Κατα Μαρκον 5
1 Καὶ ἦλθον εἰς τὸ πέραν τῆς θαλάσσης εἰς τὴν χώραν τῶν Γερασηνῶν.
ਅਥ ਤੂ ਸਿਨ੍ਧੁਪਾਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਗਿਦੇਰੀਯਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਉਪਤਸ੍ਥੁਃ|
2 καὶ ἐξελθόντος αὐτοῦ ἐκ τοῦ πλοίου, [εὐθὺς] ὑπήντησεν αὐτῷ ἐκ τῶν μνημείων ἄνθρωπος ἐν πνεύματι ἀκαθάρτῳ,
ਨੌਕਾਤੋ ਨਿਰ੍ਗਤਮਾਤ੍ਰਾਦ੍ ਅਪਵਿਤ੍ਰਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤ ਏਕਃ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦੇਤ੍ਯ ਤੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਚ੍ ਚਕਾਰ|
3 ὃς τὴν κατοίκησιν εἶχεν ἐν τοῖς μνήμασιν, καὶ οὐδὲ ἁλύσει οὐκέτι οὐδεὶς ἐδύνατο αὐτὸν δῆσαι,
ਸ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ(ਅ)ਵਾਤ੍ਸੀਤ੍ ਕੋਪਿ ਤੰ ਸ਼੍ਰੁʼਙ੍ਖਲੇਨ ਬਦ੍ੱਵਾ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤੁੰ ਨਾਸ਼ਕ੍ਨੋਤ੍|
4 διὰ τὸ αὐτὸν πολλάκις πέδαις καὶ ἁλύσεσιν δεδέσθαι, καὶ διεσπᾶσθαι ὑπ᾽ αὐτοῦ τὰς ἁλύσεις καὶ τὰς πέδας συντετρίφθαι, καὶ οὐδεὶς ἴσχυεν αὐτὸν δαμάσαι·
ਜਨੈਰ੍ਵਾਰੰ ਨਿਗਡੈਃ ਸ਼੍ਰੁʼਙ੍ਖਲੈਸ਼੍ਚ ਸ ਬੱਧੋਪਿ ਸ਼੍ਰੁʼਙ੍ਖਲਾਨ੍ਯਾਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਯ ਮੋਚਿਤਵਾਨ੍ ਨਿਗਡਾਨਿ ਚ ਭੰਕ੍ਤ੍ਵਾ ਖਣ੍ਡੰ ਖਣ੍ਡੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਕੋਪਿ ਤੰ ਵਸ਼ੀਕਰ੍ੱਤੁੰ ਨ ਸ਼ਸ਼ਕ|
5 καὶ διαπαντὸς νυκτὸς καὶ ἡμέρας ἐν τοῖς μνήμασιν καὶ ἐν τοῖς ὄρεσιν ἦν κράζων καὶ κατα κόπτων ἑαυτὸν λίθοις.
ਦਿਵਾਨਿਸ਼ੰ ਸਦਾ ਪਰ੍ੱਵਤੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਞ੍ਚ ਭ੍ਰਮਿਤ੍ਵਾ ਚੀਤ੍ਸ਼ਬ੍ਦੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਗ੍ਰਾਵਭਿਸ਼੍ਚ ਸ੍ਵਯੰ ਸ੍ਵੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
6 καὶ ἰδὼν τὸν Ἰησοῦν ἀπὸ μακρόθεν ἔδραμεν καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ,
ਸ ਯੀਸ਼ੁੰ ਦੂਰਾਤ੍ ਪਸ਼੍ਯੰਨੇਵ ਧਾਵਨ੍ ਤੰ ਪ੍ਰਣਨਾਮ ਉਚੈਰੁਵੰਸ਼੍ਚੋਵਾਚ,
7 καὶ κράξας φωνῇ μεγάλῃ λέγει, Τί ἐμοὶ καὶ σοί, Ἰησοῦ, υἱὲ τοῦ θεοῦ τοῦ ὑψίστου; ὁρκίζω σε τὸν θεόν, μή με βασανίσῃς·
ਹੇ ਸਰ੍ੱਵੋਪਰਿਸ੍ਥੇਸ਼੍ਵਰਪੁਤ੍ਰ ਯੀਸ਼ੋ ਭਵਤਾ ਸਹ ਮੇ ਕਃ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧਃ? ਅਹੰ ਤ੍ਵਾਮੀਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸ਼ਾਪਯੇ ਮਾਂ ਮਾ ਯਾਤਯ|
8 ἔλεγεν γὰρ αὐτῷ, Ἔξελθε, τὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτον ἐκ τοῦ ἀνθρώπου.
ਯਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਰੇ ਅਪਵਿਤ੍ਰਭੂਤ, ਅਸ੍ਮਾੰਨਰਾਦ੍ ਬਹਿਰ੍ਨਿਰ੍ਗੱਛ|
9 καὶ ἐπηρώτα αὐτόν, Τί ὄνομά σοι; καὶ λέγει αὐτῷ, Λεγιὼν ὄνομά μοι, ὅτι πολλοί ἐσμεν.
ਅਥ ਸ ਤੰ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੇ ਨਾਮ? ਤੇਨ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਕ੍ਤੰ ਵਯਮਨੇਕੇ (ਅ)ਸ੍ਮਸ੍ਤਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮੰਨਾਮ ਬਾਹਿਨੀ|
10 καὶ παρεκάλει αὐτὸν πολλὰ ἵνα μὴ αὐτὰ ἀποστείλῃ ἔξω τῆς χώρας.
ਤਤੋਸ੍ਮਾਨ੍ ਦੇਸ਼ਾੰਨ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯੇਤਿ ਤੇ ਤੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਨ੍ਤ|
11 ἦν δὲ ἐκεῖ πρὸς τῷ ὄρει ἀγέλη χοίρων μεγάλη βοσκομένη·
ਤਦਾਨੀਂ ਪਰ੍ੱਵਤੰ ਨਿਕਸ਼਼ਾ ਬ੍ਰੁʼਹਨ੍ ਵਰਾਹਵ੍ਰਜਸ਼੍ਚਰੰਨਾਸੀਤ੍|
12 καὶ παρεκάλεσαν αὐτὸν λέγοντες, Πέμψον ἡμᾶς εἰς τοὺς χοίρους, ἵνα εἰς αὐτοὺς εἰσέλθωμεν·
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਭੂਤਾ ਵਿਨਯੇਨ ਜਗਦੁਃ, ਅਮੁੰ ਵਰਾਹਵ੍ਰਜਮ੍ ਆਸ਼੍ਰਯਿਤੁਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਹਿਣੁ|
13 καὶ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς. καὶ ἐξελθόντα τὰ πνεύματα τὰ ἀκάθαρτα εἰσῆλθον εἰς τοὺς χοίρους, καὶ ὥρμησεν ἡ ἀγέλη κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν θάλασσαν ὡς δισχίλιοι· καὶ ἐπνίγοντο ἐν τῇ θαλάσσῃ.
ਯੀਸ਼ੁਨਾਨੁਜ੍ਞਾਤਾਸ੍ਤੇ(ਅ)ਪਵਿਤ੍ਰਭੂਤਾ ਬਹਿਰ੍ਨਿਰ੍ਯਾਯ ਵਰਾਹਵ੍ਰਜੰ ਪ੍ਰਾਵਿਸ਼ਨ੍ ਤਤਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਵਰਾਹਾ ਵਸ੍ਤੁਤਸ੍ਤੁ ਪ੍ਰਾਯੋਦ੍ਵਿਸਹਸ੍ਰਸੰਙ੍ਖ੍ਯਕਾਃ ਕਟਕੇਨ ਮਹਾਜਵਾਦ੍ ਧਾਵਨ੍ਤਃ ਸਿਨ੍ਧੌ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਜਹੁਃ|
14 καὶ οἱ βόσκοντες αὐτοὺς ἔφυγον καὶ ἀπήγγειλαν εἰς τὴν πόλιν καὶ εἰς τοὺς ἀγρούς· καὶ ἦλθον ἰδεῖν τί ἐστιν τὸ γεγονός.
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਵਰਾਹਪਾਲਕਾਃ ਪਲਾਯਮਾਨਾਃ ਪੁਰੇ ਗ੍ਰਾਮੇ ਚ ਤਦ੍ਵਾਰ੍ੱਤੰ ਕਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੁਃ| ਤਦਾ ਲੋਕਾ ਘਟਿਤੰ ਤਤ੍ਕਾਰ੍ੱਯੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਬਹਿਰ੍ਜਗ੍ਮੁਃ
15 καὶ ἔρχονται πρὸς τὸν Ἰησοῦν, καὶ θεωροῦσιν τὸν δαιμονιζόμενον καθήμενον ἱματισμένον καὶ σωφρονοῦντα, τὸν ἐσχηκότα τὸν λεγιῶνα, καὶ ἐφοβήθησαν.
ਯੀਸ਼ੋਃ ਸੰਨਿਧਿੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤੰ ਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤਮ੍ ਅਰ੍ਥਾਦ੍ ਬਾਹਿਨੀਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤੰ ਨਰੰ ਸਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਸਚੇਤਨੰ ਸਮੁਪਵਿਸ਼਼੍ਟਞ੍ਚ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਬਿਭ੍ਯੁਃ|
16 καὶ διηγήσαντο αὐτοῖς οἱ ἰδόντες πῶς ἐγένετο τῷ δαιμονιζομένῳ, καὶ περὶ τῶν χοίρων.
ਤਤੋ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਤਤ੍ਕਾਰ੍ੱਯਲੋਕਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤਨਰਸ੍ਯ ਵਰਾਹਵ੍ਰਜਸ੍ਯਾਪਿ ਤਾਂ ਧਟਨਾਂ ਵਰ੍ਣਯਾਮਾਸੁਃ|
17 καὶ ἤρξαντο παρακαλεῖν αὐτὸν ἀπελθεῖν ἀπὸ τῶν ὁρίων αὐτῶν.
ਤਤਸ੍ਤੇ ਸ੍ਵਸੀਮਾਤੋ ਬਹਿਰ੍ਗਨ੍ਤੁੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਵਿਨੇਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ|
18 καὶ ἐμβαίνοντος αὐτοῦ εἰς τὸ πλοῖον, παρεκάλει αὐτὸν ὁ δαιμονισθεὶς ἵνα μετ᾽ αὐτοῦ ᾖ.
ਅਥ ਤਸ੍ਯ ਨੌਕਾਰੋਹਣਕਾਲੇ ਸ ਭੂਤਮੁਕ੍ਤੋ ਨਾ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਸਹ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਤੇ;
19 καὶ οὐκ ἀφῆκεν αὐτόν, ἀλλὰ λέγει αὐτῷ, Ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου πρὸς τοὺς σούς, καὶ ἀπάγγειλον αὐτοῖς ὅσα ὁ κύριος σοι πεποίηκεν καὶ ἠλέησέν σε.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਤਮਨਨੁਮਤ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਨਿਜਾਤ੍ਮੀਯਾਨਾਂ ਸਮੀਪੰ ਗ੍ਰੁʼਹਞ੍ਚ ਗੱਛ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤ੍ਵਯਿ ਕ੍ਰੁʼਪਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯਾਨਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤਾਨਿ ਤਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਪਯ|
20 Καὶ ἀπῆλθεν καὶ ἤρξατο κηρύσσειν ἐν τῇ Δεκαπόλει, ὅσα ἐποίησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· καὶ πάντες ἐθαύμαζον.
ਅਤਃ ਸ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਕ੍ਰੁʼਤੰ ਤਤ੍ਸਰ੍ੱਵਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਕਰ੍ੰਮ ਦਿਕਾਪਲਿਦੇਸ਼ੇ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਤੁੰ ਪ੍ਰਾਰਬ੍ਧਵਾਨ੍ ਤਤਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਮੇਨਿਰੇ|
21 Καὶ διαπεράσαντος τοῦ Ἰησοῦ ἐν τῷ πλοίῳ πάλιν εἰς τὸ πέραν, συνήχθη ὄχλος πολὺς ἐπ᾽ αὐτόν, καὶ ἦν παρὰ τὴν θάλασσαν.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੌ ਨਾਵਾ ਪੁਨਰਨ੍ਯਪਾਰ ਉੱਤੀਰ੍ਣੇ ਸਿਨ੍ਧੁਤਟੇ ਚ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਸਤਿ ਤਤ੍ਸਮੀਪੇ ਬਹੁਲੋਕਾਨਾਂ ਸਮਾਗਮੋ(ਅ)ਭੂਤ੍|
22 καὶ ἔρχεται εἷς τῶν ἀρχισυναγώγων, ὀνόματι Ἰάειρος, καὶ ἰδὼν αὐτὸν πίπτει πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ,
ਅਪਰੰ ਯਾਯੀਰ੍ ਨਾਮ੍ਨਾ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਭਜਨਗ੍ਰੁʼਹਸ੍ਯਾਧਿਪ ਆਗਤ੍ਯ ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵੈਵ ਚਰਣਯੋਃ ਪਤਿਤ੍ਵਾ ਬਹੁ ਨਿਵੇਦ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍;
23 καὶ παρακαλεῖ αὐτὸν πολλὰ λέγων ὅτι Τὸ θυγάτριόν μου ἐσχάτως ἔχει· ἵνα ἐλθὼν ἐπιθῇς τὰς χεῖρας αὐτῇ, ἵνα σωθῇ καὶ ζήσῃ.
ਮਮ ਕਨ੍ਯਾ ਮ੍ਰੁʼਤਪ੍ਰਾਯਾਭੂਦ੍ ਅਤੋ ਭਵਾਨੇਤ੍ਯ ਤਦਾਰੋਗ੍ਯਾਯ ਤਸ੍ਯਾ ਗਾਤ੍ਰੇ ਹਸ੍ਤਮ੍ ਅਰ੍ਪਯਤੁ ਤੇਨੈਵ ਸਾ ਜੀਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
24 καὶ ἀπῆλθεν μετ᾽ αὐτοῦ, καὶ ἠκολούθει αὐτῷ ὄχλος πολὺς καὶ συνέθλιβον αὐτόν.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੇਨ ਸਹ ਚਲਿਤਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਬਹੁਲੋਕਾਸ਼੍ਚਲਿਤ੍ਵਾ ਤਾਦ੍ਗਾਤ੍ਰੇ ਪਤਿਤਾਃ|
25 καὶ γυνὴ οὖσα ἐν ῥύσει αἵματος ἔτη δώδεκα,
ਅਥ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਵਰ੍ਸ਼਼ਾਣਿ ਪ੍ਰਦਰਰੋਗੇਣ
26 καὶ πολλὰ παθοῦσα ὑπὸ πολλῶν ἰατρῶν, καὶ δαπανήσασα τὰ παρ᾽ αὐτῆς πάντα, καὶ μηδὲν ὠφεληθεῖσα ἀλλὰ μᾶλλον εἰς τὸ χεῖρον ἐλθοῦσα,
ਸ਼ੀਰ੍ਣਾ ਚਿਕਿਤ੍ਸਕਾਨਾਂ ਨਾਨਾਚਿਕਿਤ੍ਸਾਭਿਸ਼੍ਚ ਦੁਃਖੰ ਭੁਕ੍ਤਵਤੀ ਚ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਵੰ ਵ੍ਯਯਿਤ੍ਵਾਪਿ ਨਾਰੋਗ੍ਯੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾ ਚ ਪੁਨਰਪਿ ਪੀਡਿਤਾਸੀੱਚ
27 ἀκούσασα περὶ τοῦ Ἰησοῦ, ἐλθοῦσα ἐν τῷ ὄχλῳ ὄπισθεν ἥψατο τοῦ ἱματίου αὐτοῦ·
ਯਾ ਸ੍ਤ੍ਰੀ ਸਾ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਮਨਸਾਕਥਯਤ੍ ਯਦ੍ਯਹੰ ਤਸ੍ਯ ਵਸ੍ਤ੍ਰਮਾਤ੍ਰ ਸ੍ਪ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਲਭੇਯੰ ਤਦਾ ਰੋਗਹੀਨਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
28 ἔλεγεν γὰρ ὅτι Κἂν τῶν ἱματίων αὐτοῦ ἅψωμαι σωθήσομαι.
ਅਤੋਹੇਤੋਃ ਸਾ ਲੋਕਾਰਣ੍ਯਮਧ੍ਯੇ ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦਾਗਤ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਪਸ੍ਪਰ੍ਸ਼|
29 καὶ εὐθὺς ἐξηράνθη ἡ πηγὴ τοῦ αἵματος αὐτῆς, καὶ ἔγνω τῷ σώματι ὅτι ἴαται ἀπὸ τῆς μάστιγος.
ਤੇਨੈਵ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣੰ ਤਸ੍ਯਾ ਰਕ੍ਤਸ੍ਰੋਤਃ ਸ਼ੁਸ਼਼੍ਕੰ ਸ੍ਵਯੰ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਰੋਗਾਨ੍ਮੁਕ੍ਤਾ ਇਤ੍ਯਪਿ ਦੇਹੇ(ਅ)ਨੁਭੂਤਾ|
30 καὶ εὐθὺς ὁ Ἰησοῦς ἐπιγνοὺς ἐν ἑαυτῷ τὴν ἐξ αὐτοῦ δύναμιν ἐξελθοῦσαν, ἐπιστραφεὶς ἐν τῷ ὄχλῳ, ἔλεγεν, Τίς μου ἥψατο τῶν ἱματίων;
ਅਥ ਸ੍ਵਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਰ੍ਨਿਰ੍ਗਤਾ ਯੀਸ਼ੁਰੇਤਨ੍ਮਨਸਾ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਲੋਕਨਿਵਹੰ ਪ੍ਰਤਿ ਮੁਖੰ ਵ੍ਯਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਕੇਨ ਮਦ੍ਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਸ੍ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੰ?
31 καὶ ἔλεγον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, Βλέπεις τὸν ὄχλον συνθλίβοντά σε, καὶ λέγεις, Τίς μου ἥψατο;
ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਊਚੁਃ ਭਵਤੋ ਵਪੁਸ਼਼ਿ ਲੋਕਾਃ ਸੰਘਰ੍ਸ਼਼ਨ੍ਤਿ ਤਦ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਕੇਨ ਮਦ੍ਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਸ੍ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਮਿਤਿ ਕੁਤਃ ਕਥਯਤਿ?
32 καὶ περιεβλέπετο ἰδεῖν τὴν τοῦτο ποιήσασαν.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਕੇਨ ਤਤ੍ ਕਰ੍ੰਮ ਕ੍ਰੁʼਤੰ ਤਦ੍ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਯੀਸ਼ੁਸ਼੍ਚਤੁਰ੍ਦਿਸ਼ੋ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
33 ἡ δὲ γυνὴ φοβηθεῖσα καὶ τρέμουσα, εἰδυῖα ὃ γέγονεν αὐτῇ, ἦλθεν καὶ προσέπεσεν αὐτῷ καὶ εἶπεν αὐτῷ πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν.
ਤਤਃ ਸਾ ਸ੍ਤ੍ਰੀ ਭੀਤਾ ਕਮ੍ਪਿਤਾ ਚ ਸਤੀ ਸ੍ਵਸ੍ਯਾ ਰੁਕ੍ਪ੍ਰਤਿਕ੍ਰਿਯਾ ਜਾਤੇਤਿ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾਗਤ੍ਯ ਤਤ੍ਸੰਮੁਖੇ ਪਤਿਤ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਸਤ੍ਯੰ ਤਸ੍ਮੈ ਕਥਯਾਮਾਸ|
34 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ, Θυγάτηρ, ἡ πίστις σου σέσωκέν σε· ὕπαγε εἰς εἰρήνην, καὶ ἴσθι ὑγιὴς ἀπὸ τῆς μάστιγός σου.
ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਂ ਗਦਿਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਕਨ੍ਯੇ ਤਵ ਪ੍ਰਤੀਤਿਸ੍ਤ੍ਵਾਮ੍ ਅਰੋਗਾਮਕਰੋਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਕ੍ਸ਼਼ੇਮੇਣ ਵ੍ਰਜ ਸ੍ਵਰੋਗਾਨ੍ਮੁਕ੍ਤਾ ਚ ਤਿਸ਼਼੍ਠ|
35 ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἔρχονται ἀπὸ τοῦ ἀρχισυναγώγου λέγοντες, ὅτι Ἡ θυγάτηρ σου ἀπέθανεν· τί ἔτι σκύλλεις τὸν διδάσκαλον;
ਇਤਿਵਾਕ੍ਯਵਦਨਕਾਲੇ ਭਜਨਗ੍ਰੁʼਹਾਧਿਪਸ੍ਯ ਨਿਵੇਸ਼ਨਾਲ੍ ਲੋਕਾ ਏਤ੍ਯਾਧਿਪੰ ਬਭਾਸ਼਼ਿਰੇ ਤਵ ਕਨ੍ਯਾ ਮ੍ਰੁʼਤਾ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਗੁਰੁੰ ਪੁਨਃ ਕੁਤਃ ਕ੍ਲਿਸ਼੍ਨਾਸਿ?
36 ὁ δὲ Ἰησοῦς παρακούσας τὸν λόγον λαλούμενον λέγει τῷ ἀρχισυναγώγῳ, Μὴ φοβοῦ, μόνον πίστευε.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਦ੍ ਵਾਕ੍ਯੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵੈਵ ਭਜਨਗ੍ਰੁʼਹਾਧਿਪੰ ਗਦਿਤਵਾਨ੍ ਮਾ ਭੈਸ਼਼ੀਃ ਕੇਵਲੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਹਿ|
37 καὶ οὐκ ἀφῆκεν οὐδένα μετ᾽ αὐτοῦ συνακολουθῆσαι, εἰ μὴ τὸν Πέτρον καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν Ἰακώβου.
ਅਥ ਪਿਤਰੋ ਯਾਕੂਬ੍ ਤਦ੍ਭ੍ਰਾਤਾ ਯੋਹਨ੍ ਚ ਏਤਾਨ੍ ਵਿਨਾ ਕਮਪਿ ਸ੍ਵਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯਾਤੁੰ ਨਾਨ੍ਵਮਨ੍ਯਤ|
38 καὶ ἔρχονται εἰς τὸν οἶκον τοῦ ἀρχισυναγώγου· καὶ θεωρεῖ θόρυβον καὶ κλαίοντας καὶ ἀλαλάζοντας πολλά,
ਤਸ੍ਯ ਭਜਨਗ੍ਰੁʼਹਾਧਿਪਸ੍ਯ ਨਿਵੇਸ਼ਨਸਮੀਪਮ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਕਲਹੰ ਬਹੁਰੋਦਨੰ ਵਿਲਾਪਞ੍ਚ ਕੁਰ੍ੱਵਤੋ ਲੋਕਾਨ੍ ਦਦਰ੍ਸ਼|
39 καὶ εἰσελθὼν λέγει αὐτοῖς, Τί θορυβεῖσθε καὶ κλαίετε; τὸ παιδίον οὐκ ἀπέθανεν, ἀλλὰ καθεύδει.
ਤਸ੍ਮਾਨ੍ ਨਿਵੇਸ਼ਨੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਯੂਯੰ ਕੁਤ ਇੱਥੰ ਕਲਹੰ ਰੋਦਨਞ੍ਚ ਕੁਰੁਥ? ਕਨ੍ਯਾ ਨ ਮ੍ਰੁʼਤਾ ਨਿਦ੍ਰਾਤਿ|
40 καὶ κατεγέλων αὐτοῦ. αὐτὸς δὲ ἐκβαλὼν πάντας παραλαμβάνει τὸν πατέρα τοῦ παιδίου καὶ τὴν μητέρα καὶ τοὺς μετ᾽ αὐτοῦ, καὶ εἰσπορεύεται ὅπου ἦν τὸ παιδίον.
ਤਸ੍ਮਾੱਤੇ ਤਮੁਪਜਹਸੁਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸਰ੍ੱਵਾਨ ਬਹਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਕਨ੍ਯਾਯਾਃ ਪਿਤਰੌ ਸ੍ਵਸਙ੍ਗਿਨਸ਼੍ਚ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਯਤ੍ਰ ਕਨ੍ਯਾਸੀਤ੍ ਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਨੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
41 καὶ κρατήσας τῆς χειρὸς τοῦ παιδίου λέγει αὐτῇ, Ταλιθὰ κοῦμ, ὅ ἐστιν μεθερμηνευόμενον, Τὸ κοράσιον, σοὶ λέγω, ἔγειρε.
ਅਥ ਸ ਤਸ੍ਯਾਃ ਕਨ੍ਯਾਯਾ ਹਸ੍ਤੌ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਾਂ ਬਭਾਸ਼਼ੇ ਟਾਲੀਥਾ ਕੂਮੀ, ਅਰ੍ਥਤੋ ਹੇ ਕਨ੍ਯੇ ਤ੍ਵਮੁੱਤਿਸ਼਼੍ਠ ਇਤ੍ਯਾਜ੍ਞਾਪਯਾਮਿ|
42 καὶ εὐθὺς ἀνέστη τὸ κοράσιον, καὶ περιεπάτει· ἦν γὰρ ἐτῶν δώδεκα· καὶ ἐξέστησαν [εὐθὺς] ἐκστάσει μεγάλῃ.
ਤੁਨੈਵ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣੰ ਸਾ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਵਰ੍ਸ਼਼ਵਯਸ੍ਕਾ ਕਨ੍ਯਾ ਪੋੱਥਾਯ ਚਲਿਤੁਮਾਰੇਭੇ, ਇਤਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਮਹਾਵਿਸ੍ਮਯੰ ਗਤਾਃ|
43 καὶ διεστείλατο αὐτοῖς πολλὰ ἵνα μηδεὶς γνοῖ τοῦτο· καὶ εἶπεν δοθῆναι αὐτῇ φαγεῖν.
ਤਤ ਏਤਸ੍ਯੈ ਕਿਞ੍ਚਿਤ੍ ਖਾਦ੍ਯੰ ਦੱਤੇਤਿ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਏਤਤ੍ਕਰ੍ੰਮ ਕਮਪਿ ਨ ਜ੍ਞਾਪਯਤੇਤਿ ਦ੍ਰੁʼਢਮਾਦਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
