< Πετρου Α΄ 4 >

1 Χριστοῦ οὖν παθόντος σαρκὶ καὶ ὑμεῖς τὴν αὐτὴν ἔννοιαν ὁπλίσασθε, ὅτι ὁ παθὼν σαρκὶ πέπαυται ἁμαρτίας·
Portanto, como Cristo sofreu por nós na carne, armai-vos também vós com a mesma mente; pois aquele que sofreu na carne deixou de pecar,
2 εἰς τὸ μηκέτι ἀνθρώπων ἐπιθυμίαις, ἀλλὰ θελήματι θεοῦ τὸν ἐπίλοιπον ἐν σαρκὶ βιῶσαι χρόνον.
para que não vivais mais o resto de vosso tempo na carne pelas concupiscências dos homens, mas pela vontade de Deus.
3 ἀρκετὸς γὰρ ὁ παρεληλυθὼς χρόνος τὸ βούλημα τῶν ἐθνῶν κατειργάσθαι, πεπορευμένους ἐν ἀσελγείαις, ἐπιθυμίαις, οἰνοφλυγίαις, κώμοις, πότοις, καὶ ἀθεμίτοις εἰδωλολατρείαις·
Pois já passamos o suficiente de nosso tempo passado fazendo o desejo dos gentios, e tendo andado em luxúria, luxúrias, bebedeiras, orgias, carícias e idolatrias abomináveis.
4 ἐν ᾧ ξενίζονται μὴ συντρεχόντων ὑμῶν εἰς τὴν αὐτὴν τῆς ἀσωτίας ἀνάχυσιν, βλασφημοῦντες,
Eles acham estranho que você não corra com eles para o mesmo excesso de tumulto, falando mal de você.
5 οἳ ἀποδώσουσιν λόγον τῷ ἑτοίμως ἔχοντι κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς.
Eles darão contas àquele que está pronto para julgar os vivos e os mortos.
6 εἰς τοῦτο γὰρ καὶ νεκροῖς εὐηγγελίσθη, ἵνα κριθῶσιν μὲν κατὰ ἀνθρώπους σαρκί, ζῶσιν δὲ κατὰ θεὸν πνεύματι.
Pois para isso a Boa Nova foi pregada até mesmo aos mortos, para que eles possam ser julgados de fato como homens em carne e osso, mas vivam como a Deus no espírito.
7 Πάντων δὲ τὸ τέλος ἤγγικεν· σωφρονήσατε οὖν καὶ νήψατε εἰς προσευχάς,
Mas o fim de todas as coisas está próximo. Portanto, seja de mente sã, autocontrolada e sóbria na oração.
8 πρὸ πάντων τὴν εἰς ἑαυτοὺς ἀγάπην ἐκτενῆ ἔχοντες, ὅτι ἀγάπη καλύπτει πλῆθος ἁμαρτιῶν.
E, acima de tudo, seja sincero em seu amor entre vocês, pois o amor cobre uma multidão de pecados.
9 φιλόξενοι εἰς ἀλλήλους ἄνευ γογγυσμοῦ·
Be hospitaleiros uns com os outros, sem resmungar.
10 ἕκαστος καθὼς ἔλαβεν χάρισμα, εἰς ἑαυτοὺς αὐτὸ διακονοῦντες ὡς καλοὶ οἰκονόμοι ποικίλης χάριτος θεοῦ·
Como cada um recebeu um dom, empreguem-no no serviço uns aos outros, como bons administradores da graça de Deus em suas diversas formas.
11 εἴ τις λαλεῖ, ὡς λόγια θεοῦ· εἴ τις διακονεῖ, ὡς ἐξ ἰσχύος ἧς χορηγεῖ ὁ θεός· ἵνα ἐν πᾶσιν δοξάζηται ὁ θεὸς διὰ Ἰησοῦ χριστοῦ, ᾧ ἐστιν ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ἀμήν. (aiōn g165)
Se alguém fala, que seja como se fossem as próprias palavras de Deus. Se alguém serve, que seja como da força que Deus fornece, para que em tudo Deus seja glorificado através de Jesus Cristo, a quem pertence a glória e o domínio para todo o sempre. Amém. (aiōn g165)
12 Ἀγαπητοί, μὴ ξενίζεσθε τῇ ἐν ὑμῖν πυρώσει πρὸς πειρασμὸν ὑμῖν γινομένῃ, ὡς ξένου ὑμῖν συμβαίνοντος·
Querido, não se espante com a prova ardente que lhe aconteceu para testá-lo, como se uma coisa estranha lhe acontecesse.
13 ἀλλὰ καθὸ κοινωνεῖτε τοῖς τοῦ χριστοῦ παθήμασιν χαίρετε, ἵνα καὶ ἐν τῇ ἀποκαλύψει τῆς δόξης αὐτοῦ χαρῆτε ἀγαλλιώμενοι.
Mas, porque sois participantes dos sofrimentos de Cristo, regozijai-vos, para que, na revelação de sua glória, também vos regozijeis com uma alegria excessiva.
14 εἰ ὀνειδίζεσθε ἐν ὀνόματι χριστοῦ, μακάριοι· ὅτι τὸ τῆς δόξης καὶ τὸ τοῦ θεοῦ πνεῦμα ἐφ᾽ ὑμᾶς ἀναπαύεται.
Se você é insultado pelo nome de Cristo, você é abençoado, porque o Espírito da glória e de Deus repousa sobre você. De sua parte ele é blasfemado, mas de sua parte ele é glorificado.
15 μὴ γάρ τις ὑμῶν πασχέτω ὡς φονεὺς ἢ κλέπτης ἢ κακοποιὸς ἢ ὡς ἀλλοτριεπίσκοπος·
Mas que nenhum de vocês sofra como assassino, ou ladrão, ou malfeitor, ou intrometido nos assuntos dos outros homens.
16 εἰ δὲ ὡς χριστιανός, μὴ αἰσχυνέσθω, δοξαζέτω δὲ τὸν θεὸν ἐν τῷ ὀνόματι τούτῳ.
Mas se um de vocês sofrer por ser cristão, que não tenha vergonha; mas que glorifique a Deus neste assunto.
17 ὅτι ὁ καιρὸς τοῦ ἄρξασθαι τὸ κρῖμα ἀπὸ τοῦ οἴκου τοῦ θεοῦ· εἰ δὲ πρῶτον ἀφ᾽ ἡμῶν, τί τὸ τέλος τῶν ἀπειθούντων τῷ τοῦ θεοῦ εὐαγγελίῳ;
Pois chegou a hora do julgamento começar com a família de Deus. Se começar por nós, o que acontecerá àqueles que não obedecem à Boa Nova de Deus?
18 καὶ εἰ ὁ δίκαιος μόλις σώζεται, ὁ ἀσεβὴς καὶ ἁμαρτωλὸς ποῦ φανεῖται;
“Se é difícil para os justos serem salvos, o que acontecerá com os ímpios e os pecadores”?
19 ὥστε καὶ οἱ πάσχοντες κατὰ τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ, πιστῷ κτίστῃ παρατιθέσθωσαν τὰς ψυχὰς αὐτῶν ἐν ἀγαθοποιΐᾳ.
Portanto, que também aqueles que sofrem segundo a vontade de Deus em fazer o bem confiem suas almas a Ele, como a um Criador fiel.

< Πετρου Α΄ 4 >