< Προς Τιμοθεον Α΄ 2 >

1 Παρακαλῶ οὖν πρῶτον πάντων ποιεῖσθαι δεήσεις, προσευχάς, ἐντεύξεις, εὐχαριστίας, ὑπὲρ πάντων ἀνθρώπων,
మమ ప్రథమ ఆదేశోఽయం, ప్రార్థనావినయనివేదనధన్యవాదాః కర్త్తవ్యాః,
2 ὑπὲρ βασιλέων καὶ πάντων τῶν ἐν ὑπεροχῇ ὄντων, ἵνα ἤρεμον καὶ ἡσύχιον βίον διάγωμεν ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι.
సర్వ్వేషాం మానవానాం కృతే విశేషతో వయం యత్ శాన్తత్వేన నిర్వ్విరోధత్వేన చేశ్చరభక్తిం వినీతత్వఞ్చాచరన్తః కాలం యాపయామస్తదర్థం నృపతీనామ్ ఉచ్చపదస్థానాఞ్చ కృతే తే కర్త్తవ్యాః|
3 τοῦτο καλὸν καὶ ἀπόδεκτον ἐνώπιον τοῦ σωτῆρος ἡμῶν θεοῦ,
యతోఽస్మాకం తారకస్యేశ్వరస్య సాక్షాత్ తదేవోత్తమం గ్రాహ్యఞ్చ భవతి,
4 ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν.
స సర్వ్వేషాం మానవానాం పరిత్రాణం సత్యజ్ఞానప్రాప్తిఞ్చేచ్ఛతి|
5 εἷς γὰρ θεός, εἷς καὶ μεσίτης θεοῦ καὶ ἀνθρώπων ἄνθρωπος, χριστὸς Ἰησοῦς,
యత ఏకోఽద్వితీయ ఈశ్వరో విద్యతే కిఞ్చేశ్వరే మానవేషు చైకో ఽద్వితీయో మధ్యస్థః
6 ὁ δοὺς ἑαυτὸν ἀντίλυτρον ὑπὲρ πάντων, τὸ μαρτύριον καιροῖς ἰδίοις,
స నరావతారః ఖ్రీష్టో యీశు ర్విద్యతే యః సర్వ్వేషాం ముక్తే ర్మూల్యమ్ ఆత్మదానం కృతవాన్| ఏతేన యేన ప్రమాణేనోపయుక్తే సమయే ప్రకాశితవ్యం,
7 εἰς ὃ ἐτέθην ἐγὼ κήρυξ καὶ ἀπόστολος, (ἀλήθειαν λέγω, οὐ ψεύδομαι, ) διδάσκαλος ἐθνῶν ἐν πίστει καὶ ἀληθείᾳ.
తద్ఘోషయితా దూతో విశ్వాసే సత్యధర్మ్మే చ భిన్నజాతీయానామ్ ఉపదేశకశ్చాహం న్యయూజ్యే, ఏతదహం ఖ్రీష్టస్య నామ్నా యథాతథ్యం వదామి నానృతం కథయామి|
8 βούλομαι οὖν προσεύχεσθαι τοὺς ἄνδρας ἐν παντὶ τόπῳ ἐπαίροντας ὁσίους χεῖρας χωρὶς ὀργῆς καὶ διαλογισμοῦ·
అతో మమాభిమతమిదం పురుషైః క్రోధసన్దేహౌ వినా పవిత్రకరాన్ ఉత్తోల్య సర్వ్వస్మిన్ స్థానే ప్రార్థనా క్రియతాం|
9 ὡσαύτως [καὶ] γυναῖκας ἐν καταστολῇ κοσμίῳ μετὰ αἰδοῦς καὶ σωφροσύνης κοσμεῖν ἑαυτάς, μὴ ἐν πλέγμασιν καὶ χρυσῷ ἢ μαργαρίταις ἢ ἱματισμῷ πολυτελεῖ,
తద్వత్ నార్య్యోఽపి సలజ్జాః సంయతమనసశ్చ సత్యో యోగ్యమాచ్ఛాదనం పరిదధతు కిఞ్చ కేశసంస్కారైః కణకముక్తాభి ర్మహార్ఘ్యపరిచ్ఛదైశ్చాత్మభూషణం న కుర్వ్వత్యః
10 ἀλλ᾽ ὃ πρέπει γυναιξὶν ἐπαγγελλομέναις θεοσέβειαν, δι᾽ ἔργων ἀγαθῶν.
స్వీకృతేశ్వరభక్తీనాం యోషితాం యోగ్యైః సత్యర్మ్మభిః స్వభూషణం కుర్వ్వతాం|
11 γυνὴ ἐν ἡσυχίᾳ μανθανέτω ἐν πάσῃ ὑποταγῇ·
నారీ సమ్పూర్ణవినీతత్వేన నిర్విరోధం శిక్షతాం|
12 διδάσκειν δὲ γυναικὶ οὐκ ἐπιτρέπω, οὐδὲ αὐθεντεῖν ἀνδρός, ἀλλὰ εἶναι ἐν ἡσυχίᾳ.
నార్య్యాః శిక్షాదానం పురుషాయాజ్ఞాదానం వాహం నానుజానామి తయా నిర్వ్విరోధత్వమ్ ఆచరితవ్యం|
13 Ἀδὰμ γὰρ πρῶτος ἐπλάσθη, εἶτα Εὖα.
యతః ప్రథమమ్ ఆదమస్తతః పరం హవాయాః సృష్టి ర్బభూవ|
14 καὶ Ἀδὰμ οὐκ ἠπατήθη, ἡ δὲ γυνὴ ἐξαπατηθεῖσα ἐν παραβάσει γέγονεν·
కిఞ్చాదమ్ భ్రాన్తియుక్తో నాభవత్ యోషిదేవ భ్రాన్తియుక్తా భూత్వాత్యాచారిణీ బభూవ|
15 σωθήσεται δὲ διὰ τῆς τεκνογονίας, ἐὰν μείνωσιν ἐν πίστει καὶ ἀγάπῃ καὶ ἁγιασμῷ μετὰ σωφροσύνης.
తథాపి నారీగణో యది విశ్వాసే ప్రేమ్ని పవిత్రతాయాం సంయతమనసి చ తిష్ఠతి తర్హ్యపత్యప్రసవవర్త్మనా పరిత్రాణం ప్రాప్స్యతి|

< Προς Τιμοθεον Α΄ 2 >