Προς Θεσσαλονικεις Α΄ 2
1 Αὐτοὶ γὰρ οἴδατε, ἀδελφοί, τὴν εἴσοδον ἡμῶν τὴν πρὸς ὑμᾶς, ὅτι οὐ κενὴ γέγονεν·
ഹേ ഭ്രാതരഃ, യുഷ്മന്മധ്യേ ഽസ്മാകം പ്രവേശോ നിഷ്ഫലോ ന ജാത ഇതി യൂയം സ്വയം ജാനീഥ|
2 ἀλλὰ προπαθόντες καὶ ὑβρισθέντες καθὼς οἴδατε ἐν Φιλίπποις, ἐπαῤῥησιασάμεθα ἐν τῷ θεῷ ἡμῶν λαλῆσαι πρὸς ὑμᾶς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ θεοῦ ἐν πολλῷ ἀγῶνι.
അപരം യുഷ്മാഭി ര്യഥാശ്രാവി തഥാ പൂർവ്വം ഫിലിപീനഗരേ ക്ലിഷ്ടാ നിന്ദിതാശ്ച സന്തോഽപി വയമ് ഈശ്വരാദ് ഉത്സാഹം ലബ്ധ്വാ ബഹുയത്നേന യുഷ്മാൻ ഈശ്വരസ്യ സുസംവാദമ് അബോധയാമ|
3 ἡ γὰρ παράκλησις ἡμῶν οὐκ ἐκ πλάνης οὐδὲ ἐξ ἀκαθαρσίας οὐδὲ ἐν δόλῳ·
യതോഽസ്മാകമ് ആദേശോ ഭ്രാന്തേരശുചിഭാവാദ് വോത്പന്നഃ പ്രവഞ്ചനായുക്തോ വാ ന ഭവതി|
4 ἀλλὰ καθὼς δεδοκιμάσμεθα ὑπὸ τοῦ θεοῦ πιστευθῆναι τὸ εὐαγγέλιον, οὕτως λαλοῦμεν, οὐχ ὡς ἀνθρώποις ἀρέσκοντες, ἀλλὰ θεῷ τῷ δοκιμάζοντι τὰς καρδίας ἡμῶν.
കിന്ത്വീശ്വരേണാസ്മാൻ പരീക്ഷ്യ വിശ്വസനീയാൻ മത്ത്വാ ച യദ്വത് സുസംവാദോഽസ്മാസു സമാർപ്യത തദ്വദ് വയം മാനവേഭ്യോ ന രുരോചിഷമാണാഃ കിന്ത്വസ്മദന്തഃകരണാനാം പരീക്ഷകായേശ്വരായ രുരോചിഷമാണാ ഭാഷാമഹേ|
5 οὔτε γάρ ποτε ἐν λόγῳ κολακείας ἐγενήθημεν, καθὼς οἴδατε, οὔτε ἐν προφάσει πλεονεξίας, θεὸς μάρτυς·
വയം കദാപി സ്തുതിവാദിനോ നാഭവാമേതി യൂയം ജാനീഥ കദാപി ഛലവസ്ത്രേണ ലോഭം നാച്ഛാദയാമേത്യസ്മിൻ ഈശ്വരഃ സാക്ഷീ വിദ്യതേ|
6 οὔτε ζητοῦντες ἐξ ἀνθρώπων δόξαν, οὔτε ἀφ᾽ ὑμῶν οὔτε ἀπ᾽ ἄλλων,
വയം ഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രേരിതാ ഇവ ഗൗരവാന്വിതാ ഭവിതുമ് അശക്ഷ്യാമ കിന്തു യുഷ്മത്തഃ പരസ്മാദ് വാ കസ്മാദപി മാനവാദ് ഗൗരവം ന ലിപ്സമാനാ യുഷ്മന്മധ്യേ മൃദുഭാവാ ഭൂത്വാവർത്താമഹി|
7 δυνάμενοι ἐν βάρει εἶναι, ὡς χριστοῦ ἀπόστολοι· ἀλλὰ ἐγενήθημεν ἤπιοι ἐν μέσῳ ὑμῶν, ὡς ἐὰν τροφὸς θάλπῃ τὰ ἑαυτῆς τέκνα,
യഥാ കാചിന്മാതാ സ്വകീയശിശൂൻ പാലയതി തഥാ വയമപി യുഷ്മാൻ കാങ്ക്ഷമാണാ
8 οὕτως ὁμειρόμενοι ὑμῶν εὐδοκοῦμεν μεταδοῦναι ὑμῖν οὐ μόνον τὸ εὐαγγέλιον τοῦ θεοῦ, ἀλλὰ καὶ τὰς ἑαυτῶν ψυχάς, διότι ἀγαπητοὶ ἡμῖν ἐγενήθητε.
യുഷ്മഭ്യം കേവലമ് ഈശ്വരസ്യ സുസംവാദം തന്നഹി കിന്തു സ്വകീയപ്രാണാൻ അപി ദാതും മനോഭിരഭ്യലഷാമ, യതോ യൂയമ് അസ്മാകം സ്നേഹപാത്രാണ്യഭവത|
9 μνημονεύετε γάρ, ἀδελφοί, τὸν κόπον ἡμῶν καὶ τὸν μόχθον· νυκτὸς καὶ ἡμέρας ἐργαζόμενοι, πρὸς τὸ μὴ ἐπιβαρῆσαί τινα ὑμῶν, ἐκηρύξαμεν εἰς ὑμᾶς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ θεοῦ.
ഹേ ഭ്രാതരഃ, അസ്മാകം ശ്രമഃ ക്ലേശശ്ച യുഷ്മാഭിഃ സ്മര്യ്യതേ യുഷ്മാകം കോഽപി യദ് ഭാരഗ്രസ്തോ ന ഭവേത് തദർഥം വയം ദിവാനിശം പരിശ്രാമ്യന്തോ യുഷ്മന്മധ്യ ഈശ്വരസ്യ സുസംവാദമഘോഷയാമ|
10 ὑμεῖς μάρτυρες καὶ ὁ θεός, ὡς ὁσίως καὶ δικαίως καὶ ἀμέμπτως ὑμῖν τοῖς πιστεύουσιν ἐγενήθημεν,
അപരഞ്ച വിശ്വാസിനോ യുഷ്മാൻ പ്രതി വയം കീദൃക് പവിത്രത്വയഥാർഥത്വനിർദോഷത്വാചാരിണോഽഭവാമേത്യസ്മിൻ ഈശ്വരോ യൂയഞ്ച സാക്ഷിണ ആധ്വേ|
11 καθάπερ οἴδατε, ὡς ἕνα ἕκαστον ὑμῶν ὡς πατὴρ τέκνα ἑαυτοῦ
അപരഞ്ച യദ്വത് പിതാ സ്വബാലകാൻ തദ്വദ് വയം യുഷ്മാകമ് ഏകൈകം ജനമ് ഉപദിഷ്ടവന്തഃ സാന്ത്വിതവന്തശ്ച,
12 παρακαλοῦντες ὑμᾶς καὶ παραμυθούμενοι καὶ μαρτυρόμενοι εἰς τὸ περιπατεῖν ὑμᾶς ἀξίως τοῦ θεοῦ τοῦ καλοῦντος ὑμᾶς εἰς τὴν ἑαυτοῦ βασιλείαν καὶ δόξαν.
യ ഈശ്വരഃ സ്വീയരാജ്യായ വിഭവായ ച യുഷ്മാൻ ആഹൂതവാൻ തദുപയുക്താചരണായ യുഷ്മാൻ പ്രവർത്തിതവന്തശ്ചേതി യൂയം ജാനീഥ|
13 Καὶ διὰ τοῦτο καὶ ἡμεῖς εὐχαριστοῦμεν τῷ θεῷ ἀδιαλείπτως, ὅτι παραλαβόντες λόγον ἀκοῆς παρ᾽ ἡμῶν τοῦ θεοῦ, ἐδέξασθε οὐ λόγον ἀνθρώπων ἀλλὰ καθώς ἐστιν ἀληθῶς λόγον θεοῦ, ὃς καὶ ἐνεργεῖται ἐν ὑμῖν τοῖς πιστεύουσιν.
യസ്മിൻ സമയേ യൂയമ് അസ്മാകം മുഖാദ് ഈശ്വരേണ പ്രതിശ്രുതം വാക്യമ് അലഭധ്വം തസ്മിൻ സമയേ തത് മാനുഷാണാം വാക്യം ന മത്ത്വേശ്വരസ്യ വാക്യം മത്ത്വാ ഗൃഹീതവന്ത ഇതി കാരണാദ് വയം നിരന്തരമ് ഈശ്വരം ധന്യം വദാമഃ, യതസ്തദ് ഈശ്വരസ്യ വാക്യമ് ഇതി സത്യം വിശ്വാസിനാം യുഷ്മാകം മധ്യേ തസ്യ ഗുണഃ പ്രകാശതേ ച|
14 ὑμεῖς γὰρ μιμηταὶ ἐγενήθητε, ἀδελφοί, τῶν ἐκκλησιῶν τοῦ θεοῦ τῶν οὐσῶν ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ἐν χριστῷ Ἰησοῦ, ὅτι τὰ αὐτὰ ἐπάθετε καὶ ὑμεῖς ὑπὸ τῶν ἰδίων συμφυλετῶν, καθὼς καὶ αὐτοὶ ὑπὸ τῶν Ἰουδαίων,
ഹേ ഭ്രാതരഃ, ഖ്രീഷ്ടാശ്രിതവത്യ ഈശ്വരസ്യ യാഃ സമിത്യോ യിഹൂദാദേശേ സന്തി യൂയം താസാമ് അനുകാരിണോഽഭവത, തദ്ഭുക്താ ലോകാശ്ച യദ്വദ് യിഹൂദിലോകേഭ്യസ്തദ്വദ് യൂയമപി സ്വജാതീയലോകേഭ്യോ ദുഃഖമ് അലഭധ്വം|
15 τῶν καὶ τὸν κύριον ἀποκτεινάντων Ἰησοῦν καὶ τοὺς προφήτας, καὶ ἡμᾶς ἐκδιωξάντων, καὶ θεῷ μὴ ἀρεσκόντων καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις ἐναντίων,
തേ യിഹൂദീയാഃ പ്രഭും യീശും ഭവിഷ്യദ്വാദിനശ്ച ഹതവന്തോ ഽസ്മാൻ ദൂരീകൃതവന്തശ്ച, ത ഈശ്വരായ ന രോചന്തേ സർവ്വേഷാം മാനവാനാം വിപക്ഷാ ഭവന്തി ച;
16 κωλυόντων ἡμᾶς τοῖς ἔθνεσιν λαλῆσαι ἵνα σωθῶσιν, εἰς τὸ ἀναπληρῶσαι αὐτῶν τὰς ἁμαρτίας πάντοτε· ἔφθασεν δὲ ἐπ᾽ αὐτοὺς ἡ ὀργὴ εἰς τέλος.
അപരം ഭിന്നജാതീയലോകാനാം പരിത്രാണാർഥം തേഷാം മധ്യേ സുസംവാദഘോഷണാദ് അസ്മാൻ പ്രതിഷേധന്തി ചേത്ഥം സ്വീയപാപാനാം പരിമാണമ് ഉത്തരോത്തരം പൂരയന്തി, കിന്തു തേഷാമ് അന്തകാരീ ക്രോധസ്താൻ ഉപക്രമതേ|
17 Ἡμεῖς δέ, ἀδελφοί, ἀπορφανισθέντες ἀφ᾽ ὑμῶν πρὸς καιρὸν ὥρας, προσώπῳ οὐ καρδίᾳ, περισσοτέρως ἐσπουδάσαμεν τὸ πρόσωπον ὑμῶν ἰδεῖν ἐν πολλῇ ἐπιθυμίᾳ.
ഹേ ഭ്രാതരഃ മനസാ നഹി കിന്തു വദനേന കിയത്കാലം യുഷ്മത്തോ ഽസ്മാകം വിച്ഛേദേ ജാതേ വയം യുഷ്മാകം മുഖാനി ദ്രഷ്ടുമ് അത്യാകാങ്ക്ഷയാ ബഹു യതിതവന്തഃ|
18 διότι ἠθελήσαμεν ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς, ἐγὼ μὲν Παῦλος καὶ ἅπαξ καὶ δίς, καὶ ἐνέκοψεν ἡμᾶς ὁ σατανᾶς.
ദ്വിരേകകൃത്വോ വാ യുഷ്മത്സമീപഗമനായാസ്മാകം വിശേഷതഃ പൗലസ്യ മമാഭിലാഷോഽഭവത് കിന്തു ശയതാനോ ഽസ്മാൻ നിവാരിതവാൻ|
19 τίς γὰρ ἡμῶν ἐλπὶς ἢ χαρὰ ἢ στέφανος καυχήσεως; ἢ οὐχὶ καὶ ὑμεῖς, ἔμπροσθεν τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ ἐν τῇ αὐτοῦ παρουσίᾳ;
യതോഽസ്മാകം കാ പ്രത്യാശാ കോ വാനന്ദഃ കിം വാ ശ്ലാഘ്യകിരീടം? അസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യാഗമനകാലേ തത്സമ്മുഖസ്ഥാ യൂയം കിം തന്ന ഭവിഷ്യഥ?
20 ὑμεῖς γάρ ἐστε ἡ δόξα ἡμῶν καὶ ἡ χαρά.
യൂയമ് ഏവാസ്മാകം ഗൗരവാനന്ദസ്വരൂപാ ഭവഥ|
