Πετρου Α΄ 4
1 Χριστοῦ οὖν παθόντος σαρκὶ καὶ ὑμεῖς τὴν αὐτὴν ἔννοιαν ὁπλίσασθε, ὅτι ὁ παθὼν σαρκὶ πέπαυται ἁμαρτίας·
అస్మాకం వినిమయేన ఖ్రీష్టః శరీరసమ్బన్ధే దణ్డం భుక్తవాన్ అతో హేతోః శరీరసమ్బన్ధే యో దణ్డం భుక్తవాన్ స పాపాత్ ముక్త
2 εἰς τὸ μηκέτι ἀνθρώπων ἐπιθυμίαις, ἀλλὰ θελήματι θεοῦ τὸν ἐπίλοιπον ἐν σαρκὶ βιῶσαι χρόνον.
ఇతిభావేన యూయమపి సుసజ్జీభూయ దేహవాసస్యావశిష్టం సమయం పునర్మానవానామ్ ఇచ్ఛాసాధనార్థం నహి కిన్త్వీశ్వరస్యేచ్ఛాసాధనార్థం యాపయత|
3 ἀρκετὸς γὰρ ὁ παρεληλυθὼς χρόνος τὸ βούλημα τῶν ἐθνῶν κατειργάσθαι, πεπορευμένους ἐν ἀσελγείαις, ἐπιθυμίαις, οἰνοφλυγίαις, κώμοις, πότοις, καὶ ἀθεμίτοις εἰδωλολατρείαις·
ఆయుషో యః సమయో వ్యతీతస్తస్మిన్ యుష్మాభి ర్యద్ దేవపూజకానామ్ ఇచ్ఛాసాధనం కామకుత్సితాభిలాషమద్యపానరఙ్గరసమత్తతాఘృణార్హదేవపూజాచరణఞ్చాకారి తేన బాహుల్యం|
4 ἐν ᾧ ξενίζονται μὴ συντρεχόντων ὑμῶν εἰς τὴν αὐτὴν τῆς ἀσωτίας ἀνάχυσιν, βλασφημοῦντες,
యూయం తైః సహ తస్మిన్ సర్వ్వనాశపఙ్కే మజ్జితుం న ధావథ, ఇత్యనేనాశ్చర్య్యం విజ్ఞాయ తే యుష్మాన్ నిన్దన్తి|
5 οἳ ἀποδώσουσιν λόγον τῷ ἑτοίμως ἔχοντι κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς.
కిన్తు యో జీవతాం మృతానాఞ్చ విచారం కర్త్తుమ్ ఉద్యతోఽస్తి తస్మై తైరుత్తరం దాయిష్యతే|
6 εἰς τοῦτο γὰρ καὶ νεκροῖς εὐηγγελίσθη, ἵνα κριθῶσιν μὲν κατὰ ἀνθρώπους σαρκί, ζῶσιν δὲ κατὰ θεὸν πνεύματι.
యతో హేతో ర్యే మృతాస్తేషాం యత్ మానవోద్దేశ్యః శారీరికవిచారః కిన్త్వీశ్వరోద్దేశ్యమ్ ఆత్మికజీవనం భవత్ తదర్థం తేషామపి సన్నిధౌ సుసమాచారః ప్రకాశితోఽభవత్|
7 Πάντων δὲ τὸ τέλος ἤγγικεν· σωφρονήσατε οὖν καὶ νήψατε εἰς προσευχάς,
సర్వ్వేషామ్ అన్తిమకాల ఉపస్థితస్తస్మాద్ యూయం సుబుద్ధయః ప్రార్థనార్థం జాగ్రతశ్చ భవత|
8 πρὸ πάντων τὴν εἰς ἑαυτοὺς ἀγάπην ἐκτενῆ ἔχοντες, ὅτι ἀγάπη καλύπτει πλῆθος ἁμαρτιῶν.
విశేషతః పరస్పరం గాఢం ప్రేమ కురుత, యతః, పాపానామపి బాహుల్యం ప్రేమ్నైవాచ్ఛాదయిష్యతే|
9 φιλόξενοι εἰς ἀλλήλους ἄνευ γογγυσμοῦ·
కాతరోక్తిం వినా పరస్పరమ్ ఆతిథ్యం కృరుత|
10 ἕκαστος καθὼς ἔλαβεν χάρισμα, εἰς ἑαυτοὺς αὐτὸ διακονοῦντες ὡς καλοὶ οἰκονόμοι ποικίλης χάριτος θεοῦ·
యేన యో వరో లబ్ధస్తేనైవ స పరమ్ ఉపకరోతృ, ఇత్థం యూయమ్ ఈశ్వరస్య బహువిధప్రసాదస్యోత్తమా భాణ్డాగారాధిపా భవత|
11 εἴ τις λαλεῖ, ὡς λόγια θεοῦ· εἴ τις διακονεῖ, ὡς ἐξ ἰσχύος ἧς χορηγεῖ ὁ θεός· ἵνα ἐν πᾶσιν δοξάζηται ὁ θεὸς διὰ Ἰησοῦ χριστοῦ, ᾧ ἐστιν ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ἀμήν. (aiōn g165)
యో వాక్యం కథయతి స ఈశ్వరస్య వాక్యమివ కథయతు యశ్చ పరమ్ ఉపకరోతి స ఈశ్వరదత్తసామర్థ్యాదివోపకరోతు| సర్వ్వవిషయే యీశుఖ్రీష్టేనేశ్వరస్య గౌరవం ప్రకాశ్యతాం తస్యైవ గౌరవం పరాక్రమశ్చ సర్వ్వదా భూయాత్| ఆమేన| (aiōn g165)
12 Ἀγαπητοί, μὴ ξενίζεσθε τῇ ἐν ὑμῖν πυρώσει πρὸς πειρασμὸν ὑμῖν γινομένῃ, ὡς ξένου ὑμῖν συμβαίνοντος·
హే ప్రియతమాః, యుష్మాకం పరీక్షార్థం యస్తాపో యుష్మాసు వర్త్తతే తమ్ అసమ్భవఘటితం మత్వా నాశ్చర్య్యం జానీత,
13 ἀλλὰ καθὸ κοινωνεῖτε τοῖς τοῦ χριστοῦ παθήμασιν χαίρετε, ἵνα καὶ ἐν τῇ ἀποκαλύψει τῆς δόξης αὐτοῦ χαρῆτε ἀγαλλιώμενοι.
కిన్తు ఖ్రీష్టేన క్లేశానాం సహభాగిత్వాద్ ఆనన్దత తేన తస్య ప్రతాపప్రకాశేఽప్యాననన్దేన ప్రఫుల్లా భవిష్యథ|
14 εἰ ὀνειδίζεσθε ἐν ὀνόματι χριστοῦ, μακάριοι· ὅτι τὸ τῆς δόξης καὶ τὸ τοῦ θεοῦ πνεῦμα ἐφ᾽ ὑμᾶς ἀναπαύεται.
యది ఖ్రీష్టస్య నామహేతునా యుష్మాకం నిన్దా భవతి తర్హి యూయం ధన్యా యతో గౌరవదాయక ఈశ్వరస్యాత్మా యుష్మాస్వధితిష్ఠతి తేషాం మధ్యే స నిన్ద్యతే కిన్తు యుష్మన్మధ్యే ప్రశంస్యతే|
15 μὴ γάρ τις ὑμῶν πασχέτω ὡς φονεὺς ἢ κλέπτης ἢ κακοποιὸς ἢ ὡς ἀλλοτριεπίσκοπος·
కిన్తు యుష్మాకం కోఽపి హన్తా వా చైరో వా దుష్కర్మ్మకృద్ వా పరాధికారచర్చ్చక ఇవ దణ్డం న భుఙ్క్తాం|
16 εἰ δὲ ὡς χριστιανός, μὴ αἰσχυνέσθω, δοξαζέτω δὲ τὸν θεὸν ἐν τῷ ὀνόματι τούτῳ.
యది చ ఖ్రీష్టీయాన ఇవ దణ్డం భుఙ్క్తే తర్హి స న లజ్జమానస్తత్కారణాద్ ఈశ్వరం ప్రశంసతు|
17 ὅτι ὁ καιρὸς τοῦ ἄρξασθαι τὸ κρῖμα ἀπὸ τοῦ οἴκου τοῦ θεοῦ· εἰ δὲ πρῶτον ἀφ᾽ ἡμῶν, τί τὸ τέλος τῶν ἀπειθούντων τῷ τοῦ θεοῦ εὐαγγελίῳ;
యతో విచారస్యారమ్భసమయే ఈశ్వరస్య మన్దిరే యుజ్యతే యది చాస్మత్స్వారభతే తర్హీశ్వరీయసుసంవాదాగ్రాహిణాం శేషదశా కా భవిష్యతి?
18 καὶ εἰ ὁ δίκαιος μόλις σώζεται, ὁ ἀσεβὴς καὶ ἁμαρτωλὸς ποῦ φανεῖται;
ధార్మ్మికేనాపి చేత్ త్రాణమ్ అతికృచ్ఛ్రేణ గమ్యతే| తర్హ్యధార్మ్మికపాపిభ్యామ్ ఆశ్రయః కుత్ర లప్స్యతే|
19 ὥστε καὶ οἱ πάσχοντες κατὰ τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ, πιστῷ κτίστῃ παρατιθέσθωσαν τὰς ψυχὰς αὐτῶν ἐν ἀγαθοποιΐᾳ.
అత ఈశ్వరేచ్ఛాతో యే దుఃఖం భుఞ్జతే తే సదాచారేణ స్వాత్మానో విశ్వాస్యస్రష్టురీశ్వస్య కరాభ్యాం నిదధతాం|
