Προς Τιτον 3
1 υπομιμνησκε αυτους αρχαις και εξουσιαις υποτασσεσθαι πειθαρχειν προς παν εργον αγαθον ετοιμους ειναι
Rappelle aux fidèles qu'ils ont à se soumettre aux autorités, aux, puissances, à leur obéir, à être prêts à faire le bien;
2 μηδενα βλασφημειν αμαχους ειναι επιεικεις πασαν ενδεικνυμενους πραοτητα προς παντας ανθρωπους
à ne dire de mal de personne, à être paisibles, indulgents, à se montrer doux envers tout le monde.
3 ημεν γαρ ποτε και ημεις ανοητοι απειθεις πλανωμενοι δουλευοντες επιθυμιαις και ηδοναις ποικιλαις εν κακια και φθονω διαγοντες στυγητοι μισουντες αλληλους
Nous aussi étions autrefois insensés, désobéissants, égarés, esclaves de toutes sortes de plaisirs et de passions, vivant dans la méchanceté et la jalousie, ne méritant que la haine et nous haïssant les uns les autres.
4 οτε δε η χρηστοτης και η φιλανθρωπια επεφανη του σωτηρος ημων θεου
Mais quand a paru la bonté, l'amour pour les hommes de Dieu notre Sauveur,
5 ουκ εξ εργων των εν δικαιοσυνη ων εποιησαμεν ημεις αλλα κατα τον αυτου ελεον εσωσεν ημας δια λουτρου παλιγγενεσιας και ανακαινωσεως πνευματος αγιου
nous avons été sauvés, non parce que nous avions accompli des oeuvres de justice, mais parce qu'il est miséricordieux; il nous a purifiés, régénérés, renouvelés par l'Esprit saint
6 ου εξεχεεν εφ ημας πλουσιως δια ιησου χριστου του σωτηρος ημων
qu'il a libéralement répandu sur nous par Jésus-Christ notre Sauveur.
C'est ainsi que justifiés par sa grâce, nous devenons, en espérance, héritiers de la vie éternelle. (aiōnios g166)
8 πιστος ο λογος και περι τουτων βουλομαι σε διαβεβαιουσθαι ινα φροντιζωσιν καλων εργων προιστασθαι οι πεπιστευκοτες τω θεω ταυτα εστιν τα καλα και ωφελιμα τοις ανθρωποις
Le fait est certain, et je veux que tu les en persuades, afin que ceux qui ont cru en Dieu se mettent à faire de bonnes oeuvres. Voilà ce qui est bon et utile aux hommes.
9 μωρας δε ζητησεις και γενεαλογιας και ερεις και μαχας νομικας περιιστασο εισιν γαρ ανωφελεις και ματαιοι
Quant aux sottes questions, aux généalogies, aux querelles et aux discussions sur la Loi, écarte-les; tout cela est frivole et inutile.
10 αιρετικον ανθρωπον μετα μιαν και δευτεραν νουθεσιαν παραιτου
Tu rompras après deux avertissements avec celui qui fomente des divisions;
11 ειδως οτι εξεστραπται ο τοιουτος και αμαρτανει ων αυτοκατακριτος
ces gens-là, sache-le, sont coupables, pervertis et se condamnent eux-mêmes.
12 οταν πεμψω αρτεμαν προς σε η τυχικον σπουδασον ελθειν προς με εις νικοπολιν εκει γαρ κεκρικα παραχειμασαι
Dès que je t'aurai envoyé soit Artémas, soit Tychique, tache de me rejoindre à Nicopolis, car je me suis décidé à y passer l'hiver.
13 ζηναν τον νομικον και απολλω σπουδαιως προπεμψον ινα μηδεν αυτοις λειπη
Tu auras bien soin de Zénas, le docteur de la Loi, et d'Apollon, quand ils partiront; qu'il ne leur manque rien.
14 μανθανετωσαν δε και οι ημετεροι καλων εργων προιστασθαι εις τας αναγκαιας χρειας ινα μη ωσιν ακαρποι
Les nôtres aussi doivent apprendre, dans les cas urgents, à pratiquer de bonnes oeuvres et ainsi à ne pas rester stériles.
15 ασπαζονται σε οι μετ εμου παντες ασπασαι τους φιλουντας ημας εν πιστει η χαρις μετα παντων υμων αμην [προς τιτον της κρητων εκκλησιας πρωτον επισκοπον χειροτονηθεντα εγραφη απο νικοπολεως της μακεδονιας]
Tous ceux qui sont avec moi te saluent. Salue les croyants qui nous aiment.
