Προς Εφεσιους 6
1 Τὰ τέκνα, ὑπακούετε τοῖς γονεῦσιν ὑμῶν [ἐν κυρίῳ·] τοῦτο γάρ ἐστιν δίκαιον.
ഹേ ബാലകാഃ, യൂയം പ്രഭുമ് ഉദ്ദിശ്യ പിത്രോരാജ്ഞാഗ്രാഹിണോ ഭവത യതസ്തത് ന്യായ്യം|
2 τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα, ἥτις ἐστὶν ἐντολὴ πρώτη ἐν ἐπαγγελίᾳ,
ത്വം നിജപിതരം മാതരഞ്ച സമ്മന്യസ്വേതി യോ വിധിഃ സ പ്രതിജ്ഞായുക്തഃ പ്രഥമോ വിധിഃ
3 ἵνα εὖ σοι γένηται καὶ ἔσῃ μακροχρόνιος ἐπὶ τῆς γῆς.
ഫലതസ്തസ്മാത് തവ കല്യാണം ദേശേ ച ദീർഘകാലമ് ആയു ർഭവിഷ്യതീതി|
4 καὶ οἱ πατέρες, μὴ παροργίζετε τὰ τέκνα ὑμῶν, ἀλλὰ ἐκτρέφετε αὐτὰ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ κυρίου.
അപരം ഹേ പിതരഃ, യൂയം സ്വബാലകാൻ മാ രോഷയത കിന്തു പ്രഭോ ർവിനീത്യാദേശാഭ്യാം താൻ വിനയത|
5 Οἱ δοῦλοι, ὑπακούετε τοῖς κατὰ σάρκα κυρίοις, μετὰ φόβου καὶ τρόμου, ἐν ἁπλότητι τῆς καρδίας ὑμῶν, ὡς τῷ χριστῷ.
ഹേ ദാസാഃ, യൂയം ഖ്രീഷ്ടമ് ഉദ്ദിശ്യ സഭയാഃ കമ്പാന്വിതാശ്ച ഭൂത്വാ സരലാന്തഃകരണൈരൈഹികപ്രഭൂനാമ് ആജ്ഞാഗ്രാഹിണോ ഭവത|
6 μὴ κατ᾽ ὀφθαλμοδουλείαν ὡς ἀνθρωπάρεσκοι, ἀλλ᾽ ὡς δοῦλοι χριστοῦ, ποιοῦντες τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ, ἐκ ψυχῆς
ദൃഷ്ടിഗോചരീയപരിചര്യ്യയാ മാനുഷേഭ്യോ രോചിതും മാ യതധ്വം കിന്തു ഖ്രീഷ്ടസ്യ ദാസാ ഇവ നിവിഷ്ടമനോഭിരീശ്ചരസ്യേച്ഛാം സാധയത|
7 μετ᾽ εὐνοίας, δουλεύοντες ὡς τῷ κυρίῳ καὶ οὐκ ἀνθρώποις,
മാനവാൻ അനുദ്ദിശ്യ പ്രഭുമേവോദ്ദിശ്യ സദ്ഭാവേന ദാസ്യകർമ്മ കുരുധ്വം|
8 εἰδότες ὅτι ἕκαστος ὃ ἂν ποιήσῃ ἀγαθὸν τοῦτο κομίσεται παρὰ κυρίου, εἴτε δοῦλος εἴτε ἐλεύθερος.
ദാസമുക്തയോ ര്യേന യത് സത്കർമ്മ ക്രിയതേ തേന തസ്യ ഫലം പ്രഭുതോ ലപ്സ്യത ഇതി ജാനീത ച|
9 καὶ οἱ κύριοι, τὰ αὐτὰ ποιεῖτε πρὸς αὐτούς, ἀνιέντες τὴν ἀπειλήν, εἰδότες ὅτι καὶ αὐτῶν καὶ ὑμῶν ὁ κύριός ἐστιν ἐν οὐρανοῖς, καὶ προσωπολημψία οὐκ ἔστιν παρ᾽ αὐτῷ.
അപരം ഹേ പ്രഭവഃ, യുഷ്മാഭി ർഭർത്സനം വിഹായ താൻ പ്രതി ന്യായ്യാചരണം ക്രിയതാം യശ്ച കസ്യാപി പക്ഷപാതം ന കരോതി യുഷ്മാകമപി താദൃശ ഏകഃ പ്രഭുഃ സ്വർഗേ വിദ്യത ഇതി ജ്ഞായതാം|
10 Τοῦ λοιποῦ, ἐνδυναμοῦσθε ἐν κυρίῳ, καὶ ἐν τῷ κράτει τῆς ἰσχύος αὐτοῦ.
അധികന്തു ഹേ ഭ്രാതരഃ, യൂയം പ്രഭുനാ തസ്യ വിക്രമയുക്തശക്ത്യാ ച ബലവന്തോ ഭവത|
11 ἐνδύσασθε τὴν πανοπλίαν τοῦ θεοῦ, πρὸς τὸ δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι πρὸς τὰς μεθοδείας τοῦ διαβόλου·
യൂയം യത് ശയതാനശ്ഛലാനി നിവാരയിതും ശക്നുഥ തദർഥമ് ഈശ്വരീയസുസജ്ജാം പരിധദ്ധ്വം|
12 ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις. (aiōn g165)
യതഃ കേവലം രക്തമാംസാഭ്യാമ് ഇതി നഹി കിന്തു കർതൃത്വപരാക്രമയുക്തൈസ്തിമിരരാജ്യസ്യേഹലോകസ്യാധിപതിഭിഃ സ്വർഗോദ്ഭവൈ ർദുഷ്ടാത്മഭിരേവ സാർദ്ധമ് അസ്മാഭി ര്യുദ്ധം ക്രിയതേ| (aiōn g165)
13 διὰ τοῦτο ἀναλάβετε τὴν πανοπλίαν τοῦ θεοῦ, ἵνα δυνηθῆτε ἀντιστῆναι ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ πονηρᾷ καὶ ἅπαντα κατεργασάμενοι στῆναι.
അതോ ഹേതോ ര്യൂയം യയാ സംകുലേ ദിനേഽവസ്ഥാതും സർവ്വാണി പരാജിത്യ ദൃഢാഃ സ്ഥാതുഞ്ച ശക്ഷ്യഥ താമ് ഈശ്വരീയസുസജ്ജാം ഗൃഹ്ലീത|
14 στῆτε οὖν περιζωσάμενοι τὴν ὀσφὺν ὑμῶν ἐν ἀληθείᾳ, καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν θώρακα τῆς δικαιοσύνης,
വസ്തുതസ്തു സത്യത്വേന ശൃങ്ഖലേന കടിം ബദ്ധ്വാ പുണ്യേന വർമ്മണാ വക്ഷ ആച്ഛാദ്യ
15 καὶ ὑποδησάμενοι τοὺς πόδας ἐν ἑτοιμασίᾳ τοῦ εὐαγγελίου τῆς εἰρήνης·
ശാന്തേഃ സുവാർത്തയാ ജാതമ് ഉത്സാഹം പാദുകായുഗലം പദേ സമർപ്യ തിഷ്ഠത|
16 ἐν πᾶσιν ἀναλαβόντες τὸν θυρεὸν τῆς πίστεως, ἐν ᾧ δυνήσεσθε πάντα τὰ βέλη τοῦ πονηροῦ [τὰ] πεπυρωμένα σβέσαι·
യേന ച ദുഷ്ടാത്മനോഽഗ്നിബാണാൻ സർവ്വാൻ നിർവ്വാപയിതും ശക്ഷ്യഥ താദൃശം സർവ്വാച്ഛാദകം ഫലകം വിശ്വാസം ധാരയത|
17 καὶ τὴν περικεφαλαίαν τοῦ σωτηρίου δέξασθε, καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ πνεύματος, ὅ ἐστιν ῥῆμα θεοῦ·
ശിരസ്ത്രം പരിത്രാണമ് ആത്മനഃ ഖങ്ഗഞ്ചേശ്വരസ്യ വാക്യം ധാരയത|
18 διὰ πάσης προσευχῆς καὶ δεήσεως προσευχόμενοι ἐν παντὶ καιρῷ ἐν πνεύματι, καὶ εἰς αὐτὸ ἀγρυπνοῦντες ἐν πάσῃ προσκαρτερήσει καὶ δεήσει περὶ πάντων τῶν ἁγίων,
സർവ്വസമയേ സർവ്വയാചനേന സർവ്വപ്രാർഥനേന ചാത്മനാ പ്രാർഥനാം കുരുധ്വം തദർഥം ദൃഢാകാങ്ക്ഷയാ ജാഗ്രതഃ സർവ്വേഷാം പവിത്രലോകാനാം കൃതേ സദാ പ്രാർഥനാം കുരുധ്വം|
19 καὶ ὑπὲρ ἐμοῦ, ἵνα μοι δοθῇ λόγος ἐν ἀνοίξει τοῦ στόματός μου ἐν παῤῥησίᾳ γνωρίσαι τὸ μυστήριον τοῦ εὐαγγελίου,
അഹഞ്ച യസ്യ സുസംവാദസ്യ ശൃങ്ഖലബദ്ധഃ പ്രചാരകദൂതോഽസ്മി തമ് ഉപയുക്തേനോത്സാഹേന പ്രചാരയിതും യഥാ ശക്നുയാം
20 ὑπὲρ οὗ πρεσβεύω ἐν ἁλύσει, ἵνα ἐν αὐτῷ παῤῥησιάσωμαι, ὡς δεῖ με λαλῆσαι.
തഥാ നിർഭയേന സ്വരേണോത്സാഹേന ച സുസംവാദസ്യ നിഗൂഢവാക്യപ്രചാരായ വക്തൃതാ യത് മഹ്യം ദീയതേ തദർഥം മമാപി കൃതേ പ്രാർഥനാം കുരുധ്വം|
21 Ἵνα δὲ καὶ ὑμεῖς εἰδῆτε τὰ κατ᾽ ἐμέ, τί πράσσω, πάντα γνωρίσει ὑμῖν Τυχικὸς ὁ ἀγαπητὸς ἀδελφὸς καὶ πιστὸς διάκονος ἐν κυρίῳ·
അപരം മമ യാവസ്ഥാസ്തി യച്ച മയാ ക്രിയതേ തത് സർവ്വം യദ് യുഷ്മാഭി ർജ്ഞായതേ തദർഥം പ്രഭുനാ പ്രിയഭ്രാതാ വിശ്വാസ്യഃ പരിചാരകശ്ച തുഖികോ യുഷ്മാൻ തത് ജ്ഞാപയിഷ്യതി|
22 ὃν ἔπεμψα πρὸς ὑμᾶς εἰς αὐτὸ τοῦτο, ἵνα γνῶτε τὰ περὶ ἡμῶν, καὶ παρακαλέσῃ τὰς καρδίας ὑμῶν.
യൂയം യദ് അസ്മാകമ് അവസ്ഥാം ജാനീഥ യുഷ്മാകം മനാംസി ച യത് സാന്ത്വനാം ലഭന്തേ തദർഥമേവാഹം യുഷ്മാകം സന്നിധിം തം പ്രേഷിതവാന|
23 εἰρήνη τοῖς ἀδελφοῖς καὶ ἀγάπη μετὰ πίστεως ἀπὸ θεοῦ πατρὸς καὶ κυρίου Ἰησοῦ χριστοῦ.
അപരമ് ഈശ്വരഃ പ്രഭു ര്യീശുഖ്രീഷ്ടശ്ച സർവ്വേഭ്യോ ഭ്രാതൃഭ്യഃ ശാന്തിം വിശ്വാസസഹിതം പ്രേമ ച ദേയാത്|
24 ἡ χάρις μετὰ πάντων τῶν ἀγαπώντων τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν χριστὸν ἐν ἀφθαρσίᾳ. ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ.
യേ കേചിത് പ്രഭൗ യീശുഖ്രീഷ്ടേഽക്ഷയം പ്രേമ കുർവ്വന്തി താൻ പ്രതി പ്രസാദോ ഭൂയാത്| തഥാസ്തു|
