< Αποκαλυψις Ιωαννου 12 >
1 και σημειον μεγα ωφθη εν τω ουρανω γυνη περιβεβλημενη τον ηλιον και η σεληνη υποκατω των ποδων αυτης και επι της κεφαλης αυτης στεφανος αστερων δωδεκα
Then an amazing sign appeared in heaven: a woman clothed with the sun, with the moon under her feet, and a crown of twelve stars on her head.
2 και εν γαστρι εχουσα κραζει ωδινουσα και βασανιζομενη τεκειν
She was pregnant, and she cried out because of her labor pains, groaning as she was giving birth.
3 και ωφθη αλλο σημειον εν τω ουρανω και ιδου δρακων μεγας πυρρος εχων κεφαλας επτα και κερατα δεκα και επι τας κεφαλας αυτου διαδηματα επτα
Another sign appeared in heaven: a great red dragon with seven heads and ten horns, with seven small crowns on his heads.
4 και η ουρα αυτου συρει το τριτον των αστερων του ουρανου και εβαλεν αυτους εις την γην και ο δρακων εστηκεν ενωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν ινα οταν τεκη το τεκνον αυτης καταφαγη
His tail swept away a third of the stars of heaven and threw them down to the earth. The dragon stood right in front of the woman who was giving birth, so that he could eat her child as soon as it was born.
5 και ετεκεν υιον αρρενα ος μελλει ποιμαινειν παντα τα εθνη εν ραβδω σιδηρα και ηρπασθη το τεκνον αυτης προς τον θεον και τον θρονον αυτου
She gave birth to a son, a male child, who will rule all nations with an iron rod. Her son was snatched up to God and his throne.
6 και η γυνη εφυγεν εις την ερημον οπου εχει τοπον ητοιμασμενον απο του θεου ινα εκει τρεφωσιν αυτην ημερας χιλιας διακοσιας εξηκοντα
The woman ran away into the desert, where God had prepared a place for her, so that she could be looked after for 1,260 days.
7 και εγενετο πολεμος εν τω ουρανω ο μιχαηλ και οι αγγελοι αυτου επολεμησαν κατα του δρακοντος και ο δρακων επολεμησεν και οι αγγελοι αυτου
There was war in heaven. Michael and his angels fought with the dragon. The dragon and his angels fought
8 και ουκ ισχυσαν ουτε τοπος ευρεθη αυτων ετι εν τω ουρανω
but he was not strong enough, and they could no longer remain in heaven.
9 και εβληθη ο δρακων ο μεγας ο οφις ο αρχαιος ο καλουμενος διαβολος και ο σατανας ο πλανων την οικουμενην ολην εβληθη εις την γην και οι αγγελοι αυτου μετ αυτου εβληθησαν
The great dragon, the ancient serpent called the Devil and Satan who deceives the whole world, was thrown down to the earth, and his angels with him.
10 και ηκουσα φωνην μεγαλην λεγουσαν εν τω ουρανω αρτι εγενετο η σωτηρια και η δυναμις και η βασιλεια του θεου ημων και η εξουσια του χριστου αυτου οτι κατεβληθη ο κατηγορος των αδελφων ημων ο κατηγορων αυτων ενωπιον του θεου ημων ημερας και νυκτος
Then I heard a loud voice in heaven saying, “Now salvation has come, and power, and the kingdom of our God, and the authority of his Christ. The Accuser of the believers has been thrown down—the one who accuses them in God's presence day and night.
11 και αυτοι ενικησαν αυτον δια το αιμα του αρνιου και δια τον λογον της μαρτυριας αυτων και ουκ ηγαπησαν την ψυχην αυτων αχρι θανατου
They conquered him through the blood of the Lamb and through their personal testimony—they did not love their lives so much that they were willing to die if necessary.
12 δια τουτο ευφραινεσθε οι ουρανοι και οι εν αυτοις σκηνουντες ουαι τοις κατοικουσιν την γην και την θαλασσαν οτι κατεβη ο διαβολος προς υμας εχων θυμον μεγαν ειδως οτι ολιγον καιρον εχει
So celebrate, heaven, and everyone who lives there! Mourn, earth and sea, for the devil has come down to you and is very angry, knowing his time is short.”
13 και οτε ειδεν ο δρακων οτι εβληθη εις την γην εδιωξεν την γυναικα ητις ετεκεν τον αρρενα
When the dragon realized he had been thrown down to the earth, he persecuted the woman that had given birth to the male child.
14 και εδοθησαν τη γυναικι δυο πτερυγες του αετου του μεγαλου ινα πετηται εις την ερημον εις τον τοπον αυτης οπου τρεφεται εκει καιρον και καιρους και ημισυ καιρου απο προσωπου του οφεως
The woman was given the wings of a large eagle so she could fly away to a deserted place where she could be looked after for a time, times, and half a time, protected from the serpent.
15 και εβαλεν ο οφις οπισω της γυναικος εκ του στοματος αυτου υδωρ ως ποταμον ινα ταυτην ποταμοφορητον ποιηση
The serpent spewed water like a river out of his mouth, trying to sweep her away in the flood.
16 και εβοηθησεν η γη τη γυναικι και ηνοιξεν η γη το στομα αυτης και κατεπιεν τον ποταμον ον εβαλεν ο δρακων εκ του στοματος αυτου
The earth came to the woman's aid by opening its mouth and swallowing up the river that the dragon spewed out of his mouth.
17 και ωργισθη ο δρακων επι τη γυναικι και απηλθεν ποιησαι πολεμον μετα των λοιπων του σπερματος αυτης των τηρουντων τας εντολας του θεου και εχοντων την μαρτυριαν του ιησου χριστου
The dragon was furious with the woman, and went off to attack the rest of her offspring, those who keep God's commandments and have the testimony of Jesus.