Κατα Ιωαννην 7
1 Μετὰ ταῦτα περιεπάτει ὁ Ἰησοῦς ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ· οὐ γὰρ ἤθελεν ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ περιπατεῖν, ὅτι ἐζήτουν αὐτὸν οἱ Ἰουδαῖοι ἀποκτεῖναι.
തതഃ പരം യിഹൂദീയലോകാസ്തം ഹന്തും സമൈഹന്ത തസ്മാദ് യീശു ര്യിഹൂദാപ്രദേശേ പര്യ്യടിതും നേച്ഛൻ ഗാലീൽ പ്രദേശേ പര്യ്യടിതും പ്രാരഭത|
2 ἦν δὲ ἐγγὺς ἡ ἑορτὴ τῶν Ἰουδαίων ἡ σκηνοπηγία.
കിന്തു തസ്മിൻ സമയേ യിഹൂദീയാനാം ദൂഷ്യവാസനാമോത്സവ ഉപസ്ഥിതേ
3 εἶπον οὖν πρὸς αὐτὸν οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ· μετάβηθι ἐντεῦθεν καὶ ὕπαγε εἰς τὴν Ἰουδαίαν, ἵνα καὶ οἱ μαθηταί σου θεωρήσουσιν τὰ ἔργα σου ἃ ποιεῖς·
തസ്യ ഭ്രാതരസ്തമ് അവദൻ യാനി കർമ്മാണി ത്വയാ ക്രിയന്തേ താനി യഥാ തവ ശിഷ്യാഃ പശ്യന്തി തദർഥം ത്വമിതഃ സ്ഥാനാദ് യിഹൂദീയദേശം വ്രജ|
4 οὐδεὶς γάρ τι ἐν κρυπτῷ ποιεῖ καὶ ζητεῖ αὐτὸς ἐν παρρησίᾳ εἶναι. εἰ ταῦτα ποιεῖς, φανέρωσον σεαυτὸν τῷ κόσμῳ.
യഃ കശ്ചിത് സ്വയം പ്രചികാശിഷതി സ കദാപി ഗുപ്തം കർമ്മ ന കരോതി യദീദൃശം കർമ്മ കരോഷി തർഹി ജഗതി നിജം പരിചായയ|
5 οὐδὲ γὰρ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ ἐπίστευον εἰς αὐτόν.
യതസ്തസ്യ ഭ്രാതരോപി തം ന വിശ്വസന്തി|
6 λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ὁ καιρὸς ὁ ἐμὸς οὔπω πάρεστιν, ὁ δὲ καιρὸς ὁ ὑμέτερος πάντοτέ ἐστιν ἕτοιμος.
തദാ യീശുസ്താൻ അവോചത് മമ സമയ ഇദാനീം നോപതിഷ്ഠതി കിന്തു യുഷ്മാകം സമയഃ സതതമ് ഉപതിഷ്ഠതി|
7 οὐ δύναται ὁ κόσμος μισεῖν ὑμᾶς, ἐμὲ δὲ μισεῖ, ὅτι ἐγὼ μαρτυρῶ περὶ αὐτοῦ ὅτι τὰ ἔργα αὐτοῦ πονηρά ἐστιν.
ജഗതോ ലോകാ യുഷ്മാൻ ഋതീയിതും ന ശക്രുവന്തി കിന്തു മാമേവ ഋതീയന്തേ യതസ്തേഷാം കർമാണി ദുഷ്ടാനി തത്ര സാക്ഷ്യമിദമ് അഹം ദദാമി|
8 ὑμεῖς ἀνάβητε εἰς τὴν ἑορτήν· ἐγὼ οὐκ ἀναβαίνω εἰς τὴν ἑορτὴν ταύτην, ὅτι ὁ ἐμὸς καιρὸς οὔπω πεπλήρωται.
അതഏവ യൂയമ് ഉത്സവേഽസ്മിൻ യാത നാഹമ് ഇദാനീമ് അസ്മിന്നുത്സവേ യാമി യതോ മമ സമയ ഇദാനീം ന സമ്പൂർണഃ|
9 ταῦτα εἰπὼν αὐτὸς ἔμεινεν ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ.
ഇതി വാക്യമ് ഉക്ത്ത്വാ സ ഗാലീലി സ്ഥിതവാൻ
10 ὡς δὲ ἀνέβησαν οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ εἰς τὴν ἑορτήν, τότε καὶ αὐτὸς ἀνέβη, οὐ φανερῶς ἀλλ’ ἐν κρυπτῷ.
കിന്തു തസ്യ ഭ്രാതൃഷു തത്ര പ്രസ്ഥിതേഷു സത്സു സോഽപ്രകട ഉത്സവമ് അഗച്ഛത്|
11 οἱ οὖν Ἰουδαῖοι ἐζήτουν αὐτὸν ἐν τῇ ἑορτῇ καὶ ἔλεγον· ποῦ ἐστιν ἐκεῖνος;
അനന്തരമ് ഉത്സവമ് ഉപസ്ഥിതാ യിഹൂദീയാസ്തം മൃഗയിത്വാപൃച്ഛൻ സ കുത്ര?
12 καὶ γογγυσμὸς ἦν περὶ αὐτοῦ πολὺς ἐν τῷ ὄχλῳ· οἱ μὲν ἔλεγον ὅτι ἀγαθός ἐστιν· ἄλλοι ἔλεγον· οὔ, ἀλλὰ πλανᾷ τὸν ὄχλον.
തതോ ലോകാനാം മധ്യേ തസ്മിൻ നാനാവിധാ വിവാദാ ഭവിതുമ് ആരബ്ധവന്തഃ| കേചിദ് അവോചൻ സ ഉത്തമഃ പുരുഷഃ കേചിദ് അവോചൻ ന തഥാ വരം ലോകാനാം ഭ്രമം ജനയതി|
13 οὐδεὶς μέντοι παρρησίᾳ ἐλάλει περὶ αὐτοῦ διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων.
കിന്തു യിഹൂദീയാനാം ഭയാത് കോപി തസ്യ പക്ഷേ സ്പഷ്ടം നാകഥയത്|
14 Ἤδη δὲ τῆς ἑορτῆς μεσούσης ἀνέβη Ἰησοῦς εἰς τὸ ἱερὸν καὶ ἐδίδασκεν.
തതഃ പരമ് ഉത്സവസ്യ മധ്യസമയേ യീശു ർമന്ദിരം ഗത്വാ സമുപദിശതി സ്മ|
15 ἐθαύμαζον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι λέγοντες· πῶς οὗτος γράμματα οἶδεν μὴ μεμαθηκώς;
തതോ യിഹൂദീയാ ലോകാ ആശ്ചര്യ്യം ജ്ഞാത്വാകഥയൻ ഏഷാ മാനുഷോ നാധീത്യാ കഥമ് ഏതാദൃശോ വിദ്വാനഭൂത്?
16 ἀπεκρίθη οὖν αὐτοῖς Ἰησοῦς καὶ εἶπεν· ἡ ἐμὴ διδαχὴ οὐκ ἔστιν ἐμὴ ἀλλὰ τοῦ πέμψαντός με·
തദാ യീശുഃ പ്രത്യവോചദ് ഉപദേശോയം ന മമ കിന്തു യോ മാം പ്രേഷിതവാൻ തസ്യ|
17 ἐάν τις θέλῃ τὸ θέλημα αὐτοῦ ποιεῖν, γνώσεται περὶ τῆς διδαχῆς πότερον ἐκ θεοῦ ἐστὶν ἢ ἐγὼ ἀπ’ ἐμαυτοῦ λαλῶ.
യോ ജനോ നിദേശം തസ്യ ഗ്രഹീഷ്യതി മമോപദേശോ മത്തോ ഭവതി കിമ് ഈശ്വരാദ് ഭവതി സ ഗനസ്തജ്ജ്ഞാതും ശക്ഷ്യതി|
18 ὁ ἀφ’ ἑαυτοῦ λαλῶν τὴν δόξαν τὴν ἰδίαν ζητεῖ· ὁ δὲ ζητῶν τὴν δόξαν τοῦ πέμψαντος αὐτόν, οὗτος ἀληθής ἐστιν καὶ ἀδικία ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν.
യോ ജനഃ സ്വതഃ കഥയതി സ സ്വീയം ഗൗരവമ് ഈഹതേ കിന്തു യഃ പ്രേരയിതു ർഗൗരവമ് ഈഹതേ സ സത്യവാദീ തസ്മിൻ കോപ്യധർമ്മോ നാസ്തി|
19 οὐ Μωϋσῆς δέδωκεν ὑμῖν τὸν νόμον; καὶ οὐδεὶς ἐξ ὑμῶν ποιεῖ τὸν νόμον. τί με ζητεῖτε ἀποκτεῖναι;
മൂസാ യുഷ്മഭ്യം വ്യവസ്ഥാഗ്രന്ഥം കിം നാദദാത്? കിന്തു യുഷ്മാകം കോപി താം വ്യവസ്ഥാം ന സമാചരതി| മാം ഹന്തും കുതോ യതധ്വേ?
20 ἀπεκρίθη ὁ ὄχλος· δαιμόνιον ἔχεις· τίς σε ζητεῖ ἀποκτεῖναι;
തദാ ലോകാ അവദൻ ത്വം ഭൂതഗ്രസ്തസ്ത്വാം ഹന്തും കോ യതതേ?
21 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ἓν ἔργον ἐποίησα καὶ πάντες θαυμάζετε.
തതോ യീശുരവോചദ് ഏകം കർമ്മ മയാകാരി തസ്മാദ് യൂയം സർവ്വ മഹാശ്ചര്യ്യം മന്യധ്വേ|
22 ὁ Μωϋσῆς δέδωκεν. ὑμῖν τὴν περιτομήν, οὐχ ὅτι ἐκ τοῦ Μωϋσέως ἐστίν, ἀλλ’ ἐκ τῶν πατέρων, καὶ ἐν σαββάτῳ περιτέμνετε ἄνθρωπον.
മൂസാ യുഷ്മഭ്യം ത്വക്ഛേദവിധിം പ്രദദൗ സ മൂസാതോ ന ജാതഃ കിന്തു പിതൃപുരുഷേഭ്യോ ജാതഃ തേന വിശ്രാമവാരേഽപി മാനുഷാണാം ത്വക്ഛേദം കുരുഥ|
23 εἰ περιτομὴν λαμβάνει ἄνθρωπος ἐν σαββάτῳ ἵνα μὴ λυθῇ ὁ νόμος ὁ Μωϋσέως, ἐμοὶ χολᾶτε ὅτι ὅλον ἄνθρωπον ὑγιῆ ἐποίησα ἐν σαββάτῳ;
അതഏവ വിശ്രാമവാരേ മനുഷ്യാണാം ത്വക്ഛേദേ കൃതേ യദി മൂസാവ്യവസ്ഥാമങ്ഗനം ന ഭവതി തർഹി മയാ വിശ്രാമവാരേ മാനുഷഃ സമ്പൂർണരൂപേണ സ്വസ്ഥോഽകാരി തത്കാരണാദ് യൂയം കിം മഹ്യം കുപ്യഥ?
24 μὴ κρίνετε κατ’ ὄψιν, ἀλλὰ τὴν δικαίαν κρίσιν κρίνατε.
സപക്ഷപാതം വിചാരമകൃത്വാ ന്യായ്യം വിചാരം കുരുത|
25 Ἔλεγον οὖν τινες ἐκ τῶν Ἱεροσολυμειτῶν· οὐχ οὗτός ἐστιν ὃν ζητοῦσιν ἀποκτεῖναι;
തദാ യിരൂശാലമ് നിവാസിനഃ കതിപയജനാ അകഥയൻ ഇമേ യം ഹന്തും ചേഷ്ടന്തേ സ ഏവായം കിം ന?
26 καὶ ἴδε παρρησίᾳ λαλεῖ, καὶ οὐδὲν αὐτῷ λέγουσιν. μήποτε ἀληθῶς ἔγνωσαν οἱ ἄρχοντες ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός;
കിന്തു പശ്യത നിർഭയഃ സൻ കഥാം കഥയതി തഥാപി കിമപി അ വദന്ത്യേതേ അയമേവാഭിഷിക്ത്തോ ഭവതീതി നിശ്ചിതം കിമധിപതയോ ജാനന്തി?
27 ἀλλὰ τοῦτον οἴδαμεν πόθεν ἐστίν· ὁ δὲ Χριστὸς ὅταν ἔρχηται, οὐδεὶς γινώσκει πόθεν ἐστίν.
മനുജോയം കസ്മാദാഗമദ് ഇതി വയം ജാനോമഃ കിന്ത്വഭിഷിക്ത്ത ആഗതേ സ കസ്മാദാഗതവാൻ ഇതി കോപി ജ്ഞാതും ന ശക്ഷ്യതി|
28 ἔκραξεν οὖν ἐν τῷ ἱερῷ διδάσκων ὁ Ἰησοῦς καὶ λέγων· κἀμὲ οἴδατε καὶ οἴδατε πόθεν εἰμί· καὶ ἀπ’ ἐμαυτοῦ οὐκ ἐλήλυθα, ἀλλ’ ἔστιν ἀληθινὸς ὁ πέμψας με, ὃν ὑμεῖς οὐκ οἴδατε·
തദാ യീശു ർമധ്യേമന്ദിരമ് ഉപദിശൻ ഉച്ചൈഃകാരമ് ഉക്ത്തവാൻ യൂയം കിം മാം ജാനീഥ? കസ്മാച്ചാഗതോസ്മി തദപി കിം ജാനീഥ? നാഹം സ്വത ആഗതോസ്മി കിന്തു യഃ സത്യവാദീ സഏവ മാം പ്രേഷിതവാൻ യൂയം തം ന ജാനീഥ|
29 ἐγὼ οἶδα αὐτόν, ὅτι παρ’ αὐτοῦ εἰμι κἀκεῖνός με ἀπέσταλκεν.
തമഹം ജാനേ തേനാഹം പ്രേരിത അഗതോസ്മി|
30 ἐζήτουν οὖν αὐτὸν πιάσαι, καὶ οὐδεὶς ἐπέβαλεν ἐπ’ αὐτὸν τὴν χεῖρα, ὅτι οὔπω ἐληλύθει ἡ ὥρα αὐτοῦ.
തസ്മാദ് യിഹൂദീയാസ്തം ധർത്തുമ് ഉദ്യതാസ്തഥാപി കോപി തസ്യ ഗാത്രേ ഹസ്തം നാർപയദ് യതോ ഹേതോസ്തദാ തസ്യ സമയോ നോപതിഷ്ഠതി|
31 Πολλοὶ δὲ ἐπίστευσαν ἐκ τοῦ ὄχλου εἰς αὐτόν, καὶ ἔλεγον· ὁ Χριστὸς ὅταν ἔλθῃ μὴ πλείονα σημεῖα ποιήσει ὧν οὗτος ποιεῖ;
കിന്തു ബഹവോ ലോകാസ്തസ്മിൻ വിശ്വസ്യ കഥിതവാന്തോഽഭിഷിക്ത്തപുരുഷ ആഗത്യ മാനുഷസ്യാസ്യ ക്രിയാഭ്യഃ കിമ് അധികാ ആശ്ചര്യ്യാഃ ക്രിയാഃ കരിഷ്യതി?
32 ἤκουσαν οἱ Φαρισαῖοι τοῦ ὄχλου γογγύζοντος περὶ αὐτοῦ ταῦτα, καὶ ἀπέστειλαν ὑπηρέτας οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι ἵνα πιάσωσιν αὐτόν.
തതഃ പരം ലോകാസ്തസ്മിൻ ഇത്ഥം വിവദന്തേ ഫിരൂശിനഃ പ്രധാനയാജകാഞ്ചേതി ശ്രുതവന്തസ്തം ധൃത്വാ നേതും പദാതിഗണം പ്രേഷയാമാസുഃ|
33 εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς· ἔτι χρόνον μικρὸν μεθ’ ὑμῶν εἰμι καὶ ὑπάγω πρὸς τὸν πέμψαντά με.
തതോ യീശുരവദദ് അഹമ് അൽപദിനാനി യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധം സ്ഥിത്വാ മത്പ്രേരയിതുഃ സമീപം യാസ്യാമി|
34 ζητήσετέ με καὶ οὐχ εὑρήσετε, καὶ ὅπου εἰμὶ ἐγὼ ὑμεῖς οὐ δύνασθε ἐλθεῖν.
മാം മൃഗയിഷ്യധ്വേ കിന്തൂദ്ദേശം ന ലപ്സ്യധ്വേ രത്ര സ്ഥാസ്യാമി തത്ര യൂയം ഗന്തും ന ശക്ഷ്യഥ|
35 εἶπον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι πρὸς ἑαυτούς· ποῦ μέλλει οὗτος πορεύεσθαι, ὅτι οὐχ εὑρήσομεν αὐτόν; μὴ εἰς τὴν διασπορὰν τῶν Ἑλλήνων μέλλει πορεύεσθαι καὶ διδάσκειν τοὺς Ἕλληνας;
തദാ യിഹൂദീയാഃ പരസ്പരം വക്ത്തുമാരേഭിരേ അസ്യോദ്ദേശം ന പ്രാപ്സ്യാമ ഏതാദൃശം കിം സ്ഥാനം യാസ്യതി? ഭിന്നദേശേ വികീർണാനാം യിഹൂദീയാനാം സന്നിധിമ് ഏഷ ഗത്വാ താൻ ഉപദേക്ഷ്യതി കിം?
36 τίς ἐστιν ὁ λόγος οὗτος ὃν εἶπεν· ζητήσετέ με καὶ οὐχ εὑρήσετέ, καὶ ὅπου εἰμὶ ἐγὼ ὑμεῖς οὐ δύνασθε ἐλθεῖν;
നോ ചേത് മാം ഗവേഷയിഷ്യഥ കിന്തൂദ്ദേശം ന പ്രാപ്സ്യഥ ഏഷ കോദൃശം വാക്യമിദം വദതി?
37 Ἐν δὲ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς ἑορτῆς εἱστήκει ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔκραξεν λέγων· ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω καὶ πινέτω.
അനന്തരമ് ഉത്സവസ്യ ചരമേഽഹനി അർഥാത് പ്രധാനദിനേ യീശുരുത്തിഷ്ഠൻ ഉച്ചൈഃകാരമ് ആഹ്വയൻ ഉദിതവാൻ യദി കശ്ചിത് തൃഷാർത്തോ ഭവതി തർഹി മമാന്തികമ് ആഗത്യ പിവതു|
38 ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ῥεύσουσιν ὕδατος ζῶντος.
യഃ കശ്ചിന്മയി വിശ്വസിതി ധർമ്മഗ്രന്ഥസ്യ വചനാനുസാരേണ തസ്യാഭ്യന്തരതോഽമൃതതോയസ്യ സ്രോതാംസി നിർഗമിഷ്യന്തി|
39 τοῦτο δὲ εἶπεν περὶ τοῦ πνεύματος οὗ ἤμελλον λαμβάνειν οἱ πιστεύσοντες εἰς αὐτόν· οὔπω γὰρ ἦν πνεῦμα, ὅτι Ἰησοῦς οὐδέπω ἐδοξάσθη.
യേ തസ്മിൻ വിശ്വസന്തി ത ആത്മാനം പ്രാപ്സ്യന്തീത്യർഥേ സ ഇദം വാക്യം വ്യാഹൃതവാൻ ഏതത്കാലം യാവദ് യീശു ർവിഭവം ന പ്രാപ്തസ്തസ്മാത് പവിത്ര ആത്മാ നാദീയത|
40 Ἐκ τοῦ ὄχλου οὖν ἀκούσαντες τῶν λόγων τούτων ἔλεγον· οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ προφήτης·
ഏതാം വാണീം ശ്രുത്വാ ബഹവോ ലോകാ അവദൻ അയമേവ നിശ്ചിതം സ ഭവിഷ്യദ്വാദീ|
41 ἄλλοι ἔλεγον· οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός· ἄλλοι ἔλεγον· μὴ γὰρ ἐκ τῆς Γαλιλαίας ὁ Χριστὸς ἔρχεται;
കേചിദ് അകഥയൻ ഏഷഏവ സോഭിഷിക്ത്തഃ കിന്തു കേചിദ് അവദൻ സോഭിഷിക്ത്തഃ കിം ഗാലീൽ പ്രദേശേ ജനിഷ്യതേ?
42 οὐχ ἡ γραφὴ εἶπεν ὅτι ἐκ τοῦ σπέρματος Δαυεὶδ καὶ ἀπὸ Βηθλεὲμ τῆς κώμης ὅπου ἦν Δαυείδ, ὁ Χριστὸς ἔρχεται;
സോഭിഷിക്ത്തോ ദായൂദോ വംശേ ദായൂദോ ജന്മസ്ഥാനേ ബൈത്ലേഹമി പത്തനേ ജനിഷ്യതേ ധർമ്മഗ്രന്ഥേ കിമിത്ഥം ലിഖിതം നാസ്തി?
43 σχίσμα οὖν ἐγένετο ἐν τῷ ὄχλῳ δι’ αὐτόν·
ഇത്ഥം തസ്മിൻ ലോകാനാം ഭിന്നവാക്യതാ ജാതാ|
44 τινὲς δὲ ἤθελον ἐξ αὐτῶν πιάσαι αὐτόν, ἀλλ’ οὐδεὶς ἔβαλεν ἐπ’ αὐτὸν τὰς χεῖρας.
കതിപയലോകാസ്തം ധർത്തുമ് ഐച്ഛൻ തഥാപി തദ്വപുഷി കോപി ഹസ്തം നാർപയത്|
45 Ἦλθον οὖν οἱ ὑπηρέται πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ Φαρισαίους, καὶ εἶπον αὐτοῖς ἐκεῖνοι, διατί οὐκ ἠγάγετε αὐτόν;
അനന്തരം പാദാതിഗണേ പ്രധാനയാജകാനാം ഫിരൂശിനാഞ്ച സമീപമാഗതവതി തേ താൻ അപൃച്ഛൻ കുതോ ഹേതോസ്തം നാനയത?
46 ἀπεκρίθησαν οἱ ὑπηρέται· οὐδέποτε ἐλάλησεν οὕτως ἄνθρωπος, ὡς οὗτος λαλεῖ ὁ ἄνθρωπος.
തദാ പദാതയഃ പ്രത്യവദൻ സ മാനവ ഇവ കോപി കദാപി നോപാദിശത്|
47 ἀπεκρίθησαν αὐτοῖς οἱ Φαρισαῖοι· μὴ καὶ ὑμεῖς πεπλάνησθε;
തതഃ ഫിരൂശിനഃ പ്രാവോചൻ യൂയമപി കിമഭ്രാമിഷ്ട?
48 μή τις ἐκ τῶν ἀρχόντων ἐπίστευσεν εἰς αὐτὸν ἢ ἐκ τῶν Φαρισαίων;
അധിപതീനാം ഫിരൂശിനാഞ്ച കോപി കിം തസ്മിൻ വ്യശ്വസീത്?
49 ἀλλὰ ὁ ὄχλος οὗτος ὁ μὴ γινώσκων τὸν νόμον ἐπάρατοί εἰσίν.
യേ ശാസ്ത്രം ന ജാനന്തി ത ഇമേഽധമലോകാഏവ ശാപഗ്രസ്താഃ|
50 λέγει Νικόδημος πρὸς αὐτούς, εἷς ὢν ἐξ αὐτῶν·
തദാ നികദീമനാമാ തേഷാമേകോ യഃ ക്ഷണദായാം യീശോഃ സന്നിധിമ് അഗാത് സ ഉക്ത്തവാൻ
51 μὴ ὁ νόμος ἡμῶν κρίνει τὸν ἄνθρωπον ἐὰν μὴ ἀκούσῃ πρῶτον παρ’ αὐτοῦ καὶ γνῷ τί ποιεῖ;
തസ്യ വാക്യേ ന ശ്രുതേ കർമ്മണി ച ന വിദിതേ ഽസ്മാകം വ്യവസ്ഥാ കിം കഞ്ചന മനുജം ദോഷീകരോതി?
52 ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπαν αὐτῷ· μὴ καὶ σὺ ἐκ τῆς Γαλιλαίας εἶ; ἐραύνησον καὶ ἴδε ὅτι προφήτης ἐκ τῆς Γαλιλαίας οὐκ ἐγείρεται.
തതസ്തേ വ്യാഹരൻ ത്വമപി കിം ഗാലീലീയലോകഃ? വിവിച്യ പശ്യ ഗലീലി കോപി ഭവിഷ്യദ്വാദീ നോത്പദ്യതേ|
53 και επορευθησαν εκαστος εις τον οικον αυτου.
തതഃ പരം സർവ്വേ സ്വം സ്വം ഗൃഹം ഗതാഃ കിന്തു യീശു ർജൈതുനനാമാനം ശിലോച്ചയം ഗതവാൻ|
