< Προς Ρωμαιους 6 >
1 τι ουν ερουμεν επιμενουμεν τη αμαρτια ινα η χαρις πλεοναση
ปฺรภูตรูเปณ ยทฺ อนุคฺรห: ปฺรกาศเต ตทรฺถํ ปาเป ติษฺฐาม อิติ วากฺยํ กึ วยํ วทิษฺยาม: ? ตนฺน ภวตุฯ
2 μη γενοιτο οιτινες απεθανομεν τη αμαρτια πως ετι ζησομεν εν αυτη
ปาปํ ปฺรติ มฺฤตา วยํ ปุนสฺตสฺมินฺ กถมฺ ชีวิษฺยาม: ?
3 η αγνοειτε οτι οσοι εβαπτισθημεν εις χριστον ιησουν εις τον θανατον αυτου εβαπτισθημεν
วยํ ยาวนฺโต โลกา ยีศุขฺรีษฺเฏ มชฺชิตา อภวาม ตาวนฺต เอว ตสฺย มรเณ มชฺชิตา อิติ กึ ยูยํ น ชานีถ?
4 συνεταφημεν ουν αυτω δια του βαπτισματος εις τον θανατον ινα ωσπερ ηγερθη χριστος εκ νεκρων δια της δοξης του πατρος ουτως και ημεις εν καινοτητι ζωης περιπατησωμεν
ตโต ยถา ปิตุ: ปรากฺรเมณ ศฺมศานาตฺ ขฺรีษฺฏ อุตฺถาปิตสฺตถา วยมปิ ยตฺ นูตนชีวิน อิวาจรามสฺตทรฺถํ มชฺชเนน เตน สารฺทฺธํ มฺฤตฺยุรูเป ศฺมศาเน สํสฺถาปิตา: ฯ
5 ει γαρ συμφυτοι γεγοναμεν τω ομοιωματι του θανατου αυτου αλλα και της αναστασεως εσομεθα
อปรํ วยํ ยทิ เตน สํยุกฺตา: สนฺต: ส อิว มรณภาคิโน ชาตาสฺตรฺหิ ส อิโวตฺถานภาคิโน'ปิ ภวิษฺยาม: ฯ
6 τουτο γινωσκοντες οτι ο παλαιος ημων ανθρωπος συνεσταυρωθη ινα καταργηθη το σωμα της αμαρτιας του μηκετι δουλευειν ημας τη αμαρτια
วยํ ยตฺ ปาปสฺย ทาสา: ปุน รฺน ภวามสฺตทรฺถมฺ อสฺมากํ ปาปรูปศรีรสฺย วินาศารฺถมฺ อสฺมากํ ปุราตนปุรุษเสฺตน สากํ กฺรุเศ'หนฺยเตติ วยํ ชานีม: ฯ
7 ο γαρ αποθανων δεδικαιωται απο της αμαρτιας
โย หต: ส ปาปาตฺ มุกฺต เอวฯ
8 ει δε απεθανομεν συν χριστω πιστευομεν οτι και συζησομεν αυτω
อเตอว ยทิ วยํ ขฺรีษฺเฏน สารฺทฺธมฺ อหนฺยามหิ ตรฺหิ ปุนรปิ เตน สหิตา ชีวิษฺยาม อิตฺยตฺราสฺมากํ วิศฺวาโส วิทฺยเตฯ
9 ειδοτες οτι χριστος εγερθεις εκ νεκρων ουκετι αποθνησκει θανατος αυτου ουκετι κυριευει
ยต: ศฺมศานาทฺ อุตฺถาปิต: ขฺรีษฺโฏ ปุน รฺน มฺริยต อิติ วยํ ชานีม: ฯ ตสฺมินฺ โกปฺยธิกาโร มฺฤโตฺย รฺนาสฺติฯ
10 ο γαρ απεθανεν τη αμαρτια απεθανεν εφαπαξ ο δε ζη ζη τω θεω
อปรญฺจ ส ยทฺ อมฺริยต เตไนกทา ปาปมฺ อุทฺทิศฺยามฺริยต, ยจฺจ ชีวติ เตเนศฺวรมฺ อุทฺทิศฺย ชีวติ;
11 ουτως και υμεις λογιζεσθε εαυτους νεκρους μεν ειναι τη αμαρτια ζωντας δε τω θεω εν χριστω ιησου τω κυριω ημων
ตทฺวทฺ ยูยมปิ สฺวานฺ ปาปมฺ อุทฺทิศฺย มฺฤตานฺ อสฺมากํ ปฺรภุณา ยีศุขฺรีษฺเฏเนศฺวรมฺ อุทฺทิศฺย ชีวนฺโต ชานีตฯ
12 μη ουν βασιλευετω η αμαρτια εν τω θνητω υμων σωματι εις το υπακουειν αυτη εν ταις επιθυμιαις αυτου
อปรญฺจ กุตฺสิตาภิลาษานฺ ปูรยิตุํ ยุษฺมากํ มรฺตฺยเทเหษุ ปาปมฺ อาธิปตฺยํ น กโรตุฯ
13 μηδε παριστανετε τα μελη υμων οπλα αδικιας τη αμαρτια αλλα παραστησατε εαυτους τω θεω ως εκ νεκρων ζωντας και τα μελη υμων οπλα δικαιοσυνης τω θεω
อปรํ สฺวํ สฺวมฺ องฺคมฺ อธรฺมฺมสฺยาสฺตฺรํ กฺฤตฺวา ปาปเสวายำ น สมรฺปยต, กินฺตุ ศฺมศานาทฺ อุตฺถิตานิว สฺวานฺ อีศฺวเร สมรฺปยต สฺวานฺยงฺคานิ จ ธรฺมฺมาสฺตฺรสฺวรูปาณีศฺวรมฺ อุทฺทิศฺย สมรฺปยตฯ
14 αμαρτια γαρ υμων ου κυριευσει ου γαρ εστε υπο νομον αλλ υπο χαριν
ยุษฺมากมฺ อุปริ ปาปสฺยาธิปตฺยํ ปุน รฺน ภวิษฺยติ, ยสฺมาทฺ ยูยํ วฺยวสฺถายา อนายตฺตา อนุคฺรหสฺย จายตฺตา อภวตฯ
15 τι ουν αμαρτησομεν οτι ουκ εσμεν υπο νομον αλλ υπο χαριν μη γενοιτο
กินฺตุ วยํ วฺยวสฺถายา อนายตฺตา อนุคฺรหสฺย จายตฺตา อภวาม, อิติ การณาตฺ กึ ปาปํ กริษฺยาม: ? ตนฺน ภวตุฯ
16 ουκ οιδατε οτι ω παριστανετε εαυτους δουλους εις υπακοην δουλοι εστε ω υπακουετε ητοι αμαρτιας εις θανατον η υπακοης εις δικαιοσυνην
ยโต มฺฤติชนกํ ปาปํ ปุณฺยชนกํ นิเทศาจรณญฺไจตโยรฺทฺวโย รฺยสฺมินฺ อาชฺญาปาลนารฺถํ ภฺฤตฺยานิว สฺวานฺ สมรฺปยถ, ตไสฺยว ภฺฤตฺยา ภวถ, เอตตฺ กึ ยูยํ น ชานีถ?
17 χαρις δε τω θεω οτι ητε δουλοι της αμαρτιας υπηκουσατε δε εκ καρδιας εις ον παρεδοθητε τυπον διδαχης
อปรญฺจ ปูรฺวฺวํ ยูยํ ปาปสฺย ภฺฤตฺยา อาเสฺตติ สตฺยํ กินฺตุ ยสฺยำ ศิกฺษารูปายำ มูษายำ นิกฺษิปฺตา อภวต ตสฺยา อากฺฤตึ มโนภิ รฺลพฺธวนฺต อิติ การณาทฺ อีศฺวรสฺย ธนฺยวาโท ภวตุฯ
18 ελευθερωθεντες δε απο της αμαρτιας εδουλωθητε τη δικαιοσυνη
อิตฺถํ ยูยํ ปาปเสวาโต มุกฺตา: สนฺโต ธรฺมฺมสฺย ภฺฤตฺยา ชาตา: ฯ
19 ανθρωπινον λεγω δια την ασθενειαν της σαρκος υμων ωσπερ γαρ παρεστησατε τα μελη υμων δουλα τη ακαθαρσια και τη ανομια εις την ανομιαν ουτως νυν παραστησατε τα μελη υμων δουλα τη δικαιοσυνη εις αγιασμον
ยุษฺมากํ ศารีริกฺยา ทุรฺพฺพลตายา เหโต รฺมานววทฺ อหมฺ เอตทฺ พฺรวีมิ; ปุน: ปุนรธรฺมฺมกรณารฺถํ ยทฺวตฺ ปูรฺวฺวํ ปาปาเมธฺยโย รฺภฺฤตฺยเตฺว นิชางฺคานิ สมารฺปยต ตทฺวทฺ อิทานีํ สาธุกรฺมฺมกรณารฺถํ ธรฺมฺมสฺย ภฺฤตฺยเตฺว นิชางฺคานิ สมรฺปยตฯ
20 οτε γαρ δουλοι ητε της αμαρτιας ελευθεροι ητε τη δικαιοσυνη
ยทา ยูยํ ปาปสฺย ภฺฤตฺยา อาสฺต ตทา ธรฺมฺมสฺย นายตฺตา อาสฺตฯ
21 τινα ουν καρπον ειχετε τοτε εφ οις νυν επαισχυνεσθε το γαρ τελος εκεινων θανατος
ตรฺหิ ยานิ กรฺมฺมาณิ ยูยมฺ อิทานีํ ลชฺชาชนกานิ พุธฺยเธฺว ปูรฺวฺวํ ไต รฺยุษฺมากํ โก ลาภ อาสีตฺ? เตษำ กรฺมฺมณำ ผลํ มรณเมวฯ
22 νυνι δε ελευθερωθεντες απο της αμαρτιας δουλωθεντες δε τω θεω εχετε τον καρπον υμων εις αγιασμον το δε τελος ζωην αιωνιον (aiōnios )
กินฺตุ สามฺปฺรตํ ยูยํ ปาปเสวาโต มุกฺตา: สนฺต อีศฺวรสฺย ภฺฤตฺยา'ภวต ตสฺมาทฺ ยุษฺมากํ ปวิตฺรตฺวรูปํ ลภฺยมฺ อนนฺตชีวนรูปญฺจ ผลมฺ อาเสฺตฯ (aiōnios )
23 τα γαρ οψωνια της αμαρτιας θανατος το δε χαρισμα του θεου ζωη αιωνιος εν χριστω ιησου τω κυριω ημων (aiōnios )
ยต: ปาปสฺย เวตนํ มรณํ กินฺตฺวสฺมากํ ปฺรภุณา ยีศุขฺรีษฺเฏนานนฺตชีวนมฺ อีศฺวรทตฺตํ ปาริโตษิกมฺ อาเสฺตฯ (aiōnios )