< Προς Ρωμαιους 13 >

1 πασα ψυχη εξουσιαις υπερεχουσαις υποτασσεσθω ου γαρ εστιν εξουσια ει μη απο θεου αι δε ουσαι εξουσιαι υπο του θεου τεταγμεναι εισιν
ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଏକୈକଜନଃ ଶାସନପଦସ୍ୟ ନିଘ୍ନୋ ଭୱତୁ ଯତୋ ଯାନି ଶାସନପଦାନି ସନ୍ତି ତାନି ସର୍ୱ୍ୱାଣୀଶ୍ୱରେଣ ସ୍ଥାପିତାନି; ଈଶ୍ୱରଂ ୱିନା ପଦସ୍ଥାପନଂ ନ ଭୱତି|
2 ωστε ο αντιτασσομενος τη εξουσια τη του θεου διαταγη ανθεστηκεν οι δε ανθεστηκοτες εαυτοις κριμα ληψονται
ଇତି ହେତୋଃ ଶାସନପଦସ୍ୟ ଯତ୍ ପ୍ରାତିକୂଲ୍ୟଂ ତଦ୍ ଈଶ୍ୱରୀଯନିରୂପଣସ୍ୟ ପ୍ରାତିକୂଲ୍ୟମେୱ; ଅପରଂ ଯେ ପ୍ରାତିକୂଲ୍ୟମ୍ ଆଚରନ୍ତି ତେ ସ୍ୱେଷାଂ ସମୁଚିତଂ ଦଣ୍ଡଂ ସ୍ୱଯମେୱ ଘଟଯନ୍ତେ|
3 οι γαρ αρχοντες ουκ εισιν φοβος των αγαθων εργων αλλα των κακων θελεις δε μη φοβεισθαι την εξουσιαν το αγαθον ποιει και εξεις επαινον εξ αυτης
ଶାସ୍ତା ସଦାଚାରିଣାଂ ଭଯପ୍ରଦୋ ନହି ଦୁରାଚାରିଣାମେୱ ଭଯପ୍ରଦୋ ଭୱତି; ତ୍ୱଂ କିଂ ତସ୍ମାନ୍ ନିର୍ଭଯୋ ଭୱିତୁମ୍ ଇଚ୍ଛସି? ତର୍ହି ସତ୍କର୍ମ୍ମାଚର, ତସ୍ମାଦ୍ ଯଶୋ ଲପ୍ସ୍ୟସେ,
4 θεου γαρ διακονος εστιν σοι εις το αγαθον εαν δε το κακον ποιης φοβου ου γαρ εικη την μαχαιραν φορει θεου γαρ διακονος εστιν εκδικος εις οργην τω το κακον πρασσοντι
ଯତସ୍ତୱ ସଦାଚରଣାଯ ସ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଭୃତ୍ୟୋଽସ୍ତି| କିନ୍ତୁ ଯଦି କୁକର୍ମ୍ମାଚରସି ତର୍ହି ତ୍ୱଂ ଶଙ୍କସ୍ୱ ଯତଃ ସ ନିରର୍ଥକଂ ଖଙ୍ଗଂ ନ ଧାରଯତି; କୁକର୍ମ୍ମାଚାରିଣଂ ସମୁଚିତଂ ଦଣ୍ଡଯିତୁମ୍ ସ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଦଣ୍ଡଦଭୃତ୍ୟ ଏୱ|
5 διο αναγκη υποτασσεσθαι ου μονον δια την οργην αλλα και δια την συνειδησιν
ଅତଏୱ କେୱଲଦଣ୍ଡଭଯାନ୍ନହି କିନ୍ତୁ ସଦସଦ୍ବୋଧାଦପି ତସ୍ୟ ୱଶ୍ୟେନ ଭୱିତୱ୍ୟଂ|
6 δια τουτο γαρ και φορους τελειτε λειτουργοι γαρ θεου εισιν εις αυτο τουτο προσκαρτερουντες
ଏତସ୍ମାଦ୍ ଯୁଷ୍ମାକଂ ରାଜକରଦାନମପ୍ୟୁଚିତଂ ଯସ୍ମାଦ୍ ଯେ କରଂ ଗୃହ୍ଲନ୍ତି ତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ କିଙ୍କରା ଭୂତ୍ୱା ସତତମ୍ ଏତସ୍ମିନ୍ କର୍ମ୍ମଣି ନିୱିଷ୍ଟାସ୍ତିଷ୍ଠନ୍ତି|
7 αποδοτε ουν πασιν τας οφειλας τω τον φορον τον φορον τω το τελος το τελος τω τον φοβον τον φοβον τω την τιμην την τιμην
ଅସ୍ମାତ୍ କରଗ୍ରାହିଣେ କରଂ ଦତ୍ତ, ତଥା ଶୁଲ୍କଗ୍ରାହିଣେ ଶୁଲ୍କଂ ଦତ୍ତ, ଅପରଂ ଯସ୍ମାଦ୍ ଭେତୱ୍ୟଂ ତସ୍ମାଦ୍ ବିଭୀତ, ଯଶ୍ଚ ସମାଦରଣୀଯସ୍ତଂ ସମାଦ୍ରିଯଧ୍ୱମ୍; ଇତ୍ଥଂ ଯସ୍ୟ ଯତ୍ ପ୍ରାପ୍ୟଂ ତତ୍ ତସ୍ମୈ ଦତ୍ତ|
8 μηδενι μηδεν οφειλετε ει μη το αγαπαν αλληλους ο γαρ αγαπων τον ετερον νομον πεπληρωκεν
ଯୁଷ୍ମାକଂ ପରସ୍ପରଂ ପ୍ରେମ ୱିନା ଽନ୍ୟତ୍ କିମପି ଦେଯମ୍ ଋଣଂ ନ ଭୱତୁ, ଯତୋ ଯଃ ପରସ୍ମିନ୍ ପ୍ରେମ କରୋତି ତେନ ୱ୍ୟୱସ୍ଥା ସିଧ୍ୟତି|
9 το γαρ ου μοιχευσεις ου φονευσεις ου κλεψεις ου ψευδομαρτυρησεις ουκ επιθυμησεις και ει τις ετερα εντολη εν τουτω τω λογω ανακεφαλαιουται εν τω αγαπησεις τον πλησιον σου ως εαυτον
ୱସ୍ତୁତଃ ପରଦାରାନ୍ ମା ଗଚ୍ଛ, ନରହତ୍ୟାଂ ମା କାର୍ଷୀଃ, ଚୈର୍ୟ୍ୟଂ ମା କାର୍ଷୀଃ, ମିଥ୍ୟାସାକ୍ଷ୍ୟଂ ମା ଦେହି, ଲୋଭଂ ମା କାର୍ଷୀଃ, ଏତାଃ ସର୍ୱ୍ୱା ଆଜ୍ଞା ଏତାଭ୍ୟୋ ଭିନ୍ନା ଯା କାଚିଦ୍ ଆଜ୍ଞାସ୍ତି ସାପି ସ୍ୱସମୀପୱାସିନି ସ୍ୱୱତ୍ ପ୍ରେମ କୁର୍ୱ୍ୱିତ୍ୟନେନ ୱଚନେନ ୱେଦିତା|
10 η αγαπη τω πλησιον κακον ουκ εργαζεται πληρωμα ουν νομου η αγαπη
ଯତଃ ପ୍ରେମ ସମୀପୱାସିନୋଽଶୁଭଂ ନ ଜନଯତି ତସ୍ମାତ୍ ପ୍ରେମ୍ନା ସର୍ୱ୍ୱା ୱ୍ୟୱସ୍ଥା ପାଲ୍ୟତେ|
11 και τουτο ειδοτες τον καιρον οτι ωρα ημας ηδη εξ υπνου εγερθηναι νυν γαρ εγγυτερον ημων η σωτηρια η οτε επιστευσαμεν
ପ୍ରତ୍ୟଯୀଭୱନକାଲେଽସ୍ମାକଂ ପରିତ୍ରାଣସ୍ୟ ସାମୀପ୍ୟାଦ୍ ଇଦାନୀଂ ତସ୍ୟ ସାମୀପ୍ୟମ୍ ଅୱ୍ୟୱହିତଂ; ଅତଃ ସମଯଂ ୱିୱିଚ୍ୟାସ୍ମାଭିଃ ସାମ୍ପ୍ରତମ୍ ଅୱଶ୍ୟମେୱ ନିଦ୍ରାତୋ ଜାଗର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ|
12 η νυξ προεκοψεν η δε ημερα ηγγικεν αποθωμεθα ουν τα εργα του σκοτους και ενδυσωμεθα τα οπλα του φωτος
ବହୁତରା ଯାମିନୀ ଗତା ପ୍ରଭାତଂ ସନ୍ନିଧିଂ ପ୍ରାପ୍ତଂ ତସ୍ମାତ୍ ତାମସୀଯାଃ କ୍ରିଯାଃ ପରିତ୍ୟଜ୍ୟାସ୍ମାଭି ର୍ୱାସରୀଯା ସଜ୍ଜା ପରିଧାତୱ୍ୟା|
13 ως εν ημερα ευσχημονως περιπατησωμεν μη κωμοις και μεθαις μη κοιταις και ασελγειαις μη εριδι και ζηλω
ଅତୋ ହେତୋ ର୍ୱଯଂ ଦିୱା ୱିହିତଂ ସଦାଚରଣମ୍ ଆଚରିଷ୍ୟାମଃ| ରଙ୍ଗରସୋ ମତ୍ତତ୍ୱଂ ଲମ୍ପଟତ୍ୱଂ କାମୁକତ୍ୱଂ ୱିୱାଦ ଈର୍ଷ୍ୟା ଚୈତାନି ପରିତ୍ୟକ୍ଷ୍ୟାମଃ|
14 αλλ ενδυσασθε τον κυριον ιησουν χριστον και της σαρκος προνοιαν μη ποιεισθε εις επιθυμιας
ଯୂଯଂ ପ୍ରଭୁଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟରୂପଂ ପରିଚ୍ଛଦଂ ପରିଧଦ୍ଧ୍ୱଂ ସୁଖାଭିଲାଷପୂରଣାଯ ଶାରୀରିକାଚରଣଂ ମାଚରତ|

< Προς Ρωμαιους 13 >