Κατα Μαρκον 14
1 ην δε το πασχα και τα αζυμα μετα δυο ημερας και εζητουν οι αρχιερεις και οι γραμματεις πως αυτον εν δολω κρατησαντες αποκτεινωσιν
Deux jours après, c'étaient la Pâque et les Azymes. Les chefs des prêtres et les Scribes cherchaient un moyen de s'emparer de Jésus par ruse et de le tuer;
2 ελεγον δε μη εν τη εορτη μηποτε θορυβος εσται του λαου
ils disaient cependant: «Rien pendant la fête, le peuple pourrait se soulever.»
3 και οντος αυτου εν βηθανια εν τη οικια σιμωνος του λεπρου κατακειμενου αυτου ηλθεν γυνη εχουσα αλαβαστρον μυρου ναρδου πιστικης πολυτελους και συντριψασα το αλαβαστρον κατεχεεν αυτου κατα της κεφαλης
Jésus était à Béthanie dans la maison de Simon le lépreux. Comme il était à table, il vint une femme portant un vase d'albâtre rempli d'un très précieux parfum (de l'huile de nard pur); et, brisant le vase d'albâtre, elle en répandit le contenu sur la tête de Jésus.
4 ησαν δε τινες αγανακτουντες προς εαυτους και λεγοντες εις τι η απωλεια αυτη του μυρου γεγονεν
Or il s'en trouva quelques-uns qui en furent, à part eux, indignés: «A quoi bon perdre ainsi ce parfum?» —
5 ηδυνατο γαρ τουτο πραθηναι επανω τριακοσιων δηναριων και δοθηναι τοις πτωχοις και ενεβριμωντο αυτη
On aurait pu vendre ce parfum-là plus de trois cents denier set en donner le prix aux pauvres.» Ils étaient exaspérés contre cette femme.
6 ο δε ιησους ειπεν αφετε αυτην τι αυτη κοπους παρεχετε καλον εργον ειργασατο εις εμε
Mais Jésus dit: «Laissez-la; pourquoi lui faites-vous de la peine? C'est une bonne oeuvre qu'elle a faite pour moi.
7 παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων και οταν θελητε δυνασθε αυτους ευ ποιησαι εμε δε ου παντοτε εχετε
Car les pauvres vous les avez toujours avec vous; et quand vous le voulez, vous pouvez leur faire du bien; tandis que moi vous ne m'avez pas pour toujours.
8 ο ειχεν αυτη εποιησεν προελαβεν μυρισαι μου το σωμα εις τον ενταφιασμον
Elle a fait ce qu'elle a pu. A l'avance, elle a parfumé mon corps pour la sépulture.
9 αμην λεγω υμιν οπου αν κηρυχθη το ευαγγελιον τουτο εις ολον τον κοσμον και ο εποιησεν αυτη λαληθησεται εις μνημοσυνον αυτης
En vérité, je vous le dis, partout où sera prêché l'Évangile — dans le monde entier — on racontera aussi, en mémoire d'elle, ce qu'elle a fait.»
10 και ο ιουδας ο ισκαριωτης εις των δωδεκα απηλθεν προς τους αρχιερεις ινα παραδω αυτον αυτοις
Cependant Judas l'Iskariôte, un des douze, alla trouver les chefs des prêtres pour le leur livrer.
11 οι δε ακουσαντες εχαρησαν και επηγγειλαντο αυτω αργυριον δουναι και εζητει πως ευκαιρως αυτον παραδω
Ses paroles les mirent dans la joie, et ils lui promirent de lui donner de l'argent. Il chercha alors une occasion pour le livrer.
12 και τη πρωτη ημερα των αζυμων οτε το πασχα εθυον λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου που θελεις απελθοντες ετοιμασωμεν ινα φαγης το πασχα
Le premier jour des Azymes, le jour où l'on sacrifie la Pâque, les disciples dirent à Jésus: «Où veux-tu que nous allions te préparer ce qui est nécessaire pour le repas pascal?» —
13 και αποστελλει δυο των μαθητων αυτου και λεγει αυτοις υπαγετε εις την πολιν και απαντησει υμιν ανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζων ακολουθησατε αυτω
«Allez à la ville» leur répondit-il en y envoyant deux d'entre eux; «vous rencontrerez un homme portant une cruche d'eau; vous le suivrez
14 και οπου εαν εισελθη ειπατε τω οικοδεσποτη οτι ο διδασκαλος λεγει που εστιν το καταλυμα οπου το πασχα μετα των μαθητων μου φαγω
et voici comment vous parlerez au propriétaire de la maison où il entrera: Le maître dit: «Où est la chambre qui m'est destinée et où je mangerai la Pâque avec mes disciples.»
15 και αυτος υμιν δειξει ανωγεον μεγα εστρωμενον ετοιμον εκει ετοιμασατε ημιν
Lui-même alors vous montrera une chambre haute, grande, garnie de tapis, toute prête. C'est là que vous ferez pour nous les préparatifs.»
16 και εξηλθον οι μαθηται αυτου και ηλθον εις την πολιν και ευρον καθως ειπεν αυτοις και ητοιμασαν το πασχα
Les disciples partirent, allèrent à la ville, trouvèrent toutes choses comme il les leur avait dites, et préparèrent la Pâque.
17 και οψιας γενομενης ερχεται μετα των δωδεκα
Le soir venu, il s'y rendit avec les douze.
18 και ανακειμενων αυτων και εσθιοντων ειπεν ο ιησους αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με ο εσθιων μετ εμου
Pendant qu'ils étaient à table et qu'ils mangeaient, Jésus dit: «En vérité je vous le dis, l'un de vous — qui mange avec moi me livrera.»
19 οι δε ηρξαντο λυπεισθαι και λεγειν αυτω εις καθ εις μητι εγω και αλλος μητι εγω
Ils devinrent tout tristes et lui demandèrent l'un après l'autre: «Est-ce moi?»
20 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις εις εκ των δωδεκα ο εμβαπτομενος μετ εμου εις το τρυβλιον
Il leur répondit: «C'est l'un des douze, c'est celui qui met la main au plat avec moi.
21 ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται καλον ην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος
Car le Fils de l'homme s'en va, selon qu'il est écrit de lui, mais malheur à cet homme par qui le Fils de l'homme est livré! Mieux vaudrait pour cet homme-là ne jamais être né!»
22 και εσθιοντων αυτων λαβων ο ιησους αρτον ευλογησας εκλασεν και εδωκεν αυτοις και ειπεν λαβετε φαγετε τουτο εστιν το σωμα μου
Pendant qu'ils mangeaient, il prit du pain et, ayant prononcé la bénédiction, il le rompit et le leur donna en disant: «Prenez! ceci est mon corps.»
23 και λαβων το ποτηριον ευχαριστησας εδωκεν αυτοις και επιον εξ αυτου παντες
Prenant ensuite une coupe, il rendit grâces, la leur donna et ils en burent tous.
24 και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το αιμα μου το της καινης διαθηκης το περι πολλων εκχυνομενον
«Ceci est mon sang, leur dit-il, le sang de l'alliance, lequel est répandu pour plusieurs.
25 αμην λεγω υμιν οτι ουκετι ου μη πιω εκ του γεννηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πινω καινον εν τη βασιλεια του θεου
En vérité, je vous le dis, je ne boirai plus jamais du fruit de la vigne jusqu'en ce jour où je le boirai nouveau dans le Royaume de Dieu.»
26 και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιων
Après le chant des Psaumes, ils partirent pour le Mont des Oliviers,
27 και λεγει αυτοις ο ιησους οτι παντες σκανδαλισθησεσθε εν εμοι εν τη νυκτι ταυτη οτι γεγραπται παταξω τον ποιμενα και διασκορπισθησεται τα προβατα
et Jésus leur dit: «Tous, vous rencontrerez une occasion de tomber, car il est écrit: «Je frapperai le berger et les brebis seront dispersées; »
28 αλλα μετα το εγερθηναι με προαξω υμας εις την γαλιλαιαν
«Mais après ma résurrection je vous précéderai en Galilée.»
29 ο δε πετρος εφη αυτω και ει παντες σκανδαλισθησονται αλλ ουκ εγω
Pierre lui dit: «Quand même tous viendraient à faillir, moi, jamais!»
30 και λεγει αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτι σημερον εν τη νυκτι ταυτη πριν η δις αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με
Jésus lui répondit: «En vérité je te dis que toi-même, aujourd’hui, durant cette nuit, avant qu'un coq chante deux fois, tu me renieras trois fois.»
31 ο δε εκ περισσου ελεγεν μαλλον εαν με δεη συναποθανειν σοι ου μη σε απαρνησομαι ωσαυτως δε και παντες ελεγον
Pierre cependant insistait toujours plus: «Me fallût-il mourir avec toi, non, je ne te renierai pas!» Et tous parlèrent de même.
32 και ερχονται εις χωριον ου το ονομα γεθσημανη και λεγει τοις μαθηταις αυτου καθισατε ωδε εως προσευξωμαι
Ils vinrent en un lieu du nom de Gethsémané, et Jésus dit à ses disciples: «Asseyez-vous ici pendant que je prierai.»
33 και παραλαμβανει τον πετρον και τον ιακωβον και ιωαννην μεθ εαυτου και ηρξατο εκθαμβεισθαι και αδημονειν
Puis il prit avec lui Pierre, Jacques et Jean, et il commença à être dans l'abattement et dans l'angoisse;
34 και λεγει αυτοις περιλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε
et il leur dit: «Mon âme est accablée de tristesse jusqu'à la mort. Restez ici et veillez!»
35 και προελθων μικρον επεσεν επι της γης και προσηυχετο ινα ει δυνατον εστιν παρελθη απ αυτου η ωρα
Puis, s'étant un peu avancé, il se prosternait la face contre terre, priant pour que cette heure, si cela était possible, passât loin de lui.
36 και ελεγεν αββα ο πατηρ παντα δυνατα σοι παρενεγκε το ποτηριον απ εμου τουτο αλλ ου τι εγω θελω αλλα τι συ
Il disait: «Abba! Père! tout t'est possible à toi! Écarte loin de moi cette coupe; cependant, non pas ce que je veux, mais ce que tu veux.»
37 και ερχεται και ευρισκει αυτους καθευδοντας και λεγει τω πετρω σιμων καθευδεις ουκ ισχυσας μιαν ωραν γρηγορησαι
Il revint et il les trouva qui dormaient, et il dit à Pierre: «Tu dors, Simon! n'as-tu pas eu la force de veiller une seule heure?
38 γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης
Veillez et priez pour ne pas succomber à l'épreuve! Certes l'esprit est prompt, mais la chair est faible.
39 και παλιν απελθων προσηυξατο τον αυτον λογον ειπων
Il s'éloigna de nouveau et pria, répétant les mêmes paroles;
40 και υποστρεψας ευρεν αυτους παλιν καθευδοντας ησαν γαρ οι οφθαλμοι αυτων βεβαρημενοι και ουκ ηδεισαν τι αυτω αποκριθωσιν
puis il revint encore et les trouva qui s'étaient endormis; leurs yeux en effet étaient appesantis, et ils ne savaient que lui répondre.
41 και ερχεται το τριτον και λεγει αυτοις καθευδετε το λοιπον και αναπαυεσθε απεχει ηλθεν η ωρα ιδου παραδιδοται ο υιος του ανθρωπου εις τας χειρας των αμαρτωλων
La troisième fois qu'il revint, il leur dit: «Dormez maintenant; reposez-vous; c'est assez, l'heure est venue! Le Fils de l'homme va être livré entre les mains des pécheurs!
42 εγειρεσθε αγωμεν ιδου ο παραδιδους με ηγγικεν
Levez-vous! Allons! Voici celui qui me livre! Il approche!»
43 και ευθεως ετι αυτου λαλουντος παραγινεται ιουδας εις ων των δωδεκα και μετ αυτου οχλος πολυς μετα μαχαιρων και ξυλων παρα των αρχιερεων και των γραμματεων και των πρεσβυτερων
Au même instant, pendant qu'il parlait encore, arrive Judas, l'un des douze, et avec lui, envoyée par les chefs des prêtres, les Scribes et les Anciens, une troupe armée d'épées et de bâtons.
44 δεδωκει δε ο παραδιδους αυτον συσσημον αυτοις λεγων ον αν φιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτον και απαγαγετε ασφαλως
Le traître était convenu avec eux d'un signal. Il leur avait dit: «Celui auquel je donnerai un baiser, ce sera lui. Vous vous en saisirez et l'emmènerez sûrement.
45 και ελθων ευθεως προσελθων αυτω λεγει ραββι ραββι και κατεφιλησεν αυτον
Donc, en arrivant, il s'approcha de Jésus et l'appelant: «Rabbi», il l'embrassa avec effusion.
46 οι δε επεβαλον επ αυτον τας χειρας αυτων και εκρατησαν αυτον
Eux alors mirent la main sur lui et le saisirent.
47 εις δε τις των παρεστηκοτων σπασαμενος την μαχαιραν επαισεν τον δουλον του αρχιερεως και αφειλεν αυτου το ωτιον
Mais un de ceux qui étaient présents, tirant l'épée, frappa le serviteur du Grand-Prêtre et lui coupa l'oreille:
48 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις ως επι ληστην εξηλθετε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με
Jésus alors prononça ces paroles: «Pour vous emparer de moi, vous êtes venus, comme contre un brigand, avec des épées et des bâtons.
49 καθ ημεραν ημην προς υμας εν τω ιερω διδασκων και ουκ εκρατησατε με αλλ ινα πληρωθωσιν αι γραφαι
Tous les jours, j'étais au milieu de vous, dans le Temple, j'enseignais et vous ne m'avez pas arrêté. Mais il en est ainsi pour que soient accomplies les Écritures.»
50 και αφεντες αυτον παντες εφυγον
L'abandonnant alors, tous les disciples prirent la fuite.
51 και εις τις νεανισκος ηκολουθει αυτω περιβεβλημενος σινδονα επι γυμνου και κρατουσιν αυτον οι νεανισκοι
Seul, un jeune homme le suivait; il n'avait sur le corps qu'un léger vêtement. On saisit ce jeune homme,
52 ο δε καταλιπων την σινδονα γυμνος εφυγεν απ αυτων
mais il s'échappa tout nu, abandonnant son vêtement.
53 και απηγαγον τον ιησουν προς τον αρχιερεα και συνερχονται αυτω παντες οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι και οι γραμματεις
On conduisit Jésus chez le Grand-Prêtre, où tous s'assemblèrent en même temps, les chefs des prêtres, les Anciens, les Scribes.
54 και ο πετρος απο μακροθεν ηκολουθησεν αυτω εως εσω εις την αυλην του αρχιερεως και ην συγκαθημενος μετα των υπηρετων και θερμαινομενος προς το φως
Pierre, qui le suivait de loin, parvint jusque dans l'intérieur de la coure du Grand-Prêtre. Là, il s'assit auprès du feu, mêlé aux gens de service et se chauffant.
55 οι δε αρχιερεις και ολον το συνεδριον εζητουν κατα του ιησου μαρτυριαν εις το θανατωσαι αυτον και ουχ ευρισκον
Les chefs des prêtres et le Sanhédrin tout entier cherchaient contre Jésus un témoignage qui le fît condamner à mort, mais ils n'en trouvaient pas.
56 πολλοι γαρ εψευδομαρτυρουν κατ αυτου και ισαι αι μαρτυριαι ουκ ησαν
Plusieurs, en effet, déposaient mensongèrement contre lui; mais leurs assertions étaient contradictoires.
57 και τινες ανασταντες εψευδομαρτυρουν κατ αυτου λεγοντες
En surgit enfin quelques-uns qui portèrent à sa charge ce faux témoignage:
58 οτι ημεις ηκουσαμεν αυτου λεγοντος οτι εγω καταλυσω τον ναον τουτον τον χειροποιητον και δια τριων ημερων αλλον αχειροποιητον οικοδομησω
Nous lui avons entendu dire ceci: «Je puis, moi, renverser ce Temple fait de main d'homme, et, en trois jours, j'en bâtirai un autre qui ne sera pas de main d'homme.»
59 και ουδε ουτως ιση ην η μαρτυρια αυτων
Mais ici même leurs dépositions ne concordaient pas.
60 και αναστας ο αρχιερευς εις το μεσον επηρωτησεν τον ιησουν λεγων ουκ αποκρινη ουδεν τι ουτοι σου καταμαρτυρουσιν
Alors le Grand-Prêtre se leva au milieu de l'assemblée et posa cette question à Jésus: «Ne réponds-tu rien à ce que ces gens-ci déposent contre toi?»
61 ο δε εσιωπα και ουδεν απεκρινατο παλιν ο αρχιερευς επηρωτα αυτον και λεγει αυτω συ ει ο χριστος ο υιος του ευλογητου
Jésus gardait le silence; il ne répondit rien. Le Grand-Prêtre lui posa une seconde question ainsi conçue: «Es-tu le Christ, le Fils de Celui qui est béni?»
62 ο δε ιησους ειπεν εγω ειμι και οψεσθε τον υιον του ανθρωπου καθημενον εκ δεξιων της δυναμεως και ερχομενον μετα των νεφελων του ουρανου
Jésus répondit: «Je le suis; et vous verrez le Fils de l'homme siégeant à la droite de la Puissance et venant avec les nuées du ciel.»
63 ο δε αρχιερευς διαρρηξας τους χιτωνας αυτου λεγει τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων
Alors le Grand-Prêtre, déchirant ses vêtements: «Qu'avons-nous encore besoin de témoins? dit-il; vous avez entendu le blasphème!
64 ηκουσατε της βλασφημιας τι υμιν φαινεται οι δε παντες κατεκριναν αυτον ειναι ενοχον θανατου
Quel est votre avis?» Tous le déclarèrent coupable et le condamnèrent à mort.
65 και ηρξαντο τινες εμπτυειν αυτω και περικαλυπτειν το προσωπον αυτου και κολαφιζειν αυτον και λεγειν αυτω προφητευσον και οι υπηρεται ραπισμασιν αυτον εβαλλον
Alors ils se mirent, quelques-uns, à cracher sur lui, à lui couvrir le visage d'un voile et à lui donner des coups de poing. «Fais le prophète!» lui disaient-ils. Quant aux gens de service, ils le reçurent à coups de bâton.
66 και οντος του πετρου εν τη αυλη κατω ερχεται μια των παιδισκων του αρχιερεως
Pierre était en bas, dans la cour; survint l'une des servantes du Grand-Prêtre.
67 και ιδουσα τον πετρον θερμαινομενον εμβλεψασα αυτω λεγει και συ μετα του ναζαρηνου ιησου ησθα
Voyant Pierre qui se chauffait, elle lui dit en le regardant: «Toi aussi tu étais avec Jésus de Nazareth.»
68 ο δε ηρνησατο λεγων ουκ οιδα ουδε επισταμαι τι συ λεγεις και εξηλθεν εξω εις το προαυλιον και αλεκτωρ εφωνησεν
Et lui de le nier: «Je ne sais pas, dit-il, et ne comprends pas de quoi tu parles.» Il s'en alla et sortit dans le vestibule.
69 και η παιδισκη ιδουσα αυτον παλιν ηρξατο λεγειν τοις παρεστηκοσιν οτι ουτος εξ αυτων εστιν
Mais la servante l'aperçut: «Celui-là en est», répéta-t-elle à ceux qui étaient présents.
70 ο δε παλιν ηρνειτο και μετα μικρον παλιν οι παρεστωτες ελεγον τω πετρω αληθως εξ αυτων ει και γαρ γαλιλαιος ει και η λαλια σου ομοιαζει
De nouveau Pierre nia. Un moment après, ceux qui se trouvaient là recommencèrent à parler à Pierre: «Certainement tu en es; car tu es aussi Galiléen.»
71 ο δε ηρξατο αναθεματιζειν και ομνυειν οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον τουτον ον λεγετε
Il se livra alors à des imprécations: «Je ne connais pas, je le jure, cet homme dont vous parlez.»
72 και εκ δευτερου αλεκτωρ εφωνησεν και ανεμνησθη ο πετρος του ρηματος ου ειπεν αυτω ο ιησους οτι πριν αλεκτορα φωνησαι δις απαρνηση με τρις και επιβαλων εκλαιεν
Soudain un coq chanta pour la seconde fois. Et se souvenant de la parole que lui avait dite Jésus: «Avant qu'un coq chante deux fois, tu me renieras trois fois», Pierre se mit à pleurer.
