< Προς Κορινθιους Α΄ 7 >

1 Περὶ δὲ ὧν ἐγράψατε, καλὸν ἀνθρώπῳ γυναικὸς μὴ ἅπτεσθαι·
اَپَرَنْچَ یُشْمابھِ رْماں پْرَتِ یَتْ پَتْرَمَلیکھِ تَسْیوتَّرَمیتَتْ، یوشِتوسْپَرْشَنَں مَنُجَسْیَ وَرَں؛
2 διὰ δὲ τὰς πορνείας ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα ἐχέτω, καὶ ἑκάστη τὸν ἴδιον ἄνδρα ἐχέτω.
کِنْتُ وْیَبھِچارَبھَیادْ ایکَیکَسْیَ پُںسَح سْوَکِییَبھارْیّا بھَوَتُ تَدْوَدْ ایکَیکَسْیا یوشِتو پِ سْوَکِییَبھَرْتّا بھَوَتُ۔
3 τῇ γυναικὶ ὁ ἀνὴρ τὴν ὀφειλὴν ἀποδιδότω, ὁμοίως δὲ καὶ ἡ γυνὴ τῷ ἀνδρί.
بھارْیّایَے بھَرْتْرا یَدْیَدْ وِتَرَنِییَں تَدْ وِتِیرْیَّتاں تَدْوَدْ بھَرْتْرےپِ بھارْیَّیا وِتَرَنِییَں وِتِیرْیَّتاں۔
4 ἡ γυνὴ τοῦ ἰδίου σώματος οὐκ ἐξουσιάζει ἀλλὰ ὁ ἀνήρ· ὁμοίως δὲ καὶ ὁ ἀνὴρ τοῦ ἰδίου σώματος οὐκ ἐξουσιάζει ἀλλὰ ἡ γυνή.
بھارْیّایاح سْوَدیہے سْوَتْوَں ناسْتِ بھَرْتُّریوَ، تَدْوَدْ بھَرْتُّرَپِ سْوَدیہے سْوَتْوَں ناسْتِ بھارْیّایا ایوَ۔
5 μὴ ἀποστερεῖτε ἀλλήλους, εἰ μήτι ἂν ἐκ συμφώνου πρὸς καιρὸν ἵνα σχολάσητε τῇ προσευχῇ καὶ πάλιν ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἦτε, ἵνα μὴ πειράζῃ ὑμᾶς ὁ σατανᾶς διὰ τὴν ἀκρασίαν ὑμῶν.
اُپوشَنَپْرارْتھَنَیوح سیوَنارْتھَمْ ایکَمَنْتْرَناناں یُشْماکَں کِیَتْکالَں یاوَدْ یا پرِتھَکْسْتھِتِ رْبھَوَتِ تَدَنْیو وِچّھیدو یُشْمَنْمَدھْیے نَ بھَوَتُ، تَتَح پَرَمْ اِنْدْرِیانامْ اَدھَیرْیّاتْ شَیَتانْ یَدْ یُشْمانْ پَرِیکْشاں نَ نَییتْ تَدَرْتھَں پُنَریکَتْرَ مِلَتَ۔
6 τοῦτο δὲ λέγω κατὰ συγγνώμην, οὐ κατ’ ἐπιταγήν.
ایتَدْ آدیشَتو نَہِ کِنْتْوَنُجْناتَ ایوَ مَیا کَتھْیَتے،
7 θέλω δὲ πάντας ἀνθρώπους εἶναι ὡς καὶ ἐμαυτόν· ἀλλὰ ἕκαστος ἴδιον ἔχει χάρισμα ἐκ θεοῦ, ὁ μὲν οὕτως, ὁ δὲ οὕτως.
یَتو مَماوَسْتھیوَ سَرْوَّمانَوانامَوَسْتھا بھَوَتْوِتِ مَمَ وانْچھا کِنْتْوِیشْوَرادْ ایکینَیکو وَرونْیینَ چانْیو وَرَ اِتّھَمیکَیکینَ سْوَکِییَوَرو لَبْدھَح۔
8 Λέγω δὲ τοῖς ἀγάμοις καὶ ταῖς χήραις, καλὸν αὐτοῖς ἐὰν μείνωσιν ὡς κἀγώ·
اَپَرَمْ اَکرِتَوِواہانْ وِدھَواشْچَ پْرَتِ مَمَیتَنِّویدَنَں مَمیوَ تیشامَوَسْتھِتِ رْبھَدْرا؛
9 εἰ δὲ οὐκ ἐγκρατεύονται γαμησάτωσαν· κρεῖττον γάρ ἐστιν γαμεῖν ἢ πυροῦσθαι.
کِنْچَ یَدِ تَیرِنْدْرِیانِ نِیَنْتُں نَ شَکْیَنْتے تَرْہِ وِواہَح کْرِیَتاں یَتَح کامَدَہَنادْ وْیُوڈھَتْوَں بھَدْرَں۔
10 τοῖς δὲ γεγαμηκόσιν παραγγέλλω, οὐκ ἐγὼ ἀλλὰ ὁ κύριος, γυναῖκα ἀπὸ ἀνδρὸς μὴ χωρισθῆναι,
یے چَ کرِتَوِواہاسْتے مَیا نَہِ پْرَبھُنَیوَیتَدْ آجْناپْیَنْتے۔
11 ἐὰν δὲ καὶ χωρισθῇ, μενέτω ἄγαμος ἢ τῷ ἀνδρὶ καταλλαγήτω, καὶ ἄνδρα γυναῖκα μὴ ἀφιέναι.
بھارْیّا بھَرْتّرِتَح پرِتھَکْ نَ بھَوَتُ۔ یَدِ وا پرِتھَگْبھُوتا سْیاتْ تَرْہِ نِرْوِواہا تِشْٹھَتُ سْوِییَپَتِنا وا سَنْدَدھاتُ بھَرْتّاپِ بھارْیّاں نَ تْیَجَتُ۔
12 τοῖς δὲ λοιποῖς λέγω ἐγώ, οὐχ ὁ κύριος· εἴ τις ἀδελφὸς γυναῖκα ἔχει ἄπιστον, καὶ αὕτη συνευδοκεῖ οἰκεῖν μετ’ αὐτοῦ, μὴ ἀφιέτω αὐτήν·
اِتَرانْ جَنانْ پْرَتِ پْرَبھُ رْنَ بْرَوِیتِ کِنْتْوَہَں بْرَوِیمِ؛ کَسْیَچِدْ بھْراتُرْیوشِدْ اَوِشْواسِنِی سَتْیَپِ یَدِ تینَ سَہَواسے تُشْیَتِ تَرْہِ سا تینَ نَ تْیَجْیَتاں۔
13 καὶ γυνὴ εἴ τις ἔχει ἄνδρα ἄπιστον καὶ οὗτος συνευδοκεῖ οἰκεῖν μετ’ αὐτῆς, μὴ ἀφιέτω τὸν ἄνδρα.
تَدْوَتْ کَسْیاشْچِدْ یوشِتَح پَتِرَوِشْواسِی سَنَّپِ یَدِ تَیا سَہَواسے تُشْیَتِ تَرْہِ سَ تَیا نَ تْیَجْیَتاں۔
14 ἡγίασται γὰρ ὁ ἀνὴρ ὁ ἄπιστος ἐν τῇ γυναικί, καὶ ἡγίασται ἡ γυνὴ ἡ ἄπιστος ἐν τῷ ἀδελφῷ· ἐπεὶ ἄρα τὰ τέκνα ὑμῶν ἀκάθαρτά ἐστιν, νῦν δὲ ἅγιά ἐστιν.
یَتووِشْواسِی بھَرْتّا بھارْیَّیا پَوِتْرِیبھُوتَح، تَدْوَدَوِشْواسِنِی بھارْیّا بھَرْتْرا پَوِتْرِیبھُوتا؛ نوچیدْ یُشْماکَمَپَتْیانْیَشُچِینْیَبھَوِشْیَنْ کِنْتْوَدھُنا تانِ پَوِتْرانِ سَنْتِ۔
15 εἰ δὲ ὁ ἄπιστος χωρίζεται, χωριζέσθω· οὐ δεδούλωται ὁ ἀδελφὸς ἢ ἡ ἀδελφὴ ἐν τοῖς τοιούτοις· ἐν δὲ εἰρήνῃ κέκληκεν ὑμᾶς ὁ θεός.
اَوِشْواسِی جَنو یَدِ وا پرِتھَگْ بھَوَتِ تَرْہِ پرِتھَگْ بھَوَتُ؛ ایتینَ بھْراتا بھَگِنِی وا نَ نِبَدھْیَتے تَتھاپِ وَیَمِیشْوَرینَ شانْتَیے سَماہُوتاح۔
16 τί γὰρ οἶδας, γύναι, εἰ τὸν ἄνδρα σώσεις; ἢ τί οἶδας, ἄνερ, εἰ τὴν γυναῖκα σώσεις;
ہے نارِ تَوَ بھَرْتُّح پَرِتْرانَں تْوَتّو بھَوِشْیَتِ نَ ویتِ تْوَیا کِں جْنایَتے؟ ہے نَرَ تَوَ جایایاح پَرِتْرانَں تْوَتّے بھَوِشْیَتِ نَ ویتِ تْوَیا کِں جْنایَتے؟
17 εἰ μὴ ἑκάστῳ ὡς μεμέρικεν ὁ κύριος, ἕκαστον ὡς κέκληκεν ὁ θεός, οὕτως περιπατείτω· καὶ οὕτως ἐν ταῖς ἐκκλησίαις πάσαις διατάσσομαι.
ایکَیکو جَنَح پَرَمیشْوَرالَّبْدھَں یَدْ بھَجَتے یَسْیانْچاوَسْتھایامْ اِیشْوَریناہْوایِ تَدَنُسارینَیواچَرَتُ تَدَہَں سَرْوَّسَماجَسْتھانْ آدِشامِ۔
18 περιτετμημένος τις ἐκλήθη; μὴ ἐπισπάσθω. ἐν ἀκροβυστίᾳ κέκληταί τις; μὴ περιτεμνέσθω.
چھِنَّتْوَگْ بھرِتْوا یَ آہُوتَح سَ پْرَکرِشْٹَتْوَکْ نَ بھَوَتُ، تَدْوَدْ اَچھِنَّتْوَگْ بھُوتْوا یَ آہُوتَح سَ چھِنَّتْوَکْ نَ بھَوَتُ۔
19 ἡ περιτομὴ οὐδέν ἐστιν, καὶ ἡ ἀκροβυστία οὐδέν ἐστιν, ἀλλὰ τήρησις ἐντολῶν θεοῦ.
تْوَکْچھیدَح سارو نَہِ تَدْوَدَتْوَکْچھیدوپِ سارو نَہِ کِنْتْوِیشْوَرَسْیاجْناناں پالَنَمیوَ۔
20 ἕκαστος ἐν τῇ κλήσει ᾗ ἐκλήθη ἐν ταύτῃ μενέτω.
یو جَنو یَسْیامَوَسْتھایاماہْوایِ سَ تَسْیامیواوَتِشْٹھَتاں۔
21 δοῦλος ἐκλήθης; μή σοι μελέτω· ἀλλ’ εἰ καὶ δύνασαι ἐλεύθερος γενέσθαι, μᾶλλον χρῆσαι.
داسَح سَنْ تْوَں کِماہُوتوسِ؟ تَنْما چِنْتَیَ، تَتھاچَ یَدِ سْوَتَنْتْرو بھَوِتُں شَکْنُیاسْتَرْہِ تَدیوَ ورِنُ۔
22 ὁ γὰρ ἐν κυρίῳ κληθεὶς δοῦλος ἀπελεύθερος κυρίου ἐστίν· ὁμοίως ὁ ἐλεύθερος κληθεὶς δοῦλός ἐστιν Χριστοῦ.
یَتَح پْرَبھُناہُوتو یو داسَح سَ پْرَبھو رْموچِتَجَنَح۔ تَدْوَدْ تیناہُوتَح سْوَتَنْتْرو جَنوپِ کھْرِیشْٹَسْیَ داسَ ایوَ۔
23 τιμῆς ἠγοράσθητε· μὴ γίνεσθε δοῦλοι ἀνθρώπων.
یُویَں مُولْیینَ کْرِیتا اَتو ہیتو رْمانَواناں داسا ما بھَوَتَ۔
24 ἕκαστος ἐν ᾧ ἐκλήθη, ἀδελφοί, ἐν τούτῳ μενέτω παρὰ θεῷ.
ہے بھْراتَرو یَسْیامَوَسْتھایاں یَسْیاہْوانَمَبھَوَتْ تَیا سَ اِیشْوَرَسْیَ ساکْشاتْ تِشْٹھَتُ۔
25 Περὶ δὲ τῶν παρθένων ἐπιταγὴν κυρίου οὐκ ἔχω, γνώμην δὲ δίδωμι ὡς ἠλεημένος ὑπὸ κυρίου πιστὸς εἶναι.
اَپَرَمْ اَکرِتَوِواہانْ جَنانْ پْرَتِ پْرَبھوح کوپْیادیشو مَیا نَ لَبْدھَح کِنْتُ پْرَبھورَنُکَمْپَیا وِشْواسْیو بھُوتوہَں یَدْ بھَدْرَں مَنْیے تَدْ وَدامِ۔
26 νομίζω οὖν τοῦτο καλὸν ὑπάρχειν διὰ τὴν ἐνεστῶσαν ἀνάγκην, ὅτι καλὸν ἀνθρώπῳ τὸ οὕτως εἶναι.
وَرْتَّماناتْ کْلیشَسَمَیاتْ مَنُشْیَسْیانُوڈھَتْوَں بھَدْرَمِتِ مَیا بُدھْیَتے۔
27 δέδεσαι γυναικί; μὴ ζήτει λύσιν· λέλυσαι ἀπὸ γυναικός; μὴ ζήτει γυναῖκα.
تْوَں کِں یوشِتِ نِبَدّھوسِ تَرْہِ موچَنَں پْراپْتُں ما یَتَسْوَ۔ کِں وا یوشِتو مُکْتوسِ؟ تَرْہِ جایاں ما گَویشَیَ۔
28 ἐὰν δὲ καὶ γαμήσῃς, οὐχ ἥμαρτες· καὶ ἐὰν γήμῃ ἡ παρθένος, οὐχ ἥμαρτεν. θλῖψιν δὲ τῇ σαρκὶ ἕξουσιν οἱ τοιοῦτοι, ἐγὼ δὲ ὑμῶν φείδομαι.
وِواہَں کُرْوَّتا تْوَیا کِمَپِ ناپارادھْیَتے تَدْوَدْ وْیُوہْیَمانَیا یُوَتْیاپِ کِمَپِ ناپَرادھْیَتے تَتھاچَ تادرِشَو دْوَو جَنَو شارِیرِکَں کْلیشَں لَپْسْییتے کِنْتُ یُشْمانْ پْرَتِ مَمَ کَرُنا وِدْیَتے۔
29 τοῦτο δέ φημι, ἀδελφοί, ὁ καιρὸς συνεσταλμένος ἐστίν· τὸ λοιπὸν ἵνα καὶ οἱ ἔχοντες γυναῖκας ὡς μὴ ἔχοντες ὦσιν,
ہے بھْراتَروہَمِدَں بْرَوِیمِ، اِتَح پَرَں سَمَیوتِیوَ سَںکْشِپْتَح،
30 καὶ οἱ κλαίοντες ὡς μὴ κλαίοντες, καὶ οἱ χαίροντες ὡς μὴ χαίροντες, καὶ οἱ ἀγοράζοντες ὡς μὴ κατέχοντες,
اَتَح کرِتَدارَیرَکرِتَدارَیرِوَ رُدَدْبھِشْچارُدَدْبھِرِوَ سانَنْدَیشْچَ نِرانَنْدَیرِوَ کْریترِبھِشْچابھاگِبھِرِواچَرِتَوْیَں
31 καὶ οἱ χρώμενοι τὸν κόσμον ὡς μὴ καταχρώμενοι· παράγει γὰρ τὸ σχῆμα τοῦ κόσμου τούτου.
یے چَ سَںسارے چَرَنْتِ تَے رْناتِچَرِتَوْیَں یَتَ اِہَلےکَسْیَ کَوتُکو وِچَلَتِ۔
32 θέλω δὲ ὑμᾶς ἀμερίμνους εἶναι. ὁ ἄγαμος μεριμνᾷ τὰ τοῦ κυρίου, πῶς ἀρέσῃ τῷ κυρίῳ·
کِنْتُ یُویَں یَنِّشْچِنْتا بھَویتیتِ مَمَ وانْچھا۔ اَکرِتَوِواہو جَنو یَتھا پْرَبھُں پَرِتوشَییتْ تَتھا پْرَبھُں چِنْتَیَتِ،
33 ὁ δὲ γαμήσας μεριμνᾷ τὰ τοῦ κόσμου, πῶς ἀρέσῃ τῇ γυναικί,
کِنْتُ کرِتَوِواہو جَنو یَتھا بھارْیّاں پَرِتوشَییتْ تَتھا سَںسارَں چِنْتَیَتِ۔
34 καὶ μεμέρισται. καὶ ἡ γυνὴ καὶ ἡ παρθένος ἡ ἄγαμος μεριμνᾷ τὰ τοῦ κυρίου, ἵνα ᾖ ἁγία καὶ τῷ σώματι καὶ τῷ πνεύματι· ἡ δὲ γαμήσασα μεριμνᾷ τὰ τοῦ κόσμου, πῶς ἀρέσῃ τῷ ἀνδρί.
تَدْوَدْ اُوڈھَیوشِتو نُوڈھا وِشِشْیَتے۔ یانُوڈھا سا یَتھا کایَمَنَسوح پَوِتْرا بھَویتْ تَتھا پْرَبھُں چِنْتَیَتِ یا چوڈھا سا یَتھا بھَرْتّارَں پَرِتوشَییتْ تَتھا سَںسارَں چِنْتَیَتِ۔
35 τοῦτο δὲ πρὸς τὸ ὑμῶν αὐτῶν σύμφορον λέγω, οὐχ ἵνα βρόχον ὑμῖν ἐπιβάλω, ἀλλὰ πρὸς τὸ εὔσχημον καὶ εὐπάρεδρον τῷ κυρίῳ ἀπερισπάστως.
اَہَں یَدْ یُشْمانْ مرِگَبَنْدھِنْیا پَرِکْشِپییَں تَدَرْتھَں نَہِ کِنْتُ یُویَں یَدَنِنْدِتا بھُوتْوا پْرَبھوح سیوَنےبادھَمْ آسَکْتا بھَویتَ تَدَرْتھَمیتانِ سَرْوّانِ یُشْماکَں ہِتایَ مَیا کَتھْیَنْتے۔
36 εἰ δέ τις ἀσχημονεῖν ἐπὶ τὴν παρθένον αὐτοῦ νομίζει ἐὰν ᾖ ὑπέρακμος, καὶ οὕτως ὀφείλει γίνεσθαι, ὃ θέλει ποιείτω· οὐχ ἁμαρτάνει· γαμείτωσαν.
کَسْیَچِتْ کَنْیایاں یَووَنَپْراپْتایاں یَدِ سَ تَسْیا اَنُوڈھَتْوَں نِنْدَنِییَں وِواہَشْچَ سادھَیِتَوْیَ اِتِ مَنْیَتے تَرْہِ یَتھابھِلاشَں کَروتُ، ایتینَ کِمَپِ ناپَراتْسْیَتِ وِواہَح کْرِیَتاں۔
37 ὃς δὲ ἕστηκεν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ ἑδραῖος, μὴ ἔχων ἀνάγκην, ἐξουσίαν δὲ ἔχει περὶ τοῦ ἰδίου θελήματος, καὶ τοῦτο κέκρικεν ἐν τῇ ἰδίᾳ καρδίᾳ, τηρεῖν τὴν ἑαυτοῦ παρθένον, καλῶς ποιήσει·
کِنْتُ دُحکھیناکْلِشْٹَح کَشْچِتْ پِتا یَدِ سْتھِرَمَنوگَتَح سْوَمَنوبھِلاشَسادھَنے سَمَرْتھَشْچَ سْیاتْ مَمَ کَنْیا مَیا رَکْشِتَوْییتِ مَنَسِ نِشْچِنوتِ چَ تَرْہِ سَ بھَدْرَں کَرْمَّ کَروتِ۔
38 ὥστε καὶ ὁ γαμίζων τὴν ἑαυτοῦ παρθένον καλῶς ποιεῖ, καὶ ὁ μὴ γαμίζων κρεῖσσον ποιήσει.
اَتو یو وِواہَں کَروتِ سَ بھَدْرَں کَرْمَّ کَروتِ یَشْچَ وِواہَں نَ کَروتِ سَ بھَدْرَتَرَں کَرْمَّ کَروتِ۔
39 γυνὴ δέδεται ἐφ’ ὅσον χρόνον ζῇ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς· ἐὰν δὲ κοιμηθῇ ὁ ἀνήρ, ἐλευθέρα ἐστὶν ᾧ θέλει γαμηθῆναι, μόνον ἐν κυρίῳ.
یاوَتْکالَں پَتِ رْجِیوَتِ تاوَدْ بھارْیّا وْیَوَسْتھَیا نِبَدّھا تِشْٹھَتِ کِنْتُ پَتْیَو مَہانِدْراں گَتے سا مُکْتِیبھُویَ یَمَبھِلَشَتِ تینَ سَہَ تَسْیا وِواہو بھَوِتُں شَکْنوتِ، کِنْتْویتَتْ کیوَلَں پْرَبھُبھَکْتاناں مَدھْیے۔
40 μακαριωτέρα δέ ἐστιν ἐὰν οὕτως μείνῃ, κατὰ τὴν ἐμὴν γνώμην, δοκῶ δὲ κἀγὼ πνεῦμα θεοῦ ἔχειν.
تَتھاچَ سا یَدِ نِشْپَتِکا تِشْٹھَتِ تَرْہِ تَسْیاح کْشیمَں بھَوِشْیَتِیتِ مَمَ بھاوَح۔ اَپَرَمْ اِیشْوَرَسْیاتْما مَماپْیَنْتَ رْوِدْیَتَ اِتِ مَیا بُدھْیَتے۔

< Προς Κορινθιους Α΄ 7 >