേയുസ്തന്നിമിത്തമഹമ് ഈശ്വരസ്യ സുസംവാദം പ്രചാരയിതും ഭിന്നജാതീയാനാം മധ്യേ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ സേവകത്വം ദാനം ഈശ്വരാത് ലബ്ധവാനസ്മി|
17 ἔχω οὖν τὴν καύχησιν ἐν χριστῷ Ἰησοῦ τὰ πρὸς τὸν θεόν·
ഈശ്വരം പ്രതി യീശുഖ്രീഷ്ടേന മമ ശ്ലാഘാകരണസ്യ കാരണമ് ആസ്തേ|
18 οὐ γὰρ τολμήσω τι λαλεῖν ὧν οὐ κατειργάσατο χριστὸς δι᾽ ἐμοῦ εἰς ὑπακοὴν ἐθνῶν, λόγῳ καὶ ἔργῳ,
ഭിന്നദേശിന ആജ്ഞാഗ്രാഹിണഃ കർത്തും ഖ്രീഷ്ടോ വാക്യേന ക്രിയയാ ച, ആശ്ചര്യ്യലക്ഷണൈശ്ചിത്രക്രിയാഭിഃ പവിത്രസ്യാത്മനഃ പ്രഭാവേന ച യാനി കർമ്മാണി മയാ സാധിതവാൻ,
19 ἐν δυνάμει σημείων καὶ τεράτων, ἐν δυνάμει πνεύματος ἁγίου, ὥστε με ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ καὶ κύκλῳ μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ πεπληρωκέναι τὸ εὐαγγέλιον τοῦ χριστοῦ.
കേവലം താന്യേവ വിനാന്യസ്യ കസ്യചിത് കർമ്മണോ വർണനാം കർത്തും പ്രഗൽഭോ ന ഭവാമി| തസ്മാത് ആ യിരൂശാലമ ഇല്ലൂരികം യാവത് സർവ്വത്ര ഖ്രീഷ്ടസ്യ സുസംവാദം പ്രാചാരയം|
20 οὕτως δὲ φιλοτιμοῦμαι εὐαγγελίζεσθαι, οὐχ ὅπου ὠνομάσθη χριστός, ἵνα μὴ ἐπ᾽ ἀλλότριον θεμέλιον οἰκοδομῶ,
അന്യേന നിചിതായാം ഭിത്താവഹം യന്ന നിചിനോമി തന്നിമിത്തം യത്ര യത്ര സ്ഥാനേ ഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ കദാപി കേനാപി ന ജ്ഞാപിതം തത്ര തത്ര സുസംവാദം പ്രചാരയിതുമ് അഹം യതേ|
21 ἀλλὰ καθὼς γέγραπται, Οἷς οὐκ ἀνηγγέλη περὶ αὐτοῦ ὄψονται, καὶ οἳ οὐκ ἀκηκόασιν συνήσουσιν.
യാദൃശം ലിഖിതമ് ആസ്തേ, യൈ ർവാർത്താ തസ്യ ന പ്രാപ്താ ദർശനം തൈസ്തു ലപ്സ്യതേ| യൈശ്ച നൈവ ശ്രുതം കിഞ്ചിത് ബോദ്ധും ശക്ഷ്യന്തി തേ ജനാഃ||
22 διὸ καὶ ἐνεκοπτόμην τὰ πολλὰ τοῦ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς,
തസ്മാദ് യുഷ്മത്സമീപഗമനാദ് അഹം മുഹുർമുഹു ർനിവാരിതോഽഭവം|
23 νυνὶ δὲ μηκέτι τόπον ἔχων ἐν τοῖς κλίμασιν τούτοις, ἐπιποθίαν δὲ ἔχων τοῦ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς ἀπὸ ἱκανῶν ἐτῶν,
കിന്ത്വിദാനീമ് അത്ര പ്രദേശേഷു മയാ ന ഗതം സ്ഥാനം കിമപി നാവശിഷ്യതേ യുഷ്മത്സമീപം ഗന്തും ബഹുവത്സരാനാരഭ്യ മാമകീനാകാങ്ക്ഷാ ച വിദ്യത ഇതി ഹേതോഃ
24 ὡς ἂν πορεύωμαι εἰς τὴν Σπανίαν, ἐλπίζω γὰρ διαπορευόμενος θεάσασθαι ὑμᾶς καὶ ὑφ᾽ ὑμῶν προπεμφθῆναι ἐκεῖ, ἐὰν ὑμῶν πρῶτον ἀπὸ μέρους ἐμπλησθῶ.
സ്പാനിയാദേശഗമനകാലേഽഹം യുഷ്മന്മധ്യേന ഗച്ഛൻ യുഷ്മാൻ ആലോകിഷ്യേ, തതഃ പരം യുഷ്മത്സമ്ഭാഷണേന തൃപ്തിം പരിലഭ്യ തദ്ദേശഗമനാർഥം യുഷ്മാഭി ർവിസർജയിഷ്യേ, ഈദൃശീ മദീയാ പ്രത്യാശാ വിദ്യതേ|
25 Νυνὶ δὲ πορεύομαι εἰς Ἱερουσαλὴμ διακονῶν τοῖς ἁγίοις.
കിന്തു സാമ്പ്രതം പവിത്രലോകാനാം സേവനായ യിരൂശാലമ്നഗരം വ്രജാമി|
26 ηὐδόκησαν γὰρ Μακεδονία καὶ Ἀχαΐα κοινωνίαν τινὰ ποιήσασθαι εἰς τοὺς πτωχοὺς τῶν ἁγίων τῶν ἐν Ἱερουσαλήμ·
യതോ യിരൂശാലമസ്ഥപവിത്രലോകാനാം മധ്യേ യേ ദരിദ്രാ അർഥവിശ്രാണനേന താനുപകർത്തും മാകിദനിയാദേശീയാ ആഖായാദേശീയാശ്ച ലോകാ ഐച്ഛൻ|
27 ηὐδόκησαν γάρ, καὶ ὀφειλέται εἰσὶν αὐτῶν· εἰ γὰρ τοῖς πνευματικοῖς αὐτῶν ἐκοινώνησαν τὰ ἔθνη, ὀφείλουσιν καὶ ἐν τοῖς σαρκικοῖς λειτουργῆσαι αὐτοῖς.
ഏഷാ തേഷാം സദിച്ഛാ യതസ്തേ തേഷാമ് ഋണിനഃ സന്തി യതോ ഹേതോ ർഭിന്നജാതീയാ യേഷാം പരമാർഥസ്യാംശിനോ ജാതാ ഐഹികവിഷയേ തേഷാമുപകാരസ്തൈഃ കർത്തവ്യഃ|
28 τοῦτο οὖν ἐπιτελέσας καὶ σφραγισάμενος αὐτοῖς τὸν καρπὸν τοῦτον ἀπελεύσομαι δι᾽ ὑμῶν εἰς Σπανίαν.
അതോ മയാ തത് കർമ്മ സാധയിത്വാ തസ്മിൻ ഫലേ തേഭ്യഃ സമർപിതേ യുഷ്മന്മധ്യേന സ്പാനിയാദേശോ ഗമിഷ്യതേ|
29 οἶδα δὲ ὅτι ἐρχόμενος πρὸς ὑμᾶς ἐν πληρώματι εὐλογίας χριστοῦ ἐλεύσομαι.
യുഷ്മത്സമീപേ മമാഗമനസമയേ ഖ്രീഷ്ടസ്യ സുസംവാദസ്യ പൂർണവരേണ സമ്ബലിതഃ സൻ അഹമ് ആഗമിഷ്യാമി ഇതി മയാ ജ്ഞായതേ|
30 Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, διὰ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ χριστοῦ, καὶ διὰ τῆς ἀγάπης τοῦ πνεύματος, συναγωνίσασθαί μοι ἐν ταῖς προσευχαῖς ὑπὲρ ἐμοῦ πρὸς τὸν θεόν·
ഹേ ഭ്രാതൃഗണ പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ്നാ പവിത്രസ്യാത്മാനഃ പ്രേമ്നാ ച വിനയേഽഹം
31 ἵνα ῥυσθῶ ἀπὸ τῶν ἀπειθούντων ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ ἡ διακονία μου ἡ εἰς Ἱερουσαλὴμ εὐπρόσδεκτος τοῖς ἁγίοις γένηται,
യിഹൂദാദേശസ്ഥാനാമ് അവിശ്വാസിലോകാനാം കരേഭ്യോ യദഹം രക്ഷാം ലഭേയ മദീയൈതേന സേവനകർമ്മണാ ച യദ് യിരൂശാലമസ്ഥാഃ പവിത്രലോകാസ്തുഷ്യേയുഃ,
32 ἵνα ἐν χαρᾷ ἔλθω πρὸς ὑμᾶς διὰ θελήματος θεοῦ, καὶ συναναπαύσωμαι ὑμῖν.
തദർഥം യൂയം മത്കൃത ഈശ്വരായ പ്രാർഥയമാണാ യതധ്വം തേനാഹമ് ഈശ്വരേച്ഛയാ സാനന്ദം യുഷ്മത്സമീപം ഗത്വാ യുഷ്മാഭിഃ സഹിതഃ പ്രാണാൻ ആപ്യായിതും പാരയിഷ്യാമി|
33 ὁ δὲ θεὸς τῆς εἰρήνης μετὰ πάντων ὑμῶν, [ἀμήν.]
ശാന്തിദായക ഈശ്വരോ യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം സങ്ഗീ ഭൂയാത്| ഇതി|
