Κατα Μαρκον 14
1 ην δε το πασχα και τα αζυμα μετα δυο ημερας και εζητουν οι αρχιερεις και οι γραμματεις πως αυτον εν δολω κρατησαντες αποκτεινωσιν
| تَدا نِسْتاروتْسَوَکِنْوَہِینَپُوپوتْسَوَیورارَمْبھَسْیَ دِنَدْوَیے وَشِشْٹے پْرَدھانَیاجَکا اَدھْیاپَکاشْچَ کیناپِ چھَلینَ یِیشُں دھَرْتّاں ہَنْتُنْچَ مرِگَیانْچَکْرِرے؛ |
2 ελεγον δε μη εν τη εορτη μηποτε θορυβος εσται του λαου
| کِنْتُ لوکاناں کَلَہَبھَیادُوچِرے، نَچوتْسَوَکالَ اُچِتَمیتَدِتِ۔ |
3 και οντος αυτου εν βηθανια εν τη οικια σιμωνος του λεπρου κατακειμενου αυτου ηλθεν γυνη εχουσα αλαβαστρον μυρου ναρδου πιστικης πολυτελους και συντριψασα το αλαβαστρον κατεχεεν αυτου κατα της κεφαλης
| اَنَنْتَرَں بَیتھَنِیاپُرے شِمونَکُشْٹھِنو گرِہے یوشَو بھوتْکُمُپَوِشْٹے سَتِ کاچِدْ یوشِتْ پانْڈَرَپاشانَسْیَ سَمْپُٹَکینَ مَہارْگھْیوتَّمَتَیلَمْ آنِییَ سَمْپُٹَکَں بھَںکْتْوا تَسْیوتَّمانْگے تَیلَدھاراں پاتَیانْچَکْرے۔ |
4 ησαν δε τινες αγανακτουντες προς εαυτους και λεγοντες εις τι η απωλεια αυτη του μυρου γεγονεν
| تَسْماتْ کیچِتْ سْوانْتے کُپْیَنْتَح کَتھِتَوَںنْتَح کُتویَں تَیلاپَوْیَیَح؟ |
5 ηδυνατο γαρ τουτο πραθηναι επανω τριακοσιων δηναριων και δοθηναι τοις πτωχοις και ενεβριμωντο αυτη
| یَدْییتَتْ تَیلَ وْیَکْریشْیَتَ تَرْہِ مُدْراپادَشَتَتْرَیادَپْیَدھِکَں تَسْیَ پْراپْتَمُولْیَں دَرِدْرَلوکیبھْیو داتُمَشَکْشْیَتَ، کَتھامیتاں کَتھَیِتْوا تَیا یوشِتا ساکَں واچایُہْیَنْ۔ |
6 ο δε ιησους ειπεν αφετε αυτην τι αυτη κοπους παρεχετε καλον εργον ειργασατο εις εμε
| کِنْتُ یِیشُرُواچَ، کُتَ ایتَسْیَے کرِچّھرَں دَداسِ؟ مَہْیَمِیَں کَرْمّوتَّمَں کرِتَوَتِی۔ |
7 παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων και οταν θελητε δυνασθε αυτους ευ ποιησαι εμε δε ου παντοτε εχετε
| دَرِدْراح سَرْوَّدا یُشْمابھِح سَہَ تِشْٹھَنْتِ، تَسْمادْ یُویَں یَدیچّھَتھَ تَدَیوَ تانُپَکَرْتّاں شَکْنُتھَ، کِنْتْوَہَں یُبھابھِح سَہَ نِرَنْتَرَں نَ تِشْٹھامِ۔ |
8 ο ειχεν αυτη εποιησεν προελαβεν μυρισαι μου το σωμα εις τον ενταφιασμον
| اَسْیا یَتھاسادھْیَں تَتھَیواکَرودِیَں، شْمَشانَیاپَناتْ پُورْوَّں سَمیتْیَ مَدْوَپُشِ تَیلَمْ اَمَرْدَّیَتْ۔ |
9 αμην λεγω υμιν οπου αν κηρυχθη το ευαγγελιον τουτο εις ολον τον κοσμον και ο εποιησεν αυτη λαληθησεται εις μνημοσυνον αυτης
| اَہَں یُشْمَبھْیَں یَتھارْتھَں کَتھَیامِ، جَگَتاں مَدھْیے یَتْرَ یَتْرَ سُسَںوادویَں پْرَچارَیِشْیَتے تَتْرَ تَتْرَ یوشِتَ ایتَسْیاح سْمَرَنارْتھَں تَتْکرِتَکَرْمَّیتَتْ پْرَچارَیِشْیَتے۔ |
10 και ο ιουδας ο ισκαριωτης εις των δωδεκα απηλθεν προς τους αρχιερεις ινα παραδω αυτον αυτοις
| تَتَح پَرَں دْوادَشاناں شِشْیانامیکَ اِیشْکَرِیوتِییَیِہُوداکھْیو یِیشُں پَرَکَریشُ سَمَرْپَیِتُں پْرَدھانَیاجَکاناں سَمِیپَمِیایَ۔ |
11 οι δε ακουσαντες εχαρησαν και επηγγειλαντο αυτω αργυριον δουναι και εζητει πως ευκαιρως αυτον παραδω
| تے تَسْیَ واکْیَں سَماکَرْنْیَ سَنْتُشْٹاح سَنْتَسْتَسْمَے مُدْرا داتُں پْرَتْیَجانَتَ؛ تَسْماتْ سَ تَں تیشاں کَریشُ سَمَرْپَنایوپایَں مرِگَیاماسَ۔ |
12 και τη πρωτη ημερα των αζυμων οτε το πασχα εθυον λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου που θελεις απελθοντες ετοιμασωμεν ινα φαγης το πασχα
| اَنَنْتَرَں کِنْوَشُونْیَپُوپوتْسَوَسْیَ پْرَتھَمےہَنِ نِسْتاروتْمَوارْتھَں میشَمارَناسَمَیے شِشْیاسْتَں پَپْرَچّھَح کُتْرَ گَتْوا وَیَں نِسْتاروتْسَوَسْیَ بھوجْیَماسادَیِشْیامَح؟ کِمِچّھَتِ بھَوانْ؟ |
13 και αποστελλει δυο των μαθητων αυτου και λεγει αυτοις υπαγετε εις την πολιν και απαντησει υμιν ανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζων ακολουθησατε αυτω
| تَدانِیں سَ تیشاں دْوَیَں پْریرَیَنْ بَبھاشے یُوَیوح پُرَمَدھْیَں گَتَیوح سَتو رْیو جَنَح سَجَلَکُمْبھَں وَہَنْ یُواں ساکْشاتْ کَرِشْیَتِ تَسْیَیوَ پَشْچادْ یاتَں؛ |
14 και οπου εαν εισελθη ειπατε τω οικοδεσποτη οτι ο διδασκαλος λεγει που εστιν το καταλυμα οπου το πασχα μετα των μαθητων μου φαγω
| سَ یَتْ سَدَنَں پْرَویکْشْیَتِ تَدْبھَوَنَپَتِں وَدَتَں، گُرُراہَ یَتْرَ سَشِشْیوہَں نِسْتاروتْسَوِییَں بھوجَنَں کَرِشْیامِ، سا بھوجَنَشالا کُتْراسْتِ؟ |
15 και αυτος υμιν δειξει ανωγεον μεγα εστρωμενον ετοιμον εκει ετοιμασατε ημιν
| تَتَح سَ پَرِشْکرِتاں سُسَجِّتاں برِہَتِیچَنْچَ یاں شالاں دَرْشَیِشْیَتِ تَسْیامَسْمَدَرْتھَں بھوجْیَدْرَوْیانْیاسادَیَتَں۔ |
16 και εξηλθον οι μαθηται αυτου και ηλθον εις την πολιν και ευρον καθως ειπεν αυτοις και ητοιμασαν το πασχα
| تَتَح شِشْیَو پْرَسْتھایَ پُرَں پْرَوِشْیَ سَ یَتھوکْتَوانْ تَتھَیوَ پْراپْیَ نِسْتاروتْسَوَسْیَ بھوجْیَدْرَوْیانِ سَماسادَییتامْ۔ |
17 και οψιας γενομενης ερχεται μετα των δωδεκα
| اَنَنْتَرَں یِیشُح سایَںکالے دْوادَشَبھِح شِشْیَیح سارْدّھَں جَگامَ؛ |
18 και ανακειμενων αυτων και εσθιοντων ειπεν ο ιησους αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με ο εσθιων μετ εμου
| سَرْوّیشُ بھوجَنایَ پْروپَوِشْٹیشُ سَ تانُدِتَوانْ یُشْمانَہَں یَتھارْتھَں وْیاہَرامِ، اَتْرَ یُشْماکَمیکو جَنو یو مَیا سَہَ بھُںکْتے ماں پَرَکیریشُ سَمَرْپَیِشْیَتے۔ |
19 οι δε ηρξαντο λυπεισθαι και λεγειν αυτω εις καθ εις μητι εγω και αλλος μητι εγω
| تَدانِیں تے دُحکھِتاح سَنْتَ ایکَیکَشَسْتَں پْرَشْٹُمارَبْدھَوَنْتَح سَ کِمَہَں؟ پَشْچادْ اَنْیَ ایکوبھِدَدھے سَ کِمَہَں؟ |
20 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις εις εκ των δωδεκα ο εμβαπτομενος μετ εμου εις το τρυβλιον
| تَتَح سَ پْرَتْیَوَدَدْ ایتیشاں دْوادَشاناں یو جَنو مَیا سَمَں بھوجَناپاتْرے پانِں مَجَّیِشْیَتِ سَ ایوَ۔ |
21 ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται καλον ην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος
| مَنُجَتَنَیَمَدھِ یادرِشَں لِکھِتَماسْتے تَدَنُرُوپا گَتِسْتَسْیَ بھَوِشْیَتِ، کِنْتُ یو جَنو مانَوَسُتَں سَمَرْپَیِشْیَتے ہَنْتَ تَسْیَ جَنْمابھاوے سَتِ بھَدْرَمَبھَوِشْیَتْ۔ |
22 και εσθιοντων αυτων λαβων ο ιησους αρτον ευλογησας εκλασεν και εδωκεν αυτοις και ειπεν λαβετε φαγετε τουτο εστιν το σωμα μου
| اَپَرَنْچَ تیشاں بھوجَنَسَمَیے یِیشُح پُوپَں گرِہِیتْویشْوَرَگُنانْ اَنُکِیرْتْیَ بھَنْکْتْوا تیبھْیو دَتّوا بَبھاشے، ایتَدْ گرِہِیتْوا بھُنْجِیدھْوَمْ ایتَنْمَمَ وِگْرَہَرُوپَں۔ |
23 και λαβων το ποτηριον ευχαριστησας εδωκεν αυτοις και επιον εξ αυτου παντες
| اَنَنْتَرَں سَ کَںسَں گرِہِیتْویشْوَرَسْیَ گُنانْ کِیرْتَّیِتْوا تیبھْیو دَدَو، تَتَسْتے سَرْوّے پَپُح۔ |
24 και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το αιμα μου το της καινης διαθηκης το περι πολλων εκχυνομενον
| اَپَرَں سَ تانَوادِیدْ بَہُوناں نِمِتَّں پاتِتَں مَمَ نَوِینَنِیَمَرُوپَں شونِتَمیتَتْ۔ |
25 αμην λεγω υμιν οτι ουκετι ου μη πιω εκ του γεννηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πινω καινον εν τη βασιλεια του θεου
| یُشْمانَہَں یَتھارْتھَں وَدامِ، اِیشْوَرَسْیَ راجْیے یاوَتْ سَدْیوجاتَں دْراکْشارَسَں نَ پاسْیامِ،تاوَدَہَں دْراکْشاپھَلَرَسَں پُنَ رْنَ پاسْیامِ۔ |
26 και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιων
| تَدَنَنْتَرَں تے گِیتَمیکَں سَںگِییَ بَہِ رْجَیتُنَں شِکھَرِنَں یَیُح |
27 και λεγει αυτοις ο ιησους οτι παντες σκανδαλισθησεσθε εν εμοι εν τη νυκτι ταυτη οτι γεγραπται παταξω τον ποιμενα και διασκορπισθησεται τα προβατα
| اَتھَ یِیشُسْتانُواچَ نِشایامَسْیاں مَیِ یُشْماکَں سَرْوّیشاں پْرَتْیُوہو بھَوِشْیَتِ یَتو لِکھِتَماسْتے یَتھا، میشاناں رَکْشَکَنْچاہَں پْرَہَرِشْیامِ وَے تَتَح۔ میشاناں نِوَہو نُونَں پْرَوِکِیرْنو بھَوِشْیَتِ۔ |
28 αλλα μετα το εγερθηναι με προαξω υμας εις την γαλιλαιαν
| کَنْتُ مَدُتّھانے جاتے یُشْماکَمَگْرےہَں گالِیلَں وْرَجِشْیامِ۔ |
29 ο δε πετρος εφη αυτω και ει παντες σκανδαλισθησονται αλλ ουκ εγω
| تَدا پِتَرَح پْرَتِبَبھاشے، یَدْیَپِ سَرْوّیشاں پْرَتْیُوہو بھَوَتِ تَتھاپِ مَمَ نَیوَ بھَوِشْیَتِ۔ |
30 και λεγει αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτι σημερον εν τη νυκτι ταυτη πριν η δις αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με
| تَتو یِیشُرُکْتاوانْ اَہَں تُبھْیَں تَتھْیَں کَتھَیامِ، کْشَنادایامَدْیَ کُکُّٹَسْیَ دْوِتِییَوارَرَوَناتْ پُورْوَّں تْوَں وارَتْرَیَں مامَپَہْنوشْیَسے۔ |
31 ο δε εκ περισσου ελεγεν μαλλον εαν με δεη συναποθανειν σοι ου μη σε απαρνησομαι ωσαυτως δε και παντες ελεγον
| کِنْتُ سَ گاڈھَں وْیاہَرَدْ یَدْیَپِ تْوَیا سارْدّھَں مَمَ پْرانو یاتِ تَتھاپِ کَتھَمَپِ تْواں ناپَہْنوشْیے؛ سَرْوّےپِیتَرے تَتھَیوَ بَبھاشِرے۔ |
32 και ερχονται εις χωριον ου το ονομα γεθσημανη και λεγει τοις μαθηταις αυτου καθισατε ωδε εως προσευξωμαι
| اَپَرَنْچَ تیشُ گیتْشِمانِینامَکَں سْتھانَ گَتیشُ سَ شِشْیانْ جَگادَ، یاوَدَہَں پْرارْتھَیے تاوَدَتْرَ سْتھانے یُویَں سَمُپَوِشَتَ۔ |
33 και παραλαμβανει τον πετρον και τον ιακωβον και ιωαννην μεθ εαυτου και ηρξατο εκθαμβεισθαι και αδημονειν
| اَتھَ سَ پِتَرَں یاکُوبَں یوہَنَنْچَ گرِہِیتْوا وَوْراجَ؛ اَتْیَنْتَں تْراسِتو وْیاکُلِتَشْچَ تیبھْیَح کَتھَیاماسَ، |
34 και λεγει αυτοις περιλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε
| نِدھَنَکالَوَتْ پْرانو مےتِیوَ دَحکھَمیتِ، یُویَں جاگْرَتوتْرَ سْتھانے تِشْٹھَتَ۔ |
35 και προελθων μικρον επεσεν επι της γης και προσηυχετο ινα ει δυνατον εστιν παρελθη απ αυτου η ωρα
| تَتَح سَ کِنْچِدُّورَں گَتْوا بھُوماوَدھومُکھَح پَتِتْوا پْرارْتھِتَوانیتَتْ، یَدِ بھَوِتُں شَکْیَں تَرْہِ دُحکھَسَمَیویَں مَتّو دُورِیبھَوَتُ۔ |
36 και ελεγεν αββα ο πατηρ παντα δυνατα σοι παρενεγκε το ποτηριον απ εμου τουτο αλλ ου τι εγω θελω αλλα τι συ
| اَپَرَمُدِتَوانْ ہے پِتَ رْہے پِتَح سَرْوّیں تْوَیا سادھْیَں، تَتو ہیتورِمَں کَںسَں مَتّو دُورِیکُرُ، کِنْتُ تَنْ مَمیچّھاتو نَ تَویچّھاتو بھَوَتُ۔ |
37 και ερχεται και ευρισκει αυτους καθευδοντας και λεγει τω πετρω σιμων καθευδεις ουκ ισχυσας μιαν ωραν γρηγορησαι
| تَتَح پَرَں سَ ایتْیَ تانْ نِدْرِتانْ نِرِیکْشْیَ پِتَرَں پْروواچَ، شِمونْ تْوَں کِں نِدْراسِ؟ گھَٹِکامیکامْ اَپِ جاگَرِتُں نَ شَکْنوشِ؟ |
38 γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης
| پَرِیکْشایاں یَتھا نَ پَتَتھَ تَدَرْتھَں سَچیتَناح سَنْتَح پْرارْتھَیَدھْوَں؛ مَنَ اُدْیُکْتَمِتِ سَتْیَں کِنْتُ وَپُرَشَکْتِکَں۔ |
39 και παλιν απελθων προσηυξατο τον αυτον λογον ειπων
| اَتھَ سَ پُنَرْوْرَجِتْوا پُورْوَّوَتْ پْرارْتھَیانْچَکْرے۔ |
40 και υποστρεψας ευρεν αυτους παλιν καθευδοντας ησαν γαρ οι οφθαλμοι αυτων βεβαρημενοι και ουκ ηδεισαν τι αυτω αποκριθωσιν
| پَراورِتْیاگَتْیَ پُنَرَپِ تانْ نِدْرِتانْ دَدَرْشَ تَدا تیشاں لوچَنانِ نِدْرَیا پُورْنانِ، تَسْماتَّسْمَے کا کَتھا کَتھَیِتَوْیا تَ ایتَدْ بودّھُں نَ شیکُح۔ |
41 και ερχεται το τριτον και λεγει αυτοις καθευδετε το λοιπον και αναπαυεσθε απεχει ηλθεν η ωρα ιδου παραδιδοται ο υιος του ανθρωπου εις τας χειρας των αμαρτωλων
| تَتَحپَرَں ترِتِییَوارَں آگَتْیَ تیبھْیو کَتھَیَدْ اِدانِیمَپِ شَیِتْوا وِشْرامْیَتھَ؟ یَتھیشْٹَں جاتَں، سَمَیَشْچوپَسْتھِتَح پَشْیَتَ مانَوَتَنَیَح پاپِلوکاناں پانِشُ سَمَرْپْیَتے۔ |
42 εγειρεσθε αγωμεν ιδου ο παραδιδους με ηγγικεν
| اُتِّشْٹھَتَ، وَیَں وْرَجامو یو جَنو ماں پَرَپانِشُ سَمَرْپَیِشْیَتے پَشْیَتَ سَ سَمِیپَمایاتَح۔ |
43 και ευθεως ετι αυτου λαλουντος παραγινεται ιουδας εις ων των δωδεκα και μετ αυτου οχλος πολυς μετα μαχαιρων και ξυλων παρα των αρχιερεων και των γραμματεων και των πρεσβυτερων
| اِماں کَتھاں کَتھَیَتِ سَ، ایتَرْہِدْوادَشانامیکو یِہُودا ناما شِشْیَح پْرَدھانَیاجَکانامْ اُپادھْیایاناں پْراچِینَلوکانانْچَ سَنِّدھیح کھَنْگَلَگُڈَدھارِنو بَہُلوکانْ گرِہِیتْوا تَسْیَ سَمِیپَ اُپَسْتھِتَوانْ۔ |
44 δεδωκει δε ο παραδιδους αυτον συσσημον αυτοις λεγων ον αν φιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτον και απαγαγετε ασφαλως
| اَپَرَنْچاسَو پَرَپانِشُ سَمَرْپَیِتا پُورْوَّمِتِ سَنْکیتَں کرِتَوانْ یَمَہَں چُمْبِشْیامِ سَ ایواسَو تَمیوَ دھرِتْوا ساوَدھانَں نَیَتَ۔ |
45 και ελθων ευθεως προσελθων αυτω λεγει ραββι ραββι και κατεφιλησεν αυτον
| اَتو ہیتوح سَ آگَتْیَیوَ یوشوح سَوِدھَں گَتْوا ہے گُرو ہے گُرو، اِتْیُکْتْوا تَں چُچُمْبَ۔ |
46 οι δε επεβαλον επ αυτον τας χειρας αυτων και εκρατησαν αυτον
| تَدا تے تَدُپَرِ پانِینَرْپَیِتْوا تَں دَدھْنُح۔ |
47 εις δε τις των παρεστηκοτων σπασαμενος την μαχαιραν επαισεν τον δουλον του αρχιερεως και αφειλεν αυτου το ωτιον
| تَتَسْتَسْیَ پارْشْوَسْتھاناں لوکانامیکَح کھَنْگَں نِشْکوشَیَنْ مَہایاجَکَسْیَ داسَمیکَں پْرَہرِتْیَ تَسْیَ کَرْنَں چِچّھیدَ۔ |
48 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις ως επι ληστην εξηλθετε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με
| پَشْچادْ یِیشُسْتانْ وْیاجَہارَ کھَنْگانْ لَگُڈاںشْچَ گرِہِیتْوا ماں کِں چَورَں دھَرْتّاں سَمایاتاح؟ |
49 καθ ημεραν ημην προς υμας εν τω ιερω διδασκων και ουκ εκρατησατε με αλλ ινα πληρωθωσιν αι γραφαι
| مَدھْییمَنْدِرَں سَمُپَدِشَنْ پْرَتْیَہَں یُشْمابھِح سَہَ سْتھِتَوانَتَہَں، تَسْمِنْ کالے یُویَں ماں نادِیدھَرَتَ، کِنْتْوَنینَ شاسْتْرِییَں وَچَنَں سیدھَنِییَں۔ |
50 και αφεντες αυτον παντες εφυγον
| تَدا سَرْوّے شِشْیاسْتَں پَرِتْیَجْیَ پَلایانْچَکْرِرے۔ |
51 και εις τις νεανισκος ηκολουθει αυτω περιβεβλημενος σινδονα επι γυμνου και κρατουσιν αυτον οι νεανισκοι
| اَتھَیکو یُوا مانَوو نَگْنَکایے وَسْتْرَمیکَں نِدھایَ تَسْیَ پَشْچادْ وْرَجَنْ یُوَلوکَے رْدھرِتو |
52 ο δε καταλιπων την σινδονα γυμνος εφυγεν απ αυτων
| وَسْتْرَں وِہایَ نَگْنَح پَلایانْچَکْرے۔ |
53 και απηγαγον τον ιησουν προς τον αρχιερεα και συνερχονται αυτω παντες οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι και οι γραμματεις
| اَپَرَنْچَ یَسْمِنْ سْتھانے پْرَدھانَیاجَکا اُپادھْیایاح پْراچِینَلوکاشْچَ مَہایاجَکینَ سَہَ سَدَسِ سْتھِتاسْتَسْمِنْ سْتھانے مَہایاجَکَسْیَ سَمِیپَں یِیشُں نِنْیُح۔ |
54 και ο πετρος απο μακροθεν ηκολουθησεν αυτω εως εσω εις την αυλην του αρχιερεως και ην συγκαθημενος μετα των υπηρετων και θερμαινομενος προς το φως
| پِتَرو دُورے تَتْپَشْچادْ اِتْوا مَہایاجَکَسْیاٹّالِکاں پْرَوِشْیَ کِنْکَرَیح سَہوپَوِشْیَ وَہْنِتاپَں جَگْراہَ۔ |
55 οι δε αρχιερεις και ολον το συνεδριον εζητουν κατα του ιησου μαρτυριαν εις το θανατωσαι αυτον και ουχ ευρισκον
| تَدانِیں پْرَدھانَیاجَکا مَنْتْرِنَشْچَ یِیشُں گھاتَیِتُں تَتْپْراتِکُولْیینَ ساکْشِنو مرِگَیانْچَکْرِرے، کِنْتُ نَ پْراپْتاح۔ |
56 πολλοι γαρ εψευδομαρτυρουν κατ αυτου και ισαι αι μαρτυριαι ουκ ησαν
| اَنیکَیسْتَدْوِرُدّھَں مرِشاساکْشْیے دَتّیپِ تیشاں واکْیانِ نَ سَمَگَچّھَنْتَ۔ |
57 και τινες ανασταντες εψευδομαρτυρουν κατ αυτου λεγοντες
| سَرْوَّشیشے کِیَنْتَ اُتّھایَ تَسْیَ پْراتِکُولْیینَ مرِشاساکْشْیَں دَتّوا کَتھَیاماسُح، |
58 οτι ημεις ηκουσαμεν αυτου λεγοντος οτι εγω καταλυσω τον ναον τουτον τον χειροποιητον και δια τριων ημερων αλλον αχειροποιητον οικοδομησω
| اِدَں کَرَکرِتَمَنْدِرَں وِناشْیَ دِنَتْرَیَمَدھْیے پُنَرَپَرَمْ اَکَرَکرِتَں مَنْدِرَں نِرْمّاسْیامِ، اِتِ واکْیَمْ اَسْیَ مُکھاتْ شْرُتَمَسْمابھِرِتِ۔ |
59 και ουδε ουτως ιση ην η μαρτυρια αυτων
| کِنْتُ تَتْراپِ تیشاں ساکْشْیَکَتھا نَ سَنْگاتاح۔ |
60 και αναστας ο αρχιερευς εις το μεσον επηρωτησεν τον ιησουν λεγων ουκ αποκρινη ουδεν τι ουτοι σου καταμαρτυρουσιν
| اَتھَ مَہایاجَکو مَدھْییسَبھَمْ اُتّھایَ یِیشُں وْیاجَہارَ، ایتے جَناسْتْوَیِ یَتْ ساکْشْیَمَدُح تْوَمیتَسْیَ کِمَپْیُتَّرَں کِں نَ داسْیَسِ؟ |
61 ο δε εσιωπα και ουδεν απεκρινατο παλιν ο αρχιερευς επηρωτα αυτον και λεγει αυτω συ ει ο χριστος ο υιος του ευλογητου
| کِنْتُ سَ کِمَپْیُتَّرَں نَ دَتْوا مَونِیبھُویَ تَسْیَو؛ تَتو مَہایاجَکَح پُنَرَپِ تَں پرِشْٹاوانْ تْوَں سَچِّدانَنْدَسْیَ تَنَیو بھِشِکْتَسْتْرَتا؟ |
62 ο δε ιησους ειπεν εγω ειμι και οψεσθε τον υιον του ανθρωπου καθημενον εκ δεξιων της δυναμεως και ερχομενον μετα των νεφελων του ουρανου
| تَدا یِیشُسْتَں پْروواچَ بھَوامْیَہَمْ یُویَنْچَ سَرْوَّشَکْتِمَتو دَکْشِینَپارْشْوے سَمُپَوِشَنْتَں میگھَ مارُہْیَ سَمایانْتَنْچَ مَنُشْیَپُتْرَں سَنْدْرَکْشْیَتھَ۔ |
63 ο δε αρχιερευς διαρρηξας τους χιτωνας αυτου λεγει τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων
| تَدا مَہایاجَکَح سْوَں وَمَنَں چھِتْوا وْیاوَہَرَتْ |
64 ηκουσατε της βλασφημιας τι υμιν φαινεται οι δε παντες κατεκριναν αυτον ειναι ενοχον θανατου
| کِمَسْماکَں ساکْشِبھِح پْرَیوجَنَمْ؟ اِیشْوَرَنِنْداواکْیَں یُشْمابھِرَشْراوِ کِں وِچارَیَتھَ؟ تَدانِیں سَرْوّے جَگَدُرَیَں نِدھَنَدَنْڈَمَرْہَتِ۔ |
65 και ηρξαντο τινες εμπτυειν αυτω και περικαλυπτειν το προσωπον αυτου και κολαφιζειν αυτον και λεγειν αυτω προφητευσον και οι υπηρεται ραπισμασιν αυτον εβαλλον
| تَتَح کَشْچِتْ کَشْچِتْ تَدْوَپُشِ نِشْٹھِیوَں نِچِکْشیپَ تَتھا تَنْمُکھَماچّھادْیَ چَپیٹینَ ہَتْوا گَدِتَوانْ گَنَیِتْوا وَدَ، اَنُچَراشْچَ چَپیٹَیسْتَماجَگھْنُح |
66 και οντος του πετρου εν τη αυλη κατω ερχεται μια των παιδισκων του αρχιερεως
| تَتَح پَرَں پِتَرےٹّالِکادھَحکوشْٹھے تِشْٹھَتِ مَہایاجَکَسْیَیکا داسِی سَمیتْیَ |
67 και ιδουσα τον πετρον θερμαινομενον εμβλεψασα αυτω λεγει και συ μετα του ναζαρηνου ιησου ησθα
| تَں وِہْنِتاپَں گرِہْلَنْتَں وِلوکْیَ تَں سُنِرِیکْشْیَ بَبھاشے تْوَمَپِ ناسَرَتِییَیِیشوح سَنْگِنامْ ایکو جَنَ آسِیح۔ |
68 ο δε ηρνησατο λεγων ουκ οιδα ουδε επισταμαι τι συ λεγεις και εξηλθεν εξω εις το προαυλιον και αλεκτωρ εφωνησεν
| کِنْتُ سوپَہْنُتْیَ جَگادَ تَمَہَں نَ وَدْمِ تْوَں یَتْ کَتھَیَمِ تَدَپْیَہَں نَ بُدّھیے۔ تَدانِیں پِتَرے چَتْوَرَں گَتَوَتِ کُکُّٹو رُراوَ۔ |
69 και η παιδισκη ιδουσα αυτον παλιν ηρξατο λεγειν τοις παρεστηκοσιν οτι ουτος εξ αυτων εστιν
| اَتھانْیا داسِی پِتَرَں درِشْٹْوا سَمِیپَسْتھانْ جَنانْ جَگادَ اَیَں تیشامیکو جَنَح۔ |
70 ο δε παλιν ηρνειτο και μετα μικρον παλιν οι παρεστωτες ελεγον τω πετρω αληθως εξ αυτων ει και γαρ γαλιλαιος ει και η λαλια σου ομοιαζει
| تَتَح سَ دْوِتِییَوارَمْ اَپَہْنُتَوانْ پَشْچاتْ تَتْرَسْتھا لوکاح پِتَرَں پْروچُسْتْوَمَوَشْیَں تیشامیکو جَنَح یَتَسْتْوَں گالِیلِییو نَرَ اِتِ تَووچّارَنَں پْرَکاشَیَتِ۔ |
71 ο δε ηρξατο αναθεματιζειν και ομνυειν οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον τουτον ον λεγετε
| تَدا سَ شَپَتھابھِشاپَو کرِتْوا پْروواچَ یُویَں کَتھاں کَتھَیَتھَ تَں نَرَں نَ جانےہَں۔ |
72 και εκ δευτερου αλεκτωρ εφωνησεν και ανεμνησθη ο πετρος του ρηματος ου ειπεν αυτω ο ιησους οτι πριν αλεκτορα φωνησαι δις απαρνηση με τρις και επιβαλων εκλαιεν
| تَدانِیں دْوِتِییَوارَں کُکُّٹو راوِیتْ۔ کُکُّٹَسْیَ دْوِتِییَرَواتْ پُورْوَّں تْوَں ماں وارَتْرَیَمْ اَپَہْنوشْیَسِ، اِتِ یَدْواکْیَں یِیشُنا سَمُدِتَں تَتْ تَدا سَںسْمرِتْیَ پِتَرو رودِتُمْ آرَبھَتَ۔ |
